Levensverhalen (pagina 613)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

vann alles en nog wat aan mn hoofd.

ik wil dood gaan want ; =
al een jaar denk ik aan zelfmoord..
ik krijg geen liefde van mn ouders wat zijn ouders ? heb k die wel ?
ik wil weg van huis maar naar waar dat weet ik ook niet.
niemand die me vertrouwt..
ik heb 1 beste vriendin waar k elkedag mee ben.
majah dat kan ook niet levenslang duure!
ik krijg geen geld.
ik krijg niks
ik hou al heel lang van een jongen die mij niet wilt.
ik weet niet meer wat ik moet doen ik wil zo snel mogelijk dood gaan.
ik word bedreigd.
van alles gewoon het is niet meer normaal .
wanneer k buiten ben wil ik niet meer naar huis.
ik heb gewoon een HAAAT tegen over hun.
ik wil niemand meer zien ik wil dood gewoon dood!!
en wanneer zij slapen ga ik van alles proberen tijd; 21.45.


Datum:
07-10-2010
Naam:
prive
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

impossible f......

maar ook ik heb zat mee gemaakt & nog steeds & ga nog slechte dingen
meemaken

maar een ding weet ik zeker nu kan ik echt niet meer,, want zonder hoop ben je eigenlijk al dood (als het ware levende-dood)

uhm ik was zegmaar een optimist, ik bleef toch altijd positief maar heb me altijd voor de gek gehouden, nu ik op dit punt sta..


ik haat de dag dat ik zegmaar ben geboren......


Datum:
07-10-2010
Naam:
hebikniet
Leeftijd:
20
Provincie:
Gelderland

emo kiddo

Ik ben een meisje van 15 en ik haat het leven ik ben zo mislukt ik snij mezelf soms met een gilette heb zoveel zelfmoord poging gehad en ik wil het nog steeds mijn vrienden vinden me een emo want ik snij mezelf , ik denk volgens hun raar , vorige week heb ik een doosje paracetamol gekocht die paracetamol gesneden en geslikt in hoop dat ik dood zou gaan , mijn bff vind dat ik psychische hulp nodig heb maar ik vind van niet. Wat vinden jullie, op school ben ik heel stil , ben heel onzeker over mezelf marjah. I
Niemand houdt van mij :'( ik wil nu van een flat afspringen marja willen jullie reactie op dit geven plz
Vinden jullie me een emo,raar?
Datum:
07-10-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

M'n Leven in 1 dag voorbij...

Ik dacht dat je het een nachtmerrie was, niet tegeloven hoe het ging :'(
Eventjes iets weg pakken bij de winkel. wat afliep tot het einde...
We Werden gepakt voor de 1e keer :'(
Het leek wel het ergste wat me overkwam.
Taakstaf, politie op me dak, maar dat boeide me allemaal niet, het ergte vond ik, ik had me vader gekwetst, ik ging er aan kapot. ik zit nog steeds met die pijn, ik weet niet wat ik moet doen.. M'n vader kwetsen, dat had ik niet moeten doen, ik heb huis arest, en ik weet niet hoelang, maar dat boeit me niet, ik heb me vader gekwetst, en ik wil nu niet meer hier zijn, was ik maar nooit geboren, had ik er nooit last van gehad.. ik haat mezelf.. :@
Datum:
07-10-2010
Naam:
OpGePaktMeisje
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

in de knoop.

Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet, kan en wil zeggen. Wel weet ik dat ik graag mijn verhaal kwijt wil en een andere manier als deze weet ik niet.

Ik ben in de war, heb heel veel stress, en lijdt aan een depressie. Hierdoor heb ik allemaal lichamelijke en geestelijk klachten die steeds erger worden.
Dit gaat nu al 4 en een half jaar zo.
Het begon dat mijn ouders gingen scheiden. De scheiding opzich zag ik wel aankomen, maar er is in die tijd zoveel gebeurd, zoveel dat ik niet aan heb zien komen..
Ik ging verhuizen naar een huis waar ik mij totaal niet thuis voelde.
De vriendin van mijn vader kan ik niet uitstaan (en zij mij ook niet)
En de vriend van mijn moeder precies hetzelfde verhaal.
Hierdoor heb ik veel ruzie met mijn ouders gehad en daardood was het voor mij onmogelijk om nog thuis te blijven wonen.
Ik ging op mijzelf wonen, maar ben er nu achter dat het niet de oplossing was.
Aan het begin dacht ik dat dit eindelijk weer als een thuis zou voelen en ik alles weer op een rijtje kon gaan zetten. Nou, dit was dus niet zo.
Ik heb mij heel erg vergist in de kosten en nu heb ik schulden. Zoveel schulden dat ik ze zelf niet meer kan oplossen.
De stress en de depressie zijn weer helemaal terug.
Daar komt bij dat het op school helemaal niet goed gaat en ik het op mijn werk helemaal niet naar mijn zin heb.
Ik heb niemand om mee te praten. Wel geprobeerd, maar niemand die me snapt.
Soms snap ik mezelf niet eens!
Ook ben ik niet een van de dunste en ben ik heel onzeker over mijn lichaam.
Mijn huisarts wil me niet doorverwijzen naar een psycholoog, omdat hij ervan overtuigd is dat ik sterk genoeg ben om dit zelf op te lossen.. MAAR HOE DAN?
Ik zie het gewoon allemaal niet meer zitten.. Waarom zou ik doorvechten als ik toch alleen maar tegenslagen in mijn leven tegenkom..?
Maar ik ben daarover ook in de war.
Ik durf geen zelfmoord te plegen, omdat ik heel erg bang ben dat er na de dood een ander leven op mij te wachten staat.
Ik geloof hier best wel in.
Stel dat, dat leven net zo erg is of misschien nog wel erger..?
Ik durf het niet aan, maar ik wil hier ook echt niet blijven..
Ik denk niet dat ik ooit nog gelukkig zal worden....
Datum:
07-10-2010
Naam:
justme.
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord.

