In memoriam (pagina 29)

Berichten ter nagedachtenis aan mensen die heen zijn gegaan. Deel jouw bericht of lees de berichten van anderen.

Jouw bericht ter nagedachtenis aan een dierbare

Met het inzenden van je bericht ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom?

Voor Q.

Twee maanden geleden kreeg ik te horen dat jij je, toen begin 20, van het leven hebt beroofd...hoe?Waarom? Ik weet het niet.Zal er ook nooit achterkomen. Heb je op mijn 12de jaar voor het laatst gezien en toch, het nieuws grijpt me aan, meer dan me lief is.

We waren 4 jaar. Vriendjes. Speelden de spelletjes die kinderen van die leeftijd spelen. Blije kleuters en later kinderen. Jij was mijn eerste vriendje en ik was denk ik voor het eerst 'verliefd', zo jong als we waren. Ik had besloten dat ik met jou ging trouwen.Toch gingen onze wegen elk een eigen kant op. Een keer heb ik je nog gezien: we waren twaalf. Jij speelde piano en ik bewonderde jou. Zag je dat niet? Iemand die jou bewonderde? deed je dat goed? of wilde je het niet zien? Iemand hield van je. Ik. het heeft niet geholpen...

Waarom heb ik je niet kunnen laten zien dat het leven mooi is? Of teminste de moeite waard? dat de zon schijnt ook al is het achter een dikke wolk...was je zo eenzaam? Zo gekwetst? wat ging er door je heen? Was je alleen?Wat is er gebeurd in je leven, dat je het niet meer de moeite waard vond om door te gaan?ik weet het niet en zal het nooit weten...

Inmiddels ben ik getrouwd en bij vlagen erg gelukkig. Daar heb ik hard voor moeten knokken. We hadden het samen kunnen doen, als vrienden. Ik had je het leven kunnen leren zien en voelen...ik had je willen leren kennen als volwassen man, als vriend. Want je was een bijzonder persoon.

Jouw dood heeft mij erg aangegrepen, al is het lang geleden, maar jij zal het nooit weten...je bent er niet meer om het je te kunnen vertellen...dat doet pijn.

Wat overblijft: herinneringen, wat mooie foto's en een leegte die jij niet kon vermoeden...

Heb je je rust gevonden?de rust die je verlangde en die je in het leven niet kon vinden...?Waar je ook bent, ik denk aan je...

Datum:
12-01-2009
Naam:
Mukkie
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-holland

een nieuw jaar

he lievert!!!

hier weer een berichtje naar jou!!!
het is nu zondag avond en dacht aan jou... nee ik denk elke dag aan jou maar vanavond speciaal. weet je nog dat wij elkaar leerde kennen??? je zat 2 jaar bij me in de klas en heb niet naar je omgekeken. toen in de laatste week vond ik jou en dat vergeet ik nooit meer je was zo lief en behulpzaam, we snapte elkaar en waren dikke maten, we verloofde we trouwde en deelde alles samen, tot op die ene dag 29-11-2006. .................................

je besloot om er een eind aan te maken, en waarom, ik weet het nog steeds niet, wat ik wel weet dat ik respect voor je heb en elke dag nog om je geef. en stukje bij beetje je ga begrijpen....

je moet weten dat ik geen contact meer heb met al je zussen en broers en je ouders, teminste op 1 broer na. en dat doet me vreselijk veel pijn, waarom doen mensen zo tegen elkaar.... waarom rien ik heb toch alles voor ze gedaan dat weet jij toch ook? maar waarom kwetsen je ouders me zo!!! en kijken ze me niet meer naar me om ben ik dan de schuld van alles...

Nee dat ben ik niet, jij heb je eigen weg gekozen of die is gekozen, maar ik deed toch alles voor je?? heb al me liefde gegeven en laten zien dat ik er was voor jou. tuurlijk we hadden ook wel eens mot maar ik mocht je rien, ik had een zwak voor je zo lief, zo behulpzaam, zo mijn vrouwtje....

he ik ga verder ik hoop dat je dit leest en denkt, ik hou ook van jou!!!

