Levensverhalen (pagina 620)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Doe het niet,

Ik ben nooit zelf neigingen gehad om mezelf iets aan te doen, en ik hoop eigenlijk jullie een beetje een steuntje in de rug te kunnen geven met de volgende songtekst.

He said: I lay right there once at the edge of the rock.
I was ready to jump, I was ever so lost,
But this gentleman stopped and said something I never forgot

Chorus
For billions of years since the outset of time
Every single one of your ancestors has survived
Every single person on your mum and dad's side
Successfully looked after and passed on to you life.
What are the chances of that, like?
It comes to me once in a while
And everywhere I tell folk it gets the best smile.

- The Streets - Edge of a clif

Als het al 1 persoon helpt is het de moeite waard.
Datum:
29-09-2010
Naam:
Martijn
Leeftijd:
20
Provincie:
Friesland

vandaag op school

Vandaag is het weer helemaal verkeerd gegaan op school. Ik had iemand een bericht gestuurd over een lerares dat ik dr niet mocht enzo en iemand heeft het bericht gevonden via z´n blackberry en heeft het de lerares laten lezen. Toen dat voorbij was begon de hele klas tegen mij te zeuren. Ik ben boos en huilend de klas uitgelopen toen moest ik naar m´n mentor en zij praatte de klas weer goed en liet me weer vallen. Ik begrijp het gewoon niet.. ben ik nou gewoon het probleem? is het mijn gedrag en persoonlijkheid dat iedereen dwars zit? dit is m'n 4e en laatste jaar en het liep gewoon helemaal goed tot vandaag en ik zat op de fiets keihard te janken en ik had het liedje op Liefde had ze nodig en op dat moment wou ik gewoon opgeven alweer. en toen ik thuis was heb ik nog zolang gehuild en heb mezelf weer gesneden. Ik dacht dat ik uit de problemen was maar dat was voor een paar weken en nu begint alles terug te komen alle problemen en stress.. Ik moet op donderdag stage lope dan zie ik me klas gelukig niet maarja op vrijdag heb ik weer gym en 2 lessen daarna.. ik zit er zo zwaar tegenop en als het zo doorgaat ga ik van deze school af en waarscheinlijk naar een andere of ik begin met me opleiding zonder diploma en ik weet dat het me moeders hart gaat breken maar zo krijg ik me diploma nooit natuurlijk ach me leven kan me gestolen worden, al ga ik morgen dood dan zal het me allemaal wel goed zijn..

groetjes eva
Datum:
29-09-2010
Naam:
Eva
Leeftijd:
15
Provincie:
Utrecht

Ik ben t zat.

Vroeger woonde me ouders samen, ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld want mijn vader was agressief. Na de scheiding kwam ik bij mijn broer en moeder te wonen waarin mijn broer de "vader-rol" over ging nemen. gelukkig heeft mijn broer het zelfde karakter + zwarte band teakwondo en werd ik dagelijks in elkaar geslagen of geprobeerd sex te geven aan hem. Toen ging ik vaak naar andere mensen, daar wil ik even niets over typen. Maar daar is het helemaal fout gegaan.
Toen mijn moeder der hartaanval kreeg (die ze overigens wel heeft overleefd op t nippertje) was het klaar. t was de druppel. ik kreeg een angststoornis met depressie, dat houd in dat ik niet naar buiten kan of naar school door hevige paniek aanvallen waarin t voelt alsof je dood aan het gaan bent. Dit duurt nu al een jaar en veel hulp gekregen bij artsen maar niks heeft geholpen.

Nu ben ik t zat, dit komt misschien aanstellerig over maar ik heb t gevoel dat t mij niet gegunt word om gelukkig te zijn.
Ik denk de laatste tijd er regelmatig aan om er een eind aan te maken. Ik zie zelf op dit moment ook niks waar ik nog voor te leven heb.
ben het zat in angst te leven, ben het zat hier elke dag ruzie over te hebben.
En beter word t niet meer..
Ik hoop dat iemand mij raad kan geven want ik houd t niet lang meer vol. ze zeggen wel dat na de regen zonneschijn komt. maar ik heb geen zin meer om daarop te wachten, ik geloof er ook niet in. Ik zie het meer als of het je gegunt word of niet.
en mij blijkbaar niet.
Datum:
29-09-2010
Naam:
L
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

kika een leugenaar?

