Levensverhalen (pagina 1128)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

waarom?

Ik leef al zo lang met de gedachte ........

Ik heb sins 2 jaar een relatie achter de rug van 10 jaar maar ook tijdens deze relatie had ik er gewoon geen zin meer in....


ik weet dat dit geen gezonde gedachte is.. maar ik heb het gevoel dat ik atlijd maar naar mijn werk ga puur om mijn pension te halen...... dass toch niet gezond?... of wel...


ik weet het af en toe niet meer...ik heb in mijn vorige relatie al met hulp de relaie 4 jaar weten te rekken maar ik ben redelijk onderlecht om te weten waneer iets ok zit of niet...


ik weet dan ook dat ooit die vraag komt...waarom?.......en waneer....of voor hoelang nog ?.....



ik weet het .. het leven is mooi....maar waarom voel ik het af en toe zo anders ?

oh ja en ...ik heb al medicijnen....serocat...tjaa....


waarom ben ik zo anders ?

ik ben zo kwiek en zo bijdehand......maar toch ben k heel anders!...



ik voel me af en toe een beetje zielig.......hmm vreemd....
Datum:
10-04-2008
Naam:
marco
Leeftijd:
37
Provincie:
Limburg

waarom ik?

Het begon allemal vroeger toen me ouders uitelkaa gingen en toen was het er al heel slecht aan toen, werd altijd gepest en was altijd de lul. kerrg nooit aandacht tot ik iets fouts deed. naar dat ik me verbrand had ( aan me piemel) kwam er nog meer aan te pas. ik was altijd de lul stond alijd voor gek. werd altjd gepest door me piemel. toen kreeg me moeder weer een nieuwe vriend en daar werd ik door mishandled, en kreeg emotioneele problemen poepte in me broek was altijd ziek wou nooit naar school en me moeder vond het niet eens erg dat ik werd mishandelt. na een tijd ging me moeder weg bij der vriend omdat het der toh wel iets te erg werd. toen zijn we op een camping gaan woonen, werd ik steets meer gepest. na dat we waren verhuist, kreeg je moeder weer een nieuwe vriend en die deed ook al niet aardig tegen mij daar werd ik ook altijd al gepest door me piemel en wat ik allenmaal had gedaan. toen kwam ik in de problemen met roken, me moeder vond het niet erg had nooit regels mocht alles als ik niet naar school mog magte dat, ik kreeg ee beugel en werd steets meer gepest werd altijd ielaar geslagen. toen kwam ik en de eerste werd ik betrokken bij slechte mensen deed dingen die ik niets moest doen, wat niet mag, zo als wiet roke stelen. en meerder dingen nadat ik eindelijk bij me vader ging wonen ging het beter door mijn dislectie moets ik naar een spesale school en werd daar ook door iedreen gepest, uit eindelijk ging me vader weg bij zijn vriendin en toen later vond me vader een nieuwe vriendin hij wou toe zamen gaan wonen, ik vond het helemaal tegek want we gingn ergs anders wonen waar niemand me kende. en toen ging me vader weer met zijn oude vriendin. dus belfen we uit eindelijk tog daar wonen. toen ik naar een ander school was gegaan had ik een meisje ontmoet, ze was leuk en aardig tot dat ze me gepijpt had en het tegen iedreen ging zeggen hoe me piemel er uit zag en grapjes er over maken. toen was ik er al flouw van en op dit momen gaat het zoslecht op school dat ik geen kant meer op kan ik sta over l slecht voor alles is gewoon kapot gegaan door het pesterij en door met de verkeerde mensen om tegaan, ik zou het lieft dood willen maar een beter opzie is dat als we gaan verhuisen ergens anders naar toen. maar ik praat nooit tegen me vader nooit zegnooit wat tegen ze, en vin ze niet eens aardig maak tog altijd alles kapot , niks blijft heel en kan der egt niks aan doen. ik hoop egt dat er een manier is dat iemand me kan helpen, of dat er een manier is dat je gewoon kan ingeslapen kan worden want wil me broer en oma en opa geen pijn doen. maar wil niet meer zo leven wat alles doet pijn kan er gewoon niet meer tegen. alles is kloote niks meer is goed wat ik doe heb net een relatie verkloot. en alles gaat fout.
Datum:
10-04-2008
Naam:
Jop
Leeftijd:
16
Provincie:
Drenthe

Wel of niet?

