Levensverhalen (pagina 665)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

liefde

1st waren we bestiez alls ging zo goed het sgooljaar was super begonnen iik leerde jou kennen... Ik was op u jij was op my . Maar oppeenz werd je op iemand anders , nu bn je er al 8maanden, je lief heeft door dat ik op je ben en is woedend op mij .... Maar wat je vndaag deed kan ik niet aan , je laat me vallen . Ik zit al heel lang met zelfmoord gedachten vanaf de dag dat je met haar begon..... Srry
Datum:
01-07-2010
Naam:
....anoniem...
Leeftijd:
13
Provincie:
België

ik wil niet meer

Klote borderline, ik haat jou en deze klote wereld. Al die mensen. Ik trek het niet meer.. De wisselende buien, extreme schommelingen in zelfbeeld.. gatver,, ga niet eens meer in details.. geen ene mens die er wat van begrijpt... hoeft ook niet...stik maar

Ik denk dat het nog een kwestie van tijd is..
Datum:
01-07-2010
Naam:
Rosaline
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

Levensmoe

En dan ben je eindelijk 19 jaar...

Als ik al de verhalen lees, dan denk ik echt: 'Damn, ik ben niet de enige of wat?'.

Ik heb 17 jaar in Limburg gewoond, en ben toen verhuisd naar Zuid-Holland voor twee jaar, tegen mijn wil in...
Daar heb ik gewerkt/school gevolgd enzo, maar het was toch niet wat ik wilde.
Nu ben ik sinds een paar maanden terug in Limburg, wonende bij mijn tante, zonder mijn ouders.
Mijn ouders zijn nog in Zuid-Holland.
Wanneer je bij je ouders uit huis gaat, veranderen veel dingen. Je kunt niet meer zo op ze rekenen, als dat je op ze kon van te voren. Dit ook met geld.

Ik heb hier proberen te werken, maar wordt steeds uitgespuugd door de baas. Ik ga nu twee keer ook nog op vakantie in juli, zonder inkomsten.
Mijn ouders zitten zelf in financiele problemen, dus ik kan niet op hen rekenen mij geld te geven om te overleven.

En dan heb je een dilemma: School/werk?
Als ik voor school kies, heb ik geen inkomsten> Dus weer moeilijk om te overleven.
Als ik voor werk kies, heb ik inkomsten, maar zal ik nooit iets kunnen doen wat ik echt wil.

Ik weet het niet meer. Iedereen zeurt tegen mij op over wat ik ga doen met mijn leven? Iedereen scheldt op mij omdat ze mij nonchalant vinden. Nooit doe ik iets goed hier?
De laatste weken komt het echt in mij op, om er gewoon een einde aan te maken.

Als ik in de auto zit, dan kijk ik gewoon naar mogelijkheden om mijzelf snel en pijnloos van kant te maken. Ik kijk naar gebouwen om mij heen. Ik zoek gewoon naar opties.

Ik heb zelfs al afscheidsbrieven gemaakt op mijn laptop onder het mapje:
'Lezen, als ik er niet meer ben'.

Hoe ziek is dat?

Als ik denk aan zelfmoord, dan ben ik er positief over. Ik zou 't echt willen doen.
Maar dan houden sommige positieve aspecten mij gewoon tegen. Waardoor ik weer ga twijfelen.
Ik weet het gewoon echt niet meer.
Datum:
01-07-2010
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

gezeur moe

ik ben moe ik kan niet meer ik heb me school verpest ik heb geen vader me moeder is heel streng en wilt dat ik de beste ben aleen dat kan ik niet ik ben het zat om altijd de pispaal te zijn en als ik thuis kom gezijk te hebben ik doe me best aleen dat lukt niet
Datum:
01-07-2010
Naam:
pieter
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Alleen en verlaten

