In memoriam (pagina 12)

Jouw bericht ter nagedachtenis aan een dierbare

Schuilnaam

Leeftijd

Provincie

Titel

Bericht

Met het inzenden van je bericht ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Een einde in het moment

Een dierbare, 34 jaren jong heeft gisteren de daad bij zijn gedachten gevoegd door zichzelf van het leven te beroven. Twee maanden geleden verkeerde hij in een psychose. De diagnose en het herstel ervan zij niet door "hulpverleners" serieus genomen. Hij kwam immers over alsof hij niks mankeerde. Het onderzoek was nog bezig. In de tussentijd moest hij zijn dagen maar gaan doorbrengen in een dagactiviteitencentrum. Voor opname stond hij op de wachtlijst. Zolang hij zichzelf of niemand verwondde werd er niks gedaan was het antwoord van de huisartsenpost op het moment van het ontstaan van de psychose. Hij kreeg gesprekken met een psychiater en iemand die de medicatie bepaalde. Laatstgenoemde vond het een week geleden nodig om de medicatie af te bouwen. Gisteravond toen ik hem sprak zei hij nog dat hij het niet vond kloppen wat die dame allemaal zei. Ik adviseerde hem het bespreekbaar te maken bij Mediant, de instelling voor de geestelijke gezondheidszorg. Ik had een goed gesprek met hem. Niets in mijn ogen wees op suicidale neigingen. Sterker nog gaf hij wel toe er wel eens aan te denken maar te bang te zijn om het daadwerkelijk te doen. Mijn vermoeden is dat hij gistermiddag wederom in een psychose verkeerde en daardoor tot zijn daad is gekomen. Het herstel na een psychose moet met absolute zorg gebeuren. Dat heeft mijns inziens vanuit de geestelijke gezondheidszorg gefaald. Hij is aan zijn lot overgelaten omdat hij noch zichzelf of iemand anders iets wilde aanrichten. In mijn hoofd blijft het zich maar herhalen. Tegen half een heeft hij nog bij zijn ouders gelunched. Het exacte tijdstip van overlijden kan alleen geschat worden, het is niet met zekerheid vast te stellen wanneer dat precies is geweest. Vermoedelijk vroeg op de middag. Hij zou met me mee naar de kermis, omdat hij had aangegeven teveel thuis te zitten. We hadden afgesproken dat ik hem na werk en het ophalen van mijn dochtertje zou bellen. Ik belde hem 3x en stuurde hem een smsje waarin ik tevens mijn ongenoegen uitte dat hij zijn mobieltje niet beantwoordde. Terwijl het een einde in het moment was. Lieverd je hebt je strijd gestreden, je hebt je rust genomen. Het ga je goed lieve RG.

Datum:
29-10-2010

Naam:
J

Leeftijd:
35

Provincie:
Overijssel

Begrip

Lieverd, toen het tot me doordrong dat je het echt had gedaan werd ik doordrongen met een gedachte die ik niet durf, kan en mag uitspreken.

Ik snap waarom je het gedaan hebt. Ik snap het zelfs zo ontzettend goed dat ik blij voor je ben dat je het hebt gedaan.

Ik wou dat ik zo sterk was als jij, zelf het lef had.

Datum:
24-10-2010

Naam:
J.

Leeftijd:
21

Provincie:
Gelderland

waarom ik wil bij jezijn

lieve martha

ff wat posten hier hopelijk gaat deze brief richting hemel,ik mis je heel erg met mij gaat het erg slecht ,vanmorgen ben ik uit mijn bed gelicht door depolitie en decrissisdienst mijn leven is nu een hel ik wil gewoon rust en naar jou toe,twee weken geleden was ik van laili afgedonderd en ik wist dat de elende kwam had ik maar nooit gebeld die akelige man kwam daar hebben we het nooit over kunnen hebben he ik werd opgeladen en ik raakte langzaam gek hij belde deluchtmacht ik werd toen nog gekker echt sucidaal de volgende dag ondernam ik vier pogingen zucht savonds als nog ziekenhuis devolgende dag besloot ik die ambulancier te pakken kreeg wat rust en toen vanmorgen dus werd ik van mijn bed gelicht die klootzak he snap jij dit nu ik ondernam vandaag weer 3pogingen heb nu een grote nekwond de etter loopt eruit heb dewond gewassen met stirilon ik moet verplicht naar ggz anders vlieg ik debak in wat voor maatschappij is dit,ik snap jou keuze voor mij geen ambulances of huisartsen meer,zie het niet meer zitten ik wil weg hier uit deze klote buurt wilde vanmiddag op laili rijden kwam depolitie langs grrrrrr hoe kun je nu je beste vriend van streekk maken die troost mij juist jij begrijpt dat he moest aangifte doen over het feit dat mijn vader mij verkracht heeft ,leefde mijn leraar nog maar ik weet het niet meer ik haat de crisisdienst, nu wordt ik dankzij onze grote vijand afgericht ja droom verder ,geen gedonder meer ik wil gewoon rust ik geef het op waarom wordt alles weer opgerakeld ik ga zo slapen ben zo moe,morgen weer een dag vol pijn dit zal wel weer even duren,eer dat dit geneest ben zo ziek zo moe weet het gewoon niet meer,wil ook niet mneer naar school ik heb vier weken vrijgenomen van school gaat gewoon ff niet kon ik maar ergens gaan kamperen,mischien doe ik dat nog wel zucht je leven beeindigen is zonde maar waar leef ik nu nog voor ik heb nu een rijverbod van depolitie kan het nog erger ik loop nog vrijrond nog wel
ik mis je ik heb vandaag de hele dag gehuild en nu nog het doet zon pijn jebeseft savonds pas hoe mooi dedag was die rot ambulance broeder was het nog maar 8jaar geleden toen was de bak nog van ons zonder die rot helicopters
en van die kut vent van deambulance hoe leer ik mezelf weer te ontspannen de tranen lopen obver mijn wangen zoveel pjjn ik mis jou mja ga toch m,aar naar die rot ggz he zie wel hoe het loopt er zit zoveel pijn alweer ben gbroken wellicht zie ik je eerder en mischien binnenkort weer dedokter zegt het is niet niks he van je bed gelicht worden he lieve martha ik zeg geen vaarwel maar tot ziens liefs jana jou harts vriendin

