Levensverhalen (pagina 647)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Einde

Hello,

Ik zag deze site en dacht ik geef mijn verhaal ook maar eens.

Ik ben nu al 7 jaar verder in mijn leven met het gedachte ik kan het niet meer aan ik wil dood.
In mijn leven ben ik seksueel misbruikt geestelijk zowel fysiek.
Vaak gebruikt door ex'en en vrienden.
mishandeld en bijna vermoord...
Ik ben zelf een drieling en heb mijn andere zusjes nooit gekend. omdat hun niet meer leven. Ze zijn nooit geboren.. ik mis iets in mijn leven " een leegte " Ik heb nu wel een relatie. maar maakt niet uit hoeveel positieve dingen ik in mijn leven heb het wordt maar niet beter. Niemand begrijpt hoe ik me voel. elke dag moet ik toneel gaan spelen dat het goed gaat, want niemand snapt me.... Iedereen denkt dat het een dipje is of dat ik me aanstel.. normaal ben ik niet een persoon om zoiets bekend te maken en hou liever mijn mond hier over.

maar de laatste tijd wordt mijn gedachte erger. dingen uit het verleden komen naar boven. Therapie helpt niet... Voornamelijk probeert mijn vader in mijn leven te komen. Hij was het gene die me bijna vermoord heeft.
toen ik 6 was heeft hij een geweer tegen mijn hoofd gehouden toen hij stoond & dronken was...

In het leven zie ik geen toekomst meer.
liefst wil ik het zo Anoniem en snel beëindigen.
Datum:
06-08-2010
Naam:
Geheim
Leeftijd:
21
Provincie:
Gelderland

Moe..

Ik weet helemaal niet wat ik moet typen en ik zou ook niet weten of iemand dit leest of wat dan ook, maar ik voel me zo wanhopig dat ik het toch maar doe. Mijn hele leven is verpest, ik heb het gevoel dat ik nog nooit echt geleefd heb en dat ik alleen maar altijd de schijn op moet houden dat het goed gaat. Ik zie anderen leven maar ik zie mijn leven aan me voorbij gaan. Ik ben gewoon zo enorm moe. Zo moe dat ik voor eeuwig zou willen slapen. Niet meer elke dag een strijd hoef te leven. Mijn leven voelt als een grote strijd en ik ben bang die nu te verliezen..
Datum:
05-08-2010
Naam:
Me
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

wat te doen

Wat me opvalt dat dit veel voor jongeren is

Ik ben een alleenstaande moeder met stuiterende puber ,geen steun van de fam.oid ja jeugdzorg etc,en vraag me weleens af wanneer het leven leuk begint te worden
ik zit dagelijks aan zelfmoord te denken en mochten de gedachten te gek worden neem ik maar weer een pilletje
Voor mij hoeft t allemaal niet meer
Datum:
05-08-2010
Naam:
ikke
Leeftijd:
49
Provincie:
Overijssel

Absurdisme is de oplossing

Pleeg geen zelfmoord. zolang er mensen zijn, ook al is het maar eentje, die van je houd. Pleeg dan geen zelfmoord!!! En ook al houd niemand van je dan nog zijn er altijd mensen die van je houden.

Verdiep je in het absurdisme. Het absurdisme heeft mij uit mijn depressie geholpen. Het heeft de wereld voor mij een stuk interessanter gemaakt. Dankzij het absurdisme kan ik nu ontzettend heel veel zaken goed relativeren. Gevoelens zoals jaloersheid,woede,frustratie,hoogheidswaanzin worden door het absurdisme uit hun definitie gehaald. Dankzij het absurdisme voel ik me één met het universum. Voel ik geen minderwaardigheidscompelx meer.

Wat is het absurdisme?

Het absurdisme is een filosofische geloofsstroming die door Albert Camus tot stand is gebracht.
Volgens het absurdisme is er maar één werkelijke filosofische vraag namelijk: "Moeten wij het leven serieus nemen of zouden we net zo goed zelfmoord kunnen plegen?"
De wereld, het universum kan volgens het absurdisme nooit ontrafeld worden. De wereld is immers irrationeel. En iedere poging om de wereld te ontrafelen is gedoemd te mislukken. het lijden van de mens komt volgens het absurdisme ook hieruit voort. Ook heeft het leven volgens het absurdisme in essentie geen enkele betekenis.

Naar deze filosofische vraag zijn er twee keuzes die je kan maken.

1 Pleeg zelfmoord, echter doordat je instinctief toch door wilt leven verwerpen gelukkig velen deze optie. Daarnaast zou het een ontkenning van de menselijke existentie zijn.

