Levensverhalen (pagina 240)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Hou je sterk

Zelfmoord is een excuse om de problemen uit de weg te gaan maar je kan het ook zien als een wijze les en juist teblijven leven het leven brengt zoveel moois iedreen komt op een punt in het leven dat ze het niet zien zitten juist moet je dan sterk zijn en blijven leven en er zijn genoeg mensen die van je houden denk daar ook aan
Datum:
31-05-2014
Naam:
GUCCI
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

Alles kwijt.

Hallo beste mensen,

Ik weet niet meer wat ik doe op deze wereld.
Ik heb een relatie waar mijn ouders het vanaf het begin niet mee eens waren.
Ik heb daarom het contact met hen verbroken, en dus voor mijn vriendin gekozen vanwege het feit dat er elke keer kritiek is.
Ik en mijn vriendin hebben 2 kinderen ( 2 en 1 jaar)
Mijn vriendin en ik hebben diverse problemen welke wij op hebben proberen te lossen, met wisselende resultaten. Nu geeft ze aan geen toekomst meer te zien in de relatie.
Ik geef telkens aan waarom we niet samen relatietherapie nemen. Ik heb dit al maar mijn vriendin wil niet meewerken. (Zelfs niet i.v.m. de kinderen)
Wel spreekt ze telkens af met een andere man.
Ik ben dus mijn familie al kwijt en mijn vriendin ook.
Waarom zal ik nog moeten vechten?

Vaarwel........
Datum:
31-05-2014
Naam:
patrick
Leeftijd:
31
Provincie:
Overijssel

Altijd het zelfde!

Na 4 relaties te hebben gehad is het vanavond opnieuw bewezen, ze gaat weer vreemd!! ik ben nooit goed genoeg, ook al geef ik meer dan me hart.

ik loop al 2 jaar met deze gedachtes en nu lijkt het rieel te worden. tot kijk.

Leven

De zin van het leven, mijn leven.
Ook al ben ik in het leven maar heel even.
De tijd die ik geleefd heb kan ik nooit meer herbeleven.

Maar ik heb nog wel even, maar met wie zal het wezen?

Ook al hebben we het niet altijd door, de tijd van je leven tikt door.
Dus wat heb je te verliezen? Ga er voor.

Maar voor wie zal ik gaan? En kan ik diegene accepteren in mijn bestaan?
Durf ik wel te delen, mijn ervaringen angsten en geheimen.

Of zal het de zoveelste barst zijn in mijn hart die ik moet lijmen.

Hoe vaak in mijn tijd zal het nog gebeuren? Dat wat ik eigenlijk niet wil,
Weer die teleurstelling, het maakt me van binnen hard, koud en kil.

Waarom kunnen ze mij zo makkelijk laten staan? Ben ik dan zo erg?
Zo makkelijk om van weg te gaan?

Willen ze mij niet hebben in hun bestaan?

Ben ik dan zo lelijk? Kan niemand mij accepteren zo als ik ben?
Ik ben maar me zelf, en behalve God, ben ik de enige die mij goed kent.

Ik zit vol met gebreken, hier en daar een lidteken.
En ik weet dat ik van die vrouwen wel heel erg veel pik.
En ook al behandelen ze me als stront.
Ik ben wel ik!
Datum:
31-05-2014
Naam:
Steef
Leeftijd:
32
Provincie:
Noord-brabant

een mooie knul van 20 jaar

Toen onze schoonzoon zijn vijftigste verjaardag vierde sprong zijn zoon van 20 jaar bij zijn moeder op 3 hoog van de flat, zijn ouders zijn gescheiden. Hij heeft zijn ouders in het diepste van hun ziel willen raken. Hij heeft het overleeft en er volgt een lange periode van revalidatie. Hij word omringd met alle zorg en liefde en weer dreigt hij met onduidelijke? rampen waar zijn ouders heel geschokt door zullen zijn, dat er heel veel mensen ongelooflijk veel verdriet door zullen hebben. Wat moeten wij met deze jongen? In de enorm goede verzorging die deze jongen krijgt in het ziekenhuis en straks in de revalidatie lijkt het op dit moment een vruchteloze verzorging. Wij allen verwachten gezien zijn uitlatingen dat zodra hij weer mobiel is zijn/onze familie vreest voor een nieuwe/andere schokkende gebeurtenis waarbij hij alle aandacht zal claimen. HELP!
Datum:
31-05-2014
Naam:
shannonn
Leeftijd:
65
Provincie:
Noord-brabant