Het is zo raar, tsja, het klinkt nogal zeikerig of wat dan ook maar, ik wil gewoon niet meer. Het loopt allemaal zo raar. Het liefste zou ik dood gaan. Waarom? Omdat ik hier gek word! Ik weet het gewoon allemaal niet meer! Het begon 2 jaar geleden, tenminste, zoiets. M'n oma kreeg kanker, en stierf bij ons in huis. De datum? 8 Juni 2006. Mijn vader had het er nogal moeilijk mee, nogsteeds trouwens. Een paar maanden later; 20 December 2006 kreeg hij hartklachten. Samen met mijn moeder ging hij naar de dokter. Doorverwezen naar het ziekenhuis, en ze maakten een hartfilmpje. Je raadt het al; Een grote kans op een hartinfarct. Meteen moest hij blijven. (Word het nog gesnapt?) Ik werd opgebeld door mijn moeder, dat mijn vader in het ziekenhuis moest blijven, en dat ik maar wat eten voor mezelf en mijn broer (toen 14) maken. Nou, zo gezegd zo gedaan, ik zat te eten, mijn moeder kwam laat in de avond thuis, en belde gelijk heel de familie + collega's + vriendne op. Nou, dat gedaan zat ik met een vette big smile op de bank van de zenuwen. Mm, dat erna weer naar school. (Zat toen in de 1e van het vmbo) Smiddags opgehaalt en naar het ziekenhuis gegaan. Wist niet wat ik zag, MIJN vader daar in zo'n kaal bed met allemaal slangetjes, in een aparte kamer op de hartafdeling, of hoe ze dat ook noemen. Nou, een paar dagen later mocht hij naar huis, omdat hij niet gedottert hoefde te worden. 2007 was aangebroken, en alles leek goed te gaan. NIET DUS! In februari kreeg mijn vader weer pijn op zijn borst, ik (toen net 13) zat boven achter msn, en werd geroepn door mijn moeder. "Zometeen komt er een dokter, want het gaat niet zo goed met papa.". Oke, zo gehoort zo gebeurt, een paar minuten later stond er een gele auto. De auto van de dokter of wat dan ook. Een paar minuten later stond de ambulance er. Drie keer raden; Weer kans op een hartinfarct. Meteen werd mijn vader meegenomen, en ondertussen werden er een aantal hartfilmpjes gemaakt. Ik helemaal in tranen, getroost door mijn broer. Iedereen stond natuurlijk te kijken, hoe mijn vader in de ambulance werd geladen. Nou, een paar dagen later mocht hij weer naar huis. Een aantal maanden later; Depressief. Zijn rijbewijs werd ingenomen, en zijn baan was dus ook weg; vrachtwagenchauffeur. Nou, ik wist niet wat ik meemaakte. Elke dag was hij chagerijnig, altijd! Ik begon ermee om mezelf te snijden. Het deed eigenlijk niet eens zeer, soms, voelde ik me trots als ik het gedaan had. Waarom? ik weet het niet! Uiteindelijk zou mijn vader zijn rijbewijs terug krijgen. Maar nee hoor, toch weer niet. En toen, kwam dit er nog bij; Mijn vader wil al heel zijn leven in het buitenland wonen, maar mijn moeder wou nooit. Ik weet niet waarom, maar ik zag het allemaal al aankomen. Een scheiding. Ik weet nog hoe ik me voelde, gewoon kapot! Ik bedacht hoe ik er vanaf zou kunnen komen; zelfmoord. Maar nee hoor, ik durfde weer niet, en was te laf! En nu? Mijn vader heeft een huis in Portugal gekocht, en mijn moeder in een plaatsje hier 5 km vandaan. Op school kan ik gelukkig nog blijven, waar ik mijn vrienden heb. Alleen moet ik mijn o-zo veilige woonplaats achterlaten, wat me toch wel wat doet. Nu, word ik gewoon gek. Ik weet niet meer wat te doen. Het liefste zou ik nu een overdosis nemen, maar ik durf niet! Waarom? Ik weet het niet, bang dat ik me ouders pijn doe. Op school gaat het ookal slechter! Ik word gewoon gek. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen! Slapen lukt niet meer, moe dat ik ben! Ben al meerdere keren bij de dokter geweest; STRESS! Eerst tegen mij zeggen; "Waarschijnlijk is het pfeiffer. Ik zo''n klote prik gehaalt, is het verdomme gewoon stress! Ik ben o-zo boos geweest. Boos dat ik geen pfeiffer had. Waarom? Omdat ik er gewoon niet meer tegen kon. Waarschijnlijk wou ik zielig zijn? Ik denk het. Moet ik nu een eind aan mijn leven maken? Terwijl ik eigenlijk weet dat ik nog een toekomst voor me heb? Ik zie het al gebeuren, ik zelfmoord, heel het dorp roddelen. Ik wee thet gewoon niet meer! Ik wil het liefste gewoon DOOD! O, die tekst, wat stel ik me aan. Ik heb gewoon haat aan mezelf! Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ik weet, het klinkt ontiegelijk zielig, maar, dit zijn dus zo;n beetje mijn belevenissen van de afgelopen 2 jaar... Ik hoop, dat ik niet iemand hier mee lastig val, het moest er gewoon even uit!
Datum:
10-04-2008
Naam:
Sharon
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

dood.

