In memoriam (pagina 25)

Berichten ter nagedachtenis aan mensen die heen zijn gegaan. Deel jouw bericht of lees de berichten van anderen.

Jouw bericht ter nagedachtenis aan een dierbare

Met het inzenden van je bericht ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Verdriet

Verdriet om veel. Om vroeger. Om mijn leven. Jouw leven. Om mijn ziekte. Om jouw andere ziekte. Om pijn, dat mensen me aandoen. Om pijn, die jij ervaarde.
VERDRIET!

Inge.
Datum:
10-05-2009
Naam:
Inge
Leeftijd:
34
Provincie:
Utrecht

he rienie

he rien!!

hier een berichtje van je mannetje die aan je denkt, ook al is het nu al weer een tijdje geleden dat jij koos om uit het leven te stappen ben ik jou nog steeds niet vergeten, tuurlijk niet je bent nog steeds mijn riennie mijn vrouw!!! ben net terug van vakantie en ben even bij je graf geweest. ik en je broer hebben besloten dat we het op gaan knappen, en gaan samen er voor kijken. omdat jij nog steeds in onze gedachten bent en wij jou zo vreselijk missen. met mij gaat alles goed noah die groeit ook goed met lut is ook alles oke, je moet weten dat die echt een super vrouw voor mij is, en er echt onwijs blij mee ben, zonder jou had ik haar nooit gevonden, je moet niet denken dat ik jou nu vergeten ben, integendeel jij heb een speciale plek in mijn en haar hart en denk aan jou....

liefs je mannetje en vrouw+ de kleine noah
Datum:
03-05-2009
Naam:
je mannetje
Leeftijd:
24
Provincie:
Zuid-holland

niet aan anderen vertellen.

Dit gaat over mijn moeder. (81)Zij was het leven meer dan zat. Ze heeft wel even gevochten, maar al snel opgegeven. Op een dag zei ze tegen mij (beetje lachend)
"ik ben in hongerstaking!" Nou, om een lang verhaal kort te maken: ze heeft het volbracht. Vanaf het moment dat ze besloten had dat ze echt niet meer wilde, tot zo'n 3 maanden voor haar dood, woog ze nog 44 kg. Daarna is ze niet meer gewogen. Begin december 2008 is ze d.m.v. palliatieve sedatie overleden. Ze heeft ons als kinderen nog wel even gezegd, dat we niet mochten vertellen, dat ze eigenlijk zelfmoord had gepleegd.
Dat en het feit dat, in ieder geval ik, ze me in de steek heeft gelaten maakt het afscheid extra zwaar. Mijn vader was al ,dood, dus nu ben ik aan de beurt. Ik ben geen "kind van"meer, geen "dochter van". Natuurlijk komt aan ieder leven een eind, maar bij mij is alles afscheid, een in de steek laten. Ik wil zelf ook heel graag sterven, maar dan kunnen MIJN kinderen straks een stukje op deze pagina schrijven en ik denk dat ik daar nog niet aan toe ben.
Datum:
28-04-2009
Naam:
no-daughter-anymore
Leeftijd:
52
Provincie:
Noord-holland

I remember you

Lieve G het is alweer een paar jaar geleden dat je ons verliet maar ik ben je niet vergeten en als lotgenoot heb ik altid de pijn die je met je meedroeg begrepen maar jammer dat we daar nooit echt over hebben kunnen praten. Als kind was je kracht zelve en je kon moeiteloos mensen aan het lachen krijgen, zo ben je echt. Ik ben nog steeds boos op de mensen die denken dat het aan drugs lag want mensen doen drugs om een reden. Je was kapot dat stond vast en ik hoop dat je nu in vrede bent en dat al je neigingen tot (zelf)destructie zijn opgeheven.
Datum:
28-04-2009
Naam:
Sipjes
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

