Levensverhalen (pagina 638)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Failliet

Twee jaar terug ging mijn bedrijf failliet, sindsdien is mijn leven drastisch veranderd. Ik trek het financieel niet, mijn familie wil continu dat ik doe of er niets aan de hand is en na het faillissement hebben bijna al mijn vrienden me in de steek gelaten. Ik kan niet meer. Zit de hele dag te broeden, wil de hele tijd huilen, kan 's ochtends niet opstaan, weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil niet meer zo leven.
Datum:
26-08-2010
Naam:
fargone
Leeftijd:
47
Provincie:
Utrecht

...

Kan iemand mij helpen, ik weet het allemaal niet meer, zit er zwaar doorheen, 't is dat ik te zwak ben maar anders had ik nu al gesprongen, kan iemand mij helpen, maakt niet uit op welke manier
Datum:
26-08-2010
Naam:
Remco
Leeftijd:
19
Provincie:
Zuid-holland

kut leven?

Ik had er lange tijd niet meer aan gedacht, maar nu weer wel. het ging weer thuis goed, maar nu ben ik terug bij mn moeder en gaat het weer fout. Mn ex zoekt weer contact met me, en ik ga er kapot aan, want ik wil zo graag iets terug zeggen maar dat kan ik gewoon niet maken. Ik moet naar een internaat, omdat allebei mn ouders me niet meer thuis willen hebben. Ik word geslagen door mn stiefvader, en mn moeder kiest altijd voor mn broertjes en zusjes kant. ALTIJD. ze vinden me een last..
Datum:
25-08-2010
Naam:
tessa
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

waarom zou ik doorgaan

ik heb van alles in me leven meegemaakt waarom zou ik verder gaan mijn moeder zit in gevangen in spanje en me vader heb ik nooit gekend ik zit zelf in een huis met verstandelijke gehandicapten en ik ben altijd buiten op straat en ik heb geen vrienden ik heb een vriendin waar ik bijna 2 jaar mee ga maar dat gaat ook slecht omdat ik haar niet veel zie iedereen kijkt me aan alsof ik 1 van de 7 wereldwonder ben en mijn school heb ik verkanker en ik wordt op geen enkele school toegelaten van wege mij agressivie tijd ik heb 1 een poging tot zelfmoord geprobeerd zonder sucsess weten jullie misschien een manier om pijnloos dood te gaan :'( groetjes anoniemus
Datum:
25-08-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-holland

ik wil mn polsen doorsnijden

niemand geeft om me, ik leef mn hele leven in eenzaamheid. Ik kan en wil niet meer verder leven. Niks lukt in dit kloteleven
Datum:
25-08-2010
Naam:
Bianca
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

hoe moet dit verder=

Het is nu 2 jaar uit met een meisje waar ik heel veel van hou. Baan verloren. Mn huis zal ik ook niet lang meer kunnen houden. Steeds meer vrienden willen niet meer met me omgaan. Gebruik veel drugs en drank. Ik zie echt geen licht meer in de tunnel.
Datum:
25-08-2010
Naam:
Zomaar
Leeftijd:
31
Provincie:
Gelderland

Why?

Hoeveel keer nog,...hoeveel keer moet ik nog huilend met mes in de hand staan om polsen over te snijden;...op richel van brug staan,one step away...; een strop maken en klaarhangen...?!...maar steeds dat klein lichtje in donkere brien,doe het niet,het komt wel goed....al die jaren woede en verdriet opgekropt...niemand weet hoe ik me al jaren voel....maar toch lachte ik naar de buitenwereld. Wil/wou iets bereiken,tegendeel bewijzen,hoezeer ook iedereen me de grond instampt en over me loopt! Maar ben het strijden moe, Hoe hard ik ook iets probeer, hoe harder ik nergens kom, en terug de grond ingboord wordt! Ben het moe te strijden voe 'n'iets! weglopen is geen optie, waarnaartoe?, heb niets,niemand! ...Maar belletje waarom hou jij mij toch steeds tegen?....ik kan het niet meer aan....hope it's bether @ the other side!....
Datum:
24-08-2010
Naam:
Hans
Leeftijd:
24
Provincie:
België

