Levensverhalen (pagina 1763)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Myn leven stelt niet veel voor

ik wil dood.. omdat k gepest word dat ze zegge dat ik zwart ben en dat kan ik niet langer aanhore ik vind mezelf walgelijk ik weet niet meer wta ik moet denken..
k heb et al is geprobbeerd en ik wilde dat et is afgelope zou zijn maar ik weet dat ik de lieve mense om me heen achterlaat en dat is niet leuk maar als dat et beste is ..? dan zou ik dat willen. Groetjes Ik
Datum:
27-01-2006
Naam:
Ik
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

...

waar moet ik beginnen tja ik denk dat men leve niet meer zie zitte tuis haat iedereen op school benadelen ze me vrienden ouw ik nie lang alde goei vrienden worde altijd van me afgehaalt vriende die me hoop geve verdwijne ineens ik had ooit iemand een fantasitsch persoon ik had nooit ik droomde nooit dat er zoiemand kon bestaan hij gaf me echt hoop in de tijde dat het echt niet goed ging kon hij iets positief bedenke en op een dag was het weg ... maar dat is altijd zo geweest zelf snij ik al een jaar het stelt me gerust het kalmeert me doet me vergete al de problemen ik heb al een paar keer proberen te stoppe maar ik houw het nie lang vol nooit, zelfmoord tja elke dag wordt het meer en meer de toevlucht voor al men problemen...ik heb niks om om me hoop te geve niks om om me aan vasteklemme en al de hoop die rest is valse hoop en dat bessef ik....op een dag is het genoeg gedaan niemand zal me misse of lang misse...niemand
Datum:
27-01-2006
Naam:
melanie
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

best egoistisch

hallo ik heb vaak in me zelf gesneden maar kan er wel mee op houden en denk vaak aan zelf moord maar dat is best egoistisch want je denkt dan aann je eigen en niet aan de mede mens er om heen ik denk er zelfook heel vaak aan maar ja is het nou echt de goede oplossing? je helpt je eigen van je problemen af maar de mensen om je heen niet! sie gaan zich rot voelen omdat ze je moeten missen je denkt misschien ze houden niet van mij maar dat is wel zo ik mag best veel van mn ouders maaar ook weer niet. ik denk dan dat ze me haten maar ze hebben het beste met mij voor. en dat hebben jullie ouders ook met jullie . dus denk niet aan je zelf probeer een beter oplossing te zoeken denk aan leuke dingen in je leven! kusjjes ik
Datum:
27-01-2006
Naam:
my fucking life
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Frustratie

Soms heb je er helemaal geen reden aan toe. Je voelt je innig leeg en tegelijkertijd overvol, maar je kunt de gevoelens en gedachten niet zien. En daarmee niet plaatsen. Dat gevoel maakt dat je ervan wilt vluchten. Alles lijkt teveel en álles ís teveel. Je wilt niet meer denken en je wilt alles behalve wat doen. Je schreeuwt om hulp, maar het is een stille schreeuw. Omdat het iets is wat dieper in je leeft, je de exacte reden niet weet en er zeker niet over wilt praten. Je wilt het in je houden en hopend op diegene die je zodanig aanvoelt dat hij niets anders doet dan je in je armen nemen en je laat huilen. Geen woorden, zeker geen woorden. Maar het wachten op diegene duurt te lang, en er zijn geen mensen die zo in je verscheurde ziel kunnen kijken. God kan het, en het is God alleen. Maar het is de behoefte aan een mens waar mijn binnenste naar schreeuwt. Niet eens een specifiek iemand, maar een persoon. Vasthouden, voelend. God zal na mijn leven er net zo zijn als de mensen nu, bij Hem zal ik zijn en nu al heeft Hij mij in Zijn handen, maar Hij is zo ontzettend machtig en groot dát we het niet aankunnen om Hem te zien in al Zijn Macht en Glorie. Maar hierna, wanneer ik mijn lichaam achterlaat zal Hij me omarmen zoals andere mensen het hier doen.
Misschien is het dat verlangen wat me ernaar doet verlangen hier weg te zijn. Alles draait om deze wereld, niets meer om de persoonlijkheid zelfe. Waarom ligt juist mijn verlangen dáár? En waarom zijn mijn gedachten zo tegenstrijdig over het leven ontnemen van mijzelf?
Ik heb tegen Hem gezegt: Hier is mijn hand, leid me maar! En dat deed Hij ook, maar niet voordat ik dat zelf vroeg. Hij leidt mij ook, iedere ontelbare tijd weer. En Hij voorkomt niet veel dingen, maar Hij was ook Diegene die mij deed leven na een zelfmoordpoging. Godzijdank, eerlijk waar.
Maar het maakt mijn binnenste er niet makkelijker op. De drang, de wil blijft. Ontsnappen, ver hier vandaan. Ik wil mijn hand niet loslaten, maar er wordt zo hard getrokken...
Datum:
27-01-2006
Naam:
Leah
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

