Levensverhalen (pagina 1040)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Virusinfectie

Ik denk dat zelfmoordgedachten het resultaat zijn van een soort infectie. Zoals een splinter in ons vlees een abces veroorzaakt, zo veroorzaakt 'iets' in onze geest een neiging tot zelfmoord. Dat 'iets' is een soort virus - iets in ons systeem dat daar niet thuis hoort. Omdat we het niet kunnen verwijderen verwijderen we dan uiteindelijk onszelf - wat blijkbaar ook de bedoeling was.
Datum:
10-09-2008
Naam:
Johan Steenbok
Leeftijd:
40
Provincie:
Limburg

strayed sheep

Ik heb altijd al moeite gehad met de wereld om me heen. Ik lijk de realiteit niet zo goed te kunnen bevatten als alle andere mensen. Ik snap veel dingen niet, in de zin van emotionele zaken en verhoudingen tot mensen, wat ze van mij verwachten en vinden en wat ik wel en niet kan doen en zeggen, et cetera. Dat maakt voor mij een heleboel dingen heel moeilijk. Recentelijk ben ik naar een andere stad verhuisd, en eigenlijk leek het daar beter te gaan. De laatste tijd merk ik echter dat hoeveel mensen ik ook ken, ik met geen van hen echt contact heb, en ze als vanouds nog steeds onbewust op een enorme afstand houd zonder dat te willen. Maar ook zonder te weten hoe dat anders moet. Dat begrijpt niemand, ook mijn vader niet, en iedereen begint zo langzaam te denken dat ik ze niet mag en daarom proberen ze het maar niet meer. Liefde is iets wat me al helemaal niet lukt- ik ben er vaak bang voor, en als het me dan toch lukt om verliefd te zijn verpest ik het door onzeker, volgzaam en afstandelijk te zijn. Mensen van 14 geven me tips. Ik ben al heel lang zo en ben ook uberhaupt al heel lang ongelukkig (kan me ook bijna niet anders herinneren). Waarom wil een mens altijd wat hij niet kan hebben? Ik zou heel veel liefde willen delen met heel veel lieve mensen, als ze maar konden zien dat ik dat wou, en als ik dat maar kon tonen. Ik zou ook een groot wiskundige willen zijn, maarja, dat is blijkbaar nog iets wat mijn brein niet kan omvatten.
Ik trek binnenkort bij kennissen in en ben bang dat ik dat gewoon weer ga verpesten door mijn ongemerkte zwijgzaamheid en mijn innerlijke angsten niet aan de eisen van anderen te voldoen (ze zullen je immers maar niet mogen! probeer dat niet thuis kinderen; het effect is averechts).

als afsluiter een mooi themalied (als ik dan toch aan een scherm aan het jammeren ben wat ik nooit aan een echt mens zou kunnen vertellen, en al helemaal niet op een begrijpelijke manier... omdat ze me dan immers nog veel raarder zouden vinden)

I Have Forgiven You, Jesus - Morrissey

en als we dan toch in de sfeer van Morrissey zitten

Unloveable - The Smiths

Zelfmoord plegen zou ik toch nooit doen, uit een of andere vage overtuiging dat het mijn tijd nog niet is. Maar ik merk wel dat ik onomkeerbare negatieve veranderingen doormaak, en dat is jammer, want dat verslechtert mijn sociale positie juist alleen maar meer.
Hier kom ik nooit uit, en dat is een tragisch vooruitzicht. Een vooruitzicht dat op zich al genoeg zou moeten zijn voor zelfmoord.
Datum:
10-09-2008
Naam:
Sylvia Plath
Leeftijd:
18
Provincie:
Overijssel