Datum:
11-01-2009
Naam:
je mannetje
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

Hey

hai Rien,

k ben t weer !
Speciaal voor jou een gedichtje op mijn Hyves gezet.
Ik hoop dat er mensen zijn die er troost uit putten.
Vandaag heel veel plezier gehad met Beeb, wat is t toch een mooi kereltje.
Ook eerlijk gesproken over jou, met je schoonzus en schoonouders.
Voelt t fijn dat we nu vaak je naam noemen,

in liefdevolle herrinnering

Naomi
Datum:
06-01-2009
Naam:
Naomi
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Hey

hai Rien,

k ben t weer !
Speciaal voor jou een gedichtje op mijn Hyves gezet.
i
Datum:
06-01-2009
Naam:
Naomi
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Hoi Elis

Hoi Elis,

Ik las je berichtje en dacht daar moet ik op reageren. Het is namelijk zo goed dat je van je afschrijft. Dat weet ik zo goed.
Ik heb 2 jaar geleden mijn schoonzusje verloren, zomaar van de een op andere dag. Ook zo totaal onverwachts.
Ik heb gemerkt dat als je steeds iets naar haar schrijft op deze site dan verwerk je het verlies en leer je loslaten maar ook krijgt je tante dan een plekje.
Een plekje waar je naar haar kan schrijven en even nog iets aan haar kwijt kan.
Meid, ik zou het proberen!
Liefs van Rianne

DAG RINA,
Een nieuw jaar is begonnen. Weer een jaar verder.
Ik mis je!!
We missen je!
Kus
Datum:
03-01-2009
Naam:
rianne
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

Mijn tante

Nu 2 jaar en een half geleden heeft mijn tante zelfmoord gepleegd mss lucht het op om mijn verhaal hier neer te schrijven. we hadden er totaal geen idee van dat ze met de gedachte van zelfmoord rondliep. dus was het een grote schok. Ik heb de dood nog altijd niet verwerkt en kan er met niemand over praten. ik hoop dat dit hier me wel een beetje helpt.

Datum:
03-01-2009
Naam:
elis
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Dad, i still love you

My father, my great soul..

Ook al gebeurde het in 2004, toch denk ik nog elke dag terug aan hoe het vroeger was toen er nog leven in zijn lichaam zat.
Forever in my thoughts.
Dad.

Love,
Alexandre
Datum:
23-12-2008
Naam:
Alexandre
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Je word niet vergeten, Rina

Lieve Rina,

Voor het eerst dat ik gewoon je naam noem! Want waarom zoude we die niet meer noemen?
Je was zo bijzonder voor mijn broer voor ons gezin en voor mij.
Ik vind het fijn dat er steeds meer mensen zijn die naar jou schrijven. Want Rien we missen je en zijn het met je man eens dat jouw naam genoemd moet blijven worden.

Heb vorige week samen met je man en zijn vrouw over je gehad. En ook al vonden we het moeilijk en moesten we huilen het voelde zo fijn. We vechten door in het leven met jou als een zoete herinnering in ons hart.
Je hebt bij ons allemaal een eigen plekje. Waar je foto staat en wat spulletjes van jou. Dan blijf je toch bij ons. Een ieder op zijn eigen manier maar ik vind het wel heel fijn dat we dit doen.

Ook dat we over je blijven praten is zo belangrijk. Nu na 2 jaar gaan we de dingen samen verwerken. Waar eerst iedereen zijn eigen verwerking had zijn we nu in een fase aangekomen dat we het met elkaar proberen te verwerken.
En het komt goed met ons.
Je mannetje is een super vent. Je zit in zijn hart!

