Levensverhalen (pagina 1433)

hoi ik ben joke en ben licaamlijk en geestelijk niet gezond ,kreeg gisteren te horen dat ze mij in een verzorgingtehuis willen doen omdat ik niks meer kan lig al 5 jaar op bed en pc meer niet , ik wil en kan nier verder leven ben zo moe , moe van de strijd die ik geleverd heb weten jullie een middel voor zelfmoord gr joke

ik ben zelf vaak de fout in gegaan spijbelen ook erg vaak cijvers waaren ook klooten ook net zo goed straf voor gekregen mar waneer ik op het punt sta om alles een beetje probeer goed te doen gaat het steeds weer mis me moeder blijft maar zeuren over dat ik het slecht doe en blijft maar zeggen dat ik de slechtse ben en een mislukkeling ben maar de laatste keer was anders deze keer was er een vriend bij die het ook door had dat zij aleen maar loopt te zeuren over mij steeds maar weer en dus ben ik tegen der uit gevallen dat meerdere mensen vinden dat ze aleen maar over me zijkt en daar door is het aleen nog maar erger geworden me moeder is over stuur (ouders zijn geschijden) me vader zit in het buiten land en onder tussen moet ik daar maar leeve daar heb ik geen zin meer in zo als zij het zegt ga ik het tog niet redden op school dus mijn toekomst is ook niks dus waarom dan geen zelfmoord dan ben ik meteen klaar tog?
als julie er wat mee kunne doe dat maar maak mij tog niet meer uit

nou ik ben al een tijdje aan zelfM aan het denken maar het ben gon in mijn jeugd ik was een jaar of 15 de eerste X heb ik het geprobeerd om bij de autoweg te laten overrijden maaar ik was niet sterk genoeg na jaaaren in soort van zieken huis door heb gebracht was ik er van f gekomen maar ik heb geen school of iets afgemaakt en toen begon het weer ik voelde me steeds meer kloten het begon toen ik ging werken nadat ik van school was gegaan ben gaan werken keb het drie jaar volgehouden maar nu zit ik weer waar ik in het begin ben onderaan heb geen vriendin niet dat ik lelijk ben ben niet egt lelijk ben erg knap maar jah het gebuerde toen een broer van mijn beste vriend zich heeft opgehangen toen dacht ik ken er heel snel van af zitten maar ban op zijn begrafenis geweest maaar dan zie je hoe pijlijk voor de mede mensen is maar dat helpt dan niet meer mensen zien niet hoeveel verdriet wij mensen hebben je ouders denken gewoon er is nix met hem hij/zij voeld zig goed maar het is niet zow mijn ouders hebben nog niet eensdoor waneer ik er vandoor ga of als ik weer binnen kom nou dat noem ik gee ongerust maken dat is gewoon koppig en denken dat ik er niet meer ben maar ik ben aan het denken hoe het nu verde moet ik wil weg hier mss wil ik wel ergens weg gaan en niet meer terug komen voor een lange tijd (onderduiken noem ik dat ) en dan over een jaar of 2tot 5 jaar weg blijven en een beter leben op te bouwen veel geld verdienen en dan zijn er mensen die het niet weten wat mij bezield dan ken ik doen en laten wat ik wil en niet at mijn ouders denken maar naar het buitenland denk niet dat ik dat ga doen want ik ken niet zow goed duits belgie´s wel maar geen frans maar denk dan dat ik ergens in het noorden ga wonen en studeren want dan kenne ze me niet tegen houden ik zit nu egr ver van mij gewone leven ik zit nu ergen in de onder wereld te rotzooien heb een aanbod gekregen van een of andere ga´st dat ik voorhem kon werken maar ik doe dat toch niet niet voor het geld maar voor mijn leven wat er nog van over is dan he ben er nu over aan het denken e opteblazen heb genoeg kontacten voor dat te regelen maar als het mis gaat dan ben ik nog helemaal niet van de pijn af dan heb ik nog meer pijn over maar dan als het wel lukt sta ik wel in de kranten meid/jongen heeft zich proberen opteblazen :) mss kom ik dan wel ergens op het nieuws van spanje of nog verder het zou me wel leuk lijken maar als het mislukt dan niet :(dan ben ik echt´een lijk die over straat loopt maarjah ik zal jullie laten weten als ik me ga opblazen of een ander idee in mijn hoofd krijg mss tot later mss op de begrafenis doeig doeig hou van alle mensen die wel willen liusteren en kunnen begrijpen wat me bezield thx voor dat jullie mijn bericht willen laten zien

