Levensverhalen (pagina 1390)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik kan het niet meer aan

de laatste jaren zijn teveel dingen mij te zwaar geworden. ben op school altijd heel erg gepest dat is de reden dat ik vanaf me 16 wou gaan werken om maar van de pesterijen af te zijn. ik werdt ook nog is verkracht door me eigen vader in die tijd dus allemaal heel zwaar nu werk ik dan al 4 jaar maar het is zo verdomde weinig dat ik amper meer rond kan kome en dan voel ik me gewoon een mislukeling. doordat ik verkracht ben heb ik mijn eerst vriend pas op me 19 de gekregen wat na 2 maanden alweer over was omdat zijn ex in 1 keer van hem zwanger was. tegen die jongen heb ik ook nooit iets verteld over die verkrachting. nou heb ik sinds november een nieuwe vriend die sinds een week wel alles weet maar die heeft tot 3 maanden geleden gewoon zijn eigen vriendin gehad en mij voor aan te sterken en nog 1 voor af en toe het bed mee in te kunnen liefde kwam er nooit van zijn kant de laatste tijd gaat dat wel beter maar hij slaat graag en doordat ik vroeger verel gepest ben is dat heel zwaar voor mij ben ook vaak bang voor hem. hij heeft nu zeker alleen mij nog want hij woont sinds een maand bij mij voor mijn vertrouwen ook een beetje in hem terug te krijgen. en daar heb ik het gewoon heel zwaar mee de laatste tijd ook zwaar gehad op me werk nu heb ik weer ander werk bevalt ook niet. en net kwam me vriend van het sporten en ik vraag alleen lekker gesport en hij word kwaad en sagrijnig op mij. en hij loopt weg wou hem achterna gaan maar hij was te snel en nu is het al 2 uur later en ben zo verschrikkelijk bang. en heb al heel vaak over zelf moord na gedacht maar nu dit alles bij elkaar denk ik echt dat ik het ga doen weet geen andere uitweg meer ben voort dag en nacht ongelukkig jank meer dan dat ik lach en ben gewoon ten einde raad
Datum:
01-06-2007
Naam:
bianca
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord

Het is mischien niet de beste oplossing.
Maar hier blijven heeft ook geen zin.
Iedereen en alles is tegen mij.
Niemand staat aan mij zij.
Mijn vader leeft in een ander land.
Hij wil niks met mij te maken hebben, daarom houd hij mij op afstand.
Mijn moeder kijkt niet naar mij om.
Ze heeft het altijd te druk als ik naar haar toekom.
Op school gaat het ook al niet goed.
Niemand die me wil of moet.
Een familie heb ik niet.
Het enigste wat ik nog heb ik een parkiet.
Maar daar gaat het niet goed mee.
Inderdaad lang blijven zal ze niet doen nee.
Niemand die iets in mij ziet.
Zelfdoding dan maar? ik weet het niet
Datum:
01-06-2007
Naam:
Stacy
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

IK WIL NIET DOOD!

Ik wil NIET dood!
Maar mijn vriendin wel.
De afgelopen zes jaar leef ik samen met haar. Het gaat allemaal erg moeizaam. Ze is altijd erg stil, teruggetrokken en vaak agressief. Ik weet niet hoe dat komt. Ik doe alles in en om het huis maar het is nooit goed genoeg. Ben geduldig en attent, kook, maak schoon, boodschappen en zorg voor onze zoon. Nooit is het goed genoeg. Ik doe mijn uiterste best om het warm en gezellig te maken thuis. Nooit is het goed genoeg. Mijn zoon en ik krijgen totaal geen warmte, liefde of aandacht. Want alle aandacht is gevestigd op haar humeur en gevoelstoestand. Zij kleurt de sfeer in huis. Vaak heb ik gevraagd of ze niet met iemand wil praten over haar gevoelens. Vrienden zijn het huis uitgekeken omdat ze zich "zo voelt". Nu is er een impasse. Ik heb gezegd dat ik deze relatie niet meer zie zitten. een lege huls. Ik heb ontelbare keren mezelf opgeladen om toch weer voor haar klaar te staan en haar te smeken niet weer te "snijden" of erger. Maar ik ben op. Ik wil ook met plezier kunnen leven en ik ben verplicht mijn kind te steunen en positief bij te staan in dit leven. Ik pak het wel aan. Ik probeer ondanks alle ellende om me heen wel positieve zaken te zien. Het leven is zo mooi als je het maakt. Daar moet je voor vechten. Ik ben klaar met vechten. Vechten voor een gezellig gezin waar het warm is en waar het gezellig kan zijn. Iemand die je kan vertrouwen en met wie je oud wilt worden. Wanneer mag ik nu weer een BEGINNEN met leven?
Datum:
01-06-2007
Naam:
Ed
Leeftijd:
40
Provincie:
Flevoland