vroeger werd ik echt heel veel gepest , toen ik naar de middelbare ging dacht ik ik maak een nieuwe start met nieuwe vrienden en kleed me anders enzo , dat heb ik dus gedaan en ik had ook veel vriendin maar die raak ik nu in het 2e allemaal kwijt ik ben zo bang dat oude tijde terug komen en dan ik niet meer naar school durf te gaan en dat ik me moeder er weer heel vaak bij moet halen , maar ik verlies nu dus mijn beste en al me vrienden mogen mij ook niet meer . soms denk ik er echt aan om toch maar een eind ervan te maken de 1ste keer heb ik het vol gehouden maar de 2e keer gaat mij toch echt niet meer lukken .
Datum:
07-10-2010
Naam:
iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

hoe?

vanaf mijn 22e heb ik heel veel drugs gebruikt in de weekenden en vraag me af of het daardoor misgaat met me..
met tijden voel ik me depressief, maar dacht dat dat kwam door mijn werk, of door relaties die niet lukken.nu ik ouder ben, kom ik erachter dat het gewoon in mij zit(uiteindelijk zo geworden door vele drugsgebruik?)...heb eigenlijk een leuke baan en een geweldige man die me steunt door dik en dun, maar toch gaat het nog steeds vaak niet goed met me...ben al een hele tijd op zoek naar wat er dan is met me...na een steeds falende hulpverlening(miss heb ik adhd, maar miss ook wel manisch/depressief)die alleen maar met pillen klaar staan(ben met 3e medicijn bezig)ben ik het voortaan helemaal beu...beu om me klote te voelen en me alleen te voelen...mijn vader en moeder leven niet meer en mijn oudste zus ook niet meer,heb nog wel een broer en zus...heb ook lieve vrienden om me heen, maar die kunnen me ook niet helpen.geluk zit in jezelf zeggen ze of je moet accepteren dat het zo is, dan zou ik me weer beter voelen...maar ik kan en wil niet accepteren dat ik al een hele tijd mezelf niet meer ben:iemand die niets meer interesseert, die niet meer van het leven geniet, die anderen niet meer kan helpen en geen gangmaker meer kan zijn...ik haat het om zo te leven, en als ik bedenk dat het alleen maar erger wordt naarmate je ouder wordt, ben ik er eigenlijk helemaal klaar mee.ik heb al een stel pillen bij elkaar, maar kan echt nergens de juiste cocktail vinden op internet, zodat het ook echt lukt...wil het wel in 1 x goed doen
Datum:
07-10-2010
Naam:
blontje
Leeftijd:
39
Provincie:
Noord-brabant

Mijn verhaal

Vroeger had ik Anorexia. Nu heb ik Boulimie , een verschrikkelijke ziekte !!
Ik kamp al jaren met zelfmoordgedachten en heb al verschillende pogingen ondernomen. Telkens een pilletje meer , of een opname... Dan gaat het eventjes beter , maar na een tijdje steken die gedachten weer de kop op.
Datum:
07-10-2010
Naam:
Lucy
Leeftijd:
26
Provincie:
België

tis niet de oplossing

er is zo veel meer...
Hoe je het ook bekijkt nu, je wordt altijd door iemand gemist. Mijn moeder dacht ook dat ik het wel alleen kon, veel te vroeg. Ik kan niet omschrijven hoeveel pijn dat doet. Ik weet alleen dat je door alle pijn heen kunt door te voelen en uiteindelijk zul je weer willen leven. Ondanks alle verdriet is het leven, de natuur en het hier zijn zo de moeite waard. De helende reis heeft mij geholpen.
Datum:
07-10-2010
Naam:
Willemijn
Leeftijd:
36
Provincie:
Utrecht

Verdergaan?

Angst voor de dag, angst voor de bel, angst voor de telefoon, een constante strijd
Waarom nou nooit eens een meevaller, nooit eens geluk.
Iedereen heeft een mening over je leven en doen, kijkt je meewarig aan.
Quasi begripvol of juist niet, “niet zeuren maar oplossen” is het devies
Maar als je dat niet kunt?
Wat als je de energie niet hebt, er geen oplossing is?
Het gevoel dat je verder en verder afglijdt en dat je er nooit meer uitkomt.
Moet je de rest van je leven dan thuis wachten tot je leven over is?
Moet je de rest van je leven op het bestaansminimum leven?
Geen werk, geen carrière, geen mooie toekomst, je beroerd voelend dor je klote gezondheid,
Geen plezier meer hebbend in het leven?
Als dat de toekomst is dan geloof ik ’t verder wel…….
Datum:
07-10-2010
Naam:
John
Leeftijd:
48
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.