Levensverhalen (pagina 620)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Teveel

Sinds mijn 11de leek elke dag meer ondragelijk te worden.
De chaos, de mislukkingen, het verwijt naar mijzelf, het pesten - de beledigingen, de zorgen, de angst..
Alle gedachten die in sneltreinvaart mijn hoofd vullen en tegelijkertijd leegte achterlaten in mijn hart.
Ik werd gepest op de basisschool.
Die woorden zonder dat anderen daar benul van hebben worden dagelijks nog tegen mij gezegt.
Zelfs door leraren.
Ik ben niet meer instaat om te realiseren wat een grapje is of niet.
Met al die mensen rond mij maar altijd alleen.
Niemand die ik echt zo dichtbij laat komen.
Want zelfs de problemen die aangeef zijn slechts aankondigingen, ze vormen kleine onderdeeltjes van een te groot geheel.
Te klein om op te merken, groot genoeg om mij vanbinnen te laten sterven.
Datum:
28-09-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

waarom?

Ik heb een gelukkige kindertijd gehad. totdat op mijn 9de mijn zus uit huis ging en ik voor mijn moeder moest zorgen. elk jaar werd ik emotioneel mishandeld, dag in dag uit. ik ben 2 weken na mijn 16de verjaardag het huis uit gezet/gegaan en heb sindsdien geen contact meer met mijn moeder. de enige is mijn zus nog en mijn zwager. ik heb op veel plekken gezeten en moest uiteindelijk naar een instelling waar ze gingen kijken of ik een stoornis had, omdat mijn moeder mij er heel veel had laten toewijzen. Ik ben gezond bleek uit een aantal opservaties en testen. ik zou hier 6 weken zitten en ik zit hier nu onderhand anderhalve maand omdat ik niet weg kan. geen elke instelling wil mij aannemen en hier moet ik binnenkort weg. ik kan nergens heen want mijn vrienden ben ik bijna allemaal kwijt geraakt omdat ik geen contact met ze kon hebben. mijn zus heeft geen ruimte of geld. en verder heb ik geen mensen meer. ik loop nu al 7 maanden op mijn tennen. en ik zit er doorheen. als ik om hulp vraag, is het antwoord dat het allemaal wel goed zal komen. hoe kan alles goedkomen als alles de afgelopen 7 maanden alleen maar slechter is geworden? waarom krijg je geen hulp als je er zo om vraagt? hoe kan je je kind verstoten als je 8 jaar voor je gezorgd heeft? waarom wil jeugdzorg niks meer doen?
Datum:
28-09-2010
Naam:
josita
Leeftijd:
17
Provincie:
Gelderland

Zelfmoord.

Lief meisje..
al 10 jaar streefde je naar gelukkig worden,
je zei me telkens ik wil dood,
ik wil mezelf ophangen,
en ik zei dat je vol moest houden..
Zelf ging het ook niet goed met mij en we bleven elkaar steunen..
Je zei niemand geeft om me,
ik zei dat ik er was, en je ouders, je vriendinnen..
meisje, ik wist niet dat het zo slecht met je ging.. :( jij steunde mij altijd met mn eetprobleem, en ik jou omdat je gepest werd.. ik zei dat je vol moest houden schatje..
Je zei dat je zelfmoord zou plegen, op 13 mei. ongeluksdag..
ik wilde je tegenhouden, maar wist niet HOE! Je was toch niet tegen te houden.. maar ik verwachtte niet dat het zo snel zou gaan.. Ik dacht ik had nog een paar maanden de tijd om je tegen te houden..

Maar nu lig je in het ziekenhuis, je hebt een overdosis genomen, het ligt aan jou om te overleven. en ik weet dat je opgeeft.. :(

Wat je me nooit had verteld is dat je ouders je mishandelde.. :(

Alsjeblieft, Joycee.. hou vol..

zonder jou ben ik er ook niet meer.. :(
Datum:
27-09-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-brabant

Ik wilde zelfmoord.

Ik ben een meisje van tiener leeftijd en wil op sommige momenten dood. Dan denk ik was ik er maar nooit geweest,wat heeft het voor nut als ik er nog ben. Ik heb vaak het gevoel dat ik niks goed doe.
Datum:
27-09-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

Mijn verhaal

Hallo,
IK wil via dees verhaal alles kwijt.

Ik heb het de laatste tijd heel moeilyk,
het is gelijk dat veel vrienden mij in de steek laten.
Vrienden zien mij bijna niet meer staan.
Door dat ik 2 echte liefdes heb gehad ben ik gevoeliiger geworden.
Maar ik gewoonweg niet meer wat ik moet doen.
Ik heb dagen neigingen gehad om hier aan een einde te maken,
gewoon uit het leven stappen zonder dat iemand er een probleem mee heeft.
als niemand mij had tegengehouden was ik er nu al lang niet meer.
maar er zijn altijd mensen die zeggen dat ik dat nie mag doen.
Maar elke dag wordt het voor mij moeilijker,
ik eet nog amper,
slaap met moeite,
heeft altidj wel iets van problemen op school.
Morgen is het mijn verjaardag, en heb er totaal geen zin in,
mensen zullen er niet veel over zegge,
het zou hun bijna koud laten =(
Ik voel mij door alles echt slecht.
Ik zit soms dagen in me bed bijna te slapen en plots begin ik te wenen,
gewoon door het gevoel te hebben dat ik in de steek wordt gelaten,
het gevoel is echt niet lekker.

Ik wou dat alles anders ging,
dat ik gelukkig kon leven,
maar het is altijd het omgekeerde.
Ik voel me elke dag weer opnieuw slecht,
op schoool laat ik dat niet echt merken maar soms lukt het echt niet meer.

