Levensverhalen (pagina 576)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik heb hulp nodig kan niet meer zo door

ik heb zo veel meegemaakt in mijn leven, jaren lang in de vrouwen handel gezeten. ik heb voor mijn leven gevochten, ik ben zo sterk geweest! ik heb zo mijn best gedaan om te overleven maar ik kan zo niet meer door! ik durfte niet meer naar buiten, ik ben in therapie geweest voor mijn angsten en kon verder met mijn leven. ik woon nu 2 jaar in nederland en ik mag niet werken. ik werkte wel zwart maar door een slijmbeursonsteking kan ik niet meer werken. mijn vriend houdt niet meer van mij en heeft het uitgemaakt omdat ie een sterke vrouw wil en iemand die ook geld binnen brengt. ik mag nog een tijd bij hem wonen als ik aan het werk ga. ik woon nog maar net in amsterdam en ik ken niemand waar ik zou kunnen werken. terug naar roemenie kan ik niet omdat daar wonen een paar van de criminelen die mijn leven kapot hebben gemaakt. ik kan daartegen niks doen omdat ze hadden mijn familie gedreigd. mijn moeder is in julie overleden. ik heb een afspraak bij de psycholoog gemaakt maar ik kan er pas over 6 weken ongeveer. ik ging net naar buiten en wou zelfmoord plegen maar kon het niet... ik heb echt hulp nodig! ik weet niet hoe lang ik zo door kan gaan
Datum:
21-11-2010
Naam:
camelia
Leeftijd:
28
Provincie:
Noord-holland

Bloedend hart stopt niet

Mijn hart blijft maar bloeden. Het wordt vaak gebroken en telkens kost het met zoveel moeite om de brokken bijeen te vegen en terug te lijmen. Bovendien vecht ik al zes/zeven jaar tegen boelimia. Ik heb nog veel dingen om voor te leven, maar die zaken laten me vaak koud. Omdat... ik niet gelukkig ben. Omdat ik het strijden moe ben, en zin heb om op te geven...
Datum:
21-11-2010
Naam:
Lise
Leeftijd:
23
Provincie:
België

Vaatdoek

Ik voel me een vaatdoek, gebruikt, uitgewrongen en weer weggegooid. Ik haat mensen om me heen. Ze hebben je eerst " nodig". Dan help je ze weer om op het goede pad te komen door er steeds voor ze te zijn. Als ze dan weer hun leven in de hand hebben, andere mensen tegenkomen kun je weer oprotten. Zo gaat het steeds weer. Ik ga echt geen mensen meer helpen. Wordt toch niet gewaardeerd, stelletje egoisten. Voel me aan de kant gezet, weet niet wat ik hier nog doe op deze wereld. Zo nutteloos dit leven. Het feit dat ik nog 2 honden heb houdt me nog hier. Zijn gelukkig al heel oud, als deze er niet meer zijn dan ben ik er ook niet meer. Dan is er geen reden voor mij om hier te blijven. Heb al afscheid genomen van dit leven. Het is alleen nog een kwestie van tijd, niet hoe, maar alleen wanneer. Als ik aan de dood denk wordt ik zoooo rustig. Die gedachte is het enige waar ik nog troost kan vinden. Mensen zeggen ja je bent zo bijzonder en zo speciaal, geloof er helemaal niks van, ja ja waarom bellen ze dan niet en komen ze niet langs? Hebben ze het altijd " zo druk" met zichzelf voornamelijk.
Datum:
21-11-2010
Naam:
Miepie
Leeftijd:
40
Provincie:
Drenthe

'k Weet het niet meer.

Hallo, ik ben R. Ik ben 14 jaar en heb al 7 jaar gescheiden ouders. Me vader heeft elke keer weer een andere vriendin. Mijn moeder heeft een nieuwe vriend. Ik haal alleen maar slechte cijfers op school, ik heb nauwlijks vrienden alhoewel ik met best veel mensen praat. Ik voel me eenzaam, ik doe me best en alles mislukt. Ik voel me gewoon K*T. Iedereen verwacht wat van me maar het lukt me gewoon niet meer, ik ben helemaal leeg.
Ik heb vaak ZM neigingen omdat ik niet weet wat ik moet doen, nu heb ik het weer HEEL sterk.

xx
Datum:
21-11-2010
Naam:
R
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

zelfmoord

ik ben mijn ouders kwijt en voel me erg verlaten, niemand die om me geeft!
zelfmoord komt vaak bij me op help!
Datum:
21-11-2010
Naam:
z.
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Ik wil niet meer

Ik wil niet meer,echt niet meer. Ik heb oceaanen vol gehuild het doet nu gewoon pijn als ik huil. En dit allemaal door mijn ex . Ik ben 5 jaar met hem geweest, en ik ben zo afhankelijk van hem geworden. Hij heeft dit zo misbruikt hij is ontelbaar vaak vreemdgegaan..hij heeft me zovaak geslagen tot bloedens toe,me vastgebonde over me geplast. Ik mocht met niemand meer omgaan maar ik vond het best. Ik wou zo graag zyn waardering dat ik alles deed voor hem,ik kocht de duurste spulle, maakte al zyn school verslage en huiswerk. Maakte voor hem schoon,hielp hem financieel. Alleen voor wat liefde . Maar nooit kreeg ik het helemaal, nu heeft hy me toch in de steek gelaten omdat hy dacht dat ik vreemd was gegaan, ironisch omdat hij duizend keer me heeft bedroge en ik liever sterf dan door ander aangeraakt te worde.. Mense zullen denken je overdrijft,je komt er wel overheen. Maar dit was niet zomaar iets..hij was mijn leven,het centrum van het universum. Ik voel me verloren en eenzaam. Ik heb gefaald,ik heb alles gegeve maar nog was het niet goed. Dan moet het wel aan min liggen. Ik zak steeds dieper weg wat verlang ik naar die stilte,die eeuwige stilte waarin ik nooit meer zal huile nooit meer deze pijn zal voele die mijn huid doorboort, ik wil weg,ver ver weg van hier.
Datum:
21-11-2010
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Altijd alleen

