Levensverhalen (pagina 1043)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Ik kan niet meer verder

Ik ben 19 jaar, maar al vanaf mijn 10 ben ik het buitenbeentje van mijn familie. Mijn overige gezinsleden zijn zeer succesvol, in tegenstelling tot mij. Ik kan mijzelf niet meten met hun. Ik blijf zitten, zak voor mijn examen en leid een doelloos leven. Op school ben ik altijd een vreemde, die zich geen houding kan geven.
Op m'n werk zet ik mezelf voor lul door mijn onzekerheid te overschreeuwen. Ik probeer een houding aan te nemen die mij niet past. Ik kan geen houding aannemen.

Meisjes heb ik nooit echt gehad. Vrienden heb ik nauwelijks. Ik twijfel ook erg aan hun motieven. Ik weet dat er achter mijn rug erg negatief over mij wordt gedaan.
Aan de ene kant raak ik soms "overmoedig" en geloof ik in hun eerlijkheid, maar als ik helder hierover nadenk kom ik erachter dat ik eerder een pispaaltje ben, een gespreksonderwerp, niets meer.

Als ik over straat loop en ik hoor of zie mensen lachen ben ik altijd bang dat het over mij gaat. Ik ben het type dat stil in een hoekje zit.
Mijn moeder weet dat ik me niet goed voel maar heeft geen tijd en kan mij niet helpen. Ik durf hier niet over te praten, ondanks dat het me opvreet van binnen. Ik zie geen uitweg. Ik heb geen energie meer om dingen te veranderen. Bovendien weet ik ook niet of ik nog wel wat wil veranderen. Na een paar jaar depressief te zijn geweest heb ik mijn situatie geaccepteerd zoals hij is. Therapie heeft mij niet geholpen. Ik schaam mij ervoor. Alleen mijn moeder weet dat ik bijna 2 jaar therapie heb gevolgd.

Ik voel me lusteloos. Heb geen zin meer om iets te ondernemen. Ik durf niemand meer iets te vertellen. Mijn laatste psycholoog heb ik tijdens de laatste afspraak aangekeken noch gesproken. Het gevoel dat alles zinloos is overheerst. Ik kan zo niet verder leven.
Datum:
05-09-2008
Naam:
B
Leeftijd:
19
Provincie:
Anders

postief opperdepop

Tuurlijk,
het kan alleen maar beter worden
en dat zal ook wel gebeuren
maar ik heb géén zin meer om te vechten, weer
ze gaan me toch vermoorden
ik speel dit spelletje niet meer mee, want dan verzinnen ze wel weer iets nieuws over 5 jaar
genoeg is genoeg
nodig op vakantie
naar een land met malariamugggen
want van die Amerkikaanse dingen heb ik nu ook mijn buik vol, arm opengekrabt. Dokter verwisseld en ontkent
rikketik zal het beleven
de fik erin
psychiaters mensenhaters rijmt niet voor niets in de weg gelegen
Datum:
05-09-2008
Naam:
Buut
Leeftijd:
33
Provincie:
Gelderland

ik ben 16 jaar

ik ben een meisje vn 16 jaar en ik heb een heele moeilijke jeugd ik ben niet het type meisje dat gaat huilen als ze iets niet krijgd en dat als ze dat niet krijgt gaat zeggen mij auders zijn slegt in tegen deel ik heb geen egte auders ik heb aleen mij stief vader en mij echte moeder en vader zijn dood ...
mij vader "bilogiese " ken ik niet en mij moeder die zelf moord heeft gepleegd was junkie en alcholiste ik heb vaak de nijging om er een eind aan te maaken om dat ik me zo eenzaam en rot voel als ik op de fiets zit moet ik vaak ook huilen :(
ik voel mij daagelijks echt rot ik weet niet hoe ik van dit gevoel af kom maar het vreet me op ik word er egt gek van ik hep terapie maar dat helpt niet .. wie weet hoe ik van mij probleemen af kom ... want praaten geeft mij geen goed gevoel :(
Datum:
04-09-2008
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Zelf ophangen