ik wil echt zo graag dood, als ik wist hoe was ik er nu al niet.
en als ik wist waarheen was ik al weg uit dit huis.
ik voel me lelijk wat ik ook ben en krijg nooit een vriendje.. ik wordt niet gepest ik voel me best wel thuis op school.
maar thuis zo vaak conflicten met mijn moeder. net kreeg ik bestek naar mijn hoofd geslingerd zoals gewoonlijk...

ik leef nog voor 1 iemand...

en ik ben alleen maar negatief over het leven, hoe krijg ik die gevoelens weg?!
Datum:
10-04-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Friesland

Vriendinen

ik ben een meisje en ik zit nog op de lagere school ik had in groep 1/2 heel veel virenden in greop d 3 had ik er nog maar een paar maar in groep 4 kwam er een nieuw meisje bij me in de klas eerst zat ze altijd alleen maar later werden we beste vriendinnen ze zorgde er voor dat ik met ook 1 ander meisje beste vrienden werd en dus had ik 2 beste vrienden en nog gewone vriendnen die had ik toen ook weer genoeg maar later ging dat meisje steeds meer om met andere en werd ik steeds eenzamer mijn ouders hadden een hele tijd heel erg ruzie en ik wou echt zelf moord plegen maar iets hield me tegen en nu nu heb ik weer een andere beste vriendin maar met het opschrijven bij wie je in de klas wilt heeft niemand mij op geschreven oke een meisje uit mijn hockey team en toen zij dat meisje dat ik door dat andere meisje leerde kenen recht in mijn gezicht dat niemand smij had opgeschreven en dat niemand bij me in de klas wil ik hoef echt geen leven liefde krijg ik alleen van mijn moerder want mijn vader komt aan me niet op verveelende platsen maar gewoon als ik er geen zin in heb dan blijft ie maar aan mijn hand zitten ofzo snapje wat ik bedoel??
Datum:
10-04-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Friesland

altijd maar ruzie

ik heb altijd maar ruzie met mn ouders, over van alles en nog wat, en op school pesten ze me, ik krijg altijd dingen naar mn hoofdgeroepen zoals: '' hé puistenkop, of puisten waar ga je met het manwijf naartoe''. of ik word 'dood' genoemd, en dat is echt kut, ik ben bang voor mn moeder want ze slaat me, niet hard ofzo, maar slaan is slaan?
ik weet niet meer wat ik moet doen, ik heb best wel veel vriendinnen, maar als het er op aan komt komen ze niet voor me op, nouja sommige wel..
maar ik voel me echt kut door dat pesten, en al die ruzies, ik wil het liefst gewoon voor eeuwig slapen en niet meer wakker worden?
Datum:
10-04-2008
Naam:
liseee
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Denken over zelfmoord

Ik denk wel eens over zelfmoord..
ik heb een zware periode achter de rug, ik heb laatst veel ruzie met ouder en word veel buiten huis gezet.
Gister heeft me vriendje, waar ik zoveel om geef het uitgemaakt, ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden. Ik kan er soms helemaal niet tegen!
Datum:
10-04-2008
Naam:
Richelle
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Komen en gaan.....

Mijn leven is een keer begonnen, de tijd ervoor is eeuwig, de tijd erna is eeuwig.

Als je het gevoel hebt dat alles en iedereen tegen je is, je verliest je vrienden, op je werk ben je goed om een ander z'n rotzooi op te knappen voor een habbekrats & je ziet er geen toekomst in, op school is alles mislukt, wat moet je dan ?

Heb zelf alles geprobeerd.
Veel leren, veel dingen in je opnemen, en toch lukt alles niet.
Mensen die meer mogelijkheden hebben, omdat alles hun meezit moeten dat vooral doen.
En ook vooral een ander GEBRUIKEN om er zelf beter van te worden.

Verder vind ik dat er veel te veel mensen op deze aardkloot rondlopen.
Als het er 1 miljard waren zou ik er beter aan toe zijn.
Helaas zijn het er 6,1 miljard !!!
Nu moet 80 % v.d. mensen het onderspit delven om die andere 20 % in weelde te laten leven.

Een mensenleven is geen ene moer waard, en dat zal de komende 50 jaar niet veranderen, aangezien we in 2040 met 9 miljard mensen de aarde moeten delen.

In een hiernamaals kan ik niet geloven.
Als een god al deze ellende ziet, waarom duurt dit dan eeuwig voort ?
Waarom gaan sommige mensen in weelde hun graf in, en de ander sterft van de honger ?
Heeft God dit zo gewild ?
Ik kan daarom ook niet luisteren naar geprevel in een Kerk !
Daar worden duffe oude bijbelteksten voorgelezen die nauwelijks stroken met de hedendaagse werkelijkheid.

