Levensverhalen (pagina 725)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Kwestie van tijd

Ik trek het niet ...4 kinderen waar ik van hou worden van me losgeweekt. Scheiden is een hel, financieeel waar ik voor heb krom gelegen zijn bijna niet meer te dragen. Dankzij mijn vriendin leef ik nog...maar hoelang....kwestie van maanden ipv jaren....it sucks.
Datum:
30-03-2010
Naam:
stallone
Leeftijd:
40
Provincie:
Gelderland

Hopen togg ?!

Kijk mensen ,,Als je aan het einde denkt...Denk je verkeerd je moet blijven hopen en dan komt alles goed je hoeft niet te gaan denken " Liever dood dan leven dan ben ik van die stres af" Maar kijk...Als je nou is denkt ,Ik ga vechten voor deze periode. Dan komt alles goed . Misschien niet alles. Maar het komt goed. En zelf moord ,Mensen als het niet hoeft dan niet doen.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
99
Provincie:
België

~~

Ben zo verliefd, en ik durf het hem niet te vertellen. ik doe mezelf pijn door stomme dingen tedoen. IK HAAT ME LEVEN. ik word gepest, geslagen, geschopt & uitgescholden. ik voel me nooit op men gemak, en er zijn zo weinig mensen die mij echt begrijpen!.

xAnoniemx
Datum:
29-03-2010
Naam:
Anoniem..
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

Mijn ervaring met het negatieve leven.

Op de basisschool, was het altijd wel leuk. Behalve toen ik in groep 6 kwam, ik werd gepest, gezegd dat ik dik was, lelijk was, niemand waard was, ik ben dit gaan geloven, onzekerder geworden. Mijn beste vriendin, die ik had, wist hier niks vanaf. In groep 8, leerde ik twee andere meisjes beter kennen, ze verboden me om met mijn beste vriendin om te gaan, of ik verloor hun als vriendinnen. Lang ben ik in het geheim omgegaan met mijn beste vriendin, tot ik er genoeg van had, ik koos voor haar! De overstap naar het middelbare, was moeilijk, blij dat het achter de rug was, werd ik weer gepest. In de pauze's werden er boterhammen naar me gegooid .. Niemand kwam bij me staan, omdat hun niet gepest wouden worden. Die vier jaar lang van de middelbare ben ik nog gepest, ik zie het helemaal niet meer zitten, een en al gepest, 6 jaar lang gepest! Nu op het voortgezet onderwijs, leek alles goed te gaan.. maar dat is ook niet zo. Ik zie het leven gewoon niet meer zitten, heb sinds carnaval 2009 al twee pogingen gedaan.. maar tevergeefs.

Help me?
Datum:
29-03-2010
Naam:
kiddo
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-brabant

Mijn leven is een en al tegenslag

Heey,

Toen ik geboren werd hadden mijn ouders altijd ruzie om alles en ze hielden niet meer van elkaar en op mijn 7e gingen ze scheiden, Ik was zo bang dat ik ze kwijt ging raken dus ik durfde voor een maand niet meer naar school. In groep 7 werd mijn zus ziek, Een chronisch vermoeidsheid cindroom, Ze kon bijna niks meer alleen liggen. Mijn moeder had weinig geld en ik moest voor iedereen zorgen. Want mijn moeder kreeg een burn-out , dat betekend dat je niet meer kan werken door depressie, Ik moest voor iedereen zorgen. En mijn vader had nooit tijd voor mij of iemand anders. Ik was altijd doodsbang op school en durfde nooit boekbesprekingen te doen. Had nooit vrienden maar in groep 8 begon mijn leven, Ik had veel vrienden ik had het naar me zin en me zus begon een beetje beter te worden, Al ja dacht ik. Totdat mijn moeder een alchohollist werd, Ja heb ik weer dacht ik. En mijn zus verzwakte ook weer. Toen eindelijk ging ik naar de middelbare school,en ik had daar wel helemaal zin in. Maar ik voelde me er niet thuis, En we hadden ''drama lessen'' waar ik doodsbang voor was, Op een begeven moment durfde ik niet meer naar school, Liep weg van huis. En steeds probeerde ik naar school te gaan maar durfde niet. Toen zou mijn mentrix mij brengen naar school en ik had me de hele nacht en dag opgesloten in de wc die super klein was. Had niet geslapen, Ik denk zelf dat ik ook depresief ben ofzo. Ik ga nu niet naar school en mijn ouders willen nu van start gaan met ''altrecht'' Dat is zoiets dat ik met mijn angst ga werken enzo. Maar ja , Mijn moeder zegt dat ze niet meer drinkt, (Maar ik heb haar door) Ze doet het wel. Dat maakt mij al weer helemaal verdrietig, Ik heb eigelijk gewoon geen hoop meer in het leven. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, Ik durf niet meer naar school en ik haat mijn leven gewoon. Ik ben trouwens pas 12 jaar.

Kan iemand mij helpen?
Alsjeblieft?