Ik ben Jef. 2 dagen geleden heeft men vriendin het uitgemaakt. Ze weet zelf ook niet waarom en dat vind ik raar. Maar ok dat doet er nu niet toe. Ze was echt men alles men ware liefde da tijd dat ik met haar was. Was de beste tijd van heel mijn leve. Ik dacht echt dat zij de ware was.Maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Ik ben er helemaal kapot van. Ik heb al 2 dagen niet kunnen slape of eten. Ik heb me nog nooit zo slecht gevoeld. Ik was van plan om zelfmoord te plegen. Maar een vriend van me eheft dat uitmijn hoofd gepraat. Ik heb ondetusse wel in mijn buik gesnede en op de muur geslage. Mijn knokelszijn verstuikt maar dat is men laatste zorg. Het enige wat ik wil is terug bij mijn meisjuh zijn.Ik weet er zijn nog heel veel andere meisjes en 1 meisje is al dat verdriet niet waard. Maar ik kan echt niet zonder haar. Zonder haar kan ik echt niet meer leven. Help mij!!

Ik ben vincent. Als kind was ik blij, ik lachte altijd, durfde alles aan ik had gewoon niets om ongelukkig over te zijn. die tijd ligt al zowat twee jaar achter me.. sindsdien ben niets anders dan ongelukkig.. school is een hel en ook mijn prestaties lijden er enorm onder.. waardoor nogmaals mijn gevoel verslechterd.. het kan best zijn dat dit mijn puberjaren zijn maar ik droom nooit over later.. ik weet dat ik daar toch niets te zoeken heb.. telkens er iets slechts gebeurt kruipt de gedachte in mijn hoofd en laat die mij niet los.. je mag doen wat je wil maar op zon momente heb je niets aan mij.. ik word ziek vn de gedachten die ik niet uit mijn hoofd kan halen.. ik had ook tot een week trg een vriendin.. al acht maand.. telkens ik bij haar was voelde ik me echt gelukkig maar tegelijkertijd gaf het me weer iets dat nooit mijn hoofd zou verlate.. mijn relatie leed hier erg onder.. meerdere kere heb ik genoeg gezegd tegen haar.. laatste maand ging het helemaal mis.. ik voelde me slecht ook bij haar.. ik prate er over met haar.. maar ze trok er zich precies niets van aan.. zij voelde zich gelukkig, voor haar was er dus niets mis.. mijn situatie verergerde alleen maar naarmate de tijd vorderde.. ik zonk weg in mijn gedachte.. helen dage lag ik op mijn bed te wene met mijn gedachte die ik niet kwijt kon.. ik at niet en kon amper slape.. ik heb het uitgemaakt met haar.. gwn omdat ik het niet meer aan kon het maakte me kapot.. het leek me het beste, een zorg minder.. de zorge stapelde zich op.. ik voel me schuldig.. ik moet haar met rust late.. wat ik ook doe.. maar nu kan ik bij niemand meer mijn gedachtes kwijt.. het vreet aan me.. ik weet niet wat ik moet doen.. ik heb me ng nooit zo ongelukkig gevoeld als nu.. al meerdere kere heb ik met een mes in mijn hande gestaan en enkele keren heb ik het mes niet weggelegd.. ik weet dat mijn gevoel nu gestimuleerd word door dat ik het niet laat ruste.. maar de gedachte kan ik niet kwijt.. voor mij is er geen toekomst meer.. ik wil dat het stopt

