Levensverhalen (pagina 380)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Wat nou als je echt weg bent?

Ik heb wel eens zelfmoord gedachtes, maar wat dan? Wil je je leven opgeven voor iets dat niet met wind in de rug gaat? Waarom zou je?

Iedereen heeft toch wel eens tegenslagen? En ja, sommige heftiger of meer als andere.

Maar je kunt ook denken: Wat wil ik dan eigenlijk?
Je moet jezelf eens op een rijtje zetten. Tegen jezelf zeggen wat je doelen zijn.
Mijn doel is het gene wat mij staande houdt in mijn zelfmoordgedachte.

Dus stel jezelf een doel voor, iets wat je echt wilt en waar je echt alles voor zult doen. Want zelfs het meest makkelijke of juist onmogelijke doel kan je halen. Zo lang je dat maar zelf doet en denkt!




Datum:
13-07-2012
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Overijssel

Ik ben een aardig persoon maar tog gepest.

Ik ben al heel mijn leven dik geweest. dus mijn jeugt was een hel. En alsof het pesten nog niet genoeg was, had ik ook hele slechte leraren. waren er twee kinderen aan het vechten op het school plein, zag je zo'n leraar met zijn pretbekkie er naar kijken en hij deed er niks aan (goedkope school dus). en die school zat ook nog in een probleemwijk, met allemaal jongens uit mijn klas die in een soort gang zaten. de jongens uit mijn klas rookte al heel snel. ik begon met roken door de slechte vrienden van mijn broer. maar gelukkig deed ik het niet goed en was ik er niet verslaafd aan geraakt. we gingen zelfs stelen bij een speelplaats. later gingen ik en mijn broer niet meer met ze om, omdat een van zijn vrienden homo was geworden. Dus omdat ik op de beroerste school van nedrland zat had ik ik de enerhoogste score uit mijn klas en dat is vmbo-t niveau en er zayen 21 kinderen in mijn klas. De laagste die had een score van 509 ik weet niet waar die was geeindigt. Dus ik gaing naar de middelbare school met mijn vrienden. mijn vrienden ontmoete weer andere mensen en ik word buitegesloten. Dus meteen vanaf mijn eerste dag op de middelbare school was het al schit. En als dat nog niet genoeg
was. Was ik ook nog erg dik. Dus daar werd ik ookelke dag mee gepest . Dus ik heb heel mijn leven geen een vriendinnetje gehad. en daar droom ik al heel mijn leven van:'(. Ik zit nu in de derde klas van mavo en ik had bijna mijn eerste vriendinnetje ( Best triest eigenlijk) En dan wilt ze me niet omdat zij dus net als mij ook super depresief is. Heb ik weer. Dus ze was niet toe aan een veiendje. Maar ik zou er alles voor doen om verliefd te zijn op iemand die ook verliefd is op mij. want in films word ik helemaal gek als ik een stel zie zoenen:'(. maar ik praat al veel te veel . Ik hoop dat je het snap waarom ik zelfmoordneigingen heb. eb trouwens zelfmoord gedachten heb ik heel mijn mijn leven maar ik heb het lef niet om daatwerkelijk zelfmoord te plegen.
Datum:
12-07-2012
Naam:
jefta
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

leven

2002 leren ik mijn ex kenne
Heb een mooie tweeling gekregen
Maar altijd gebruikt mishandet
2005 moeder overleden moelijketijd
Heb bordelijn sins 2jaar heb ik een lieve vriend
Die heeft me sins vrijdag alleen gelaten als ik hem bel sms
Reageert hij niet
Der gaan teveel gedachten doormijn hoofd ben op
Stuk weet niet meer wat ik moet doen me kids zien alleen
Een moeder met verdriet .al jaren zit het verdriet der
Mijn helelevn
Me zus ben ik kwijt
Waarom is het leven zo kut en hard
Ik wil gelukkig zijn maar alles wat ik doe het
Lukt niet. Mis me vriend me helft
Datum:
12-07-2012
Naam:
kapot
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-holland

mijn geest begint echt op te raken

Ik ben 33 maar geestelijk kan ik niet erg lang meer mee ben ik bang, mijn verlangen om eeuwig de ogen dicht te houden is groot
Datum:
11-07-2012
Naam:
m
Leeftijd:
33
Provincie:
Anders

Verlangen naar de

Lieve mensen,

Ik ben een jongen van 25 en ik heb me mijn hele leven eigenlijk al onbegrepen en eenzaam gevoeld.
Zelfmoordgedachtens zijn vanaf mijn twaalfde levensjaar tot op heden niet dagelijkse kost geweest maar hebben wel vaak mijn gedachten "overgenomen".

Mijn verleden heeft mij gemaakt wie ik nu ben, namelijk iemand met : Bindingsangst, verlatingsangst, moeite met vertrouwen van mensen, emotioneel hooggevoelig (HSP), weinig zelfwaarde, etc, en de lijst gaat nog even door.