Ik wou dat ik nooit was geboren,ik heb altijd alles gedaan voor de mensen om me heen,nooit enig respect of waardering gekregen.Komt/komen er een nieuweling(en) die de boel voor iedereen verziekt(en),NATUURLIJK KRIJGEN ZIJ ZONDER PROBLEMEN ALLE AANDACHT.Ik woon dus ook nog eens alleen en dan ja,als ik toch geen liefde of blijdschap ontvang kan ik net zo goed DOOD wezen.Op mijn werk word er ook nooit tegen mij gesproken of zo maar word ik alleen maar suf gecommandeerd Ga ik ook liever DOOD dan voor die commanderende klojo`s hun rotdingen te doen,heb al een aantal donderdagen vrij genomen.En dan heeft mijn vader steeds schulden die ik dan maar weer met mijn domme kop help,ik werk dus ook voor niks.Zit ik achter internet zoek ik naar manieren om mezelf pijnloos van kant te maken,ook fiets ik op mijn geestdodende werk (helaas)zonder succes vrachtwagens/bussen tegemoet.En ik denk daarnaast aan vele manieren om mezelf van kant te maken,ook als ik werk bijvoorbeeld al met een aardappelmesje tegen mijn nek,onder de trein of van een brug afspringen.Ook met de vrouwen waarop ik verliefd werd zat het allemaal niet mee,hebben ineens een vriend in "Zwolle" of kennen mij ineens niet,ik ben zeker lelijk of zo. Zelf ben ik nog maagd/onvrijwillig celibaat zonder kus,knuffel aanraking of daad,Plus mijn moeder heeft hart problemen ,En van mijn andere familieleden heb ik nooit wat gehoord,zij hebben al andere mensen waarmee zij omgaan nadat ik naar heerenveen was verhuisd. En vrienden die ik heb opgebouwd zijn langzaam ook weer verhuisd.Ik denk dat ik er binnenkort niet meer ben,ik weet dat dit jullie ook geen bal interesseert evenals alles wat ik doe,ja ik ben er van moe.
Datum:
30-06-2010
Naam:
Willem
Leeftijd:
23
Provincie:
Friesland

back

ik moet echt huilen als ik de verhalen lees ik voel me soms precies zo ik voel me niet echt in deze wereld thuis als ik mezelf hoor praten schaam ik me en eigenlijk heb ik hulp nodig maar heb er de kracht niet meer voor. paar jaar terug heb ik hier ook en berichtje getypt toen ging het slechter ik probeer me hoofd boven water te houden wat jullie ook kan helpen is contact leggen met vreemde mensen bijv in bus of trein maak een gesprekje met hoe het gaat en waar ze naar op reis gaan als je in een sociale omgeving begint fleur je je weer wat op natuurlijk niet veel maar het kan je opvrolijken het is heel erg hoe mensen soms kunnen zijn tegen elkaar ze verwijten je van alles en niet iedereen is er tegenwoordig voor elkaar mensen hebben makkelijk praat met zoek maar even hulp dat doe je ook niet zo 1,2,3 natuurlijk
Datum:
30-06-2010
Naam:
charz
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