Ik ben remco 18 jaar.En ik ben radeloos ik weet niet meer wat ik nog met mijn leven kan of wil doen.Vanaf mijn 11 jaar ben ik begonnen met drugs, drinken, vechten en zelfs stelen daarna ben ik nog eens begonnen met illegale straatraces tegen doen met brommers.Waar we alles voor deden en daar ben ik ook mijn 2 beste vrienden in kwijt gespeeld daarna heb ik met een moeilijk tijd te maken gehad en vorig jaar wou ik zelfmoord plegen tot dat een vriendin (toen) mij tegen hield, nu zijn wij een koppel en echt ik zie haar doodgraag ik werk nu ook terug dus ik heb mijn leven terug opgenomen.Ik woon nu ook alleen maar ik denk nog altijd aan vroeger en zelf kan ik er moeilijk mee leren leven en loop ik altijd wat depri.Ik laat niets merken aan haar dus neemt zij haar normaal leven op naar school gaan, in contact zijn met al haar vrienden enkel heb ik 1 probleem.Ik ben zodanig bang om haar te verliezen dat ik overal een reden naar toe zoek waarom ze lacht terwijl het niet om een grapje gaat van mij.En dat maakt mij ziekelijk jaloers en daarom ben ik bang om haar te verliezen door men jaloers karakter ook al besef ik het zelf toch kan ik er niets aan doen.Het is sterker dan mij zelf. Waarom???Ze weet dat ik zelfmoord durf plegen en ik wil het ook maar ook niet want ik zie haar doodgraag terwijl ik het beu ben voor te vechten tegen mijn leven.

hoi. 2 jaar geleden ben ik 2 opa's en een neef verloren. nu heb ik ruzie met mijn allerbeste vriendin. ik zit in de 2e van de middelbare school en ik wil dolgraag naar vwo. maar de uitslag van mijn cito-score die ik dit jaar heb gedaan was niet goed genoeg. ook mn punten voor mn rapport zijn niet goed genoeg. ik ben dankzij die beste vriendin waar ik ruzie mee heb, andere goeie vrienden en vriendinnen ook aan het verliezen. alle dingen die fout gaan, zijn mijn schuld(volgens bijna iedereen). ik probeer alles op te vatten alsof ze het als geintje bedoelen maar diep van binnen weet ik dat niet zo is. het doet me pijn te weten dat mijn vroegere beste vriendin me zo kapot maakt. sinds 2 jaar heb ik wel eens momenten dat ik zoiets heb van; ik wil niet meer. ik heb gelukkig nog nooit écht iets gedaan. omdat ik toch nog een páar goeie vrienden heb, zij steunen me door dik en dun. dat is de rede dat ik nog leef, elke keer als t fout gaat vertellen zij me dat ik mn ouders dat niet aan kan doen. en dan doe ik het niet. ook is een goeie vriend van me verliefd op me en heb ik hem gekwetst omdat ik hem níet leuk vind. en de jongen die ik wél leuk vind, heeft een vriendin. ik heb nu (bijna) geen zelfmoord pogingen meer, maar het deed me goed om hier mn verhaal te kunnen doen. bedankt.