Rina, we zijn trots op je! Ook al hadden we dit graag aan je persoonlijk gezegd.
Enne andere schoonzus, ik vind het super goed dat je ook een bericht geplaatst hebt.

Dag liefje,

Rianne
Datum:
20-12-2008
Naam:
rianne
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

Lieve Twan

Ik hoop dat je de rust hebt gevonden die je zocht. Ik bid voor je, dat je bij God bent. Het spijt ons allemaal dat we je niet konden helpen. Rust zacht.
Datum:
15-12-2008
Naam:
Janne
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Voor Chiara en Annelies

Lieve, Lieve meiden,

Nog maar amper 5 jaar geleden zaten wij op Curium. We kenden elkaar niet, maar kwamen bij elkaar in een groep. Ieder voor zich, met zijn eigen problemen. Maar toch trokken we naar elkaar toe. We gingen hardlopen, sporten, koken, samen tv kijken, kletsten wat, lachten wat, en huilden wat.

Er groeide iets tussen ons drietjes. Een vriendschap voor het leven. Annelies, door jou autisme vond je het vaak moeilijk dingen onder woorden te brengen. Chiara en ik begrepen niet altijd wat er in je omging. Toch kwamen we er met zijn drietjes uit. Hoe moeilijk het ook was, we konden altijd wel om iets geks lachen.

Toen werden we met een paar maandjes ertussen, allemaal 18. Jeugdpsychiatrie stopt op je 18e. Allemaal gingen we onze eigen weg. Chiara naar huis, Annelies naar de Steiger, en ik bleef zonder jullie nog eventjes achter op Curium, afwachtende op een plek voor mij. Toen ik uiteindelijk op de manege kwam te wonen, kwamen jullie nog wel eens langs. Dat vond ik erg leuk.

En toen, het noodlot. Mei 2007. Ik kwam op msn. Een vriendin van mij vroeg of ik al wist wat er gebeurd was. Gek genoeg had ik al dagen een heel raar gevoel, alsof er iets boven mijn hoofd hing. Volgens mijn vriendin was het niet iets luchtigs. En toen bleek, dat Chiara zelfmoord had gepleegd. Mijn wereld stond al op losse schroeven, en toen stortte ik in. Toen kreeg ik ineens de kracht om vanalles te regelen. Ik wilde een bloemstuk met linten laten maken, en ik moest andere mensen op de hoogte gaan stellen van Chiara's overlijden.

Ik kon er niet bij, ik kon het niet begrijpen. Chiara, dood. Het leek juist beter met haar te gaan. En toen het moeilijkste, Annelies bellen. Op het moment dat ik het vreselijke nieuws vertelde, stortte ook Annelies volledig in. Ons maatje, het prachtige meisje met de mooie glimlach, haar grote steun en toe verlaat, was er niet meer.

Op de uitvaartdienst en de condoleance huilde er iemand zo hartverscheurend, dat iedereen stil viel. Het was Annelies, ondersteund door haar vader. In zijn ogen las je de wanhoop: hoe moet dit nu verder...

En vorig jaar, tussen kerst en oud en nieuw, kwam er weer een vreselijk bericht. Annelies was vermist. Niemand had enig idee waar ze kon zijn. Er werd met politie, brandweer, en zelfs met straaljagers naar haar gezocht. En op 3 januari werd het vreselijke vrezen waarheid: Annelies werd dood gevonden. Zelfmoord.

Nu ben ik jullie allebei kwijt. Ik had zo graag gewilt dat jullie een andere manier hadden kunnen vinden om met jullie leed om te gaan. Ik mis jullie zo erg. En nu is het straks kerst. Ik heb er geen zin in. Ik wil geen kerstboom, geen lichtjes, en geen kaarsjes. Ik mis jullie zo erg, dat het niet te omschrijven is. Hou van jullie. Voor altijd.

Jullie maatje.

Datum:
13-12-2008
Naam:
Iemand verscheurd door verdriet
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.