Levensverhalen (pagina 213)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

weet geen raad meer

Ik ben een zzp'er sinds 3 jaar heb ik geen werk meer. Maar door de inkomsten van mijn vrouw krijg ik geen uitkering. Aan werk kan ik niet komen ben overal te oud voor en mijnvrouw heeft mij in de steek gelaten. Alleen wil ze niet scheiden en ja zit nu tot mijn oren in de schulden.kan geen rekening meer betalen.ben gewoon ten einde raad en wil er gewoon een eind aanmaken. Er is wwerkelijk geen enkele instantie die mij wil helpen. Nou dan hoef van mij het leven ook niet meer niemand ziet mij meer staan dus waarom zou ik dan nog willen leven.
Datum:
18-11-2014
Naam:
annoniem
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

Wild hearts can't be broken

Het leven is niet gemakkelijk nee, maar dat zal het ook nooit zijn. Teleurstellingen zullen blijven komen.. Ik ben 15, en heb het ook moeilijk om met beide voetjes op de grond te blijven. Ik ben namelijk depressief sinds ik 12 jaar was en ik heb nog steeds problemen met automutilatie, en mijn energie is heel ver weg. Maar misschien moet iedereen eens denken aan de positieve dingen van het leven? Ik weet wat het is om te willen doodgaan, maar als er ook maar 1 kans is, moet je die misschien grijpen! Volg je hart
Datum:
17-11-2014
Naam:
Luna
Leeftijd:
15
Provincie:
België

zelfmoordgedachten

Hey?

Ik denk ontzettend veel aan zelfmoord de laatste tijd. Maar durf het gewoon niet te doen. 2 vrienden van mij weten er van maar willen niks meer met mij te maken hebben en een van hun denk dat het allemaal gelogen is. Dus ik sta er alleen voor wat moet ik doen?
Datum:
16-11-2014
Naam:
....
Leeftijd:
17
Provincie:
Groningen

ik weet het niet meer

Hoi, ik ben een meisje van 16 jaar en ben mollig gebouwd. Daarmee wordt ik vaak mee uitgelachen. Ik zie steeds perfecte meisjes in mijn klas zitten die zitten bluffen over hun smal. Ik word ook scheef bekeken door iedereen en heb soms zelfs het gevoel dat mijn vriendinnen zich schamen voor me. Ik voel me constant het 5de wiel aan een auto. Het reservewiel voor als ze me eens nodig hebben. Op school heb ik maar een paar vrienden en ik eet zekfs tijdens de middagpauze op het toilet en huil daar de hele tijd. Thuis durf ik niets te zeggen tegen mijn ouders omdat ik een goeie dochter wil zijn. Ook oo Facebook vallen oude mannen mij lastig waardoor ik doosbang ben. Ik ga elke dag al huilend slapen en ik kan aan niemand vertellen wat er echt in me omgaat. Ik heb vaak de gedachte om zelfmoord te plegen. Ik heb al vaak opgezocht op het internet welke 'methoden' er zijn en wil het uitproberen maar ik durf niet. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil dat dit stopt maar dat gaat niet. Ik zit al in een depressie. Ik ben op en mijn leven moet nog maar beginnen. Ik ben zo bang. Ik slaap nog nauwelijks.
wanneer gaan mensen me nu eens accepteren hoe ik ben en me niet afbreken. Zij weten de gevolgen niet. Ze moesten eens weten wat er door mijn hoofd spookt. Ik ben het beu. Ik wil niet meer leven. Ik ben toch nutteloos. Ik wil ook een mooi dapper meisje zijn die alles heeft wat ze maar kan wensen.
Datum:
16-11-2014
Naam:
E.V.
Leeftijd:
16
Provincie:
België

spijt

Ik ben een meisje van 15 en ik heb al sinds mijn 9e problemen en ik loop bij een psycholoog. Ik ben er indmiddels al 4x terug gekomen. Steeds andere problemen. De problemen worden steeds erger. Bij de laatste kwam de politie erbij kijken. Ik moet nu onderzocht worden want mn huisarts, psycholoog en politie denk dt er veel ergere dingen met me zijn dan alleen wat trauma's van vroeger. Mn moeder voelt zich nu niet meer veiligmet mij in 1 huis. Nu vraag ik me wel eenz af: ben ik nu ziek in mn hoofd? Heeft het leven nog zin? Mn moeder bekijkt me nu vol afschuw en ik moet wss het huis uit. Het spijt me allemaal heel erg. Maar niemand gelooft me nog. Mensen die zelfmoord plegen hebben het vast erger. Maar voor mij is dit al erg. Ik voel me zo naar om dit alles
Datum:
16-11-2014
Naam:
anoniem15
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

van binne en buiten kapot

Ik ga helemaal kapot van binnen en van buiten thuis gaat alles fout altijd ruzie altijd heb ik het gedaan dan word ik weer geslagen mensen die zeggen ik kom naar je toe als het moet ik heb ze nodig ze laten me kei keihard vallen ze wouden alleen alles horen maar een klein aantal zijn er wel voor me maar ik wil niet meer en hun willen willen dat ik blijf maar ik wil gaan en niemand weet hoe het bij van binne voelt
Datum:
16-11-2014
Naam:
vera
Leeftijd:
13
Provincie:
Overijssel