Ik ga me zelf straks ophangen.
Datum:
04-09-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
21
Provincie:
Anders

Mijn Leven

Al vanaf mijn 16e denk ik aan zelfmoord omdat ik altijd gepest werdt op school. Ik werd uitgescholden inelkaar geslachen en buitengesloten. Toen ik op mijn 17e van school ging kwam ik in een zware depresie. Sinsdien denk ik bijna alleen aan zelfmoord om hieruit te komen ik hoop dat deze site mij kan helpen.
Datum:
04-09-2008
Naam:
karel anker
Leeftijd:
20
Provincie:
Groningen

mijn schuld??

het begon al toen ik klein was nooit aandacht van me ouders.
toen kwam me zusje die wel alles kreeg en zo ok alle aandacht.
bv. ik werd altijd geslagen zonder reden als me vader gewoon even ze frustatie kwijt moest en me zusje werd nooit geslagen, ik neem me zusje abselut niks kwalijk zij kon er niks aan doen.
ik was 16 jaar toen ging ik samen wonen met me vriend, alleen om bij me ouders weg te zijn, na een jaar gingen wij uit elkaar en ik ben bij een andere man van 29 gaan wonen die dronk en gebruikte veel drugs hij begon me ok te slaan toen durfde ik niet meer naar school want was bang wat andere van me zou denken. na 2 jaar was dus inmiddels 19 en ben terug gegaan naar me eerste vriend die heeft me weer geholpen van iemand die me sloeg, toen werd ik gebeld door me zusje die 15 was mama en papa gaan uit elkaar me vader deet naar tegen me zusje toen heeft mijn moeder gezegd dat ze niets meer met hem wou. ben nu 20 heb ruzie met mijn familie maar ok met me vriend ze familie want die vinden hem te goed voor mij...
is dat zo is iedereen te goed voor mij ?
verdien ik dan alleen maar dat ik in elkaar word geslagen?
het is voor mij gewoon te veel me ouders, me klas genotjes van de basis school die me altijd peste, die vriend die me ok sloeg, Wat verdien ik dan wel???
ik heb me zelf al gesneden wilde me zelf ophangen maar durf het niet maar wil het wel want heb inderdaat zo'n gevoel alsof ik te min ben voor deze wereld.
Datum:
04-09-2008
Naam:
kim
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

ikwildood

ik heb zoveel dingen meegemaakt dat het hier niet eens zou passen. ik wil gewoon dood.
Datum:
04-09-2008
Naam:
Naamloos
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

+/-

Ik lijd aan een bipolaire stoornis oftewel manische depressie en ik denk dagelijks aan zelfmoord. Ik heb al drie pogingen gedaan die alle drie mislukt zijn en die voor veel gedoe hebben gezorgd. Ik slik meer dan een gram lithium per dag, dit houdt de manie onder controle maar dood wil ik nog steeds. Ik ga niet oud worden.
Datum:
03-09-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Noord-holland

ik ben beu met mn leven

ik ben met een nieuwe zaak begonnen en loopt niet echt goed ik moet veel betalen zoals huur elec gas water belasting lening noem maar op ik kan nergen hulp krijgen zelfs van men ouders niet en ik ben het echt beu zo kan ik niet leven ik werk 6 dagen en nog geen cent in mijn zak kunnen stoppen ik werk gewoon voor de staat wat kan ik nu doen ik kan er niet aan uit ik ben hoopeloos enige oplossing is zelfmoord plegen maar ik heb ook nog dochter van 8maanden wat kan ik nu doen??
Datum:
03-09-2008
Naam:
ulker burhan
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Vertrouwen

Voorbij zijn al mijn tranen,
Voorbij is mijn verdriet,
Ik wilde voor iedereen het allerbeste,
Meer wenste ik niet.

Degene die mijn dagboek opende,
Ik wens je veel geluk,
Ik sluit nu mijn levensboek,
Mijn leven is stuk.

Ik houd me aan mijn afspraak
en neem je zoals je bent.
Uit dit alles blijkt duidelijk
dat je me helemaal niet kent.
Datum:
03-09-2008
Naam:
??
Leeftijd:
99
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.