Levensverhalen (pagina 570)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

krassen

heey.
alles is gekome door ruzie,slegte vrienden en de dood van een vriend van mij die namelijk ook zelfmoord heeft gepleegt thuis vertrouwd niemand mij meer en ik wordt er gewoon zot van ik heb geen zin meer in school en om naar huis te gaan telkens als ik thuis kom hbe ik ruzie met mijn moeder ik kan er niet meer tege de drang naar krasse is vele harder geworden dan vorig jaar ik ben voor het moment al 2 jaar bezig met mezelf te pijnigen doordat ik dat doe kan ik mijn gedchten op iets anders zette en komt al het verdriet en woede uit mij de zelfmoord nummer staat zelfs in mijn gsm en heb soms veel zin om er naar te bellen maar heb telkens bang de drang naar zelfmoord te plegen wordt met de dag groter en groter mijn lichaam is uitgeput en mentaal kan ik niet meer .
Datum:
30-11-2010
Naam:
;
Leeftijd:
15
Provincie:
België

ik kan niet meer

ik ben aan het eind van mijn latijn,steeds maar vechten, ik rol van de ene herbeleving in de andere, heb bijna elke nacht nachtmerries, slik me suf aan medicijnen, heb zo vaak gebeden om genezing, maar er gebeurd niets. Ben manisch depressief, vroeger door mijn vader misbruikt en voor de rest telde ik niet, twee jaar geleden alles naar buiten gebracht, heb wel hulp maar op momenten als deze voel ik me alleen afgewezen niet in tel. wie kan mij nog helpen? niemendal.
Datum:
30-11-2010
Naam:
niemendal
Leeftijd:
54
Provincie:
Friesland

moe

Eigenlijk ben ik alle dagen moe. Moe van alles, de financiele problemen, de opvoeding, het huishouden, mijn man, alles... Maar vooral moe van overal alleen in te zijn en nooit gehoord te worden. Geen vrienden te hebben en overal buiten staan dat contact maken steeds moeilijker wordt. Ik kan niet meer. Ik wil naar bed en nooit meer wakker worden.
Datum:
30-11-2010
Naam:
moe
Leeftijd:
34
Provincie:
Noord-holland

Zelfmoord wegens falen eigenkunnen

Ik heb al zo vaak nagedacht over zelfmoord en ook al 1 keer een poging ondernomen. Door mezelf op te hangen. Ik heb hier alleen veel pijn aan me nek aan overgehouden. Door mijn cijfers op school ben ik zeer zeer verdrietig geworden. Volgens iedereeen zou ik het moeten kunnen maar ik kan het niet. Ik voel me opgesloten. Ik wil gewoon bezig zijn met mijn muziek en met mijn tekeningen. Mijn ouders geloven niet meer in mij. Misschien kunnen jullie mij helpen ik zie de zin van het leven niet meer. Groet. Wim
Datum:
29-11-2010
Naam:
Wim
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

Onthou!! De zon schijnt altijd..

Het is voor mij al ruim 5 à 6 jaar geleden dat ik, op deze site mijn verhaal heb neergezet.
En nee, sindsdien ben ik geen cliché succes verhaal geworden. Maar in die tijd ben ik iets gaan inzien.

De zon schijnt altijd. Klinkt cliché, maar denk hierover na: ook als er dikke donkere donderwolken zijn, is de zon er. Als er mist, windstoten of zwaar weer is, de zon schijnt nog. Dat doet hij altijd, simpelweg omdat dat zijn functie is. Je ziet hem alleen niet. Waarom zou ik dit gegeven niet gebruiken in mijn eigen leven? Wat houd me tegen??

Wat houd jou tegen??

En nog één ding: ik vind het bijzonder knap van ieder van jullie dat jullie je verhaal willen delen met onbekende mensen. Het lijkt misschien wel makkelijk maar dat hoeft zo te zijn.
Voor mij zijn jullie sterke mensen met elk een eigen verhaal.

Maar onthou: de zon schijnt altijd..
Datum:
29-11-2010
Naam:
Pacifica
Leeftijd:
22
Provincie:
Zuid-holland

zelfmoord

ik word nog al vaak in de steek gelaten door men vriendin of door men vriendine
en ik wel zijn waar men opa en oma nu zijn en die zijn al dood alle drie
Datum:
29-11-2010
Naam:
cardyn wannes
Leeftijd:
21
Provincie:
België