Datum:
19-10-2010

Naam:
jana

Leeftijd:
27

Provincie:
Gelderland

Lieve Antonie

Lieve Antonie,

Ik vindt het zo jammer dat je er niet meer bent. Nu dat je er niet meer bent voel ik zoveel raakvlakken met je. Ik kijk je filmpjes, je interviews.....alles wat te maken heeft met jou....

en ergens dacht ik.........ik wist het.......ik wist gewoon dat er iets niet goed zat.......
ik voelde wat jij voelde. En toen ik hoorde dat je het had gedaan was ik verbaasd...en toch weer ook niet.

Wat een gemis ben jij, een groot talent, zo zonde, en dan denk ik.....Alles wat ik voelde, voelde jij ook. Maar je hebt me nu wel aan het denken gezet. Ik realiseer me dat mijn leven kostbaar is. En dat ik niet hetzelfde als jou wil doen. Ik wil niet zoveel verdriet achterlaten. Zie je nu hoeveel pijn en verdriet je achter heb gelaten. Je was een goed mens dus ja, waarom heb je het gedaan. Je leven zag het beter uit als de mijne....Maar daar draaide het niet om he. Het feit dat je niet kan genieten van al dat moois om je heen omdat je omhulst ben door een negatieve laag, zorgt ervoor dat je niet meer bloeit.

maar toch heb je me aan het denken gezet. Ik wil dit - het verdriet- niemand aan doen, maar ook ik wil niet in verdriet leven. Ik leef nu in tweestrijd. maar zonder jou gemaakte keuze was ik er nu misschien niet geweest.

Dank je wel Antonie! En tegelijkertijd, had het nou niet gedaan, hadden we maar met elkaar kunnen praten hierover en ons gevoel met elkaar kunnen delen.

X love you

Datum:
09-10-2010

Naam:
EM

Leeftijd:
25

Provincie:
Zuid-holland

.

ik mis je papa.

Datum:
06-10-2010

Naam:
anoniem

Leeftijd:
15

Provincie:
Zuid-holland

ik mis je martha

waar zal ik beginnen na mijn eerste poging gingebn ernog vele volgen dat is altijd he ik heb ook op het spoor gelopen wasjou aan het zoeken vanavond nog met laili gereden het is nu herfst dat begrijp je wel vanuit dehemel he,heb een buitenrit gemaakt,alleen zolas gewoonlijk de buitenabk ligt er verlaten bij ik heb ook een ibs gehad nu begreep ik wat jij door heb gemaakt ik heb er nu wel vrede mee met jou wens maar ik mis je echt we hadden samen nog zoveel lol kunnen hebben,nu is het zo stil en koud nu de winter komt baal ik echt soms wil ik jou wel eens na,maar dat gaat niet omdat ik dan weer ibs krijg das niet gezond en als ik ga springt derest na massa mord dus en ik zou deritten met laili missen en het avontuur jou lieveling staat nog steeds op stal bij ons hoor en het gaat goed met billy soms rij ik er weleens op,dat is niet het zelfde maar goed we missen je heel erg op zelfmord staat een topic over ambulancelol heb ik speciaal voor jou er op gezet zo kan ik nog eens terug denken aan jou he,welicht vind ik ooit nog eens zo iemand zoals jij zo dat we mopperpot mogen pesten,hij haat mij tja vraag me af wat jij hier van vond,ik denk dat je hem een bek had gegeven,maar ja ga alleen verder iedere dag wordt moeilijker ik mis jou zit nu op nha vwo gaat goed hoor,er is een veulen op stal dat vond je vast leuk,oh was je er nog maar je moet eens weten hoezeer ik jou mis darom wil ik hier even posten,om te laten zien dat ik je niet vergeet ik hoop dat je nu vrij bent,en goed voor mijn andere overleden paard zorgt dat vond je ook moeilijk afscheid van jasmien he,ze is gecremeerd ik mis haar ook nog elke dag,lieve martha ergens hoop ik dat je mijn brief leest dat de brief mischien als een grassprietje naar dehemel gaat zodat je kunt lezen hoe ik jou mis rust zacht mijn vriendin liefs jana