ik ben 21 jaar en heb een zoontje vn 3, n een hele lieve vriend ( op dit moment tis maar hoe ik me dag heb) .... zo gaat alles goed en zo gaat alles fout!!!
al zolang ik vraag ik me af of ik er een eonde van wil maken en of ik dat wel wil!!
En weet je ik kom er maar niet uit.. al vanaf mijn pff hoe jong zou ik geweest zijn voel ikme l kut begon op school, elke dag maar bang zijn om na school tegaan , wer gepest teworden , geslagen teworden steeds weer ik raakte mezelf de volijke meid kwijt omdat ik me ging gedragen na hoe ik dacht ik me moest gedragen van me klasgenoten!!!! thuis ging ales daardoor nog slechter vond da me ouders maar nooit luisterdee na wat ik zei ik zei nooit letterlijk wat me echt dwarszat omdat ik iet durfde maar zei het wel zo duidlijk het tesnappen was mar achteraf hebben ze het nooit gesnapt en dachten ze anderssss dus lag het aan mij ??? of ligt het aan hun ???? nou daar ben ik nog iet uit wel dat het ligt an de communicatie die ik toen had met mijn ouderssss.. op mijn 12 raakte ik on contactmet loverboysss daar is de rest vanmijn leven gebleven , elke dag geslagen verkracht..., elke dag bang en veel pijn, en zoveel angst.. dat me op de dag van vandaag nog getekend heb ik heb vriendinne vanme kwijt geraakt aan loverboys vermoord ,, jah vermoord in DEnhaag een meissie waar ik nooit van geweten heb dat ze bij loverboys zat en zo graag wou maar toch wa het een goede zeer gpede vriendin van me , maar ach jah kan ik dr niet kwalijk nemen want zei wist het ook niet vanmij,, zei probeerde tevluchtieen maarhelaas voor een deel niet gelukt!!! ze was nog maar net op haar vlucht adres vij dr broer in hel andere provincie waar bijniemand wat van af wist doet deur open en boem messteken recht bors in en DOOD dus d vraag is : is het har nu wel gelukt om te vluchten of niet???? soms denk ik jahh ze is nu op een plek waar ze rust en vrede en geen pijn angte haat n verdriet heeft maar soms denk ik okk nee tis er niet gelukt wantt ze wou van hun af en alle gevoelens die daar bij kwamen de pijn , haat, bang, angst, verdriet,. enzovoort mar wou niet van het leven ad ze zwou winnen winnen dat ze verlost kon worden vn hun en hun bpoette voor alles...!! en ik ik, ben nu 21 das dus al heel wat jartjes vverder als begin van loverboys komst, maar sinds ik zwanger werd van me kleine ( waarvan de vader nog steeds in beeld is en goede man is , maar ik en hij geen relatie meer hebben) ben ik vanze af ik heb geknokt gevochtemn alle om mij leven weer op rails te krijgenen nu nog heb ik mijn leven tje niet terug en ben bang en weet zeker ik hem ooknooit meer terug zal krijgen, hun hebben mij dan misschien niet meer , maar de macht over me nog wel en me leven ook dus wat ben ik??????/ ik ben ik , ik ben mamma , en ik ben een persoon wat hier op de aardkloot left, maar waarvoor moest dit alles mij overkomen waar is dit verdomde kut leven dan voor!!!!
zoveel vragen over het leven aan het leven en aan de mesnen die ik in me leven heb ontmoet die ik liever niet had willen ontmoeten..!!!!!!! maar krijgen zal ik ze nooit!!! en of k er een einde aan moet makenn tjaaaa das ook een goede vraag maar wel een vraag aan mezelf, en zelfs dar heb ik geen antwoord op!!
kn mezelf lleen beloven';
denk goed na over de dingen die je doet waarmee je andere personen in je leven die veel voor je betekenen kan kwetsen of raken, doe geen dingen waar je niet voor de volle 100 achter staat als ik er eind aan wil maken denk dan wel aan dw dierbaren diemet de bvragen blijven, (want zelf weet ik dat als je met vragen blijft zitten het zwaar kloten is) en de dierbaren die op mij moeten steunen ookal kan ik het iet gaan die het redden zonder mij in dit geval is dat mijn zoontje nu en nee die heb mij nodig ookal lukt he me iet altijd zoek dan hulp......... nog steeds als vanaf mijn 14de leeftijd wil ik niet meer verder mar toch ben ik na veel brainstormen en te klusteren aan huis en brainstormen en zo maar door gaan flink na de kloten gaan want kende niemand in mijn omgeving en ik was e kluizenaar maar door dat ben ik veel over ijzelfteweten gekomen ook al hebben de loverboys mij leven en zo heb ik o ok vel vragen beantwoord waarop ik van de perdsonen zelf nooit antwoord kreeg. ik heb van mij kut leven daar eenleven om heen gebouwd en ik geef nog steds teveel aan mensen zodat ik zelfs steeds tegen de muur loop maar ik weet wel hoe ik tegen de muur loop zie het aankomen, weet hoe het gebeurt wn hoe het kwam , is zeer stom vanmezelf maar tis beter al dom en naief wezen en het zelfde doen en steeds weer jezelf kwijt tezijn!!!!! de dierbaren om mij heen weten ook dat ik zo reageer op als ze zo iets doen na of tegen mij ook al slaat het nergens op, tja mot maar ik weet waarom ik zo reageer en ik vind het logischeee omda t ik dit heb meegemaakt reageer ik zo op dat gene wat er gebeurt maar wel in achter hoofd met als iemand niet weet waarom i zo uitschiet en schreeuw en het cht niet snapt het diegen uitleg enmezoefl niet goed praat maar wel hoop en wil dat diegen het accepteerd en begrijpt zoniet dan word het nooit echt een dierbaar persoon en dat is kut zwaar kut maar verder kon ik niets andrs bedenken om tevervluchten uit de loverboy sekwiees en hoe ik met ellende om moest gaan in mijn leven en kan ng steeds met heel veel dingen niet overweg ben nog steeds depressied en gestresst en overspannen maar weet wel al dik 4half jaar wat ik wil, wat ik doe waarom i iets doe , waar wil ik heen , wat moet ik doen om mijn droom tekrijggen en om me goed tevoen,,, n nee het is niet IK IK IK IK , want ik denk altijd eerst na over de ander en leg altijd iets uit waarom en als ik eenstap teug moet doen om ander tegeven wat nodig is en mezelf minder terwijl ik eigenlijk niet kan doe ik het ook met goed in achterhoofd geniet dat ik het doe omsat een ander nt iets meer nodig heeft op dat oment als ik ..... TIS GEVEN EN NEMEN . mar altijd wel met de gedachten dat je niet altijd moet geven en jezzelf niet kwijtrake en twijfel niet aan jezelf, tis nie ij en jij maar het is ij en ik!!!!!!!!!1