Geen "echte vrienden", en ook helemaal geen ZIN meer om nieuwe mensen/vrienden/liefde aan te trekken omdat het toch allemaal niet waard is of lijkt.
Ik word keer op keer teleurgesteld door mezelf en door anderen.

Ik wil deze negatieve gevoelens gewoon niet meer voelen en wil het zo graag van me afzetten maar dat lukt gewoonweg niet... Alsof ik gevangen zit in een vicieuze cirkel van negativiteit.

Ik wil dood, maar aan de andere kant ook weer niet... Ik zou dat mijn moeder niet aan kunnen doen, zij heeft immers al genoeg meegemaakt.

Ik ga doorvechten, en ik hoop dat jullie dat ook gaan en blijven doen...

Warme groet,
M







Datum:
11-07-2012
Naam:
M
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

?

mijn broer had mij veel pijn gedaan.En dan doet mijn moeder alsof er niets gebeurtis.Ze lacht er zelf om ik zo een zin om een eind aan mijn leven te maken
Datum:
11-07-2012
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
15
Provincie:
Flevoland

scheiding en daarna?

eerst begon het met scheiding werk weg 28jaar naar de maan 2kinderen die ik nooit meer zie schoon fammilie waar je eigelijk vreemde van ben ,,merk je pas als het uit is eerst denk je heb zoveel gedaan voor hun ze laten me niet vallen mis,,je bent niks meer ,,opeens is alles wat je dee in je leven fout geweest afgebroken word je door dat volk,,je hebt niks meer een huis en een ouwe kop ben nu 49 je beste jaren zijn weg dat merk je opzekerfoto s van vroeger kijk je triest verhaal,,triest leven nu,,ben weer gaan leren haalde diploma,, maar viel weer terug in niks een eindloze leegte in mn hart ,,ik wil hier niet meer zijn ben eigelijk al dood al sinds scheiding 3jaar terug,,ik mis gezins leven ik weet niet hoe verder nu,,ik zie alles zwart en donker alles is teveel ken moeilijk met mensen overweg liefst zit ik thuis alleen ,,vertrouwen is weg mn leven is over zit al tyd te denken om er mee te stoppen en denk niet of het gaat gebeuren maar wanneer ,,dit is geen leven nu,,thuis zitten piekeren..weet niet verder hoe het moet weet wel dat ik langzaam weg zak in niks voel me eige niks ben niks voel me alleen rot en niet meer op zn plaats sommige mensen redden het niet in deze keiharde maatschappy..
Datum:
11-07-2012
Naam:
guusongeluk
Leeftijd:
49
Provincie:
Zuid-holland

het meisje met het mes

Soms wil ik weg van dit leventje hier, weg van de stres me verleden verdriet, ik zweer het ik word gek en geen mens die het ziet.
- het is voor mij 2 jaar geleden als het niet meer is, dat mijn gedachtens over zelfmoord begonnen. Ik ben nu bijna 16 en was toen 13.
Ik ben mezelf in die tijd gaan snijden en dat luchte heel erg op. Dat doe ik dus eigelijk nogsteeds alleen steeds iets dieper en steeds vaker.
Ik ben altijd heel bang om alleen gelaten te worden. Of dat mensen me ergens voor gebruiken.
Soms denk ik had ik toen maar zelfmoord gepleegd, toen ik het nog kon, want nu, nu kan ik het niet. Ik wil een gezin. Maar toen toen kon ik het en ookal gaat het sins een week weer heel veel beter met me door een leuk iemand. Spoken altijd deze gedachtens door me hoofd.
Ik schaam me er niet voor dat ik mezelf snij want dat is wie ik ben. Ik schep er niet over op, ik wil juist niet dat mensen eht zien alleen ik weet wel dat het echt iets van mij is. Dat ik niet zonder kan.
Maar alsjeblieft als je denkt aan zelfmoord, denk goed na, want er is altijd wel iemand, die zonder jou ook niet meer wilt leven.
Datum:
10-07-2012
Naam:
nobody
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

;(

ik snap niet waarom ik er nog ben! iedereen haat me en vindt mij lelijk! ik ben gewoon een mormel die niets op deze wereld te zoeken heeft. ook vergeet iedereen mij ik ben gewoon helemaal niets waard en mijn ouders hebben geen tijd voor mij! ik moet gewoon weg en nooit meer terug komen hoe eerder hoe beter
Datum:
10-07-2012
Naam:
suzanne
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