In de steek

Ik was met de hele klas bevriend om een paar na maarja het kan bijna niet anders. Tot dat iedereen zich tegen mij ging keren! Elke dag krijg ik wel een klap. Nu mijn klas zo tegen mij doet ben ik gezakt van havo/vwo naar mavo/havo. De leraren vinden het raar op een heel niveau hoger haalde ik 9ens en 10en maar nou alleen maar 5en en 6sen. Buiten school ook. Mijn ouders , broer en zus. Mijn broer en zus slaan mij waar mijn ouders bij zijn. Mijn ouders geven mij al 1maand huisarrest als ik iets niet goed doe. Ik heb vaak de kinder telefoon gebeld, maar ik heb het daar nog nooit zo uitgebreid vertelt. Mijn aller beste vriendin de enige die niet gemeen deed heeft ook zelfmoord gepleegd. Waarom is nooit duidelijk geweest, ikweet het ook niet. Maar in mijn ogen zit er geen hoop meer in mijn leven!
Datum:
01-06-2007
Naam:
-
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Zitten we weer...

Nou, daar zit ik weer.
Voor de zoveelste keer zittend achter mijn PC terwijl ik allang zou moeten slapen... zelfs de seroquel helpt me al niet meer om in slaap te komen.
Mijn vriendin ligt passed out op de bank, ze heeft te veel gedronken. Soms zou ik willen dat ik weer kon terugduiken in mijn alcoholverslaving van een jaar terug.
Elke dag een fles vodka... elke dag snijden... het leven voelde toen een stuk beter dan dat het nu voelt.
De therapie doet niet z'n werk, de mensen om mijn heen proberen er zo hard voor me te zijn... maar het komt allemaal niet meer aan. Het heeft gewoon geen nut meer.
De reden waarom ik niet meer moet automutileren? Omdat ik dan de therapie en mijn huis uit wordt geschopt. Mijn ouders me waarschijnlijk ook niet meer willen zien. Ik wil gewoon kapot. Mijn armen schijnen een overlapping van littekens te zijn, voor mij is het niet genoeg. Het kan altijd meer, ik wil het meer. Ik wil elke dag de pijn kunnen zien die ik voel. Hier zit ik dan weer, aan de alcohol... maar een tweede biertje... en ik voel me alweer zo vet... een wandelend gedrocht... vet uitstekend aan elke kant. In een biertje zitten 200 kalorieen... en ik heb ook al een pak koekjes op vanavond. Ik zou willen dat ik alle stukken vet er eigenhandig af kon snijden, met grootse littekens achterlatend.
Ik voel meezelf ziek. Ziek dat ik denk aan pure zelfverminking. Niet eens beschadiging, maar verminking. Het litteken op mijn pols, die er nog prijkt van een aantal maanden terug... doet me steeds denken aan iets dat de plastisch chirurg me zei: we kunnen het opereren, dat houdt wel in dat de wond opnieuw open moet worden gehaald... Is het wel normaal, om te willen worden verminkt, terwijl het geen eens nodig is?
Ik ben een enorme hypochonder en toch, wil ik vaak niet meer leven... beter gezegd... niet meer zijn, niet meer voelen... terwijl ik al zo weinig voel... voelde ik maar eens wat.
Geluk, liefde, haat, nijd, HAAT...