Hi, ik ben kika een goede vriendin van boomertje. Ik ken boomertje van de psychiatrische behandelingen in het ziekenhuis en in diverse klinieken.
Afgelopen zondag heeft zij zelfmoord gepleegd. En iedereen maakt mij voor leugenaar uit. lees maar waarom. Ik ken boomertje al vanaf de middelbare school. We hebben bij elkaar in de klas gezeten voor 2 jaar. toen hadden we beide al veel problemen en gingen we naar psychiaters en zo. maar goed. als er iets was en ze wilde praten dan belde ze me altijd op en standaard elk weekend om even te vragen hoe het gaat . Maar dit weekend niet. Maandag was ze ook niet in de deeltijdbehandeling. we kregen te horen dat ze zelfmoord had gepleegd. Ik ben eerder weg gegaan uit therapie en naar de woning gefietst waar ze verbleef, omdat ze zelf geen huis meer had. daar had ik met vriend x gesproken waarbij boomertje samen met haar vriend tijdelijk zat. die zei dat ze een heftige ruzie hadden en elkaar sloegen en schopten. hij zei dat hij niet had ingegrepen, omdat het iets tussen hun was. niet dat ik het daar mee eens ben maar goed. Ik heb toen samen met vriend x haar dagboek witten lezen en daar stond dus in dat ze het vriend x wel kwalijk nam dat hij niet voor haar was opgekomen enzo. Ook stond in haar dagboek dat ze sinds kort verhalen schreef op myDiary. Ik heb sommige van haar verhalen daar gelezen en dat stond ook kort samengevat in haar eigen dagboek. Nu had ik dus ook een profiel aangemaakt daar om te vertellen wat er was gebeurd en waarom. Nu zegt iedereen dat ik boomertje ben en alles heel toevallig is enzo en ik een leugenaar ben. WFT man ik ben boomertje niet!!! maar goed weet je als ze tegen mij dat soort gemene dingen zeggen mij best. 1 Zei zelfs dat ik ook zelfmoord moest plegen. Je zou ze bijna uitnodigen p haar beravenis kijken of ze dan wel sorry zeggen!!!! En weet je waarom, omdat ik dezelfde schrijfstijl heb en dezelfde lange zinnen maak en op hetzelfde ip adres zit. nou en ik pik internet en woon 3 minuten fietsen bij boomertje vandaan. maar laat maar dat ga ik niet eens uitleggen op myDiary. vandaag zijn haar ouders iig bij ons in de groep gekomen om te vertellen hoe ze zelfmoord heeft gepleegd. Dat was echt schokkend. Uit onderzoek is gekomen dat ze 2 gebroken ribben had en veel kneuzingen. we hebben foto's gezien van blauwe plekken enzo. vind je het gek dat ze zelfmoord plegt? Ze had al dnk 5 of 6 jaar geen contact met haar ouders die wilde geen kneus in de familie en met haar vriend ging het ook niet super. please lees de verhalen van boomertje op mydiary en zeg eerlijk wat je ervan vindt. Denken jullie ook dat ik boomertje ben dan? mensen kunen zo gemeen zijn. BTW onze hele groep gaat naar haar begrafenis. We maken voor haar ouders en zus een gedicht en een boek met onze eigen verhalen over boomertje hoe wij haar hebben meegemaakt. Ik voel me zo kut. probeer ik iets goed te doen voor iemand anders gaan ze mij voor leugenaar uitmaken.
Datum:
29-09-2010
Naam:
kika
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-holland

wat doe ik hier ook nog langer?

