In memoriam (pagina 43)

Berichten ter nagedachtenis aan mensen die heen zijn gegaan. Deel jouw bericht of lees de berichten van anderen.

Jouw bericht ter nagedachtenis aan een dierbare

Met het inzenden van je bericht ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik Mis je..

Liefje daar ben ik weer!
Ik mis je elke dag een beetje meer.
Ik wilde je zeggen dat je grafsteen klaar is en dat iedereen hem erg mooi vind.
Vandaag ga ik zelf ernaar toe! Dan ben ik even weer dicht bij je in de buurt!

Afscheid van je nemen doet pijn...

Liefs Rianne
Datum:
27-08-2007
Naam:
rianne
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

1 jaar geleden

Het is nu een jaar geleden..Ik denk er niet meer dagelijks aan..toch komt het wel omhoog, als ik iemand zie die op je lijkt, als ik iets doe wat ik een keer met jou heb gedaan...als mijn ouders op vakantie gaan, omdat het toen gebeurde..
Mijn vraag is niet duidelijk beantwoord, maar ik heb de rust gevonden..ik denk je te snappen.. soms lijk ik meer op je, dan ik ooit dacht..maar ik ben hier, onze wegen waren hetzelfde maar nu niet meer... ik ben al wat stappen verder, en vind het jammer dat ik jou niet heb kunnen meenemen op het pad..
Ik hoop dat je het nu fijn hebt, dat je daar niet meer weet, waarom je hier weg bent gegaan.. dat je gelukkig bent, en veilig, dat je jezelf niet meer haat...

Meis ik zal je nooit vergeten... sterkte..
Liefs...
Datum:
26-08-2007
Naam:
Sammy
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

Tat

Waarom???
Ik krijg je vrolijke hoofdje en je lag niet uit mijn gedachten!!!!
Datum:
23-08-2007
Naam:
Me
Leeftijd:
25
Provincie:
Limburg

Wist je maar hoe graag ik contact met je wilde...

Mijn broer Patriek,

7 juni 2007, een dag die ik niet meer vergeten zal. Jij koos ervoor om het leven op te geven, terwijl je nog maar 23 jaar oud was. Een quarterlife crisis zoals het in de psychologie weleens beschreven wordt: de druk die je voelt omdat je geacht wordt iets van je leven te maken. Mensen om je heen zien het allemaal voor zich hoe dit zou moeten, maar zelf heb je geen idee.

Jij als hoogbegaafde wiskunde student, je zag geen manier om naar buiten te treden met deze wanhoop waar je kennelijk in verkeerde. Schaamde je je om te laten zien dat je niet alles kon begrijpen? Was het je eer te na om toe te geven dat je je misschien weleens net zo voelde als ik? Waarom uitte jij je niet en hoorde je mij aan zonder te zeggen dat je iets herkende? Waarom wilde je er niet met mij over praten? Mijn broer... Ik mis je zo! Ik weet dat ik jaren lang alleen met mezelf bezig kon zijn, een beetje egoïstisch was. Maar dat is mijn manier geweest om door het leven heen te komen. Dat is het nog steeds gedeeltelijk.
Afgelopen 1.5 jaar, sinds ik bij onze ouders weg was, ben ik veranderd. Ik sta open voor mensen, ik luister nu ook in plaats van alleen te praten... Door te luisteren naar anderen zie ik in dat het leven soms gewoon tegenvalt en velen hier last van hebben. Heb jij dit niet gezien?

Door mijn extraverte buien en jouw introverte karakter hadden we geen diep contact. Eigenlijk leek je met niemand echt diep contact te hebben, werd mij duidelijk tijdens en na de begrafenis.
Diep contact waarin jij je diepste gevoelens bloot gaf, zodat mensen konden zien hoe je er aan toe was. Had je dit maar gedaan, je was anderen echt niet tot last geweest! Zoals mama mensen graag helpt zijn er velen, je omgeving had klaar gestaan voor jou!

IK HAD KLAAR WILLEN STAAN VOOR JOU! Ik dacht dat die tijd nog zou komen, als we allebei onze 'scherpe kantjes' kwijt zouden zijn. Helaas... Het kan niet meer... Nooit zal ik tante worden van jouw kinderen, nooit nog praten over vroeger, over onze ouders, met iemand die er altijd bij is geweest. Nee, het is voorbij.

Patriek, nog steeds voel ik woede omdat je het voor mijn gevoel niet hard genoeg hebt geprobeerd. Maar ja, je weet hoe ik ben: inmiddels bij de 4e hulpverlener en veel gepraat met iedereen om mij heen. Nog steeds gaan dingen moeilijk, maar ik zie een toekomst voor mij waarin het zeker beter zal gaan.
Soms begrijp ik je daad ook wel hoor, zelf zie ik het ook weleens niet meer zitten.

Om jouw keuze te accepteren hou ik de volgende zin in mijn gedachten:
"Een mens kan 3 weken zonder voedsel, maar geen 3 seconden zonder hoop."

Patriek, ik hoop dat je er geen spijt van hebt. Je bent nog steeds welkom in mijn gedachten en in mijn dromen om met mij te spreken.

