Levensverhalen (pagina 573)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

het leven, echt waar

ik heb geen vriendschap van mijn ouders, NOOIT gekregen, zelfs een assistent van een jeugdrechter bleek te zien dat ik alleen maar goed genoeg was om in hun kroeg te werken. trouwen, eindelijk van straat, maar in wezen niet veranderd. kinderen krijgen: angst!!! ben ik als mijn ouders, er voor zorgen dat je vrouw wegloopt. leeg zijn, leeg blijven, alles weg. dan te weten komen dat ik geen papa ben. Ik die hou van mijn kinderen, maar hen lichamelijke folteringen wilden ontzien! Dan te weten komen dat de geest ook belangrijk is in de mens, alles KWIJT! Geen verleden, geen heden, waarom dan een toekomst. Dit is nog maar 20% van mijn verhaal.
Datum:
26-11-2010
Naam:
danny
Leeftijd:
46
Provincie:
België

Ik hoor hier niet.

Mijn leven is hell, ik weet niet meer wat ik moet doen, ik ben mijn leven lang gepest en bedreigd, ik ben pas 13 jaar maar ik voel me 120... Ik kan het niet meer aan, en ik weet het zeker 'ik hoor hier niet'..
Ik ben nu op zoek naar een goede manier om zelfmoord te plegen, ik ben te bang om voor een trein te springen. Zondag wil ik zelfmoord plegen, dus voor zondag moet ik een goede manier hebben gevonden.

Ik heb geen hoop meer, en elke keer als mijn leven ietsje beter gaat, dan gebeurt er weer iets heel naars..
Ik ben nu ook al jaren zwaar depressief, en heb ruim een jaar thuis gezeten, en gebruik medicijnen.

Heel erg veel liefs,
Een anoniem meisje.

xx Iedereen heel erg veel succes!
Datum:
25-11-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Flevoland

Eenzaamheid anno 2010

Als ik alle verhalen hier lees, dan doet het mij pijn dat er zoveel mensen zijn die lijden. Terwijl dat eigenlijk niet zou hoeven. Depressiviteit is iets van de laatste eeuw, voorheen leefden mensen samen, echt samen. Men kwam voor elkaar op, hield echt van elkaar, men gaf echt om elkaar. De gemeenschappen waren hechter.

Ik voel me nu al sinds een paar weken heel rot. Maar ik ben erachter gekomen dat het vooral te maken heeft met de korte dagen. Ik woon op kamers, heb bijna met niemand contact. Soms kom ik mensen op straat tegen en dan heb ik de neiging - al zijn het vreemden - om een gesprekje met hen aan te knopen. Maar dan durf ik het toch niet. Er moet echt iets veranderen in de wereld waarin we nu leven, ik hoop dat dat snel gebeurd. Maar ik heb op zich geen angst meer voor de dood, niet dat ik van plan om zelfmoord te plegen, want dat is verboden in de Islam - ben namelijk moslim -. Maar meer het idee dat als God nu mijn leven neemt dat ik er totaal geen problemen mee heb. Zou eindelijk rust en geluk voelen. Wat mij soms ook dwars zit... is het feit dat als ik een probleem heb, niemand heb bij wie ik terecht kan. Dan loop ik dagen rond met dat probleem en in stilte lijd ik.

Ik wou dat ik iedereen hier een knuffel kon geven. Het enige wat ik kan zeggen, hou vol en je bent niet alleen. X
Datum:
25-11-2010
Naam:
loveseverybody
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-brabant

hoe

ik heb het echt wel gehad maar wil mijn nabestaanden geen nadeel doen dus ik wil dood zonder dat men weet dat ik het zelf in de handf gewerkt heb
Datum:
25-11-2010
Naam:
eke
Leeftijd:
48
Provincie:
België

IK BEN ONGELUKKIG, EN WIL DUS ZELFMOORD PLEGEN

Ik word vaak op straat gediscrimineerd, en heel soms ook gepest. En ik heb ook nog communicatie-problemen met mij vader. En heb ook nog problemen met mij uiterlijk, school en vriendinnen. En daarom wil ik een einde aan mijn leven maken. Ik denk niet dat mijn familie me gaat missen, en anders maakt het mij niet zoveel uit. Ik moet toch zelf ook gelukkig zijn? Daar gaat het toch om? Ik denk dat er nieuw leven is na de dood. Dat ik dan als geest rond de wereld kan gaan, en alles kan zien. Dat lijkt me veel leuker dan dit stomme leventje. Maar hoe kan ik zelfmoord plegen? Ik heb het mijn vriendin verteld en zij zei dat ik geen zelfmoord moet plegen. Ik ben wanhopig... Ik kan natuurlijk ook gewoon als een zombie verder leven en kijken hoe het afloopt. Maar mijn grootste angst is ouder worden... Zelfstandig worden enzo. Wat moet ik doen? Grtz Eva ..., 13 jaar
Datum:
25-11-2010
Naam:
Eva ...
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

Weet het niet meer.

