Levensverhalen (pagina 580)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoord? ja of nee..

Hallo,

Ik heb hier sommige verhalen gelezen en zie hoe depressief sommige mensen denken over hun leven. Het is verschrikkelijk om te leven.

Ik zelf heb wel eens aan zelfmoord gedacht, zag het niet meer zitten op momenten dat het allemaal even niet mee zat.

Een tijdje geleden heeft de moeder van een kennis van mij zichzelf opgehangen en ook ik was er kapot van. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn moeder of vader dat zou doen.

Daarnaast denk ik ook : Ik kan de mensen helemaal niet alleen laten, ik zou ze veel te veel verdriet doen. Ik zag er vanaf.

Maar depressief ben ik nog regelmatig. Geprikkeld, depressief is misschien een groot woord maar dat je het allemaal even niet ziet zitten. Zeker rond deze maanden.

Zie vooral de positieve kant van alles in. Praat erover, of schrijf het op. Als je er niet meer uitkomt alleen, zoek dan alsjeblieft, alsjeblieft hulp want je kan de mensen hier niet zomaar laten stikken.

En knuffel je ouders nog zolang het kan ;)
Datum:
15-11-2010
Naam:
Matthijs
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Onverwacht, onduidelijk

Ik ben 4 jaar samen geweest met een jongen waar ik hopeloos veel van houd. We hebben een enorm sterke band maar onze onzekerheden, gevolgen van trauma's speelde omgekeerd op elkaar in. Hij had zo goed als zeker om de 7dagen een psychotische aanval waarbij niets nog tot hem doordrong. Hij door en door slecht was en vandaar liep het altijd uit in superzware ruzies. tot we verhuisde naar ons nieuwe huisje heeft hij me maximaal een keer aan mijn arm getrokken maar mochten alle deuren er steeds aan geloven, en muren, en dingen. ik wou er een 6tal maanden geleden mee stoppen. Ik wou verhuizen, maar door de situatie en hoe hij het uitspeelde leek het voor mij alsof het misschien mede te maken hadden met claustraufobie. Maar sinds 1mei waren we dan verhuisd naar een huisje, een onverwachte meevaller. Mooi en romantisch. Maar hij zat thuis, deed niets, voelde zich ongelooflijk nutteloos dus trachtte ik hem nog steeds te motiveren terwijl ik op mijn laatste aan het draaien was. Hoe goed hij ook is, was, 90% van de tijd was hij ongeloofelijk maar 10% van de tijd ONGELOOFLIJK. Aan het begin van ons verlof ging alles goed, ook net nieuwe vrienden samen, dat begon goed te gaan, die vrienden hebben we er ook nog aan over. Maar na een voormiddag werken in de tuin werd hij ineens gek. Dat heeft 6-7uur geduurd voordat hij uiteindelijk heeft ingepakt en is weggegaan. Ik kon er niet meer tegen en zij niets. Ik ging gewoon douche. Kalmeer, ga naar buiten, ga wandelen, belt iemand, maar laat mij met rust. Neen hij kon weer geen millimeter van me wegblijven dus ik had last van claustraufobie. Dat ik waar ik het van kreeg, maar ook wanneer hij beneden kon blijven moest hij letterlijk onder mijn neus kunnen hangen. Om dingen te stellen, te zeggen dat hij het weet, wat voor iemand hij is, waarom moet ik altijd zeggen dat hij ne goeie is da is ni zo. Slaagt hij tien keer op zijn eigen gezicht terwijl ik erop sta te kijken, moet ik normaal doen als ik reageer, ik had hem nodig doet hij de douche open om mij een goei mot te geven. Vergiffenis, maar hij doet het nog is als ik zeg van ja zo gemakklijk gaat dat allemaal nie meer. 2 maand is hij weggeweest, en ik miste hem. Toen heeft het 1 of 2 weken geduurd, ik weet het zelfs niet meer, wat we gedaan hebben, alleen dat moment blijft me bij. De deur van het huis gaat op slot, ik moet mee naar vanachter, gekke dolle ogen, brullen, ik moest zeggen dat ik niet van hem hou…. Ik dacht dat ik eraan was, ik ben met geluk naar buiten kunnen gaan, heel de buurt stond buiten, letterlijk, we hebben een doodlopend straatje en er stond 15mn bij elkaar. Hij heeft nog de tuintafel kapot geslagen waar ik aan zat en de vuilbakken kapot gestampt. ik kon niets meer uitbrenge. Maar ik houd vast aan die band, tegen beter weten in heb ik het gevoel verloren te hebben. Hij is nu beter, heeft dingen beseft en ik begin meer en meer te begrijpen hoe hij zich voelde maar ik heb hem dat gevoel niet gegeven of WEL ??????? ik weet niet meer wat ik wel en niet goed deed... hij zegt dat het niet aan mij lag, maar toen we overtlaatst samen kwamen zei hij tegen ne kamaraad dat hij niet weet wat ik van hem wil.!!!! GODVER... ik weet iet of ik mag vloeken...

