In memoriam (pagina 30)

Berichten ter nagedachtenis aan mensen die heen zijn gegaan. Deel jouw bericht of lees de berichten van anderen.

Jouw bericht ter nagedachtenis aan een dierbare

Met het inzenden van je bericht ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

boos

Mama, ik haat je, dat je zelfmoord hebt gepleegd en dat ik als gevolg daarvan nu zoveel problemen heb. Ik kan me niet eens meer binden aan een partner. Bang om die te verliezen. Ik haat dit.
Datum:
13-12-2008
Naam:
Inge
Leeftijd:
33
Provincie:
Utrecht

Hoi

Hoi Rien,

Ik kreeg deze site als tip van je andere schoonzus. Onzin natuurlijk dat wij niet meer aan je denken en je missen. De afgelopen twee jaar zijn er allerlei vragen geweest over het hoe en waarom. Al praten we er vaak niet meer over. Moeilijk om t zonder tranen over je te hebben.

Voor mijn gevoel heb ik vaak het idee gehad te kort te zijn geschoten. Had ik maar niet zo in mijn hoofd en sores gezeten, dan had ik beter gezien dat jij het zo moeilijk had.

Helaas, ik was te laat.. hoewel ik wel wist dat er echt iets niet goed was met je .

Ondanks dat we je allemaal nog iedere dag missen en terug willen.. hier in dit leven, heb ik ook veel geleerd.
- om uit mijn hoofd te kruipen en de wereld om mij heen te zien
- te genieten van iedere dag
- mijn diploma toch gehaald.. ondanks alle tegenslag

Ik ben trots op mijn broer.. en jou man..
Op alles.. hoe ie met zijn zoontje is.. en met zijn nieuwe vrouw.. toch door gaan.. ondanks dat het nog vaak pijn moet doen..

Waar je ook bent.. ik hoop dat je rust en warmte ervaart...

Je kon er niets aan doen...
Liefs
Je schoonzus..
Datum:
13-12-2008
Naam:
Naomi
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet!!!

Beste Sibo,

Ik weet dat jouw zelfmoord geen zelfmoord was!!!

Ik heb laatst dezelfde gekkigheid mee gemaakt, alleen ben ik sterk genoeg om me niet gek te laten maken door die idioten.

Ik mis je nog steeds heel vaak, en vraag me af hoe het had geweest tussen ons als je nog zou leven.

Miss ya en love ya homie

P
Datum:
07-12-2008
Naam:
Peter
Leeftijd:
23
Provincie:
Flevoland

Afscheid

Lieve Yves,

A.s zaterdag 13 december is het precies een jaar geleden, een jaar geleden dat ik jou, een hele goeie vriend, verloor. Nog elke dag denk ik aan je en ik vind het ronduit verschrikkelijk dat ik nooit geen afscheid van je heb kunnen nemen. Nu kan ik het inmiddels stukje bij beetje accepteren, maar ik mis je wel. Ik mis je echt heel erg. Gelukkig kan ik me vasthouden aan de mooie momenten die we samen gehad hebben, ook al hadden we de laatste tijd nog nauwelijks contact. Ik zal aan je blijven denken en ik vraag je om in mijn hart te blijven wonen.

Liefs, Laura.
Datum:
07-12-2008
Naam:
Laura
Leeftijd:
17
Provincie:
Drenthe

in gedachte

in gedachtenis aan me lieve schoonzus 06-12-08 zus en schoonbroer
Datum:
06-12-2008
Naam:
schoonbroer
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

5 december

he meisje,

het is morgen 5 december en je hoort dan vaak en wat ga jij doen op sinterklaas avond, ik zeg maar niks en denk bij me zelf (ik)??? ik doe niks... dit is namelijk jou begrafenis dag en dat al weer 2 jaar geleden, maar nog zo dicht bij mij... mis je dan zo erg en verlang om je nog 1 keer te zien...maar dat kan niet. we missen je allemaal hoewel er steeds minder je naam word genoemd. en alles verder gaat, maar ik wou effe zeggen dat ik aan je denk en je nooit zal vergeten en jou naam blijf noemen. RINA ik hou van je !!!

liefs je mannetje
Datum:
04-12-2008
Naam:
je mannetje
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Min moeder!