2.Mensen leven door echter ze nemen een religie aan om de leegte op te vullen.

Maar...

Volgens Albert Camus was er nog een derde optie namelijk...

3. Doorleven en "de leegte" accepteren. Deze mensen waren volgens Albert Camus absurde helden.

Hoe heb ik het absurdisme in praktijk gebracht?

Door bepaalde gedachtes te hebben over het universum. En door bewust te zijn van bepaalde zaken.

Er is geen ultieme objectieve waarheid.
Betekenis is de weerspiegeling van het leven.
Het leven is iets raars, waarom is alles zoals het is? Waarom zijn we zoals we zijn? Waarom kunnen we niet buiten het drie-dimensionale systeem denken? Dat wat je niet kan zien hoeft nog niet te betekenen dat dat er ook niet is.

Het uiteindelijke uitgangspunt van het absurdisme kan je niet met woorden definiëren. Je kan het een klein beetje voelen. En het met voorbeelden proberen om het ultieme uitgangspunt van het absurdisme te converteren naar dat gevoel.

Wij mensen proberen altijd alles te verklaren. Zaken te systematiseren, te ordenen, te definiëren. Alleen maar om grip op ons leven te krijgen. We proberen te begrijpen hoe de wereld om ons heen in elkaar zit. Is alles één grote illusie van het brein? of is het één van de zovele interpretaties van het brein?

Je moet de wereld zien als iets raars, als iets vreemds. En niet alleen de wereld ook jezelf. Je gedachten. En dna vraag je jezelf af. waarom is het zo zoals het is? Logische zaken zoals oorzaak-gevolg is ook maar een systeem van de mens.

Wie zegt dat ons gevoel de maatstaf is om te bepalen wat wel of niet echt is. Je kan een muur voelen en je kan er niet doorheen. Dan is het aannemelijk om te denken dat dat echt is. Echter zoals ik al zei misschien is het een grote illusie. Dat ons gevoel vele malen groter is dan ons verstand.

Er is maar één regel bij het absurdisme. Hang zelf de slingers op in je leven. Maak er zelf wat van. Heb schijt aan wat andere van je denken.Geef zelf waarde aan het leven. En haal zoveel mogelijk ervaringen uit het leven.

Dat er geen betekenis is hoeft nog niet te zeggen dat er geen bijzondere dingen kunnen gebeuren. Als morgen plotseling een paars licht aan de horizon verschijnt dan zal de een het als God benoemen, de ander zal het zien als een natuurverschijnsel. Weer een ander zal het zien als licht van een ufo.

Ook al bestaat er een god en een hel, en een hemel. Dan is het nog betekenisloos. Want wanneer heeft iets betekenis? Wanneer het echt is? Wanneer het waarde voor ons heeft? Wanner het bijzonder is? En dan is het alsnog raar dat het zo is als het is. God is een verschijnsel een mens met oerkrachten? Een dier met oerkrachten? God is het universum zelf?

Waarom zou je een geloof aanhangen? met al die regeltjes, MENSELIJKE REGELTJES!

De wereld is niet te vangen voor rede.

Verdiep je er gewoon in!

Veel succes allemaal!
Datum:
05-08-2010
Naam:
Niek
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

vriendin

zelf wil ik geen zelf moord plegen maar een van mijn vriedinnen wel... ze vindt haar leven kut en hheeft niet veel vrienden. ik prbeer haar aan te moedigen dat ze niet dik is, dat ze zichzelf moet zijn, dat ze zich niet zo'n zorgen hoeft te maken!
ik durf haar niet te vetellen wat ik met mijn moeder besproken heb...:( ik ben bang dat ze mijn vriendin niet meer wil zijn... zelf ga ik naar een psygoloog omdat ik depressief ben. dat komt niet door haar.
ik zie haar binnenkort weer en wil haar dan dit vertellen:
dat als je zelfmoord pleegt op wat voor een manier dan ook dat je zelf wel uit je "lijden"verlost bent dan wil dat nog niet beteknen dat dat gebeurt met de mensen om je heen! ze doet iedereen pijn die van haar houdt!
ik hoop dat helpt voor iedereen die dit leest... voor mij deet het dat best wel!
Datum:
05-08-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