Mijn gedachten gaan naar je uit, elke dag.
Je zusje,
Marjan
Datum:
22-08-2007
Naam:
Marjan
Leeftijd:
21
Provincie:
Overijssel

Mama

Het is nu bijna 2 jaar geleden dat je uit het leven stapte. ik wist wel dat je psygisch ziek was, maar had nooit gedacht dat je zoiets zou doen. Ik weet wat je hebt meegemaakt, het is niet niks mama! ik ben zo kwaad, zo verdrietig! Ik mis je nog iedere seconde iedere dag! ik had nog onwijs veel met je willen doen. uiteten, shoppen noem maar op. de dag dat ik het kreeg te horen is de verschrikkelijkste dag in m'n hele leven. het is nog steeds zo onbevattelijk dat je er niet meer bent. Ik denk nu aan de mooie herinneringen en momenten die we samen gehad hebben. Je bent een hele goede moeder geweest, en nu nog steeds, ook al ben je misschien niet meer op deze aarde. Ik hoop dat je nu je rust gevonden hebt waar je naar opzoek was. Ohh mama ik mis je!! vriendinnen kunnen fijn met hun moeder winkelen, lachen enzo. Dat doet me zo'n pijn dat ik dat niet meer kan.
Ik weet dat je me beschermd en altijd bij me bent.

liefste mama. ik hou ziels veel van je!

Dikke kuss.

Je dochter.
Datum:
20-08-2007
Naam:
Maddy
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

waarom

Waarom schrijf ik iets op deze site. Mijn oom heeft er twee jaar geleden voor gekozen om een einde te maken aan zijn leven. Iets wat niemand echt heeft zien aankomen. Iets wat iedereen tot op zekere hoogte wel kon begrijpen. Je moet je immers wel heel rot voelen als je zelfmoord pleegt (zacht uitgedrukt). Het moeilijkst vind ik dan ook nog dat hij zich zo eenzaam gevoeld moet hebben, maar toch heeft hij hier niet over kunnen praten. Hij heeft zijn vrouw en twee kinderen achtergelaten. Iets waar zij nog elke dag mee worstelen. Maar ook zo veel andere mensen die iets verder van hem afstonden, waaronder ik. Ik denk dat mijn oom zelfmoord heeft gepleegd omdat hij geen andere uitweg zag. Ik geloof niet dat hij iemand heeft willen kwetsen. Toch, als ik hem nog had kunnen spreken voordat hij deze beslissing nam, dan zou ik zo hard mijn best hebben gedaan hem ervan af te houden. Het had zoveel pijn en verdriet kunnen voorkomen. Zijn eigen levensmotto was, hoe moeilijk het ook is, ik weet dat er na moeilijke tijden altijd weer goede komen. Waarom heeft hij dat opgegeven........... We missen je!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
17-08-2007
Naam:
an
Leeftijd:
26
Provincie:
Drenthe

Lieve ma

De laatste dag dat ik je zag hadden we ruzie omdat je geen bloemetje wilde aannemen voor je verjaardag. We hadden het min of meer bijgelegd en ik gaf je een zoen. Je zwaaide ons niet meer uit wat je normaal wel atijd deed. 12 dagen na je verjaardag heb je de wereld verlaten, dat wilde je graag want die kon je niet meer aan. Mam, ik hield zoveel van je maar ik begrijp het dat je zo niet meer kon leven en ik weet dat dit geen keuze van je was. Je kon niet anders meer. Twee maanden na je dood is je kleinzoon geboren en ik hoopte zo dat je hem in je armen kon houden. Ik hoop dat je vanuit de hemel naar ons kijkt en toch een beetje trots op ons bent. Liefs Diana
Datum:
16-08-2007
Naam:
Diana
Leeftijd:
36
Provincie:
Zuid-holland

Ssst

Ssst, wees nou stil
Straks horen ze nog hoeveel ik je mis
Ssst, niet zeggen
Niet zeggen dat ze er niet meer is

Zwijg, stil
Ik wil het niet horen
Ik wil het niet weten
Hou op, ik wil het vergeten

Jou niet natuurlijk
Maar dat je er niet meer bent
Dat je niet meer terug komt
Of dat iedereen je vergeet en je niet meer kent

Laat me niet los
Ik kan niet zonder jou
Zonder jou herrinnering
Want, ik hou nog steeds van jou

Sst, niet vergeten
Dat ik altijd aan je denk.
Datum:
14-08-2007
Naam:
Saartje
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

verdriet

Het doet pijn als we aan je denken. De depressie kon je helaas niet aan en wij konden je niet helpen. Sinds de dag dat je sprong is ons leven verandert. Rina wees gelukkig waar je nu bent. We missen je.
Datum:
09-08-2007
Naam:
m h v t
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

pijn

het is al lang geleden dat je vertrok, maar de pijn is er nog steeds. Je was ziek , en kon het niet meer aan. lieve Ted ,wees gelukkig waar je nu bent.
Datum:
09-08-2007
Naam:
m h v t
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.