Mijn moeder maakt een einde aan haar leven toen zij 59 jaar oud was. Ik was toen 21 jaar oud.
Mijn moeder had een zacht en zorgzaam karakter. Zij kon hierin niet op tegen mijn vader. Mijn vader kleineerder en was geregeld onverwachts aggressief. Hij kon omdraaien als een blad aan de boom. Mijn moeder wist dit en probeerde zoveel mogelijk te sturen in die situaties om ons als kinderen te beschermen.
Deze situatie liep steeds meer uit de hand. Mijn moeder was gevoelig voor depressie. Zij werd ook steeds meer met fases depressief. Mijn vader hield van haar, maar kon niet omgaan met zijn eigen buien. Hij kon ook niet mijn moeder hierin helpen. Eigenlijk was hij zelf onbedoeld eens stuk oorzaak.
Toen ik in de puberteit kwam raakte mijn moeder op de 2e helft van mijn puberteit steeds depressiever. Zij had het idee, dat zij mijn vader niet in de steek mocht laten en dat God scheiden niet toe stond. Dit maakte, dat zij ook niet ging scheiden. Zij was er toen al niet meer sterk genoeg voor ook. Het ging bergafwaarts.
Ik zelf ben door mijn opvoeding ook erg ziek geweest. Ik werd totaal niet begrepen. Mijn moeder zag dit ook. Ook hier kon zij niets aan doen. Ik denk, dat zij dit zich toen ook heel erg heeft aangetrokken. Zij zag zichzelf op het laatst als de schuldige. Wat totaal irreeel was. Ik knapte op en kreeg weer puf in het leven toen. Mijn moeder pleegde zelfmoord op een maandag om 7 over half 3. Zij ging voor een trein staan en overleed aan de verwondingen. Wel konden we haar goed opbaren gelukkig.
Mijn tante kwam het mij met mijn vader zeggen. Ik heb heel hard gegild. Verschrikkelijk was het!!
Van rond de begravenis weet ik niet veel meer. Ik heb het vast in een hoekje van mezelf verstopt. De belangrijkste dingen weet ik nog. Mijn verhaal.
Nu is de familie verdeeld. Ik ben alleen. Men zag mij in de familie altijd al als zondebok; dit terwijl het probleem bij mijn vader lag. Nu heb ik ook slecht contact met mijn zussen. Ik ben bezig gegaan met de verwerking van vroeger. Ik ben gevoelig. Ben blij, dat ik hier al ver mee ben. Mijn zussen lijken in mijn ogen niet te willen spitten in vroeger. Zij gaan om met mijn vader en met elkaar. Ik houd het contact nu op afstand. Het gaat niet. Ik kan niet anders nu. Met mijn vader heb ik geregeld wat contact. Er wordt over niets gepraat. OOk niet over mijn moeder. Het wordt verzwegen. Zelf praat ik wel over mijn moeder, maar dan met vriendinnen. Met mij gaat het nu best goed. Steeds beter.
Wel vind ik het verwerken van mijn moeder moeilijk. Het heeft veel rotgevolgen in mijn leven. Echt klote! Toch heb ik nu steeds meer moed. Ik ga voor verwerking en LEVEN. En dat gaat goed!

Mijn moeder was een lieve, gevoelige vrouw. Zij heeft niet anders gekund. Het lijkt wel of ze gewacht heeft tot wij als dochters volwasen waren. Zolang is ze doorgegaan voor ons.
Toch heb ik veel boosheid in me tegenover mijn moeder. Dit schijnt normaal te zijn. Ik voelde me hier eerst heel schuldig onder en ik praatte alleen maar vanuit mijn moeders situatie. Nu zie ik ook meer mijn situatie. Van hier uit kan ik nu wel boos zijn en andere gevoelens hebben. Toch blijft dat moeilijk. Ik wil wel gaan voelen, wat ik zelf voel. Dit is voor mij nl noodzakelijk om eruit te komen.
Ik heb heel veel van mijn moeder gehouden. Wij waren maatjes. Nu denk ik liefdevol aan haar terug. Dit met zeker af en toe die andere noodzakelijke ook eigen gevoelens.

