Levensverhalen (pagina 1417)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Tsjaa...

Ik wil ook zelfmoord plegen... En ik doe het toch niet. Ik weet zeker dat zeker de helft van jullie ook niet écht dood wil, maar gewoon problemen heeft die opgelost moeten worden. Ik heb ook zelfmoord geprobeerd, ik hoopte eigenlijk dat ik niet echt zou doodgaan, maar dat mensen naar me zouden luisteren. Ik ga niet hier mijn verhaal vertellen, maar toch, luister...

Hear the sound
The angels come screaming
down your voice
I hear you've been bleeding

Make your choice
They say you've been pleading
Someone save us

Heaven help us now
Come crashing down
We'll hear the sound
As you're falling down

im at this old hotel
But can't tell if I've been breathing,
Or sleeping,
Or screaming,
Or waiting for the man to call
And maybe all of the above
Cause mostly I've been sprawled on these cathedral steps
While spitting out the blood and screaming
Someone save us

Heaven help us now
Come crashing down
We'll hear the sound
As you're falling down

And will you pray for me?
Or make a saint of me?
And will you lay for me?
And make a saint of me?

Cause I'll give you all the nails you need
Cover me in gasoline
Wipe away those tears of blood again
And the punchline to the joke is asking
Someone save us

Heaven help us now
Come crashing down
We'll hear the sound
As you fall
Datum:
06-05-2007
Naam:
Iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

weet t niet meer

heb al vaak de moed op willen geven en ook opgegeven, maar mijn zelfmoordpogingen mislukten allemaal. eindelijk, eindelijk, kreeg ik intensievere hulp, werd ik opgenomen, maar vervolgens kwam ik er alleen maar achter dat die hulp mij ook niet genoeg helpt. nu weet ik het niet meer, wil weg daar, maar heb nergens anders om heen te gaan, kan niet naar mijn ouders hun huis, te veel gebeurd, wil daar niet heen. zie nog maar 1 uitweg.
Datum:
06-05-2007
Naam:
evelien
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

fuck alles man ik ben het heelmaal zat

ik haat mijn leven..nog meer shit elke keer weer fuck it man nog even en ik ben klaar.
niks helpt ook he niks.
pff ik moet ff mijn hart luchten.
elke keer als ik denk dat beter gaat komt er nog meer.Ik ook en mijn kutleven!.
Mijn hart gaat nou weer tekeer.
heb mezelf weer inproblemen gebr8 zonder dat ik het wou.
wat een shitgedoe!
waarom ben ik op de wereld gezet niemand gunt mij ook rust he
nergens heb ik rust
elke keer druk maken elke keer weer shit.
ik draai door mensen pfff weet je ik hoop egt uit de grond van mijn hart dat iedereen hier op deze sit er bovenop komt egt.ik weet zelf ook wel dat 19 nog jong is maar voor die mensen van 13 12 11 sommige kunnenn zich wel kut voelen maar geloof me om zelfmoord te denken alsje huisarrest krijgt of dat je vriendinnetje vriendje het heeft uitgemaakt dat gaat wel heel ver.op die leeftijd leefde ik al half op straat in de kou het kan erger wil ik alleen maar zeggen
Datum:
06-05-2007
Naam:
BBG
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

waarom waarom

zo heb je vrienden en zo weer niet elke dag sta je open om iedereen te helpen en dan ben je er voor ze en nu heb ik hulp nodig een schouder om uit te huilen een maat waar je tegen kan zeggen wat je gevoel is maar nee ik mag het zelf uit zoeken kloten wereld nou ik weet als dit zo door gaat dat ik er toch aan denk om de intcity te gemoet te lopen dan kan nieman meer pijn doen en geen misbruik meer van mij maken als ik ga weet ik dat ik rust heb en geen gezeur meer
eindelijk rust
Datum:
06-05-2007
Naam:
bianca
Leeftijd:
36
Provincie:
Noord-brabant