Ik sta er altijd alleen voor. Als dit het is dan hoeft het niet. Positief denken, is iets wat me niet meer lukt. Ik voel me vreselijk alleen. Iedereen heeft wel op z'n minst 1 iemand. Een vader, een moeder, een broer, een zus, een kind, een vriend, een partner, een grootouder. Ik heb niemand. Ik ben 30 jaar en ik sta er al mijn hele leven alleen voor. Relaties mislukken want ze beseffen al heel snel dat ik waardeloos ben. Niemand kan van mij houden. Ik weet niet waarom god mij dit leven heeft gegeven maar ik blijf hem elke dag dankbaar dat hij wel van mij houdt. Ik wil niet dood maar ik wil ook niet leven. Ik voel me zo alleen. En dan komt kerst er ook weer aan. Iedereen brengt het gezellig door met familie. Maar ik heb niemand. Zal ik weer dapper uitgebreid voor mezelf koken en mezelf voorhouden dat ik best gelukkig in mijn eentje ben? Ik wil het allemaal opgeven maar wat bereik ik daarmee. Ik wil niet alleen zijn maar ik ben het wel. Ik wil niet meer elke dag alleen zijn. Ik wil niet meer elke avond alleen eten. Ik zou zo graag willen dat iemand van mij houdt. Dat iemand mij mooi vindt en bij mij wilt zijn. Dat iemand op mij wacht als ik thuis kom van werk. Maar dromen zijn bedrog. Ik ben alleen en niemand houdt van mij.
Datum:
21-11-2010
Naam:
Emgablah
Leeftijd:
30
Provincie:
Utrecht

NEE

Ik heb mijn ouders en mijn zussen 1 maand geleden verloren en ik ben in therapie geweest maar niks hielp dus ik zeg gedag
Datum:
21-11-2010
Naam:
Kelly
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

wiewaar

Weet niet echt waar te beginnen. Om een lang verhaal zo kort mogelijk te maken want anders word het binnen een kwartier een hele website over mijn gevoel, ik ben dit moment al bijna een jaar gewend geraakt aan de isolatie en het heeft ertoe geleid dat ik de laatste drie maanden bijna geen contact meer heb met de buitenwereld. Ookal weet ik dat ik ervan geniet als ik het heb, toch kost het zoveel moeite en weerstand om mezelf de deur uit te krijgen. Gisteren liep ik weer met een riem door het huis en viel me oog op de meest debielste plek om hem te vestigen, namellijk in de kier van het badkamerraam als die op de knip staat, en de riem aan een bloeshanger uit de kast die ik tussen het raam schuif. Ik denk dat het gewicht de hanger nog zou breken, al ben ik absoluut niet iemand met overgewicht.

Heb het verlangen mezelf te bevrijden van mezelf want ik hou mezelf aan een stuk door tegen en de teleurstelling is groter dan dat ik zin heb in de toekomst. Intussen ben ik chagrijnig en lusteloos en een saaie vertoning voor anderen. Ik had daar nooit echt last van, kon iedereen vermaken met een paar woorden. Lig hier weer in me bed dit te doen, de dag is nog niet eens begonnen en voor mij is die al afgelopen. Wat moeten ze verder nog als ik zo leef of als ik zo niet meer leef. Ik haat mezelf hiervoor en ik wil deze zwakte uitroeien
Datum:
20-11-2010
Naam:
Zinzoeker
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

gewoon opgeven mag toch ook?

wat heb je eraan, hier je verhaal te vertellen: ik heb mn verhaal al 100x verteld en niemand kan me helpen. Ben al opgenomen geweest, maar niemand kan je ermee helpen. heb medicijnen gehad, maar meer is niet mogelijk. de sociale druk, de eisen vanuit de maatschappij, het is allemaal zo veel. je vrouw die wel om je geeft, maar niet genoeg om je belangrijk te vinden: haar werk is belangrijker. Je kinderen die "een eigen mening hebben" en niet geïnteresseerd zijn in die van jou. De onzekerheid waarmee je dagelijks naar je werk gaat, wetende dat je in een mannenkultuur zit waar niemand je ooit eens zal motiveren, waarderen, een hart onder de riem steken. Kinderen van anderen die me vroeger zo konden waarderen, maar omdat je een man bent en het raar is als mannen een vretrouwensband hebben met jonge kinderen, die band verbreken. Omdat je een man bent niet fysiek mag doen, omdat er wat van gedacht kan worden. Ik ben het zat om te vechten tegen de bierkaai, ik wil niet meer. Ik wil nix meer. Hoeveel is een mensenleven waard, als je zelf geen waarde hecht aan je leven en niemand je waarde kan geven, of je kan overtuigen dat een mensenleven waarde heeft?
Ik heb de kracht niet meer om te leven, zelfs de kracht niet om het te beeindigen.
Datum:
20-11-2010
Naam:
Pjotr
Leeftijd:
50
Provincie:
Utrecht

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.