?

Na vele maanden voor iedereen klaar gestaan te hebben en alle energie in andermans problemen te hebbem gestoken zit ik net als 10 jaar gelaeden zelf weer aan de grond, relatie over, kut baan, geen contact meer met mensen waar ik om geef, ik had meer cverwacht van het leven maar voor mij hoef het niet meer (een iemand houd me nog op de been mijn pleegzusje van 17 als zij mij laat valeen hoef ik op de aarde niet meer te zijn)
ik ga stoppen dit is voor mij het einde!?
Datum:
27-01-2006
Naam:
michel
Leeftijd:
32
Provincie:
Zuid-holland

leven na vreemdgaan

twee jaar geleden kwam ik erachter dat mijn vrouw vreemd ging. Natuurlijk een hele schok, met de vraag waarom. Schijnbaar is de spanning de oorzaak. Ze is in die korte tijd voordat ik het wist helemaal verliefd geworden en later van gaan houden. Ze zegt altijd ik hou echt van jou, maar ook van hem. Ik mis jullie beide.
Hij is getrouwd en heeft twee kleine kinderen, onze kinderen al wat ouder.

ik heb haar de vrijheid gegeven om zichzelf te ontdekken en te genieten van het leven. Ze is helemaal open en eerlijk en vertelt alles tegen me omdat ik vind dat als je het weet geen angst hoeft te hebben. Hij wil niet van zijn vrouw weg en mijn vrouw niet van mij, zegt ze.

ze kunnen elkaar maar kort zien elke keer, hij is veel te angstig.
Ik had gehoopt dat ik er overheen zou komen, ben en denk anders dan de meeste maar doet vaak enorme pijn. Terwijl ik het haar wel gun, het is haar leven en lichaam. Kan tegen haar zeggen ikwil het niet meer maar wat dan ...... 1 nadeel ik hou van haar ... nog steeds ..

ze kan niet inzien dat het hem om de sex gaat. hij zegt vaak in mijn dromen jaja

lijkt zo makkelijk, maar ik wil haar niet kwijt maar ik wil mezelf ook niet kwijtraken. Gesprekken leveren vaak nix op omdat ik niet wil dat ze ongelukkig is, dus als ik er niet meer ben dan hoeft ze niet meer aan mij te denken ...

vandaar iedere dag ....
Datum:
27-01-2006
Naam:
mars
Leeftijd:
42
Provincie:
Noord-brabant

help

hallo

ikkwam deze site tegen in een daad om te kijken of iemand me raad kan geven ?

ik ben 24 jaar oud en getrouwd 3 kinderen toen ik zwanger raakte vond ik het niet leuk mr was al 6 maand heen dus .