Ik lees hier zoveel, allemaal mensen die op welke manier dan ook het leven zat zijn. ik zelf loop ook al jaren met de gedachten om er op een of andere manier er uit te stappen.vorig jaar besloot ik maar om het gewoon te doen, in me auto slang aan de uitlaat en in slaap vallen........en nooit meer wakker te hoeven worden...............................rust rust.
Helaas...werd ik wel weer wakker.met mijn enige vriend was toen een vlieg die niet van mij af wilde gaan. het enige wat ik dacht ach jongen begin maar aan dit lijf te eten alleen daar zal ik dan nog goed voor zijn.maar nee. met veel moeite weer naar huis gegaan en wilde rust kroop naar bed en sloot weer me ogen, telefoon ging , en ik nam op on ervan af te zijn, werk was ongerust , en daarna zijn er eindelijk wat deuren open gegaan,dokters hulpverlening pillen van alles wat, maar ook geen werk meer, na al die jaren keihard te hebben gewerkt, kan je oprotten,een klote jeugd zo van je bent niets, en zal ook nooit iets worden school niet afgemaakt, vluchten in vrouwen kleren, (wat iedereen maar raar vindt),2 huwelijkten naar de knoppen, kinderen die ik niet mag zien, ik probeer niet verder te kijken dan het nu, maar ik voel mij wel zo nutteloos en kijk naar al die puin hopen die ik achter mij heb liggen het maakt mij niet meer uit of het morgen zal worden of welke gevaren ik op me pad krijg, als ik het zelf niet kan komt er binnenkort een einde aan, zonder toestanden de oven in en uitstrooien op een veldje daar, net of ik er nooit ben geweest, ik voel mij net een wesp. taak volbracht nu nog even doodgaan, voor mij is het leven een waardeloze toestand, waarom leven? gelukkig ben ik er langer niet dan wel, mensen waarom ik dit schrijf weet ik ook niet, het interesseer toch geen hond wat boeit het ook mensen vaarwel.
Datum:
29-09-2010
Naam:
leo
Leeftijd:
49
Provincie:
Noord-holland

mijn verhaal.

ik ben een meisje van 15 jaar. en mijn moeder is al mn hele leven lang depressief. ze roept al jaren dat ze zelfmoord gaat plegen, maar ze heeft nog nooit een poging gedaan. ze roept al jaren dat ze wil scheiden van mijn vader. maar ze kan niet leven zonder de zorg van mn vader en mij. ze heeft namelijk ooknog eens reuma. toen mn moeder klein was, is ze getrauwmatiseerd door mijn opa. ik snap dat haar leven een hel is. maar ze maakt van mijn leven nu ook een hel. ik moet het hele huishouden doen. en mn broer helpt nergens mee. hij zoekt zn troost bij zn vrienden. mn vader werkt van s'morgens vroeg tot s'avonds laat dus die is bijna niet thuis. mn moeder slikt ontzetten veel medicijnen dus ze heeft constant emotie wisselingen. als ze verdrietig is probeer ik haar te troosten, maar dan word ze boos en zegt ze dat ik nix weet van haar ziekte en dat ik onzin zeg. ik heb nu 15 jaar mijn best gedaan om voor mn moeder te zorgen en voor dr te zijn maar genoeg is genoeg.
elke keer als ik op een balkon sta vraag ik mezelf af \"wat zou dr gebeuren als ik zou springen, zouden mn ouders dan inzien wat ze aan het doen zijn\" en elke keer weer als ik me rot voel ga ik mezelf snijden. dat geeft me rust.
Datum:
28-09-2010
Naam:
lieze
Leeftijd:
15
Provincie:
Anders

Wat is het nut...