Ik offer mezelf op aan mijn vrienden, zoals mijn lieve vriendinnetje die op de bank nu eindelijk in slaap is gevallen. Ik hou van haar.
Ik haat degene die me na 2,5 jaar heeft verlaten, op het moeilijkste moment in mijn leven. Hij heeft me kapot gemaakt, omdat ik hem kapotmaakte. Sad story.

Just give me the chance to run, run away from it all.
Ill promise ill send ya a letter...
Datum:
01-06-2007
Naam:
zenji
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

ikweet het niet meer

ik loop al zo langrond met gedachten en heb het al verscheidene keren geprobeerd maar nu week ik het niet meer iedereen zegt hou vol ga door je hebt een kind ouders zus vrienden en toch voel ikme alleen. snijden alcohol pillen ik word ergek van. ik wil het eigenlijk niet maar het word steeds zwaarder depressief wat moet ik toch doen. de hulpverlening weet het volgensmij ookniet mer wat te doen. praten dagen bijhouden die klote zijn en dit blijven herhalen. ik houd van mijn kind maar hij heeft het goed bij mijn ex, dus wat nu.
Datum:
01-06-2007
Naam:
geen
Leeftijd:
43
Provincie:
Noord-holland

Ik heb er geen zin meer in

Ik heb ook niet veel zin meer in het leven.Ik ben dik (ben 1.63 en weeg 56) dus veel te veel.Als ik ruzie heb met iemand wordt ik altijd uitgescholden voor dikzak,varken en zulke dingen.Ik zit de laatste tijd ook niet goed in mijn vel, ik wil er graag een eind aan maken,maar ik ben bang dat mijn ouders dan veel verdriet hebben,dat wil ik ze niet aan doen,maar ik heb ook geen zin meer in het leven.
Datum:
31-05-2007
Naam:
Sophie
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

.

Gewoon een punt, klaar met die shit.
De wereld is nooit mijn ding geweest.
Zal het ook nooit worden.
.
Datum:
31-05-2007
Naam:
Mob
Leeftijd:
33
Provincie:
Noord-holland

ik haat het

De laatste tijd, loopt mijn leven echt uit de hand. Ik drink enorm veel om mn problemen te vergeten, ik ben nog maar 16 jaar en drink elke dag wel. Ook blow ik wel eens. Ik heb er gewoon geen zin meer in. Vroeger was alles nog goed.. ik was een slim meisje, deed havo en mn leven zag er perfect uit. Nu is alles verandert, mn vader is overleden paar maanden terug, met hem kon ik het altijd heel goed vinden.. ookal waren mn ouders al 10 jaar gescheidenis en woonde ik bij mn moeder. Sinds 1 jaar heeft mn moeder een nieuwe vriend. Ik haat hem echt... Ik kan hier met niemand over praten want veel vrienden heb ik niet, alleen de verkeerde voorbeeld vrienden met ook zoveel problemen.. samen drinken we en blowen we, soms neem ik een pilletje. Ik voel me er lekkerder door. Maar ik denk nu ook dus, waarom zo door gaan met mn leven.. ik wil gewoon ermee kappen, niets meer! weg! alleen heb ik er het lef niet voor.
Mn moeder heeft slaappillen.. ik ben vanplan om er een overdosis van in te nemen.Dit is de makkelijkste manier.. ik wil weg van alles!
Datum:
31-05-2007
Naam:
caroline
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

in de steek gelaten?

hoi allemaal.

sinds een tijdje ben ik de ene vriend na de andere aan het verliezen. en dan zijn er van die mensen die dan proberen je nog meer te ontnemen. dan wil mijn bijna enigste vriend zichzelf nog gaan vermoorden en dan kan ik het echt niet meer aan. ouders die maar niet luisteren naar je verhaal, vrienden die je nauwelijks meer vrienden kan noemen.

Snijden in je pols, buik en nog wat dingen help bij mij om woede af te reageren of om verdriet kwijt te kunnen. maar helpt dat zelfs niet meer.. ik weet niet meer wat ik met me leven moet..
Datum:
31-05-2007
Naam:
Jasper
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.