Datum:
01-10-2010

Naam:
jana

Leeftijd:
27

Provincie:
Gelderland

Danny

Lieve Danny,

Jij was mijn enige vriend op school in mannelijke vorm. nooit eerder durfde ik met jongens te praten tot ik jou had ontmoet. we hebben samen veel meegemaakt. ik voel me alleen heel erg schuldig dat ik voor jou geen paracetamol wilde vragen bij de administratie omdat je zei dat je hoofdpijn had. je had geen hoofdpijn maar je werd gewoon gek van de drukte in je hoofd. Dat is de laatste keer dat ik je op school had gezien. Waar ik nog meer spijt van heb is dat ik met jou mee was naar huis om samen huiswerk te maken. We maakte plannen om samen te hangen. Grote knopen in twee touwen. we lachten elkaar uit en pesten elkaar een beetje. maar we schrokken beide zo hevig dat je moeder thuis kwam dat je over het hekje heen viel en je jezelf daadwerkelijk had opgehangen. Ik zou eerst gaan hadden we afgesproken. maar dit konden we beide niet weten. Ik denk elke dag aan je en ik voel me zo schuldig en kut. Gelukkig ben ik goed opgevangen door mijn dokter. Ik zit nu al jaren in therapie en aan de medicijnen. Liever had ik je bij me gehad maar in mijn hart ben je er nog steeds. Ik hoop dat je nu el rust hebt in je hoofd. ik zal het nooit krijgen en mijn leven lang afhankelijk zijn van therapie en medicatie. rust zacht lieve Danny.

Datum:
29-09-2010

Naam:
kika

Leeftijd:
23

Provincie:
Noord-holland

Goodbye..

lieve polly,
je bent nu bij me weg en ik mis je zo
want je was mijn steun,
ik ben je kwijt en nu kom ik je achterna.

iloveyou x

Datum:
25-09-2010

Naam:
anoniem

Leeftijd:
12

Provincie:
Noord-brabant

Opeens stond de wereld stil......

2,5 jaar geleden had ik net 's ochtends mijn oudste zoontje naar school gebracht, ik kwam thuis met mijn 2 andere kinderen. Ik ruimde de ontbijttafel af en deed de vaatwasser dicht. Op dat moment ging mijn mobiel. mama mob. " He mama"! Maar wat ik hoorde aan de ander lijn klonk niet goed. Mijn moeder zat ik een auto en ik hoorde sirenes. Ik riep verschrikt uit Waar is mama, wat is er aan de hand? Mijn moeder had een rare stem " Papa is heel kritiek, we zijn nu onderweg naar het ziekenhuis en de trauma heli is ook onderweg" Ik vroeg: "Wat is er gebeurt?" Mijn moeder vertelde naar welk ziekenhuis ze onderweg waren en dat ze mijn 2 andere zussen niet kon bereiken. Ze vroeg of ik hun kon bellen met de mededeling dat ze zo snel mogelijk moesten komen naar het ziekenhuis. Nogmaals vroeg ik wat is er gebeurt.....Ik stond tegen de vaatwasser aan, mijn zoontje van 2 was met de duplo aan het spelen en mijn baby van 4 maanden lag in de box. Het was even stil en een ambulancebroeder vroeg aan mijn moeder: "heeft u uw dochter aan de lijn?" Mijn moeder zei: Ja mijn jongste. Vertel u het haar maar. Mijn moeder zei: "Papa heeft zich door zijn hoofd geschoten" Ik zakte door mijn knieen op de grond en dacht dus toch? Ik was verlamd en vanaf dat moment ben ik in een klap volwassen geworden. Hierop volgt een heel verhaal. Uiteindelijk is mijn vader 13 uur later gestorven met zijn vrouw en zijn dochters om hem heen. De Waarom vraag daar heb ik nog steeds geen antwoord op. Wat ik het allerergste vind is het verdriet van mijn moeder. Ondanks alles is ze heel sterk! Maar dat ene echte geluksvleugje is er af bij mijn moeder.....
En dat heeft ze niet verdient.

Dag papa, als ik een wens mocht doen zou ik wensen dat je dit nooit had gedaan....

xxx
je jongste dochter

Datum:
11-09-2010

Naam:
Ris

Leeftijd:
34

Provincie:
Friesland

=====

agg jonge, waar is het tog mis gegaan?

We weten allemaal maar al te goed waar het is geeindigd, de littekens ervan kan je op mijn ziel aflezen, maar waar is het begonnen?

Hoe komt het dat jij nu niet meer leeft? Je had zoveel te geven aan de wereld , je deed het zo goed , totdat die dag, totdat jij besloot dat het genoeg was geweest,

Je leven was zwaar, ik weet het , ik weet het , maar dat van mij was ook zwaar.

Waarom waarom klootzak

Datum:
10-09-2010

Naam:
wijnand

Leeftijd:
30

Provincie:
Limburg

Praat erover!

0800-0113

Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.