ik wil weg van hier

ik had een hele goede vriendin(yara) we gingen heel veel met elkaar om, maar ik leerde nog iemand kennen wat precies hetzelfde type als my was(lisa). we deden ook heel veel met elkaar, tussen hun2 klikte het niet echt goed. ik wist niet voor wie ik moest kiezen uiteindelijk koos ik toch voor lisa. tegen yara zei ik allemaal smoesjes dat ik niet met haar kon afspreken terwijl ik stiekem zonder dat zij het wist met lisa afsprook. daar kwam zij na een lange tijd achter. ik heb zoon erge ruzie met haar gehad(nogsteeds) ze bedreigde me met messen schold me voor allemaal dingen uit waar ik totaal niet tegn kon. yara is tegen lisa allemaal dingen gaan zeggen wat ik over haar had gezegt en daardoor kreeg ik ook ruzie met lisa, ik kon niet meer zonder haar ze was alles voor me. nu gaan yara en lisa byna elke dag met mekaar om en my laten ze allebei stikken ik heb helemaal niemand ik voel me zo alleen help wat moet ik nou doen. dit is nu al meer dan 3 maanden bezig en ik heb gwoon geen zin meer in dit leven maar wil myn familie geen pyn doen om weg te gaan van deze wereld. ik weet het niet meer ik wil zo graag :'( thuis heb ik ook heel veel erge ruzie, dan loop ik weg blijf ik een nacht weg en dan kom iik weer trug omdat ik niet zonder hun kan. xxx-
Datum:
10-09-2008
Naam:
kleinmeisje
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

Die young and save yourself

Sometimes I really want to commit suicide, because I've had enough of life. I've been discriminated in my whole life. I just cant stand it anymore. People and the media talk shit and judge about my country. Politics sucks. They see us as enemies, racists, facists, but in fact they are the ones that are like that. They often say: Oh you live in the west and be happy about that, cuz you're so lucky that you live here, but people should know how we feel. I really could cry when they say that. I don't feel any freedom here. I don't even feel like a citizen here. They treat me like I'm not a person. I'm tired of the judgements. I'm tired of life. I don't feel alive. I feel like crap. Sometimes I lay on bed and hope to die, because I simply don't feel any energy in me. I don't eat, because I don't feel like eating anymore. I have social phobia. It's fucking chronic. I don't have many friends. I don't have parents who loves me. I don't have family here in Holland. I've never had a boyfriend, cuz my social contacts hardcore sucks. I'm scared every day, when I go outside. I suck at life. I'm stuck. It's so suffocating. There's no one that can help me. There aren't many people that understand me. If I tell them how many times I've been discriminated, they stare at me like they want to say: You can't say that about us, the Dutch. Sometimes I just think: Die young and save yourself. Then the problem will go away. Who cares about me? Who cares about us? No one does. No one ever does.
Datum:
10-09-2008
Naam:
Ostara
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

Mensen die anderen pijn doen zijn stom!

Ik heb zelf geen zelfmoordneigingen of iets in die richting, maar ben hier terecht gekomen door mijn zoektocht naar wat er mis is met mij (syndroom van asperger denk ik tot nu toe) en ben erg geschrokken van de leeftijden die bij veel berichtjes staan. 11, 12, 13, 14...
Ik kan er helaas niet veel aan doen, maar wil jullie in ieder geval zeggen dat je je niks door anderen moet laten wijsmaken.
De meeste mensen zijn gewoon sukkels en als ze jou vertellen dat je niks waard bent ligt dat aan hun en niet aan jou.
Ook leeftijd zegt helemaal niks; volwassenen kunnen net zo stom zijn als kinderen dus als je ouders of familie jou de moeite niet waard vinden zijn hun gewoon degene die jou niet waard zijn!
Zij zijn degene die de weg kwijt zijn en voor jou staat de deur tot een prettig leven nog altijd open!
Reken maar dat het soort mensen die anderen pijn doen ook niet gelukkig zijn.
Datum:
10-09-2008
Naam:
Robin
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-holland

dood

ik heb het gevoel dat niemand van me houdt.. niemand om me geeft.. waaraan verdien ik te leven eigenlijk?? ik verdien het gewoon niet.. elke dag ruziej thuis.. op sgool gata het nog wel een beetje goed.. ik wou dt ik altijd sgool had en nooit naar huis hoefte te komen.. ik haat het thuis.. ik heb altijd ruzie met me vader! nou ruzie noem ik het niet egt.. altijd voor het eten moet hij wel iets tegen me zeggen.. altijd moet hij me pijn doen! ik haat het leven zo.. sinds ik 11 was zag ik het leven niet meer zitten.. ik wil nu egt niet meer leven.. er is to gniemand die om me geeft?? niemand zou het tog niet merken dt ik er niet ben?? ik wil naar d ehemel.. vol vrede! en weg van dese stomme hel .!!!
Datum:
10-09-2008
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Utrecht