Ben ik gek of is de wereld het

Hoi lotgenoten

Zelf ben ik geadopteerd en zowel seksueel , vernederd als mishandeld.
Dit is pas jaren later rond mijn 25e terug gekomen nadat mijn adoptie moeder contact met mij zocht na dat het contact na mijn 15e eigenlijk al totaal verbroken was op mijn initiatief en ik al vanaf mijn 12e uit huis was.
Het rare is dat ik heb geprobeerd door via een psychiater het te verwerken maar een gesprek waar ik een sorry had willen krijgen is geweigerd eerst wouden ze wel komen later hebben ze geweigerd.
Mijn volgende actie om het proces toch voor mij zelf te verwerken is aangifte geweest aangezien dat dit erg emotioneel was en de agenten mij eigenlijk uit lachte en letterlijk zeiden spring niet voor de trein want dan weet je niet wat je de treinmachinist aandoet heeft mij doen afglijden tot de gek die ik nu ben.
Als zei ( mijn adoptief moeder ) voor mijn deur loopt wat mij helemaal gek maakt mag dat maar als ik dat doe omdat ik nergens anders steun voel en toch wil laten merken dat ik nu MIJ WEL KAN VERDEDIGEN wordt ik opgepakt door vier of vijf politie auto's zonder dat ik wat gedaan heb.
Mijn adoptief ouders waren niet in staat om mij op te voeden IK HEB DE POEP VAN MIJN ADOPTIEF VADER MOETEN OPETEN.
Waar is de wet die dit soort zaken moet voorkomen en waarom gebeurt dit vaker bij geadopteerde kinderen dan bij eigen kinderen.
Ik weet het wel maar zouden we toch de wet niet kunnen aanpassen om probleem gevallen als ik in de toekomst te kunnen voorkomen.
Punt is dat ik op deze site zie dat ieder zo zijn eigen problemen heeft en moeite heeft om te leven om verschillende redenen.
Verdiep in je in je materie en doe geen poging tot maar doe het of doe het niet een mislukte poging lijkt mij het leven nog zwaarder maken.
Ik zelf weet dat er teveel factoren heden meespelen voor mij om zelfmoord te plegen dat ik weet omdat ik het al zolang wil maar nog niet gedaan heb.
Nee ik blijf vechten op mijn manier en heb meerdere opties geschept want als men niks kan verwerken barst de bom toch wel en aangezien ik niks te verliezen heb heeft het er alle schijn van dat het gaat gebeuren.
Een mensen leven maakt zoveel mee dat we allemaal nog veel meer hebben meegemaakt en geleerd dan dat we hier ooit kwijt zouden kunnen.
Dat geldt ook voor mij maar het maakt mij niet uit want niet iedereen hoeft alles te weten.
Het punt is dat wat doen wij ermee plegen we zelfmoord of doen een poging daartoe of leren we van onze lessen en weten dat je soms het recht in eigen handen moet nemen en waarom niet dood willen we allemaal toch ?
Dus als je echt niets te verliezen hebt probeer eerst zaken recht te zetten dood gaan we toch wel en wat anders ?
Ik geloof dat sommige mensen namelijk gestraft moeten worden voor de dingen die ze gedaan hebben MITS het niet opgelostverwerkt kan worden.
Wat mijn toekomst is weet ik niet ook al ben ik natuurlijk in alle staten maar het feit dat ik weet dat alleen ik iets kan doen maakt het wel makkelijker.
Ik hoop dat ook ik er op een menswaardige manier uit kan komen en aan mijn herstel kan gaan werken zoals ik alle andere mensen op deze site toewens.
Maar ook weet ik dat de wereld niet vanzelf verandert en dat het niet meer dan rechtvaardig ( als dat bestaat ) is om sommige mensen te straffen die met bepaalde dingen weg denken te kunnen komen.
We zijn sterker dan we vaak van ons zelf denken want we leven nog steeds en dat je geen zelfmoord hebt gepleegd is niet zwak want ik denk dat dat het moeilijkste is wat je van een mens kan vragen
Dus wat je ook doet denk er over na er zijn soms meerdere opties als je niks te verliezen hebt en we zijn sterker dan we denken.
Ik wens iedereen ook mijzelf veel succes en hoop dat we ooit waar dan ook ons plekje zullen vinden.
mvg Nathan
Datum:
30-06-2010
Naam:
Nathan
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-holland

Lees dit!!

Als je na jouw leven nog een leven krijgt.

En de kans dat je in een rijk land word geboren is maar 1/7, Is het veel verstandiger Jezelf te helpen en nog 1x alles proberen.

