Levensverhalen (pagina 615)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

haha

Al vanf mijn 17e jaar was ik bij een meisje. Alles ging gewoon goed en ookal voelde ik me er niet 100% bij, het was goed! Nu ze al ruim anderhalf jaar bij me weg is denk ik er nog vaak aan. Waarom? Eigenlijk is het alleen maar geld. Ja, ik zit in de schulden en mede dankzij die breuk. Ik heb inmiddels een nieuwe relatie maar toch moet ik zeggen dat ik afgelopen week in de auto zat om deze daadwerkelijk tegen een boom te zetten. Ik heb het gevoel dat ik haar (mijn nieuwe relatie) niet gelukkig kan maken! Maar de enige reden dat mijn auto nog uit 1 deel bestaat is zei!

Mensen, voor iedereen is er een toekomst! al denk ik soms dat dat niet voor mij geldt. Ik kom er wel en dat komt door haar! thnx!
Datum:
06-10-2010
Naam:
bitzz
Leeftijd:
25
Provincie:
Flevoland

Hoe moet het met me verder?

Hello,
Ik ben een vrouw van 29, ik ben 4 maanden geleden bevallen van een prachtige dochter. De week na men bevalling wist mijn man me te vertellen dat hij geen gevoelens meer voor me had. Hij wist niet hoe het toen verder moest. Een maand later wist hij het nog steeds niet, maar ontdekte ik dat meneer eigenlijk gevoelens had voor iemand anders. Op die moment ben ik hem extreem hard beginnen controleren, wat er voor gezorgd heeft dat hij bij me is weggegaan. Op 8 augustus waren we 2 jaar getrouwd en op die dag heeft hij me verlaten :'(
Ik neem ondertussen anti depressiva, maar heb de laatste week het gevoel dat die ni meer helpen. Ik zie gewoon het nut ni meer van men leven. Ik voel me zo alleen. Ik heb zelfs geen zin om voor men dochter te zorgen. Ik wil eigenlijk gewoon gaan slapên en ni meer wakker worden, of mss pas wakker worden als de pijn voorbij is.
Datum:
06-10-2010
Naam:
ikke29
Leeftijd:
29
Provincie:
België

leven/overleven/leven

Ik lees jullie gevoelens. Ik leef voor zover dat mogelijk is met jullie mee.

Ik wil jullie iets vertellen.
Ik heb een schat van een jongen, mijn zoon.
Zes jaar geleden heeft hij een einde aan zijn leven gemaakt.
Vanaf zijn derde/vierde jaar zei hij regelmatig, dat dit leven niets voor hem was.
Hij heeft een geweldig leven gehad. Genoten heeft hij, alles uit het leven gehaald dat voor hem mogelijk was.
Maar dat gevoel was er altijd.
Totdat de tijd daar was om te gaan.
Maar met zijn dood, hield mijn leven op.
Een kanteling in de tijd.
Er brak een tijd aan van alleen maar mee willen met dit kind. Nog steeds mijn kind.
Volwassen man, 29 jaar maar mijn kind.

Ik probeer jullie en mijn eigen kind te begrijpen, zelfbeschikking. Het hoogste goed maar alsjeblieft denk aan ons.
De achterblijvers.
Probeer ook ons te begrijpen, probeer, praat, er wordt veel meer begrepen en gevoeld dan jullie denken.

Langzaam begint er weer een leven voor mij, een ander leven, een leven met een verschrikkelijk verlies en een missen van een mens die mij zo dierbaar is.
Het is niet in woorden te vangen wat dat betekent. Het verliezen van een lief mens op deze wijze.

Zouden jullie daar alsjeblieft aan willen denken, aan de anderen en hoe zij verder moeten? Mag ik dat aan jullie vragen?

Datum:
06-10-2010
Naam:
lente
Leeftijd:
59
Provincie:
Zuid-holland

dood

ik ben een jonge vrouw van 26 ik heb vroeger veel erge dingen meegemaakt.sexueel misbruik,slagen pesterijen heb anorexia gehad in psychatrie gezeten enz. ik denk al van men 16de aan zelfmoord,heb ook al verschillende pogingen achter de rug,maar ben er steeds doorgekomen....
er gaat geen dag voorbij of ik denk aan dood gaan....... ik ben die gedachte beu kan iemand me helpen aub,ik kan het ni meer aan.....help....
wat moet ik nog doen om gelukkig te worden al goed heb ik nog mensen die om me geven .....
Datum:
05-10-2010
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
26
Provincie:
België

NEE!!!!

Remember that God gave you a chance to live.
Remember that God loves you like nobody else does.
Remember that God will help you if you pray to the lord.
Remember dat OOK jij het waard bent om te leven. Het zit ons vaak tegen in het leven , maar er zijn ook zoveel mooie dingen om mee te maken. Geboorte van je kind? De eerste stapjes, de eerste woorden, je trouwdag... het op zien komen van de zon en het beseffen dat God met je is. Het beseffen dat God over jou waakt.. Hij houdt van jou.. Het wordt tijd dat je dat beseft!!!! Doe het niet, leef je leven alsof elke dag een nieuwe kans is!Het maakt niet uit of je dik , dun, wit,bruin,kort,lang bent.. Ook jij bent een zoon/dochter van God! Hij staat je bij in alles wat je doet. Keer je tot hem en hoor hoe hij jou te woord zal staan!
God helpt jou door elke dag heen!!!
Net als hij mij elke dag helpt!!
Alles komt goed zolang je daarin gelooft!(L)
Heel veel liefs van mij(L)!
Datum:
05-10-2010
Naam:
christina
Leeftijd:
23
Provincie:
Limburg