Hoi

Vorige week ben ik bij je geweest. Toen je mannetje jarig was. Ik dacht nu moet ik even langs. Alles was netjes maar zo stil...
Het was gezellig bij je mannetje.
Hou van je en mis je zo!
Liefs
Datum:
21-04-2009
Naam:
rianne
Leeftijd:
33
Provincie:
Zuid-holland

naaste familieleden en kennis

Hallo, ben in het verleden enkele famieleden en kennis verloren door dat zij er voor kozen om een einde te komen aan hun leven. Dit kwam mede door ondragelijk lijden. Als ik terug kijkt op deze mensen zijn ze moediger geweest dan die andere die hun lichaam lieten uit teren, ook moedig, maar hier denk je toch anders over. Er wordt gauw gezegd, het was hun tijd. Maar als je er zelf voor kiest is het volgens mij ook je tijd want anders heb je die gedachten toch niet. Alleen je hebt een keuze van soms enkele maanden of jaren uitstel, want de dood vergeet heus niemand. Dus je tijd komt vanzelf. Alleen de gedachten als nabestaande zijn anders over deze zelfmoorders. Een gedachte van respect en twijfel van onbegrip.
Datum:
19-04-2009
Naam:
Cornelia
Leeftijd:
52
Provincie:
Zeeland

Little angel

Mijn beste dinnetje...het is nu bijna 4 jaar geleden dat je ons hebt verlaten...maar in mijn hart ben je altijd bij me gebleven...

Speciaal voor jou heb ik op mijn nieuwe kamer een altaar gemaakt met een van onze mooiste foto's...elke avond brand ik een kaars voor jou...ik hoop dan dat je van boven een klein lichtpuntje ziet schijnen, zodat je weet dat ik aan je denk...

Meisje wat mis ik je...maar ik weet dat je nu bij je papa en mama bent...ook voor hen brand ik deze kaars...


maar het is goed zo...papa en mama zijn nu verlost van de kanker en jij bent weer bij hen...

Weet dat ik van je hou...
ik mis je zo...
Datum:
15-04-2009
Naam:
R
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

mijn pa

mijn pa waar ik mijn hele trouwdag, na de dood van mijn moeder 20 jaar voor gezorgd hebt
hij was erg depri. en binnen ons gezin zeker niet makkelijk, maar zijn groortst probleem was de drank.......een sluipmoordenaar bah.
hij heeft zelfmoord gepleegd door verhanging toen wij op vakantie waren
zijn oudste kleinzoon heeft hem gevonden.
de pijn blijft altijd, maar het moeilijkste is de vooroordelen van de mensen. het onbegrip is erg groot.hopende dat dat in de toekomst anders word.

linda en familie



Datum:
14-04-2009
Naam:
herman
Leeftijd:
67
Provincie:
Gelderland

Hey rienepien..

Weer zo'n moment dat ik je mis.. Ik ben verliefd.. en net als met Pat ben ik hardstikke trots.
Herinner me jouw opgestoken duimen toen ik hem aan je voorstelde.. :)
Haha, wat hebben we er toen om gelachen.
Stiekem..
Met andere woorden, mis jou..
Kijk je mee van uit boven?
Liefs
Je schone zuster..
Datum:
12-04-2009
Naam:
nomi
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

alleen

Pasen: alleen. Geen familie. Geen moeder. Ik voel me zo alleen. Zo onbegrepen vaak. Het alleen voelen doet me verdriet. Ik probeer iemand te vinden om samen Pasen te vieren. Wel vriendinnen, maar wie met Pasen? Voel me zo eenzaam. Verdriet.

Misschien als jij nog leefde, dat ik me minder alleen zou voelen bij tijd en wijle. Het heeft een leegte geslagen in mijn bestaan!! Eenzaam. Geen vrienden en familie. Wel vrienden vriendinnen! Toch eenzaam. Het moet ook komen, doordat jij zelfmoord pleegde. Het is een stukje van de eenzaamheid.

Ik ga nu slapen. Ik leef met God en denk aan hoe het Voorhangsel scheurde in 2-en. Prachtig!!! Het bewijs! Hier put ik kracht uit in deze moeilijke dagen.

Liefs, Inge.
Datum:
12-04-2009
Naam:
Inge
Leeftijd:
34
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.