Een Afrikaans leven is niet beter !
(Aids, Geldproblemen. etc.)
Datum:
30-06-2010
Naam:
Privé
Leeftijd:
99
Provincie:
Anders

the pretty recless

Het enige wat ik altijd al heb gewilt is rust, geen consequenties en gewoon geen gezeik.
Sinds de basisschool word ik al gepest, nu zit ik in de 3e van middelbare en ik word niet heel erg meer gepest dat komt omdat ik heel snel boos word.
Er bestaat geen rust zonder dood, je kan niet je leven leiden zoals jij dat wil okal wil je dat zo graag, je moet eten om te leven je moet een diploma hebben zodat je werk kan hebben heb je geen werk heb je geen geld heb je geen geld heb je niks.
Het is zo simpel maar ik kan er niet mee leven ik wil dit allemaal niet ik wil niet leven in een wereld waar als je iets steelt je meteen naar de politie moet of een wereld waar je van drugs psygoses kan krijgen of depressie dat is toch belachelijk?
Ik heb vorrige week donderdag slaappillen genomen en ben gevonden ik moest GEDWONGEN naar een inrichting WAT DE FUCK IS DAT je kan mensen niet zomaar tot dingen dwingen of opsluiten ik vind het BELACHELIJK en dat is waarom ik beter DOOD kan zijn.
Datum:
30-06-2010
Naam:
rosey jones
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Pijn

Veel verhalen heb ik hier gelezen en moet zeggen dat elk verhaal weer een bepaalde indruk achterlaat. Ik kan meevoelen omdat ik zelf ook diep in de put zit op het moment. Het is verdriet dat telkens terugkomt, elk jaar, elk seizoen, een ontzettende steek van pijn in mijn lichaam; eenzaamheid. Toen ik 8 jaar jong was overleed mijn moeder aan de gevolgen van borstkanker. Ze is 5 jaar ziek geweest. Tijdens deze periode was het toch altijd zij en ik; mijn vader is huisarts en was vrijwel de hele dag aan het werk. Toen ze zieker werd was dat natuurlijk anders, maar toen ze overleed was alles in 1 klap omgeslagen. Ik kreeg een oppas, moest overblijven op school (op de basisschool in de middagpauzes op school blijven, ipv thuis eten met de hele familie), en was eigenlijk ook gedwongen een stuk zelfstandiger te worden. Mijn moeder was er niet meer, en ik kan het hele proces na haar dood wel na vertellen, maar het komt erop neer dat het gapende gat dat zij heeft achtergelaten er nog steeds is. Het gaat niet weg. Ik voel me elke dag eenzaam omdat ik nooit een band op heb kunnen bouwen met mijn vader. Het contact met de rest van mijn familie is verwaterd, dit omdat ik de laatste tijd alleen maar heb gekozen voor vrienden. Thuis ben ik eenzaam dus zoek ik geluk op in vriendschap. Maar ook in vriendschap voel ik me onzeker en soms eenzaam. Ik ben bang vrienden kwijt te raken en er alleen voor te staan. Zo ben ik op het moment in een conflict terecht gekomen die wel eens mijn hele vriendenkring uit elkaar kan drijven. Ik huil omdat ik niet alleen wil zijn. Ik huil omdat ik mijn moeder bij me wil hebben. Ik huil omdat ik geliefd wil zijn en me speciaal wil voelen, iets waard zijn. School ga ik niet meer naartoe, heb ook geen diploma. Heb ontzettend veel gespijbeld in het verleden, ben naar verschillende scholen gegaan maar vertikte het uiteindelijk om er naartoe te gaan, heb in een depressie gezeten eind 2008 maar hier ben ik toen weer bovenop gekomen. Alles leek goed te gaan, ik kreeg een baantje, een vriendje, een nieuwe school, nieuwe vrienden, en toch gaat het elke keer weer de mist in. Ik haak af en keer terug in de eenzaamheid die ik voel. Ook nu heb ik zelfmoordgedachtes. Het is moeilijk te omschrijven wat er precies allemaal door mij heen gaat. Je wil dood, maar ook weer niet, je wil het nog wel een kans geven, maar je kop doet gewoon zeer van alle tranen die over je wangen blijven rollen. Ik kan niet meer. Ik wil naar mijn moeder toe, als het ware ontsnappen aan alles hier. Want het doet echt pijn...
Datum:
30-06-2010
Naam:
Anna
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.