gepest

ik heb egt heel wat in mij leve te voordure ik wordt elke dag gepest en kan nergens me verhaal kwijt mijn mentor zegt zoek het maar uit alle docenten die ik maar kan vertrouwen willen niet eens na me luistere elke dag is het weer een blauwe plek naar de andere elke dag weer opnieuw bolle dikzak groothoofd jimmy neutron egt voor alles wordt ik uigescholde ook op me vorige sgole want ik heb in totaal op 7 sgole gezete en allemaal werdt ik daar gepest ik kan mij leve gewoon niet meer aan het is zoo moeilijk om nog als bolle dikzak etc door het leve te gaan geloof me mij wil je egt niet zijn!!!!!!!
Datum:
05-10-2010
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Drenthe

wanneer komt de dag kijk er naar uit

hoi ben andy nu half oktober ben ik 2jaar alleen .had een pracht van een vrouw iemandt waar je van droomt zo iemandt te hebben ze deed dan ook alles en verstondt me zonder woorden .heb 2 wolken van dochters die ik om de 2 weken een weekend heb .ik mis hen zo men leven heeft zonder hen geen zin en ben dood op wil gewoon weg van deze fucking wereld .men glimlach is al 2jaar verdwenen woon nu bijna half jaar bij men ma in maar ze ziet da er iets schilt maar ze kan me ni opvrolijken en ze doet zoveel voor me en kan het zelf ni aan doen .heb onglangs in een dronken bui 10 slaap pillen ineens gepakt met de hoop er ni meer te zijn maar werdt fucking wakker :-) .
Datum:
05-10-2010
Naam:
andy
Leeftijd:
34
Provincie:
België

ja een verhaal wat ik even kwijt wil

ik kan het niet lang houden maar, ik word gepest en ook niet alleen uitgescholden worden. Ik weet steedsmaar niet wat ik moet doen en ik kan het verder aan niemand vertellen, me ouders weten niks maar gelukkig zijn die kinderen dadelijk van school af en kan ik hopelijk gewoon weer verder gaan met *rustig* leven
Datum:
05-10-2010
Naam:
joey
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik ben het zat

Ik heb er echt geen zin meer in.....zit mijn dagen maar wat rond te komen meer niet. Doelen zijn er niet meer en als ik de doelen zie wordt ik er doodmoe van dat ik voor die doelen weer moet vechten. Ik heb genoeg gevochten...ik ben het zat. Er is me nooit iets in de schoot geworden dus het zal er echt niet anders op worden. Al een jaar zit ik nu thuis met een burn-out met heel langzaam herstel. Het schiet maar niet op en mijn geduld is op. Veel geduld heb ik al in mijn leven op moeten brengen. Plezier heb ik niet meer en als ik al blij ben is het van hele korte duur. Het is de moeite niet om te blijven. Het spijt me erg voor de mensen die wel om me geven maar het leven is te lang om voor hun te blijven bestaan....ik ben het zat.
Datum:
05-10-2010
Naam:
Ikke
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

het leven

Het is een raar verschijnsel, het leven. Zoveel jaar geleden is er leven gestaan, wat begonnen is op microscopisch niveau. Langzaam uitgegroeid naar grotere organismen, die allemaal hebben gevochten om te overleven. Uiteindelijk na zoveel miljoen jaar is er een intelligente diersoort ontstaan, namelijk de mens. Net als bij alle diersoorten ontstaat er een rangorde. De ene groep zal naar de andere moeten luisteren. Dat is opzich begrijpelijk, maar of je hier aan wilt deelnemen is een tweede. Maar goed die intelligente mensen hebben dus goede dingen en slechte dingen gebracht. Aan de ene kant hebben we een grotere levensverwachting te danken aan de wetenschap, maar aan de andere is het in mijn optiek heel slecht om de natuur te willen domineren. Alles wordt aangepast, uitgeput, weggevaagd alleen maar om de mens zelf van gemak te voorzien. We leven tegenwoordig bijna in een jungle van steen. Er is tegenwoordig teveel informatie, teveel technologie waardoor mensen verward raken en het verkeerde pad inslaan. Vrij algemeen genomen dan.

Het leven is een groot toneelspel, en we zijn allemaal acteurs. Sommigen hebben een hoofdrol anderen een bijrol. Ik denk regelmatig aan zelfmoord, maar wat me weerhoudt is vaak de gedachte: hou zou ik er over 10 jaar uitzien/zijn? Het is toch een soort levensdrang die in een heel klein hoekje altijd aanwezig is.

Het leven is nutteloos, maar er is iets van te maken. Het is zelfs zo debiel deze hele toestand, dat het soms ook weer grappig is. Hoe werkt bewustzijn eigenlijk? Wie kijkt er eigenlijk als je naar een stoel kijkt? Omdat je door de jaren heen een ego hebt ontwikkeld, zeg je ik. Maar eigenlijk kijkt er niemand, behalve je bewustzijn. We zijn allemaal 1, onze ego's (de aangeprate en gefantaseerde zelfbeelden) zetten ons tegen elkaar op. Het boeddhisme is toch wel heel erg wijs. Ik heb geen idee wat ik met mijn leven aanmoet. Heb ook geen zin meer om tussen dom volk te lopen!!!

Ik hoop dat jullie hier misschien iets nuttigs uit kunnen halen, en sterkte!
Datum:
05-10-2010
Naam:
Kees
Leeftijd:
20
Provincie:
Overijssel

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.