HELP… als ik mijn weg niet naar huis vind (gevoelsmatig) ga is geestelijk naar huis!!
Datum:
15-11-2010
Naam:
Cassey
Leeftijd:
25
Provincie:
België

geluk

Na een jaar gelukkig te zijn terwijl ik nooit gelukkig ben geweest doet zo'n pijn :(. Het is beter om ongelukkig te leven en geluk niet te kennen dan het verliezen. En alles wat ik wou was openheid, eerlijkheid en soms iets leuks gaan doen. Ik ben verloofd en sinds de verloving is alles slechter gegaan, zelfs na de verloving wou ze nog steeds niet vertellen dat ze een vriend heeft. Ik heb 26 jaar dacht ik met verdriet gelopen omdat ik nooit gelukkig was nu heb ik geluk en is het kapot gegaan. Me hartje kan het niet meer aan. Ze betekend alles voor me en hou zoveel van haar en zij van mij maar alleen binnen 4 muren :( veilig van de buiten wereld. Nou vaarwel wrede buitenwereld! Ik heb zoveel pijn dus ga ik maar aan de pijnstillers en zuip ik me dood
Datum:
15-11-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

alles zit gewoon tegen

Laatst is lqt geconstateerd bij mij, wat op zich niet erg is , maa rmn medicijnen slaan niet aan waardoor ik om de haverklap neer val en niemand neemt me meer serieus. Ook gaan mn ouders scheiden en mn voormalige vrienden vinden dat ik te serieus ben. De laatste tijd krijg ik alleen nog maar commentaar en wil ook wel eens een compliment. Als ik zelfmoord pleeg, heeft denk ik niemand het door, of ze zijn blij.
Datum:
15-11-2010
Naam:
jasmijn
Leeftijd:
16
Provincie:
Friesland

ik zit vast

Door de beslissingen die ik heb genomen ben ik vreselijk diep terecht gekomen ik denk er vaak aan om er maar gewoon mee te stoppen. ik ben bang om weer te falen om weer afgewezen te worden, om weer te moeten liegen om ergens onderuit te komen... soms durf ik gewoon niks meer, en ondanks de hulp die ik krijg, ben ik bang dat het uiteindelijk niet goed komt.. misschien is het maar beter om er gewoon mee te stoppen, het enige wat me ervan weerhoud om het te doen is de pijn en verdriet die ik zal achterlaten... ik zit vast...
Datum:
15-11-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Friesland

pijn

Mn hele leven heb ik nog niet anders gedaan dan andere mensen pijn doen en last aandoen. Ik stel mn moeder dag op dag teleur, ik heb een slechte band met mn vader, ben een slecht voorbeeld voor mn zussen. Ik bewandel alle slechte paden in het leven. En ik geraak er maar niet van af... Ik wil hier weg
Datum:
15-11-2010
Naam:
maaktnieuit
Leeftijd:
21
Provincie:
België

