15 jaar geleden ben ik samen gaan wonen als 23 jarige met een vrouw van 38 jaar met 4 thuiswonende kinderen.
Na een jaar zijn we getrouwd en werd ik min of meer pappa van 4 kids.
Na een paar maanden ging de ex van mijn vrouw ineeens wel aandacht hebben voor de kids en de ellende begon ...
Omgangsregelingen en de moeder terroriseren op straat , de kids opjutten en tegen mij en mijn vrouw opzetten.
De ex was ook nog eens een ex collefga van me waar ik het altijd goed mee kon vinden .
Na 1 jaar waren alle kids naar hun vader verhuist , omdat hij ze weglokte en eenmaal bij zich hebbend begon hij de kids te bedreigen dat ze geen contact met hun moeder zouden hebben , anders zou hij hun en hun moeder vermoorden.
Vanzelfsprekend knapt er dan iets bij moeders , wat ik uiteraard ook merkte.
Na 9 jaar gezeur tussen moeder en haar kinderen komt ineens de oudste dochter na een scheiding op straat te staan omdat ze door eigen vader letterlijk op straat gezet wordt.
de spullen aan de straat en de sleutel haalt hij op bij haar werk.
Natuurlijk haal ik de spullen op met een busje en zet deze bij mij in de schuur.
Ik maak met behulp van balken en gipsplaten een muur en ze heeft een kamertje.
Echter ben ik nu 38 en vertel haar ( 30jaar) dat er wel wat regels zijn hier in huis. De regels worden uiteraard niet na gekomen en dus vertel ik haar dat ze echt moet gaan luisteren naar mij en dat ze blij moet zijn dat ze bij ons mocht komen logeren.
Echter blijkt dan op gemeentehuis dat ze hier ingeschreven staat en dat ik dus zo mijn huursubsidie misloop en geen rechtshulp krijg omdat de inkomens te hoog zijn tesamen op dit adres.
Dan komt er een nare periode aan , waar ik een collega van 34 verlies door een auto ongeluk , een goed kennis van me overlijd ook nog eens door onbekende oorzaak , ik moet mij poes van 4 jaar laten inslapen, dit hoor ik op dierenartspraktijk , want ik was onderweg om hem te komen ophalen omdat ze gezond genoeg was op mee naar huis te nemen.Het schatje zakt zachtjes in mijn handen ineen maar kijkt me nog even aan.
Zo van ....wat gebeurt er met me en waarom doe je dit.
En dan stopt het hartje met kloppen.
Hier ben ik nog steeds ziek van.
Dan ondervind ik een operatie aan een gelukkig goedaardig gezwel en moet 3 weken revalideren thuis.
In die tijd in de crisis hier in Nederland begonnen en komt mijn baas bij op bezoek om te verteeln dat mijn contract niet verlengd wordt.
2 weken later ben ik 14 jaar getrouwd en we gaan samen lekker ontbijten in een eettentje en op de fiets een rondje fietsen.
een terrasje pakken en uit eten .
En dan 3 dagen later na alle tegenslagen die ik al had gehad , vetrelt mijn vrouw dat ze wil scheiden.
Ik houd al 15 jaar van haar en kan hier niet mee leven dat ik zonder haar verder zou moeten leven.
Waarom is mijn grote vraag.
Mijn gevoelens zijn er gewoon niet meer en mijn dochter is momenteel het belangrijkste voor me in mijn leven is het antwoord.
Dochter was negen jaar spoorloos en als mijn vrouw haar hoorde of zag was het meestal omdat ze begon te schelden of middelvingers opstak.
Schelden met Kankerhoer terwijl mijn vrouw net kankervrij verklaart is na 8 jaar behandelingen in het st. antonius ziekenhuis te Amsterdam.En nu negen jaar later is alles in 1 keer goed.
Waar verdien ik dit aan ?
En waarom zou ik verder lebven op deze planeet ?
Mijn ouders zijn er nog en een zus van me die waarschijnlijk niet zonder mij zou kunnen, verders heb ik nog 2 poezen die zeker het meest om mij geven en ook alleen van mij de volle aandacht krijgen.
Maar de pijn in zo zwaar en ik weet echt niet hoe het verder moet.
Mocht ik er tussenuitglippen dan vind ik dit
heel naar voor mijn ouders en mijn zus .
Ik zou mijn poezen missen.
En zou nog steeds van mijn vrouw houden.en ik hoop dat zij er niet te veel over gaat nadenken en dat ze gelukkig wordt.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.