jaaar later was ik weer zwanger en gingen we trouwen maar de dag dat we gingen trouwen wist ik al dat ik niet me helle leven bij hem wou blijven en ik wou zo graag nee zeggen mar zijn familie mijn familie rekende er op dus na aarzeling voor de ambtenaar toch maar ja gezegd na de geboorte van me tweede dochter ging het heel slecht en vroeg echt scheiding aan iedereen kwam bij me om me om te praten zelfs me ouders kwamen en zeiden van als jij gaat dooretten met de scheiding ben je onze dochter niet meer WAT DOE IK VERKEERD ik hou niet van hem ik mocht geen contact meer met me broertjes en zusje die was toen nog maar 5 jaar en was me alles dus heb toen de beslissing genomen om niet te gaan scheiden 2jaar later raakte ik weer zwanger en waren gelukkig maar miste toch wel wat .

sinds paar maanden heb ik het gevoel van ik wil echt niet meer maar de familie begint ook weer te zeuren ik word naar beneden gehaald iedereen steund hem ze zien niet dat ik ongelukkig ben

en het ziet aan de buiten kantmooi uit !

ze denken dat hij de aardigste jongen is

ZE MOESTEN EENS WETEN

hoe vaak ik onder de blauwe plekken zit vanacht tot 2 uur ruzie gemaakt is nog nooit zo erg geweest kan amper me bewegen ,kan de kids niet eens na school brengen schaam me dood

in laatste waanhoop heb ik vannacht me zelf gesneden met mes maar toen ik eerste bloed zag komen ben ik opgehouden kan het niet doen heb kinderen wie zegt dat het leven mooi is mag mij dan vertellen hoe het moet

lucht op om dit te vertellen

groetjes mij
Datum:
27-01-2006
Naam:
leonie
Leeftijd:
24
Provincie:
Friesland

ik schrik, nu ik een 40+er ben.

Wat gebeurt er nu, mijn god wat lees ik hier allemaal. Ik lees berichtjes van jongeren soms bijna kinderen nog die er nu al het bijltje bij neer willen leggen.
Wat is er loos, hoe kan het zo zijn dat het zover is gekomen.

Mijn leven is voor een deel een film, maar wel een vette psychothriller dan. Op mijn 16e aan de speed, daarna trippen en op het laatst aan de coke en de heroine. Voor mij zijn er heel veel momenten geweest waarop ik dacht, nu is het zat. Ik wil nu niet meer verder leiden/leven.
Datum:
27-01-2006
Naam:
ikke
Leeftijd:
46
Provincie:
Zuid-holland

zieke, zieke wereld

Hoi ik ben M,
Ik heb in 1999 een vervelende drugservaring gehad die mijn kijk op het leven, de maatschappij en het hele bestaan heeft veranderd. Sinds dat moment functioneer ik niet meer naar behoren. Ik ben niet in staat te werken omdat ik het nutteloos en vind. Ik ben niet in staat een relatie te behouden omdat ik nog nooit iemand over mijn kijk op het leven heb verteld en als ik dat al zou doen zouden ze daar weinig begrip voor op kunnen brengen ben ik bang, zoals ik dat vroeger ook niet gekund zou hebben voor mensen die zielig doen terwijl ze het niet slecht hebben. Door het uitblijven van een degelijke relatie heb ik het vooruitzicht nooit kinderen te zullen hebben en dat helpt ook niet echt mee een positieve mentaliteit te onwikkelen. Niet dat ik het een kind aan wil doen op deze wereld terecht te komen, zeker niet met een onstabiele vader.
Ik heb anderhalf jaar geleden ingezien dat, hoewel ik er niet aan ontkom en sommige aspecten daarvan best positief zijn, ik niet al te veel te maken wil hebben met de maatschappij. Ik ben gestopt met werken en en probeer het zonder hulp van de staat en zonder er iemand anders mee lastig te vallen alle eindjes aan elkaar te knopen. Ik vind het leven gewoon te saai en nutteloos en daarom ben ik een plezieroffensief begonnen. Ik reis de hele wereld rond en doe zo veel mogelijk leuke dingen, al vind ik andere landen vaak nog treuriger dan NL. Voor de buitenwereld lijkt het of ik niets anders doe dan lol hebben maar in werkelijkheid is het uitstel van executie. Ik ben vastbesloten dat zodra ik er alles uitgehaald heb wat er uit te halen valt en/of dat ik de finaciele middelen niet meer heb om van leuk moment naar leuk moment (met alle tijd daartussen een saai klote leven) te leven ik eraf ga stappen.
Ik vind het wel jammer want voor dat stomme drugsongelukje had ik een hele positiefe kijk op zo'n beetje alles, in het bijzonder mijn leven. Objectief gezien zou ik gewoon een leuk leven moeten hebben. Ik zie er niet raar uit en kan best een meisje aan de haak slaan. Ik heb geen hele nare jeugd gehad en ben nooit misbruikt. Mijn hele familie leeft nog en het lijkt erop dat ze dat nog wel even gaan doen. Ik heb genoeg geld, laat staan schulden. Hoewel ik niet vies ben van drank en drugs gebruik ik dit met mate en volgens mij ben ik niet verslaafd. Ik wordt niet gepest en heb best veel vrienden. Ik heb volgens mij geen geestelijke aandoening en heb mezelf zelfs nooit kunnen betrappen op een depressie of iets dergelijks.
Het lijkt erop dat ik een leuk leven heb en ik zou me bijna schuldig voelen voor mijn zelfmoordplannen terwijl er hier op de site mensen zijn met echte problemen.
Maar ondertussen zit ik er maar wel mooi mee.
Datum:
27-01-2006
Naam:
anoniem M
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