ik wil niet meer leven

ik heb zoveel pijn elke dag als ik opsta ik voel me zo leeg van binnen.Ik was vroeger een vrolijke meid lachte veel had plezier in het leven.en nu een paar jaar later allemaal weg geen zelfvertrouwen meer.ouders die gescheiden zijn mn moeder is manisch depresief vader heeft n nieuwe vrouw (zijn nu gezellig met zn tweeen op vakantie).denken alleen maar aan zich zelf.na deze rot tijd dacht ik dat ik eindelijk het geluk gevonden had ik leerde mn vriend kennen nu 2 en n half jaar later begint tie erg agressief te doen hij duwt me en scheld me uit heeft me ook al es echt pijn gedaan dat ik n hele blauwe arm had.Het ging net beter met me en nu dit ik kan het gewoon niet meer opbrengen ik heb er geen energie meer voor om te vechten.dacht ik dat ik eindelijk liefde had gevonden maar nu is alles weg.
Datum:
10-09-2008
Naam:
J
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Ben moe

ik weet het niet meer. ik faal steeds faal ik weer. doe ook nooit iets goeds. mensen lachen me stiekum uit omdat ik dom overkom. zelfs mijn eigen familie. liefde wat is dat liefde is tegenwoordig te koop heb je een lage inkomen plus en gezin vergeet liefde maar. mensen zijn zo materie gebonde. wat ik ook doe het is nooit goed genoeg. als ik om mij heen kijk zie ik alleen maar allende. haat neid afgunst ben deze wereld zat . zoek kracht om die stap te nemen maar lukt me steeds niet. Heb veel pijn en verdriet. Mijn vrouw begrijpt me niet. misschien zijn we toch niet voor elkaar gemaakt. mijn familie is een groot puinhoop van af kleins af aan maak ik ellende mee. hoe vaak heb ik wel niet onterrecht pakken slaag gehad. in een donker kamer gegooid. bedreigd. weet het gewoon niet meer. kan het niet opzei leggen. wou dat ik er niet meer was. wou dat ik dood was.....................
Datum:
10-09-2008
Naam:
Jo
Leeftijd:
33
Provincie:
Flevoland

twekeer

ik heb in de avgeloopen jaaren al veel mee gemaakter zijn mensen verdweenen en ik kan daar niet yegen
ook heb ik met meerdere mensen selvmoord willen pleeen maar ze ginnen mij voor. nu sta ik op het pund het te gaan doeon aleen al weet ik dat er nu tog niet veel aaan toe te vboegen vald. het is weel meer dab 10 jaar laater en ik heb er voor mijn gevoeol alless aan gedaan. maar waarom gebuurde dit alles. op zijn is een bergip maar daar willde ik voor vwgten. nu ik bijna niet meer ikan wil ik dat begriupen heeel veel heb ik begreepen. maar ik kan mij zelf all zal ik willen niet meer begrijpen
als er nu nog een is die iets tegen mei wil zeggen doe het dan. wand mijn kracht is biena op hk pieter
Datum:
10-09-2008
Naam:
pieter
Leeftijd:
46
Provincie:
Overijssel

Wtf ... ?

Waarom .... ?
Ik dacht er wel is aan ='D
Nu heb ik een fucking lekkere chick en
ik hou weer van mijn leven ....
Mijn vriendin is zwanger :D
Ja ik werd ook gepest maar ik trok me
er niks van aan ik ging gewoon door met
mijn leven ='D Was niet altyd even makkelijk maar ik deed het wel =D

Doe wat met mij verhaal of doe er niks mee :D

cYA :D
Datum:
09-09-2008
Naam:
anymomous
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.