Ik was gelukkig en had ontzettend veel vrienden.
Tot dat ik naar de 1e ging.
Rond deze leeftijd werd het voor mij heel moeilijk.
Ze letten hier vooral op je uiterlijk, en als je dat niet hebt, kom je nergens.
In de 1e had ik 1 vriendin.
Het bleef zo tot de 2e.
Daar begon ze over mij te roddelen en ondertussen deed ze alsof er niks aan de hand was.
Ik kwam hier achter en heb toen onze vriendschap beeindigd.
Leuk als ze was, heeft ze gelijk alle mensen meegenomen die mij aardig vonden.
Toen had ik niemand meer.
Tijden heb ik helemaal alleen gezeten.
Ik wist dat ze nog steeds over mij aan het praten was, en dat dat allemaal negatief was.
Maar ik kon er niks tegen doen.
Toen ik naar de 3e ging, had ik niemand.
Ze zijn aardig in de klas, maar omdat ik al die tijd alleen heb gezeten ben ik heel onzeker geworden en heel erg zenuwachtig als er iemand tegen mij praat.
Dan komt er ook nog bij kijken dat ik beschouwd word als 'lelijk'.
Nou toen was ik al helemaal onzeker.
Ik durf met niemand te praten,
ik zou niet eens weten waar ik over moet praten.
Ik probeer van alles aan mijn uiterlijk te doen, maar het heeft geen nut.
Ik heb vaak genoeg gedacht; hoe ga ik dit beeindigen?
Maar ik durf het niet.
Moet je na gaan, ik durf zelfs dat niet.
Kortom;
Ik durf niks, Ik ben lelijk, Ik ben helemaal alleen en ik ben altijd zenuwachtig.
Datum:
28-09-2010
Naam:
Iemand
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

dood

Ik krijg overal de schuld van niemand gelooft mij, ik heb me been gebroken gehad en nu kan ik nog niet goed lopen.
maar ik wordt niet gelooft dat ik nog niet lopen kan, ik wil van een flat af springen.
Datum:
28-09-2010
Naam:
guyrin
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

Teveel

Sinds mijn 11de leek elke dag meer ondragelijk te worden.
De chaos, de mislukkingen, het verwijt naar mijzelf, het pesten - de beledigingen, de zorgen, de angst..
Alle gedachten die in sneltreinvaart mijn hoofd vullen en tegelijkertijd leegte achterlaten in mijn hart.
Ik werd gepest op de basisschool.
Die woorden zonder dat anderen daar benul van hebben worden dagelijks nog tegen mij gezegt.
Zelfs door leraren.
Ik ben niet meer instaat om te realiseren wat een grapje is of niet.
Met al die mensen rond mij maar altijd alleen.
Niemand die ik echt zo dichtbij laat komen.
Want zelfs de problemen die aangeef zijn slechts aankondigingen, ze vormen kleine onderdeeltjes van een te groot geheel.
Te klein om op te merken, groot genoeg om mij vanbinnen te laten sterven.
Datum:
28-09-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

waarom?

Ik heb een gelukkige kindertijd gehad. totdat op mijn 9de mijn zus uit huis ging en ik voor mijn moeder moest zorgen. elk jaar werd ik emotioneel mishandeld, dag in dag uit. ik ben 2 weken na mijn 16de verjaardag het huis uit gezet/gegaan en heb sindsdien geen contact meer met mijn moeder. de enige is mijn zus nog en mijn zwager. ik heb op veel plekken gezeten en moest uiteindelijk naar een instelling waar ze gingen kijken of ik een stoornis had, omdat mijn moeder mij er heel veel had laten toewijzen. Ik ben gezond bleek uit een aantal opservaties en testen. ik zou hier 6 weken zitten en ik zit hier nu onderhand anderhalve maand omdat ik niet weg kan. geen elke instelling wil mij aannemen en hier moet ik binnenkort weg. ik kan nergens heen want mijn vrienden ben ik bijna allemaal kwijt geraakt omdat ik geen contact met ze kon hebben. mijn zus heeft geen ruimte of geld. en verder heb ik geen mensen meer. ik loop nu al 7 maanden op mijn tennen. en ik zit er doorheen. als ik om hulp vraag, is het antwoord dat het allemaal wel goed zal komen. hoe kan alles goedkomen als alles de afgelopen 7 maanden alleen maar slechter is geworden? waarom krijg je geen hulp als je er zo om vraagt? hoe kan je je kind verstoten als je 8 jaar voor je gezorgd heeft? waarom wil jeugdzorg niks meer doen?
Datum:
28-09-2010
Naam:
josita
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.