moet van beide komen!!!
en nogmaals ng wil ik eigenlijk niet verder want ben het denken en twijgfelen en en vechten zo zat en moe , en angst, pijn verdriet haat , woede, alles blijft gaat nooit weg, maar soms heel ff voel je een paar minuuten geluk blijdschap of liefde dat zijn die paar minuten per dag of omd de dag dat je ff moet opkrabelen dus nog nniet ben je met volle 100 geluk bezig die paar minuten maar dan ook nog met het omhoogkrabbelen, maar dan voel je wel par minuten 300% moed de je ff de boel omhoog doet waaien en darmoet je na toe kruipen en dn heb je heel ff weer de moet en denk werk enzo ga ik maar door dus twijfel over end an maken of niet blijf ik houden!!!!!!!!!!!!!
maar de kwestie datik stiekum door blijf vechten in me hoofd..... zegt toch datik niet 100 procent wil.........

en zou gauw ik echtn iet meer kan geeft dat zich zelf wel aan maar als ik zo door ga weet ik niet of dat uberhaupt nog komt!!!!!!!!!!!1

zo dit wou ik kwijt
byebye

wat lees ik hier een nare berichten, mensen die nog zo jong zijn en nog zo veel mooie dingen moeten tegenkomen in hun leven...
ikzelf denk ook wel eens aan zelfmoord.. omdat dingen niet gaan zoals ik ze wil, omdat ik bang ben om mijn vriend te verliezen, omdat ik lelijk ben... ik voel me soms echt nutteloos in deze samenleving.
ik heb wel doelen, maar zijn die te breiken? ik ben zo onzeker over mijn leven en geluk, weet soms echt niet wat ik moet denken of doen. ik wil mijn vriend er niet mee belasten, hij heeft het zelf al moeilijk genoeg...
maar ik spreek mezelf tegen in dit bericht. de mensen die hier schrijven gun ik alle liefde, geluk en gezondheid voor altijd.
alleen gun ik het mezelf niet, ik ben echt een nul... zelfmoord zou ik denk ik (nog) niet kunnen, daar voor laat ik te veel mensen achter die ik dan weer ongeluk geef... maar het spijt me soms wel dat ik geboren ben..

mijn vader is vrijdag de dertiende gestorven zo ineens ik ben echt kapot !
vrijdag word hij begraven ik weet echt niet meer wat dien hij was mijn steun mijn toeverlaten !