het is klaar

Het begon allemaal ruim 1 jaar geleden. Ik ontmoette een marokaanse jongen. In het begin was hij echt heel lief... Mijn moeder accepteerde hem niet en dat begon hij tegen mij te gebruiken. binnen een paar maanden was ik me familie en vrienden kwijt en had ik alleen hem nog. nu 1 jaar verder ben ik zwanger en nog steeds geen contact me me familie. me baan ben ik inmiddels ook kwijt en ik weet niet meer hoe ik nu aan geld moet komen om nog te kunnen leven. Hij is elke dag de hele dag en nacht weg en komt bijna niet meer thuis. als hij thuis komt dan is er ruzie en slaat hij me. Ik wordt vaak geslagen, geschopt en hij spuugt op me... Hij haat me en de baby is een foutje volgens hem. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Niemand kan me helpen en niemand wil me helpen. ik ben helemaal alleen en ik kan het niet meer aan. het liefst neem ik een doos vol met pillen zodat ik dood ben. maar het kindje in me houdt me sterk. ik weet alleen niet hoe lang ik dit nog kan volhouden. Is het fout om te stoppen met mijn leven en om een einde te maken aan het leven van me kindje?
Datum:
04-08-2010
Naam:
meisje zonder leven
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

;s

Ik voel me slecht,
Al een paar weken,
Ik begin meer en meer stil te staan bij het leven, er hebben zoveel mensen mij verdriet aangedaan, ik ben gepest geweest, ik ben veel mensen verloren, ik kan niemand nog vertrouwen, ik voel me rot, ik kan er met niemand over praten, ik kan het niet, ik voel me slecht, ik voel me rot, ik voel me teveel op deze wereld,
iedereen doet mij verdriet aan,
ik wil weg vanalles, ik wil niet heel men leven in de probleme zitte , ik wil niet zo verder gaan leven, Ik ben kapot van verdriet.. :'( x

X Anoniem
Datum:
04-08-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

kut leven

Ik loop nu tog al jaren rond met een enorme leegte in mij, een leegte die ik niet weet op te vullen.
Ik vind het leven zinloos en saai, tuurlijk er zijn leuke moment maar die verdwijnen al snel.
Je hoort iedereen maar zeggen dat je moet blijven vechten want ...ooit... zal er een dag komen dat alles beter zal zijn... tuurlijk.
Waarom moeten wij eerst pijn lijden om dan meschien geluk te vinden, geniet God er soms van om mensen zien te lijden, als hij de man zou moeten zijn die mensen zou moeten helpen doet hij in mijn ogen zijn werk vrij slecht..
Achja.. wat een belachelijk leven, hoe ouder ik word hoe meer ik begin te zien dat ik hier niet thuis hoor, naaturlijk ben ik nog jong en kan er nog zo veel veranderen... maar tog...wat ik tot nu toe al gezien heb van het leven zijn alleen maar slechte dingen.
Iets doen wat je niet graag doet hou je nooit vol, wel.. ik leef niet graag en weet ook niet of ik dit nog lang vol houd
Datum:
04-08-2010
Naam:
Noname
Leeftijd:
17
Provincie:
België

als mens

Hallo lieve mensen

Zelfmoord zelfmoord zelfmoord zelfmoord
Het voelde vertrouwt een zekere dood, oh god wat wou ik graag dood.
Duizenden afscheidsbrieven had ik al in me hoofd geschreven.

Ik leef maar ik ben,niet thuis en kom niet thuis want ik hoor hier niet, altijd die kwetsend mensen, geld en dieren die lijden.
Hardkloppingen, niet slapen en haren uit me hoofd, tot die winter nacht, alle geliefden bij elkaar nog nooit voor mij.
Haha wat ben jij toch altijd vrolijk, ze hebben geen idee,.
Weg van deze wereld alles mislukt,
Op die nacht in het veld, de kou de wind en dat mooie scherpe mes.
Doei lieve papa lieve mama, familie slaap maar zacht,
Toen werd de lucht warm, en de geur van rozen, en toen werd mijn naam als een donderslag geroepen, lieve god het spijt me.

Nu nog altijd die vreemde, marjan dit ben ik hier sta ik voor, zo ben ik gemaakt, dick de world, ik leef god ik leef, Dankjewel.

Succes allen, er is maar 1 persoon als Jou op deze planeet en zonder die persoonlijk heid is de wereld niet compleet.

Datum:
03-08-2010
Naam:
beloved
Leeftijd:
34
Provincie:
Overijssel

zelfmoord natuurlijk

ik weet het allemaal niet meer ik loop bij een psycholoog en nog steeds heb ik momenten waarop ik zelfmoord wil plegen om overal vanaf te zijn ze bekijken het maar in deze kut wereld sommige mensen zijn er niet voor gemaakt om te leven ikzelf ben alleen te laf om het alleen te doen kan iemand me helpen
Datum:
03-08-2010
Naam:
marjolein
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.