Waarom wordt er niet meer op de hedendaagse gebeurtenissen in de wereld gereageerd & hoe mensen met elkaar omgaan ?
Waarom wordt condoomgebruik b.v. afgekeurd, terwijl er al zoveel mensen rondlopen ?

Mensen lachen gewoon om een ander zijn tekortkomingen of pesten je weg.
Hulpverleners willen vooral oppervlakkig blijven, want in diepgaande gesprekken hebben ze geen zin (lees: verdien zo m'n geld ook wel), kortom het is hun probleem niet & ieder leeft toch voor zich.

Wat verlies ik als ik doodga ?
Wat voor gevolgen heeft mijn dood ?
Wat zou ik nog kunnen bereiken als ik het niet doe ?

Elk jaar sterven in NL 140.000 mensen, daarvan pleegt 1,2 % zelfmoord.
Wat moet mij ervan weerhouden om niet de 140.001e van 2008 te zijn ?

Kortom wat is een individu in deze wereld waard, en wat hebben mensen gemeen met elkaar als je al de ellende in deze wereld ziet ?
EEN DING STAAT VAST: Wij doen elkaar deze ellende zelf aan !!!

Wederzijds respekt, een betere welvaart-verdeling en meer voor elkaar overhebben, zou de wereld stukken beter maken.

Datum:
09-04-2008
Naam:
X
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

Het wordt nooit meer wat

Wat een schijtleven. Ik heb altijd alleen maar pech. Nooit een relatie, altijd maar het nakijken. Steeds pokkeweer als ik vrij ben terwijl het stralend weer is als ik moet werken. Altijd die kutauto in dat rustige straatje als ik over moet steken. Ik kom alleen maar vervelende mensen tegen die niets toevoegen aan mijn leven. Elke keer die geluidsoverlast van al die gelukkige mensen die maar lopen te verbouwen als je eens uit wil slapen
Alles wat positief is en je op kan beuren, wordt van mij weggehouden.
Ieder jaar denk je dat het beter zal gaan, dat jij nu eens aan de beurt bent voor positieve veranderingen in je leven. Als je aan het einde van het jaar weer onder die kutkerstboom zit, is het voor iedereen beter geworden behalve voor mij. Meestal de conclusie dat ik wéér water bij de wijn heb moeten doen.
Gelukkig drink en rook ik me kapot waardoor dit tranendal niet te lang meer zal duren want nog 40 jaar dit leven: ik moet er niet aan denken!
Ik gun iedereen zijn of haar geluk maar wil zelf ook een deel.
Datum:
09-04-2008
Naam:
Paul
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

Ik zou willen dat ik eeuwig kon slapen...

Zoveel mensen op deze site die geen zin meer hebben. En ik ben er één van...
Al vanaf mijn 13e jaar heb de gedachten om uit het leven te stappen. Het gaat allemaal nergens over. Het leven is zo nutteloos. Hoevaak ik als kind het in mijn raam zat en dacht: "Ik hoef alleen maar met mijn hoofd naar beneden te duiken". Mensen in mijn omgeving zijn nu op de hoogte van gevoelens maar niemand weet wat ze er mee aanmoeten. Ze snappen het ook niet. Alles gaat voor de wind. Eigen bedrijf loopt goed. Fantastische vrouw. Maar ik ben al het gezeur en geneuzel zat. Ik zit met een enorme leegte en ik zie niet in hoe ik dit kan opvullen. En laten we eerlijk zijn: kinderen, vrouwen, mannen over de gehele aardkloot sterven dagelijks een gruwelijke dood en niemand vindt dat raar. Waarom is het dan vreemd als ik uit het leven zou stappen? De plannen liggen er: Slaapmiddelen en een zak over man hoofd die langzaam afsluit. Een rustige dood. Het enige wat ik nog moet regelen is dat mijn vrouw er financieel warmpjes bij zit... Weer een bak geregel want we zijn niet getrouwd. Ik slik medicijnen die lijken te helpen maar dit is geen leven. Tis een schijnleven. Mijn vrouw gaat straks 3,5 jaar studeren in haar land van herkomst en ze denkt dat ik straks bij haar kom wonen maar mijn plannen zijn gemaakt, Ik stap er uit. En het spijt me dat ik een x-aantal mensen hier verschrikkelijk pijn mee ga doen vooral mijn vrouw en mijn ouders....

Ik heb het leven gezien, geef mijn portie maar aan fikkie...
Datum:
09-04-2008
Naam:
Arjan
Leeftijd:
34
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.