- VERDRIETIGMEISJE.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Boeitjouniet
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

genoeg is genoeg

hoeveel kan een mens uiteindelijk dragen?
wanneer is genoeg genoeg?
ik ben al zo vaak over mijn limiet gegaan dat mijn limiet mijlenver achter me ligt.
ik heb het niet meer onder controle. ruim een jaar financiële problemen, het houdt niet op. Mijn man vind geen werk, onze relatie gaat er aan kapot, het enige het allerenige die me recht houd zijn mijn kinderen. Vaak denk ik dat iedereen beter af is zonder mij, maar ik kan niet zo egoïstisch zijn en mijn kinderen dit aan doen. Dus gaan we maar verder, elke dag stress, elke dag miserie, ik ben doodmoe, ben blij als het weekend is dan komt de postbode niet langs of deurwaarders...ik werk voortdurend...maar tgeeft geen zin. De laatste maanden spelen er gedachten door mijn hoofd...fantasie eigenlijk...dan zie ik me aan messen denken, of pillen? heb zelf geen geld om me de nodige pillen aan te schaffen lol...geen geld om zelf aan een verslaving te beginnen...neen, elke dag besef ik tenvolle dat het gewoonweg niet ophoud..ik voel me zo ontgoocheld in mezelf, dit was niet het leven die ik voor ogen had, dit wil ik ook niet voor me kinderen...dus doe ik elke dag verder...going tro the motions...maar ben zo ongelukkig. ik wou dat ik er uit kon, maar mijn moederhart is sterker...
Datum:
29-03-2010
Naam:
Trees
Leeftijd:
32
Provincie:
België

helemaal alleen

ik weet het gewoon niet meer
op de basisschool ging alles perfect! ik had veel vrienden en meisjes vonden me aardig.
maar nu is het anders: mijn vrienden verhuisden en de rest ging naar een andere middelbare school en dus word je gepest omdat je dan geen vrienden hebt.
dus eigenlijk wil ik gewoon overnieuw beginnen helemaal vanaf het einde van de basisschool en dan met de meisjes en andere klasgenoten naar hun school gaan
en dan nog hopen dat het dan beter gaat
Datum:
29-03-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

waarom

Hoeveel kan een mens aan. Ben 9 jaar geleden mijn dochter tijdens borstvoeding aan een hartstilstand verloren daar begon alles eigenlijk. Ik heb daarna 2 gezonde kinderen gekregen alleen 2,5 jaar geleden verliet mijn ex me voor mijn beste vriendin. Ik kwam in die tijd een man tegen die me begreep en mijn beste maatje werd. Er groeide meer tussen ons maar hij had een relatie die ook wel niet lekker liep maar toch. Ik kon niet bij hem weg blijven ik voelde me zo goed bij hem hij was mijn soulmate. Alleen ontzettend jaloers waardoor ik steeds meer vrienden liet vallen voor hem. Ik had uiteindelijk alleen mijn ouders nog over en zelfs die kon hij niet uitstaan dus had ik ook heel weinig contact mee. Toen ik niemand meer overhad begonnen de klappen. Ik kon niks meer goed doen alles moest op zijn manier anders kreeg ik alle hoeken te zien. Hij woonde toen nog bij zijn vriendin. Wat ik ook deed hij bleef in mijn leven en bleef slaan. Na een jaar is hij bij zin vriendin weg gegaan en zei dat het nu allemaal beter zou gaan het werd alleen maar erger. We zijn nog een half jaar samen geweest en hij wou zijn ex terug dus ik kwam op straat te staan met een hoop schuld want alles had ie opgemaakt. en nu ben ik zover dat ik met schuldsanering bezig ben maar wel uit mijn huis moet dus op straat sta. Dit is een hele grove versie als ik ales in detail moet opschrijven ben ik morgen nog bezig. Maar hij laat me niet gaan heeft ie ook gezegd en ik heb ondertussen zoveel problemen dat ik niet meer weet hoe ik het moet oplossen ik wil echt dood.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Ikke
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-brabant

Het leven is op.

Mijn verhaal.
Naam:BOB
Ik heb heel mij leven al psygische klachten en nu 6 weken geleden vertelde mijn vrouw dat ze niet meer van mij houd.Heb 2 hele lieve en knappe dochters,maar het leven heeft voor mij geen zin meer.Ik wil graag uit het leven stappen,ben ook al twee weken opgenomen geweest op de paas afdeling,maar niets helpt,de gedachtes heb ik al meer in de loop der jaren gehad.
Datum:
29-03-2010
Naam:
Bob
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

lastig

even in t kort samengesteld ik ben een meisje van 21 ik was in me pubertijd erg onhandelbaar door gebeurtenisen uit me kindertijd ik heb van me 14 de tot me 18ste in gesloten inrichtingen gezeten daarna ging t top ging op me zelf wonen al snel same na een half jaar werd ik zwanger en zijn naar een groter huis verhuist ik was zo trots helaas liep me relati op de knipe en woon ik al twee jaar bij me moeder ik heb t nog steeds moeilijk mdt het omgaan dat t over is met de vader van me kind in die tusen tijd heb ik een nieuwe vriend waar ik ook veel heb mee meegemaakt maarkan hem niet loslaten hij is veel vreemdgegaan toen ik een miskraam kreeg van me tweeling na 3 maande heeft hij me laten zite mar tog hou ik van hem ik heb pasgeleden een klablong gehad en zit elke week in het ziekehuis vor me hard ik slik nu anderhalf jaar anti depresiva en heb t gevoel dat me gedachtends me zelf wat an te doen aleen maar erger worden ik weet t gewoon niet meer nix helpt
Datum:
29-03-2010
Naam:
l
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.