Alles gaat fout

Waarom mag niemand mij? Ik doe mijn best om zo eerlijk mogelijk te leven maar ik word gewantrouwd. Soms ben k t zat om maar te bewijzen dat k iets goed bedoel. Ik heb geen leven.....mijn studie is alles. Als ik dat niet had....had ik geen afleiding en dan zou ik nonstop denken aan zelfmoord omdat mijn leven alleen maar tegenslagen kent. Zelfs met mijn studie gaat t op dit moment niet goed vanwege die tegenslagen. Ik heb het gevoel dat ik het leven niet waard ben. Niemand wil mij leren kennen, mensen vinden mij vreemd. Ook een relatie zal niet lukken lijkt het net. Niemand durft het aan met mij. Misschien komt het omdat ik zo een uitstraling heb van "onafhankelijkheid" of bezet uitstraal (is mij vaker gezegd), terwijl ik gewoon onzeker ben en het moeilijk vind om contacten te maken. Ook de jongen waar ik nu met heel met mijn hart verliefd op ben en hij waarschijnlijk ook wat voor mij voelt durft niet verder te gaan dan alleen maar flirten en lief doen. Ik zit nu in een fase in mijn leven waarin ik wil trouwen, kinderen, een goede baan etc. Misschien dat dat mij zin geeft in het leven. Maar het ziet ernaar uit dat ik die kansen niet krijg lijkt het net. Ik kan niet meer huilen. De tranen weigeren eruit te komen.Slapen lukt mij ook niet echt meer. Ik ben gestressed en ben bang dat ik volgende week na een onderzoek in het ziekenhuis weer slecht nieuws te horen zal krijgen. Dat is een gewoonte....al jaren..mr met name de afgelopen maanden/weken... Ik wil leven, mr ik sta stil. Met heel mijn hart en de zegen van God hoop ik dat dit alles mij sterker zal maken en mijn dromen en wensen uit zullen komen.
Datum:
29-11-2010
Naam:
Anomiem
Leeftijd:
29
Provincie:
Zuid-holland

hopeloos...

Ik was 18 toen ik hopeloos verliefd werd op iemand, ik dacht dat hij de ware was. We hadden geen gemakkelijke relatie, het was er met ups and downs. Na een jaar berg af met onze relatie. Hij had me bedrogen, maar ik zag hem nog graag. We probeerden om verder te gaan. Na enkele korte breaks besloot ik na 4 jaar dat ik het zo niet meer aankon en vertrok voor een lange tijd naar het buitenland. Ik was terug gelukkig en wou verder gaan met men leven. Toen ik terugkwam merkte ik dat ik hem nog steeds enorm graag zag. We gingen er deze keer volledig voor. Nu na 7 jaar zet hij er weer een punt achter, na een heel moeilijk jaar. Ik ben alle hoop verloren, ik wil zo niet meer verder...
Datum:
29-11-2010
Naam:
xxx
Leeftijd:
25
Provincie:
België

missen is niet relaxed.

ik was 13 toen ik myn moeder verloor.
daar heb ik het erg zwaar mee gehad.
ik d8 myn enigste uitweg is nog zelfmoord.
ik wou by haar zyn..
daar heb ik hulp voor gehad maar nooit de juiste hulp.
toen ontmoete ik n jonge
hy hielp me van de gedachtens af.
ik heb 2 jaar met hem gehad.
en ik heb het uitgemaakt voor n andre jonge.
maar die bleek niet zo leuk te zyn
8teraf dus de grootste fout die k heb kunne maken.
myn vriend had ook zo z'n beperkingen.
we waren altyd samen...
tot de dag dat het uit ging.
toen sliep ik alleen..
en ik voelde me gelijk nietmeer veilig.
ik zie nu elke avond me moeder op me kamer.
ik weet dat het niet zo is.
maar ik word gek in me hoofd.
die jonge waar ik het voor uitgemaakt had,heb ik nu ook niks meer mee.
want het gaat niet werken als je je ex ng niet vergeten ben..
hy heeft geen begrip voor me,,en gaat me leve nu zuur make.door te zeggen dat ik n slet ben..
ik ben n gevoelig meisje.
ik heb n hoop meegemaakt.
en nu ben ik het kleine zwakke meisje,die weg wilt van de wereld.
ik wil graag hulp hebben maar weet niet hoe ik die zelf kan insgakelen.
met me vader en zus praat ik nergens over,,omdat ik weet dat ze me voor gek verklaren..
hoe kan ik dat nou aanpakken,,voordat het te laat is?!
Datum:
29-11-2010
Naam:
simone
Leeftijd:
18
Provincie:
Gelderland

Moe

Ik ben zo moe. Moe van het niet willen, niet kunnen en niet doen. Ik had geen zware jeugd, ik heb genoeg vrienden en ouders en een vriendin die om mij geven. Zij houden me op de been.

Ik wil ZO graag doen waarvoor ik hier ben. Alles wat is wil is aan mijn potentie voldoen. Maar ik vrees dat dat een stap te ver is. De hoop op geluk heb ik inmiddels laten varen, ik hoop nu alleen nog dat ik zonder al te veel problemen door het leven kom.
Datum:
29-11-2010
Naam:
Ray
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.