jemig..

hallo,

dit is allemaal zoveel verdriet.. zo ongelooflijk veel pijn.. snijden.. pillen.. springen.. het leven is ook kut.. we leven op een wereld met geweld.. waarin je \"erbij moet horen\"om te \"overleven\" vaak.. maar ik denk toch dat het kan.. k ben waarschijnlijk neit door zo'n moeilijke tijd gegaan als jullie.. maar weet wel hoe het is en kan me het goed inleven en dan nog heb ik miss nog niet eens de helft van jullie pijn en verdriet gevoelt.. maar wat als je de mooie dingen eens probeert te zien.. en die zonnenbril waaarmee je naar de wereld kijkt afdoet.. als jij altijd een zonnebril op heb zie je nooit zonnenschein.. er is een God mensen.. de God die jou.. en mij.. en de makers van deze site.. en jullie ouders.. en broertjes en zusjes allemaal gemaakt heeft.. hij is er voor jullie.. en wil ook dat jullie hem in je hart aannemen.. hij geeft rust als je die nodig heb in de meest moeilijke tijden.. in het midden van de strijd neemt hij het zwaard van je over en vecht voor jou uit.. er is een gedicht dat gaat over een strand.. en iemand loopt samen met jezus de zoon van God over het strand.. en kijkt achterom.. waarbij de voetstappen zijn leven zijn.. en vraagd waarom er maar 2 voetstappen staan bij de moeilijke tijden... en waarom jezus er toen niet was.. en toen andwoorde jezus: \"er staan maar 2 voetstappen omdat ik je in die tijden heb gedragen\".. endat doet hij echt.. hij is er voor je.. k heb dikwijls midden in de nacht midden op en kruispunt gezeten.. en dan kan je schreeuwen tegen God en toch zal hij er voor je zijn.. het kan allemaal nog goed komen.. echt waar.. en voor vragen over God kan je altijd mailen naar de organisatie hier.. die willenje graag over God vertellen..

er zijn nog goeie dingen op de wereld.. een voorbeeld van die goeie dingen ben jij! jij ben een parel! een edelmetaal dat zo kostbaar is dat het niet te betalen is met alle goud en zilver uit de wereld! God wil voor jou zorgen.. en ook al lijkt het zo ongelooflijk uitzichtloos.. hij is er echt!
Datum:
26-01-2006
Naam:
matias
Leeftijd:
1
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.