Mijn verhaal, diepe zelfmoordneigingen

Mijn ouders zijn sinds mijn 4e uit elkaar en hebben geen contact met elkaar sindsdien. Ik ben bij mijn moeder blijven wonen en heb daarom ook geen contact met mijn vader. Mijn vader is ook niet iemand die voor mij kan zorgen. En toen op mijn 8e werd ik uit geplaatst omdat mijn moeder boordelijn blijkt te hebben. En add. Nu woon ik in een gezinshuis en ondertussen heb ik mega veel gezinnen mee moeten maken. Maar nu ik hier woon, gaat het slecht. De mensen zijn aardig maar ik voel me niet thuis. Mijn moeder wa er eerst altijd voor me maar sindsdien het met mijn zus slecht gaat laat ze me zitten. Ik kan bij niemand terecht. Ik zit nu op terapie voor emdr alleen lukt het allemaal niet. Ik ben zo depresief, wil niet eten, snijd mezelf en heb zelfmoordneigingen en nu voor al. Ik zit zelfs al te denken hoe en waar of wat. Dus tja als ik er binnenkort niet meer ben dan kunnen ze waarschijnlijk hier zien hoe en wat. Ik weet niet zeker of ik het ga doen maar ik ben zo boos en verdrietig en die zijn sterker dan mijn angst. Dus ... Doei
Datum:
16-11-2014
Naam:
Nevermind
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-brabant

Verdriet

Na33 jaar huwelijk ben ik nu alleen. Ik had geen gelukkig huwelijk, maar probeerde er altijd het beste van te maken. Het lukte toch niet om samen oud te worden. Mijn man had liever iemand anders.
Nu ben ik bijna 60, alleen, werk wat ik niet meer aan kan. Kinderen die denken: "mam redt zich wel," en als ik vertel dat het met mij niet goed gaat, kunnen ze er niets mee. In mijn leven is niets meer leuk. Ik ben 25 kg afgevallen, dat is het enige positieve wat mijn scheiding me heeft opgeleverd.
Leven wil ik niet meer, maar ik heb geen keus, ik zal verder moeten.
Datum:
15-11-2014
Naam:
Traan
Leeftijd:
59
Provincie:
Flevoland

.

Hoe moet ik beginnen. Vroeger altijd gepest geweest, later (toen ik 11 was) werd ik voor het eerst bedrijgt. Ik werd opgewacht en in elkaar geslagen. Gelukkig wist ik mezelf eruit te redden. Toen ik weg rende werd nog 'je komt hier niet mee weg, al we je nog een keer zien maken we je af' geroepen. Dat leiden tot grote angst in mijn leven. Door die zelfde groep werd ik ook gestalkt. Ik heb pijn gehad, bang geweest, slechte nachtrust, weinig eten, begonnen met roken, bordenvol stress en zelfmoordgedachtes en zelfs een poging. Pas na drie jaar begon ik er over te praten. Het verbaasde diegene. Hij/zij had het niet verwacht van mij. Ik was namelijk degene die altijd lachte en de andere mensen om mij heen vrolijk maakte. Nadat ik er over gesproken heb begon ik iemand uit de klas in vertrouwen genomen. Ik heb haar dit allemaal vertelt en nog een paar privé dingen over mij vertelt. Nog geen dag later hoor ik van anderen dat zij dat over mij vertelt heb. Nog geen week later weten al 13 mensen het van haar. Ik ben toen helemaal naar de klote gegaan. Het einde van mijn leven bleek in zicht. Ik heb mezelf uitgehongerd, veel risicogedrag laten zien, paniek/angst aanvallen gehad en ik sliep nog maar 3 en een half uur per dag. Ook toen heb ik weer een poging gedaan. De poging lijkt te lukken, maar mislukte uit eindelijk toch. De zorgcoordinator van school merktndat het niet goed met mij gaat en ben daarmee gaan praten. Het gevoel neemt behoorlijk af. Na een aantal maanden (nu dus, november 2014) stond er een challenge day op jet programma (over de streep). Iedereen werd ingedeeld in kleine groepjes. Ik deelde mijn verhaal en kreeg gelijk steun. Mijn begeleider zei nog op het einde ban de dag tegen mij 'zelfmoord is not the easy way'. En die zin heeft mij geraakt en wil ik aan iedereen meegeven die dit leest.

Bf
Datum:
15-11-2014
Naam:
Bryan
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

weet het niet meer

mijn verhaal ik ben een vrouw met autisme ik kan leven met hoe ik ben maar met veel dingen is voor mij heel moelijk sinds dit jar moet ik de belasting 4000 euro teug betalen ik moet op mezelf gaan wonen en mijn moeder gaat naar de buiteland en eigelijk zie ik het gewoon niet meer zitten ik hoor nergens bij ik ben vaak alleen , ik ben al 4 jaar singel en heb eigelijk niemand die ik eigelijk kan echt goed mee kletsen ik ben niet bang voor de dood ik ben bang voor het leven
Datum:
14-11-2014
Naam:
...
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.