Dag lieve, lieve mama!!! Je was mijn sterkte en steun in mijn jeugd. Ik houd van je!!
Ik geloof nu dat je bij God bent! Ik kan me daar niet veel bij voorstellen. Toch overleed je met een rustige blik op je gezicht. Ik ben daar blij om.
Ik geef je over aan God! In de zorg van Hem. Ik laat je los en neem je herinnering mee!!!!
Dag lieverd!!!

Alle liefs, je dochter Inge.
Datum:
30-11-2008
Naam:
Inge
Leeftijd:
33
Provincie:
Utrecht

2 jaar

Vandaag is de dag dat je twee jaar weg bent uit ons leven. Die dag staat in mijn geheugen als de dag van gisteren.
De telefoon die ging en pa die vertelde dat je was overleden. Dat je mannetje je gevonden had en dat je er niet meer was.
We zijn allemaal nog erg verdrietig om je heen gaan maar we kunnen en moeten ook verder met ons leven.
De ene keer gaat dat beter als de andere keer. Je mannetje is zo sterk! Ik ben zo trots op hem. Dat ben ik ook op jou.
Ook pa en ma missen je. Je bent ook een tijd bij hun in huis geweest en ze missen je. Om wie je was en hoe je was.
Met elkaar zijn we best wel sterk.
Ieder verwerkt het op zijn eigen manier.
Mijn man geeft vandaag een orgelconcert om jou te blijven herinneren op een mooie manier. Zo blijft deze dag speciaal.

Lieverd ik denk aan je. Ik mis je.
Liefs Rianne
Datum:
29-11-2008
Naam:
rianne
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

lieve schoonzusje

het is nu bijna 1 jaar gelden en kan het nu pas schrijven. op 6decmber 2007 heeft mijn allerliefste schoonzus zelfmoord gepleegt. op het moment dat je de deur open doet en je ziet politie dan weet je het al. ik probeerde je de hele avond te bellen en te smsen maar je reagerden niet. we zijn nu bijna een jaar verder , het leven gaat door maar zo moeilijk. je zus huilt bijna nog elke dag om jou je lieve kater is bij ons voor altijd. jij hebt veel goed meegebracht je zus is eindelijk zwanger en uitgerekend op jou verjaardag. dankje voor dit mooie geschenk.elke dag denk ik aan jou aan je lach en je grapjes. rust zacht we missen je.
kon ik je nog maar helpen.

groeten van je schoonbroer.
rust zacht
Datum:
28-11-2008
Naam:
m
Leeftijd:
26
Provincie:
Noord-brabant

Bijna twee jaar geleden

Lief schoonzusje,

Zaterdag is het 2 jaar geleden dat jij uit ons leven ging. We missen je allemaal erg!
Ik heb afgelopen week mijn trouwvideo gekeken omdat daar beelden van jou op staan en dan ben je toch weer even bij ons.
Je leek toen gelukkig maar hadden we maar geweten wat er in je koppie om ging.

Inmiddels heeft je mannetje ook een berichtje voor je geschreven en dat vind ik heel mooi. Dat is goed voor zijn verwerking! Ik hou hem in de gaten voor je maar eerlijk waar het is een man om trots op te zijn. Zo sterk dat die is. Hij zorgt voor zijn vrouw en kind en dat gaat hem goed af.

Gelukkig heeft hij een goede nieuwe schoonfamilie getroffen. Daar mogen we dankbaar voor zijn.
Lieverd, we missen je! En je hebt een plek in ons hart. We zullen je nooit vergeten!

Kus Rianne
Datum:
24-11-2008
Naam:
rianne
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.