zelfmoordgedachten

ik heb de laatste tijd veel meegemaakt.
Mn opa heeft kk gekregen en daarom moet ik vaak huilen, een paar jongens schelden me uit met kk hoer enzo. daardoor denk ik steeds vaker aan zelfmoord.
ik werd vroeger ook heel erg gepest, nu is het wel minder maar ik voel me nog steeds niet veilig op school.
ik denk echt heel vaak aan zelfmoord, soms denk ik wel aan de slechte kanten, maar het meeste is positief.
het liefst wil ik gewoon dood, waarschijnlijk mist niemand me toch.
Datum:
31-05-2014
Naam:
anoniemx
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Zinloosheid en strijd

Onlangs heeft een buurjongen uit de kindertijd zelfmord gepleegd. Hij was 57 jaar oud, getrouwd met kinderen die studeerden, een goeie baan. En toch? Waarom op zo een leeftijd? Eenzaamheid was het niet. Zelf lijd ik levensverdriet en gebroken hart. Het leven is zinsloos, waarom doe ik dit elke dag, hoe lang moet dit nog doorgaan? En de strijd, het egoisme van de medemens die niets anders wil dan profiteren van een ander met geweld of het zogenaamde recht. Het verrotte rechtsysteem van de maatschappij, de verrott mediabrainwashing van lezers, de competitiestrijd tussen mannen waarbij het recht van de sterkste telt, dit betekend de grote bek, de opdringerigheid, de spierballen aan het lijf en de spierballen in de hersenen. Het alpha mannetje, dat altijd domineren moet en de mannenwereld bepaald, het alpha vrouwtje dat de vouwtjes domineert. het alpha mannetje is de eertgborene, je ziet het telkens weer opniew de eerstgborene in het gezin en de 2e en de 3e, letteerlijk en figuurlijk blijft dat zo overeind staan in deze rotte wereld, niets veranerd daar aan, de mens is deprimerend, zijn gedrag, zijn mentaliteit, ijn egoism, zijn afpakken van de ander, de banana afpakken van een ander aapje dat het uit de boom had gehaald, de wetgeving, dat geregel, dat maatscappelijke geode, die maatschappelijken die alles weten beter dan jou en jou willen sturen en bepalen, de vrijheid die je ontnomen is en wordt, het maatshappelijk socialisme dat erstikkend is en dat individuen niet meer respecteerd of met rust laat, omdat je dan wordt aangezien als afwijkend, als homo, of als pedofiel of als simple gestoord, je wordt automatisch gestereotypeerd door de kwakzalvers, het feit dat je wordt omrigd door zoveel bavianen, het besef daarvan, daarom wil ik zefmoord, omdat er niets meer is alseen baviaan opgelsloten in een kooi, gevoederd, ingespoten, bepaald, door andere bavianan, zo graag in afrika willen wonen, vrijheid, natuur, maar krijg geen tweede paspoort of verblijf, terwijl iedereen hier kot kan ik zelf nergens naar toe alleen naar australie, en juist daar wil ik niet naar toe met de kudde schapen; dat is het problem om te leven in Nederland, verstikkend, beperkend, bepaald, al je individualiteit ontnomen of aan de kant gezet, door andere bavianen
Datum:
31-05-2014
Naam:
Caster
Leeftijd:
52
Provincie:
Overijssel