ik weet het niet meer

hoi iedereen,

zins vandaag ook me verkering uit is
met iemand waar ik veel van houd .
me ouders Zijn altijd boos op me en
zitten altijd te zeiken , toen me opA overleed
was ik ook helemaal kapot en ik vind
gewoon helemaal niks leuk aan het leven
daarom ben ik hier en wil graag een eind zette aan me leven maar ik
durf het gewoon niet op een
manier ik wil het wel maar kan het niet.
Datum:
24-08-2010
Naam:
geheim
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Alleen

Ik kan het niet meer, zo veel pogingen om iemand te ontmoeten en iets te beginnen. Altijd afgewezen worden, nu ook nog eens ontslag krijgen. Al mijn vrienden zijn druk met school/carriere/vriendin en bellen me niet meer. Ik heb er nu al geen zin meer in, ben pas 24 en voel me altijd alleen. Hoe lang moet ik dit nog volhouden.... hoe lang kan ik dit nog volhouden?!
Datum:
24-08-2010
Naam:
Boeit je toch niet
Leeftijd:
24
Provincie:
Noord-holland

...

Ik ben nog jong en zou in de fleur van mijn leven moeten zitten. Maar mijn eigen ouders ontnemen mijn geluk. Ze zijn bang en willen naar alle waarschijnlijkheid het allerbeste voor me. Continu blijven beschermen. Mijn oudste broer woont sinds een jaar alleen, alles loopt perfect. Hij kan gerust zelfstandig zijn en toch lopen mijn ouders bij hem de deur plat. Tot ergenis van mijn broer: was ik maar verder gaan wonen. Maar ik zit nog thuis. Ben bezig aan mijn hogere studie, maar de richting die ik doe staat voor mijn ouders al niet aan. Zelf wou ik een studie waarbij ik andere mensen kan helpen. Ik wil een doel in mijn leven en dat doel heb ik nog altijd niet gevonden. Waardoor ik iets wil bereiken en het gevoel heb dat ik nuttig ben om te leven.
Maar de laatste tijd wordt het thuis echt te gek. Ben bijna 21jaar en als ik eens later als half 2 terug kom van op stap krijg ik een hoop kabaal. Maar dat vindt ik nog het minste van mijn zorg. Dat aanvaard ik nog.En laat dat zoals het is. Maar ze werken me op alle gebied gewoonweg tegen. Waardoor ik mijn eigen niet kan ontplooien wie ik werkelijk ben. Thuis ben ik ook mezelf niet. Heb schrik om te bewegen om iets te zeggen..En dat is wat toch zou moeten tegen u eigen ouders?
Heb ook een vriend, mijn ouders radicaal op tegen omdat het tijdens mijn studie is, op alle mogelijke manieren werken ze het tegen. Maar door hem haal ik nog een beetje kracht om door te zetten.
Heb dikwijls al geprobeerd om een gesprek te voeren met mijn ouders, maar het draait altijd op ruzie uit omwille dat mijn moeder niks wil afgeven. Ik moet altijd maar ja knikken en verder over zwijgen. Mag ik dan geen eigen mening hebben? Ik vraag alleen soms een beetje respect. Wat doe ik in godsnaam in haar ogen toch verkeerd? Ik was miss niet gewenst maar dat is toch geen reden om zo tegen mij te doen?
Dat mijn eigen ouders zo zijn is onverdraagzaam voor mij. Van hen verwacht je toch liefde?
Ik blijf leven omwille dat ze het niet erg vinden als ik mijn leven ontneem, en dat gun ik ze ook niet.
En later als ik van huis weg ben, en de kans krijg.. doe ik hoe zij tege mij gedaan hebben...
Datum:
24-08-2010
Naam:
-
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.