Zelfmoord.nl

Mijn ex man kwam van de een op het andere moment met de mededeling dat hij wilde scheiden. Wij zouden dat onze kinderen nooit aan doen zeiden we altijd. Er was geen ander volgens hem, maar na een huwelijk van 22 jaar en een leven van 27 jaar samen, drie prachtige kinderen was hij op me uitgekeken. Ik was te dik en te lelijk voor hem, niet sociaal en niet lief genoeg. Ik liep altijd te zeiken vond hij. Van de een op de andere dag was alles weg. Hij was kil en boos..Ik verpestte altijd alles en was afhankelijk vond hij, hij had altijd zoveel voor me gezorgd en was al jaren niet meer gelukkig met mij. Nooit heeft hij iets gezegd. En alles wat ik deed, voor ons, voor onze kinderen, ik werkte heb een goede baan, deed alles in huis. Maar blijkbaar was dat niet genoeg. Er is co ouderschap voor de jongete 2 kinderen. Onze kinderen moeten hetzelfde meemaken als ik vroeger ook moest. Leven in 2 werelden, het missen van de een bij de ander. Mijn ex man leeft heel gelukkig. Steekt dat niet onder stoelen of banken. Had na 4 weken al een ander als ze er niet al was. De kinderen vinden haar leuk, mijn autistische dochter waar je vaak niet meer dan een grauw of een snauw van krijgt kletst gezellig en honderd uit tegen haar. Mijn zoon gaat gezellig bij haar langs. Iedereen heeft mij vervangen. En ja ze is ook veel leuker, liever, mooier , sportiever en alles wat ik niet ben. Ik wil hier uit, ik wil niet meer leven. Dan hoeven de kinderen niet meer in 2 werelden te leven. En ik ben niemand meer tot last. Ik ben waardeloos voor iedereen.

Okay eerst, ik was niet gewenst als baby door mijn “vader”, dit heeft ie door de jaren heen ook wel laten merken, hij is heel erg narcistisch en manipulatief. Ook is hij aggresief en zijn er daar heel veel dingen gebeurd die echt niet kunnen. Daarin miste ik een ouder rol en moest ik eigenlijk steeds voor mezelf zorgen. En is mijn zelfbeeld heel laag geworden. Ik heb vorig jaar ergens het contact volledig verbroken en wil er nu ook niks meer van weten. Ben bang dat hij me komt opzoeken omdat hij dit heeft benoemd. Okay dan, toen ik 7 was werd ik heel erg ziek. Het begon met een griepje die als maar niet over en over ging. Ben toen via de spoedeisende hulp in het ziekenhuis gekomen. Ik kon na verloop van tijd niet meer lopen, niet meer zien en niet meer praten. Heb 4 maanden in het ziekenhuis gelegen toen mama me gewoon letterlijk mee naar huis heeft genomen. In het zkh werd ik gediagnosticeerd met ptss , door dat mijn infuus waar ik mijn medicijnen door kreeg iedere dag aan het ontsteken was moest ik iedere dag opnieuw geprikt worden, dit ging vaak 5 a 6 keer mis door onkunde. Ook door de hele ziekenhuis ervaring werd ik getraumatiseerd. Doktoren gingen tijdens een rugpunctie letterlijk op mij liggen en dat soort dingen( ik bleek een Niet Aangeboren Hersenletsel te hebben).

Werd heel veel gepest op de basis en middelbare school waardoor mijn zelfbeeld nog lager werd. Werd tegen muren aangegooid, op de grond geduwd, bont en blauw geslagen, er werden opmerkingen gemaakt over wie ik was en hoe mijn lichaam eruit zag. Ze stonden voor mijn deur met een hele groep. En ik kreeg doodsbedreigingen. Ik kwam iedere dag blauw thuis.

Ik heb een heel groot verleden met mijn ex vriendje, hij heeft me aangerand.
Corona kwam, dezelfde periode waarin ik met mijn ex had. Mijn moeder kreeg in deze periode kanker. Dit was een hele heftige periode waar ik niet meer over mijn gevoelens praatte. Mijn oma kreeg corona en overleed op de intensive care aan corona, hier was ik bij ze stierf in mijn handen. (Mijn opa vanuit mijn “vaders” kant overleed 3 weken hierna).

Ik werd door alles heel onzeker, kon niets meer goed doen voor mensen, dit werd me ook verteld. Dus loop tegen heel wat problematiek aan. Dus daarom zit ik nu een tijdje opgenomen hier dan om te “herstellen”.

Ik heb meerdere pogingen gedaan maar ben nu hard werkende aan mezelf.

Ik weet niet goed of ik wel wat wil schrijven maar doe het toch. Mijn ex heeft me een paar maanden geleden verlaten nadat ik erachter kwam dat ze met meerdere contact heeft gehad. (Niet in het echt zegt ze) nu is het zo dat ik haar altijd alles heb gegeven en alles voor haar zou doen. Zelfs nu nog. Mis haar enorm ook na alles wat gebeurd is. Ondanks dat ik dit tegen der gezegd heb wil ze niks meer van me weten na 6 jaar. Zouden volgende maand zelfs gaan trouwen. Toen dit gebeurde wilde ik mijn leven beëindigen, heb dit niet gedaan vanwege onze kinderen. Nu zijn we een tijd verder maar mijn gedachtes komen weer terug en deze keer zit ik er minder mee. De kinderen vinden wel weer een nieuwe “papa” ik wil dit diep van binnen niet maar ik ben aan het verliezen van gedachtes. Weet niet hoelang dit nog goed blijft gaan.

Ik ben een vrouw van 59 in mijn leven vanaf 17 jaar al de nodige hulp gehad van psycholoog. Nooit een goede relatie gehad alleen een kind op de wereld gezet. Alles gedaan voor je dochter en na 20 jaar keert ze zich tegen je. Met als gevolg koopt samen met haar vriend een huis in de buurt van haar vader.
Die ons nooit gesteund heeft financieel en haar erkend heeft. Wonen in een huis waar je partner niet mag komen doordat er een buurvrouw naast je woont die racist is en met haar zoon ons in de val heeft gelokt. Bijna ben ik mij huis daardoor kwijt geraakt .Advocaat is al ruim 2 jaar bezig om met Ymere een ander huis te regelen dat is toe gezegd.
Nog steeds niet gelukt, ook ik probeer v alles om weg te komen inmiddels gaat het getreiter v buurvrouw en zoon verder. En ik leef in een hel.
Mijn relatie loopt ook op zijn eind.
Mijn leven is voorbij moet mijn broers missen zij zijn beiden overleden aan kanker.
Mijn moeder is nog op aarde grote zorg voor mij ,maar ik ben op! Geen vooruitgang in mijn leven. Het is klaar ik wil er uit stappen, heb al eerder een poging gedaan maar niet gelukt inmiddels 42 jaar verder. Ben zo moe niets lijkt te lukken. Ik heb altijd voor n ieder gezorgd ik ben uit gezorgd. Er is niets meer voor mij om te blijven .De wereld en de mensen gaan door. Ik wil rust en lekker blijven slapen. En mij fijn voelen bij mijn broers en vader die in de hemel zijn. Ik hoop dat het deze keer mij lukt om niet meer wakker te worden.

heb een fout gemaakt in mijn relatie en wordt nu telkens afgeperst. ik wil niet dat het openbaar wordt dus rest mij maar een uitweg. zelfmoord !!! ik weet geen uitweg. geld is op