Ik wil uit dit leven stappen en ergens anders een nieuw leven beginnen,
een leven waar niemand nog iets kan zeggen over hoe ik ben.
Datum:
27-09-2010
Naam:
Jolien
Leeftijd:
17
Provincie:
België

heb er geen zin meer in

in mei heeft men vriend het al eens gedaan gemaakt, we waren toen pas 2jaar samen en woonden 1,5jaar samen
ik was er toen kapot van en ben toen met men auto tegen een paal gereden
ik ben toen op een psych afdeling terecht gekomen, daar werd geconstateerd dat ik borderline heb en erg depressief was (niet enkel omdat men vriend het uitmaakte) ik heb daar 4weken gezeten en voelde me wel wat beter ook door de medicatie natuurlijk
4 juli hebben we mekaar terug gezien, hij moest huilen en had spijt, hij wou me terug, en zo waren we terug samen
sinds gisteren is het terug erge ruzie, en ergens weet ik wel dat hij het terug gedaan wil maken... ik zit non-stop te huilen en hij wil niet met me praten...
en nu heb ik die gedachten weer natuurlijk want eerlijk gezegd zie ik het niet meer zitten om door dat dal te gaan...
Datum:
27-09-2010
Naam:
c
Leeftijd:
25
Provincie:
België

vermoord mij.

Ik heb een goed leven, ik denk dat het sEen soms beter is dat ik het leven verlaat. Ik weet dat het nergens op slaat.
Als ik zo trance zit dan ben ik er toe in staat, gelukkig heb ik veel om voor te leven.
Of het egoistisch is, ja je naasten krijgen een ongelooflijke pijn. Maar daar denk je dan niet bij na. Je schept het zo dat je een schone lei hebt? ik weet het niet.
Ik hoop dat het nooit zover zal komen,
Ik haat mezelf wel waarom kan ik niet normaal zijn

Een ripje voor al mijn ongelukkigheid, hoe ik altijd alles verpest.

kutleven
Datum:
27-09-2010
Naam:
villoooh
Leeftijd:
18
Provincie:
Groningen

Geen

Op dit moment voel ik me zo ontzettend depressief. Ik weet niet hoe het komt. Ik wil geen enkel contact meer met mensen maar toch ook weer wel om weg te kunnen. Ik weet niet meer waar ik het moet zoeken. Ik wil zo graag een eind maken aan alles maar kan het gewoon niet en ergens weet ik ook dat het weer beter word en dat ik dan blij ben dat ik het niet gedaan heb, maar vandaag lijkt alles zo zwaar. Ik wil stoppen met school omdat ik er geen moed en kracht meer voor heb. Het is zo laf van mezelf maar ik kan het niet opbrengen. Ook heb ik geen zin meer in het baantje wat ik normaal zo leuk vind. Aan de ene kant word ik gek als ik alleen ben maar nu lijkt het alsof ik het liefst voor altijd alleen ben. Ik zou zo graag gehaald willen worden maar zelf iets ondernemen durf ik niet. Het is zn grote stap en ik denk echt wel verder. Op dit moment wil ik gewoon niet meer. Ik kan niet slapen omdat ik me zo verrot voel. Ik snap mezelf niet, ik denk ook te veel maar wat ik voel is niet goed. Ik zeg typ nu gewoon alles wat in me opkomt en het slaat volgens mij allemaal helemaal nergens op. Ik wou dat ik iemand had die mij begreep en die mij echt kan helpen. Ik heb 2 jaar geleden pillen genomen waarvan ik dacht dat ik er aan dood zou gaan. Een jongen wou mij flink te pakken nemen zodat ik anders zou gaan denken. Hij vertelde mij dat als ik er 10 zou nemen ik rustig in zou gaan slapen maar het bleek risperdal te zijn en hiervan word je lichaam heel slap maar kun je niet slapen. Ik wou echt dat het pillen waren waaraan ik zou overlijden want ik zou het denk ik niet nog een keer durven te slikken. Ik weet niet waarom ik het op dat moment wel durfde.
Het is donker buiten en voor mij lijkt het nu alsof het nooit meer licht word. Ik wil eigenlijk slapen zodat dit snel voorbij is maar ik kan niet slapen. Ik lig alleen maar te denken.
Datum:
27-09-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Drenthe

---

een jongen die ik ken , ik wil nog steeds met hem maar hy heeft een vriendin en door dingen die deed werd k steeds meer verliefd op hem hy was zo lief voor me , maar k wil hem vergeten hy heeft me nu al 3 x in 1maand gebroken en ik wil hem vergeten maar het is zo moeilijk ,k ga gwn kapot van binnen , ik wil het niet meer , met mn ouders en my tussen gata ook niet goed en tussen ym en mn zusje ook neit en ik mag niet naar familie toe , want daar leer ik zogenaam alleen maar verkeerde dingen van , ben gewoon hopeloss verloren en gebroken voor het leven
Datum:
26-09-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

waarom

waarom leef ik nog ik kan voor niemand iets goed doen als er iets gebeurd is krijg ik de schuld ik zie het allemaal niet meer zitten ik heb al meerdere keren proberen zelfmoord te plegen maar het lukt niet ik blijf enkel maar leven voor 1 iemand en dat is mijn vriend kon ik maar bij hem wonen dan zou het veel beter zijn kon ik nu maar weg lopen van bij mij thuis voor goed dan zou ik teminste kunnen leven nu zie ik het echt niet meer zitten waarom besta ik gewoon .
Datum:
26-09-2010
Naam:
verdrietig meisje
Leeftijd:
15
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.