meisje uit de lek

Mijn verhaal.. ze geloven het niet...
Afgelopen dinsdagavond/nacht ben ik van de lekbrug afgesprongen, dikke faal. Zoals jullie zien, heb ik het overleefd. Als laatste had ik een telefoontje gepleegd naar m’n ex, misschien dat zijn stem me van gedachte zou veranderen, maar het deed me totaal niets.. Zonder nadenken was ik al gesprongen, niet eens getwijfeld alsof ik mezelf niet was. Ik dacht niet eens na, ik sprong. Ik was binnen 3 sec. al weer boven water, zo leek het en ben naar de kant gezwommen. Weer naar boven gelopen, langs de a2, naar m'n fiets. Met geen mogelijkheid kon ik naar huis, ik wist namelijk dat de halve vriendengroep daar zou zijn. Ik heb een plekje gevonden langs het water en daar heb ik gezeten en nagedacht. Een vriend van me vond mij later, samen met de politie, omdat ik nat was dachten ze dat ik gewoon even gezwommen had in de Lek. Daarom werd ik de hele nacht ''het meisje dat de lek inliep'' genoemd. Terwijl ze het echte verhaal niet weten. Ik had totaal niet verwacht dat ik een hele nacht op het politiebureau moest blijven, met ambulancebroeders die mijn bloeddruk op meette, en dus zagen dat ik mezelf snijd. -omg wat wil ik graag weer snijden- en met Psychiaters, waarbij ookal smeekte ik dat ik niet naar huis wilde, me toch naar huis stuurde. Ik voel me nu zo raar. Eigenlijk een totaal ander mens. Net alsof ik weer moet leren om met mensen om te gaan. Ik heb die nacht niet gepraat, ik kon niet praten. Ik durf niet meer met m’n vrienden te praten, zelfs met m’n broers en zus vind ik het moeilijk. Ik durf ze niet eens aan te kijken. Ik voel me leeg en moet opassen bij elke stap die ik zet. Bang dat ik de controle verlies. Ik vertrouw mezelf niet meer. Ik durf het huis niet uit.. Ikzelf had nooit gesprongen, ik had getwijfeld, ik had wel 5x nagedacht. Maar ik drukte mijn mobiel uit, zette mijn fiets neer, en was al over de reling. Achteraf weet ik wat ik fout gedaan heb, ik ben gaan zwemmen. Natuurlijk kreeg ik halverwege water binnen, maar toen zwom ik op m’n rug verder. Enja, ik heb gebeden tot God of ik niet dicht bij de krib zou komen, het zwemmen was zwaar. Mijn kleding zoog me al naar beneden en ik was noggeen eens op de helft. Bizar, ik wilde juist dood om naar God te gaan. Ik haat deze wereld. Nu 3/4 dagen verder begrijp ik nog steeds niet wat er gebeurd is. Ik kan de gevoelens gewoon niet handelen. Ik zou zo graag vrolijk willen zijn, een vrouw van 21 of jij als jongen/meisje, man of vrouw.. we zouden moeten stralen als de zon. Waarom kunnen we dat niet en lijkt het als of we gevangen zitten. Ik geloof dat ik een kind van de Allerhoogste God ben, en ik zou zo graag naar Hem toe willen gaan. En ik ben bang dat zodra ik de kans krijg, weer een poging waag.
Het meisje wat de lek inliep is nooit dat meisje geweest.
Het is het meisje dat van de lekbrug afsprong.
Datum:
30-05-2014
Naam:
Mini
Leeftijd:
21
Provincie:
Utrecht

Ik moet wel liegen

Dit is een lang verhaal maar laat ik het kort houden.
18 jarige meisje van Marokkaans afkomst.
De laatste tijd heb ik zelfmoord gedachte. Ik wil het gewoon maar ik ben bang, elke dag kijk ik over mijn zolder raam of ik het wel moet doen of niet. Dan zie ik een glas scherf liggen en dan wil ik me snijden maar het lukt me gewoon niet.
Me ouders slaan me nog omdat ik over bepaalde dingen lieg, bijvoorbeeld ik wil naar het dorp gaan met vriendinnen maar dat mag natuurlijk niet of laatst hebben ze me helemaal in elkaar geslagen over me schoenen die ik wou dragen met mijn rok. Ik bedoel dat slaat werkelijk nergens op! Dit maakt mij zo boos en heb dus echt geen zin meer in het leven. Ik ben gewoon levens moe door de omgeving, verleden en mensen om me heen.
Datum:
30-05-2014
Naam:
wanhopig
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

word geslaagn

Ik word geslaagen voor domme dingen. Ik ben daar klaar mee me ma schelt me uit voor alles.
Datum:
29-05-2014
Naam:
vvvv
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord gedachtes

Ik heb veel meegemaakt vanaf mijn 12e ruzies ouders. Verkrachtingen mishandelingen door andere mannen geweld ik heb zoveel verdriet 20 jaar theraphie gehad en niks helpt me gewoon ik blijf die gedachtis houden. Soms loop ik en denk spring vd trein de andere keer maak ik een strop v waslijn draad de andere keer snij ik me en denk zal ik dieper snijden. Maar heb kids en dan denk ik nee die houden me in leven. Maar ik voel me somber heb gevoel dat niemand echt v me houdt. En dat doet pijn. Ik wil geen gedachten meer hebben en doe er alles aan om het maar niet te doen mijn kids daar moet ik voor blijven vechten!!!!
Datum:
28-05-2014
Naam:
vlinder
Leeftijd:
35
Provincie:
Gelderland
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.