Hey ik heb problemen met mn ouders we hebben vaak ruzie en mn ouders ook en ik vind het leven niet meer leuk ik denk vaak aan mezelf ophangen of self immolation..
Datum:
25-11-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
18
Provincie:
Anders

LEEG

Ik haat mezelf, ik haat ALLES aan mezelf. Lelijk,dik,geen vrienden,allerlei problemen waar ik blijf mee rond lopen, niemand die me ziet staan, mijn studies stopgezet... ik ben waardeloos, niks waard. Ik heb zeker niet het gevoel dat het nuttig is dat ik hier rondloop, ik loop toch maar in de weg. En altijd maar gekwetst worden,het gevoel abnormaal te zijn,... ik wil verdwijnen. Ik heb me nu al verstopt achter een grote, dikke muur die rond mij staat maar nu ben ik op...
Datum:
25-11-2010
Naam:
NOBODY
Leeftijd:
18
Provincie:
België

Verhaal van een vriend

Sommige mensen willen zelfmoord plegen, omdat ze geen leuk leven hebben. Doordat ze in een nare omgeving zich bevinden. Die mensen moeten gewoon verhuizen of emigreren.
De wereld is groot genoeg om je leven zo veel mogelijk naar je zin te maken.

Dat is logisch, maar als je eenmaal in zo een situatie terecht komt kan je niet helder nadenken en bovendien is het makkelijker gezegt dan gedaan.

Ik heb zelf een vriend die eerst zelfmoord wilde plegen, maar na dat hij ging emigreren is zijn leven een stuk beter geworden en wilt verder leven.

Verder is het zo dat zelfmoord een zonde is,(natuurlijk zijn er uitzonderingen) Als je nog geen geloof hebt is het wel beter dat je daar opzoek naar gaat, zoals het kijken naar wetenschappelijke bewijzen die overeenkomen met wat in de heilige boeken (Thora,Bijbel,Koran)eeuwen lang geleden is geschreven.
Ik heb meerdere zelfmoord sites bezocht waarin ook stond dat als je in God gelooft je leven beter word en de zelfmoordneigingen minder worden.

Ten slote, als je dood bent kom je tegen over God te staan om beoordeelt te worden. Dus sta er wel even bij stil voordat je zelfmoord pleegt.

Groet,

Stefano

PS. Echt een goede site!
Datum:
25-11-2010
Naam:
Stevano
Leeftijd:
26
Provincie:
Zuid-holland

Mijn verhaal

Ik ben een adoptie kind. Mijn hele leven heb ik gevoeld dat ik geen (echte) ouders had, mijn adoptieouders hebben voor mij nooit echt als 'echte' ouders aangevoeld. Later in mijn leven zijn er dingen afgespeeld waardoor bevestigd is dat mijn nep ouders mij ook nooit als hun echte dochter hebben gezien /gevoeld. Dit gevoel kan NIEMAND zich voorstellen. Het is ondragelijk. Er hebben zich dingen afgespeeld, waar ik niet mee kan leven. Alles en iedereen in de wereld om mij heen gaat door. Ik kan gewoon niet door. De jaren gaan voorbij, ik blijf stilstaan. Ik haal adem, ga naar mijn werk, ga uit, ontmoet mijn vrienden. Maar ik voel niks. Ik LEEF niet. Als ik niet kan voelen (behalven mijn ondraagelijke pijn in mijn hart en ziel) als ik niet kan genieten, als ik niet kan leven, wat heeft het dan voor zin om nog op de wereld te zijn? De laatste tijd ben ik boos op alles en iedereen om mij heen. Ik kan er merk ik ook niet goed tegen als ik zie dat andere mensen ziels gelukkig zijn, zin in het leven hebben. Dit is geen gezonde emotie, het zegt simpelweg iets over mijzelf. Ik wil en VERDIEN het zelf ook om gelukkig te zijn, om het gevoel te hebben dat ik er toe doe, dat ik er mag zijn, dat er van MIJ gehouden wordt (onvoorwaardelijk). Dit mis ik.. Ik herken mijzelf niet meer terug van hoe ik diep van binnen eigenlijk ben. Ik wil het liefst mijn verleden kunnen loslaten in mijn hoofd, dit kan ik niet. Ik kan mijn leven en mijzelf niet verdragen. Er gaat geen dag voorbij dat ik geen pijn heb, elke dag denk ik eraan uit het leven te stappen. Ik ben een oer sterk mens dat ik (nog) op deze aardbol rondloop. Ik hoop dat mijn leven nog mooi zal worden in de toekomst. Mocht dit niet het geval zijn, heeft het leven voor mij geen zin.
Datum:
25-11-2010
Naam:
vechtertjevolhouder
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

de einde nadert

het gaat gebeuren, heb heel lang getwijfeld, maar ik weet het nu zeker ik ga er een eindt aan maken. waarom? ik kan niet meer, ben het zat heb teveel pijn. alles waar ik keihard voor gewerkt heb in een klab weg. ik kan echt niet meer. wist ik maar hoe ik pijnloos een einde kon maken aan mijn leven.
Datum:
24-11-2010
Naam:
de einde nadert
Leeftijd:
31
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.