moe leeg op geen kracht meer

ik ben johan uit haarlem.
ben vanaf mijn 6 tot mijn 12 sexuweel misbruikt en was 14 toen ik het huis uit ging.
ontmoeten een jongen met een huis waar ik bij in ging wonnen.
toen begon het ergste hij sloeg me hij branden zijn sigaret op mijn lichaam op me armen beenen mijn rug en mijn gezicht.
ik dacht dat het zo hoorden mijn eerste vriendje en ik was zo verlieft.
3jaar lang alles geslikt de klapen de pijnen de sigareten brandwonden alles ging maar door zelf de verkrachtingen .
op een dag 6uur savons we zaaten te eten sinees mijn vriend zij ik ga even de hond uit laaten.
dat was het laatste wat ik van hem hoorde en heb gezien.
hij is naar de suikerfabriek geloopen in haarlem en sprong daar onder een trein.
vanaf die dag is er een stukje van mij met hem mee gegaan.
het is 25jaar geleden en elkedag heb ik er nog zo veel last van heb alle tirepien gedaan riagg geestgronde heb me een paar keer op laaten nemmen en tog komt het steets weer terug.
heb pas geleden gehoord dat ik spierreuma heb vibromiogie en 2 herniaas waar ze niets aan kunnen doen.
heb 18 jaar met geestelijk gehandicepen gewerkt en nu zit ik thuis..
ik weet niet wat onze lieve heer me wil leeren met mijn leven .
ik weet iedereen loopt zijn pad en ieder mens heb zijn probleemen ik weet ook dat er mensen zijn die nog erger hebben mee gemaakt maar ik kan daar geen kracht meer uit putten elkedag is een strijd elkedag die traanen de pijn en het verleden tuurlijk zeggen mensen niet achterom kijken maar door mijn boordelijn is dat een oorlog waarbij ik voel dat ik de strijd ga verliezen.
toen mijn vriend dood ging nam hij mijn lach mijn ogen mijn mond mijn lippen en mijn ziel mee naar de plek waar hij nu is.
alles achter laaten lijkt met de dag makelijker en ik ben bang voor de moet die ik heb om een einde aan mijn leven te maaken die gedachtens maaken me blij vreemt genoeg.
ik heb nu een nieuwe man die heeft 2 kinderen en 2 kleinkinderen.
waar ik ziels veel van hou maar schaan baar niet genoeg om hier te blijven ik ben moe leeg op en wil rust stilte.
ik hoop dat niemand zo denkt als ik ik gun het me ergste vijand niet en hoop dat er mensen zijn die door mijn verhaal er anders over na gaan denken.
zelf dooding is niet laf je moet er lef voor hebben maar er oop bij stil staan dat alles wat je lief is weg is uit je leven.

johan
Datum:
15-11-2010
Naam:
johan
Leeftijd:
43
Provincie:
Noord-brabant

kostschool

het gaat slecht op school en me vader heeft gezegt dat hij mij misschien naar kostschool wilt sturen als het so door blijft gaan maar ik wil dat niet ik wil me vriendinnen niet kwijt en ik wil geen nieuwe vrienden maken op so een kut school
ik zie het gewoon niet meer zitten
ik kan geen goede cijfers halen ik heb maar basis ik kan niet hoger en me ouder zeuren er over dat ik meer kan maar dat kan ik niet als ze het nog een keer zeggen dan woord ik niet goed ik kan beter weg hier van de wereld ben ik ook alf van dat gezeik van hun
ik wil gwn niet naar een kostschool
Datum:
14-11-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Anders

laat me alleen

ik voel me gwn zoo alleen
en er is niemand die mij snapt
met al die neppe mense om me heen
die zegge kben je vriendin die je niet
helpe als je je niet goed voelt maar gwn zegge vn overdrijf je niet een beetje
hoe kan je dan nog zegge dt dat een vriendin is kwil gwn alleen zijn niemand om me heen kwil dit leven niet meer kwil dat heer een einde aan komt
mijn enige oplossing is nu zelfmoord plegen ben k van alles af

Datum:
14-11-2010
Naam:
hopeloze iemand
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-brabant

Z-o-o-o graag

Ik wil al 31 jaar zo verschrikkelijk graag dood dat ik het een schande vind dat er geen medicijnen te krijgen zijn waarmee ik eindelijk eens van mijn ellendige leven verlost wordt. Als ik wist waar ik een pistool kon kopen, kocht ik hem morgen. En vijf minuten later ben ik verlost. Wat maakt het in godsnaam uit of er een mens minder op wereld is? Waarom kan ik geen fatsoenlijke methode vinden. En ik zeg fatsoenlijke methode, want ik wil niet het risico lopen invalide te worden. Ik wil dood. Dood. Zo dood als een pier, dat wil ik zijn. Wat kan ik slikken waardoor ik zeker dood ga? Waar koop ik een pistool?
Datum:
14-11-2010
Naam:
Michel
Leeftijd:
51
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.