mijn leven in het kort

op mijn derde levensjaar zijn mijn ouders uit elkaar gegaan mijn moeder had destijds een andere man en wij als kinderen moesten met haar mee naar mijn nieuwe stiefvader. hij dronk best wel veel hij sloeg me vaak. en op een dag toen ik 6 was wou ik weer bij mijn vader gaan wonen met veel geweld mocht ik uiteindelijk daar weer gaan wonen. mijn broer en zusjes bleven daar. toen ik 12 was werd mijn vader erg ziek ziekte van kahler heette het. heb een jaar alleen voor mijn vader moeten zorgen zo nu en dan kwam mijn oom langs om te kijken hoe het ging. toen ik op een dag thuis kwam van school zat alleen mijn oom thuis en kwam vertellen dat mijn vader opgenomen was in het ziekenhuis. en ik alleen moest blijven. hij sloeg me op de grond kleedde me uit en kwam over me heen liggen. heb me nog nooit zo vies gevoeld. 3 weken later kwam de politie aan de deur om te vertellen dat mijn vader er niet meer was en of ik na het ziekenhuis kon komen midden in de nacht. hij was er niet meer ik moest weer alleen naar huis terug. niemand die me even op kon vangen. toen de famillie een week later kwamen om me te helpen met de spullen te verwijderen uit het huis. en ze kwamen me vertellen wat is nu jou planning. ik had er nog niet over nagedacht heb toen een jaar op straat geleefd sliep zo nu en dan bij vreemde mensen in een huis omdat het soms nogal koud was buiten. op mijn 15e kreeg ik een vriend die in het begin zo lief was en me alles gaf. daar moest ie later wat voor terug hebben hij bracht me na een sexclub om te gaan werken als prostituee. en natuurlijk wilde ik niet maar ik had niks wilde niet weer op straat wonen en hij sloeg schopte en trok me aan mijn haren erna toe. toen ik zwanger bleek te zijn wat wel van hem was heeft ie mij gedwongen abortus te doen nadat ie een geweer tegen mijn hoofd gelegd had ben ik met hem mee gegaan naar een ziekenhuis om het allemaal te plannen op school zat ik niet meer door hem omdat de leraren mij een bedreiging vonden voor de andere leerlingen omdat hij op school kwam om mensen te bedreigen. ben na 2 jaar door de politie bij mijn moeder en mijn stiefvader gebracht. nu zat ik daar weer. ik zat ff aan de tel. toen mijn stiefvader een bord op mijn hoofd kapot sloeg. en me vertelde dat ik niks waard was en dat die gehoopt had dat ik niet meer bestond. mijn exvriend kwam vaak aan de deur heeft mijn kleine zusje voor een paar dagen ontvoerd om mij terug te krijgen. toen ik aangifte ging doen bij de politie heeft het corps besloten me naar een blijf van mijn lijf huis te sturen ver van friesland weg. heb daar een jaar gezeten was inmiddels 17 geworden en kon naar een kamertrainingstraject. toen dat ineens dicht ging kwam ik weer op straat terrecht en ontmoette ik een andere jongen van 21 jaar. heb een tijdje bij hem en zijn ouders gelogeerd totdat ik een huisje gevonden had. toen ik die gevonden had heb ik het uitgemaakt omdat ik niet meer wist wat ik allemaal moest doen en ben in paniek geraakt. ben tot mijn 18e alleen geweest en kwam een jongen tegen in de kroeg. we hadden het leuk samen alleen kwam hij van best ver uit mijn eigen leefomgeving en hebben we een tijdje gedate. toen ik dacht dat ie me echt leuk vond heb ik verteld dat ik gewerkt had als protituee veranderde hij in mijn ex. en belande weer in sexclubs. heb helemaal niemand meer om me heen geen famillie en 0,0 vrienden ben nu 25 en het gaat nog steeds niet goed met me. ben het gewoon niet waard om weer een normaal leven te krijgen heb een uitkering en veel schulden die ik moet afbetalen omdat mijn ex me overal voor liet opdraaien. allemaal leningen afgesloten via mij. wou echt dat ik niet bestond en lef voor zelfmoord heb ik niet ech.t wel vaak de gedachte ik zit gewoon helemaal op slot isoleer mezelf zodat niemand mij meer kan raken heb genoeg van mensen als je zelfs al niet op je eigen famillie kunt bouwen. wat moet ik doen om mijn leven weer wat meer kleur te geven zonder dat iemand te dichtbij me komt ben echt zo bang geworden om nog te leven en bang voor wat nog gaat komen. ik durf niet meer. hoe kan ik ooit nog iemand vertrouwen en lief hebben niemand heeft mij lief. ben al zo lang alleen zonder famillie of vrienden kerst oud en nieuw mijn verjaardag alles vier ik in mijn eentje met mijn tv. nooit iemand dieeven langs komt om te kijken. al zou ik zelfmoord plegen vinden ze me pas zodra de woningbouw zijn geld niet meer krijgt. dat duurd 6 maanden. daarom heb ik het nooit gedaan. wil niet eenzaam sterven
Datum:
09-07-2012
Naam:
esther
Leeftijd:
25
Provincie:
Friesland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.