Het gat van mijn leven

De dingen in mijn leven die de meeste indruk hebben gemaakt op een negatieve manier waren toch wel de jaren lange ruzies van mijn ouders. Ik neem ze niets kwalijk maar als je ouders niet van elkaar houden en 11 jaar lang schreeuwen en vechten waar jij bij bent doet dit je niet veel goeds. Natuurlijk weet ik dat ze van me houden maar ik heb wel het geval dat dit me een onzeker en emotioneel persoon heeft gemaakt. Je begint de warmte die je thuis niet hebt ergens anders te zoeken. Maar als je keer op keer weer teleurgesteld en gekwetst word helpt dit niet mee in het proces op zoek naar je gelukkige zelf. Op het moment dat ik dit schrijf denk ik aan zelfmoord. Waarom? Omdat mijn leven er uitzichtloos uitziet. Ik heb niet het gevoel dat ik échte vrienden heb. Mijn moeder is gelukkig met haar nieuwe man. Ze zijn op vakantie. Ik gun haar alle geluk van de wereld maar ik heb wel het gevoel dat ik in de schaduw sta. Bij mijn vader idem. Heel even was ik gelukkig. Vond ik zelf het geluk bij iemand die mij probeerde te helpen in mijn zoektocht naar mezelf en naar geluk. Uren hebben we gepraat over mij. Hij begreep me en zou me helpen. Nu anderhalf jaar later is het over. Mijn wereld stort in elkaar. Ik ben helemaal alleen. Mijn benen bloeden nog van de krassen die ik er in gesneden heb met een operatie mesje. Helpt het om je verhaal van je af te schrijven? Zolang je blijft schrijven wel maar wat gebeurt er als ik stop met schrijven? Dan van ik terug ik dat diepe gat waar ik mn hele leven al probeer uit te klimmen. Even dacht ik bijna bovenaan te zijn. Maar nu voelt het alsof iemand me een duw gegeven heeft zodat ik terug val het gat in. Nog dieper dan ik ooit ben geweest.
Datum:
06-05-2007
Naam:
Kimberley
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-holland

bang heel erg bang

ik heb iets vreselijks egdaan at im neit zal meotwen doen ietsm et een telefoon bellen en iemand stalken me vriendin ik heb het gedaan omdat i kboos o pder was toen ehef tiemand het voergenomen en nu lijd er meer problemen ze gaan de politie bellen als ze erahcter komen dat ik het was ga ik zelfmoord plegen ik eh berg spitj en ik wil het notimee doen en ik ga het nootimeer oden amari k kan niet zo leven i kwor dopgepakt wegens stalken ik ga nog liever dood *ik ben erg bang * en ik wete nie twat ik moet doen ja ik wil nog leiver dood neimand kan em stopeen bang huilende meisje
Datum:
06-05-2007
Naam:
Bangiemand
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Het leven is één grote teleurstelling

Ik weet niet wat ik eerst moet zeggen dus begin ik maar bij het begin.. Ik ben nooit een makkelijk meisje geweest, ik ben zeer gesloten, trek mij altijd terug in plaats van de problemen op te lossen,... Op mijn 14e liep het allemaal mis. Mijn ouders zijn moslims, ze wilden dat ik maar daar ook naar gedraagde. Ik wou dat niet en protesteerde. Mijn ouders hadden alles van mij afgepakt, behandelde mij alles behalve fair, het ging zelfs zo ver dat er geweld gebruikt werd. Ik liep constant weg van huis en de laatste keer hadden ze mij gewoon afgezet bij de politie. Ik heb jaren doorgebracht in verschillende opvangtehuizen, leefgroepen, altijd andere mensen. Die begeleiders zorgden ervoor dat ik nog een beetje een goed contact had met mijn ouders. Op mijn 18e mocht ik alleen gaan wonen onder begeleiding, mijn ouders wilden dit niet en wouden dat ik leefde volgens hun regeltjes. Ik dacht dat ze dat nadien geaccepteerd hadden. De begeleiding voor zelfstandig wonen liep een aantal maanden geleden ten einde. Ik had ondertussen al een jaar een vriend. De begeleiding stopte en alles liep mis. Mijn ouders hebben mij de deur toegewezen, ik heb geen mensen meer om op te steunen en die mij helpen als ik met iets zit, een vriend heb ik ook niet meer, ik heb gewoon niets of niemand, 'echte' vrienden heb ik ook niet, door al die opvangtehuisen gedaan te hebben, zat ik altijd in een andere stad, andere mensen, ik had niemand vast om te vertrouwen. Ik weet gewoon niet meer wat doen. Alleen zijn is hard, heel hard. Ik kan niets of niemand nog vertrouwen. Ik kan nergens naartoe, ik heb niemand en ik weet niet of ik zo kan doorleven..
Datum:
05-05-2007
Naam:
Fleur
Leeftijd:
20
Provincie:
Limburg

Ik Kan het niet meer

Hallo.

Ik kan het leven niet meer aan!
IK ben een half jaar geleden mijn vriend verloren. Ik ben nog 2 beste vrienden van me verloren. En Nog veel andere bekende mensen om me heen. Verder ben ik zelf misbruikt.

Ik kan het niet meer. Wil dood!!!
WOu alleen zeggen dat ik van de mensen hou die mij kenne
Datum:
05-05-2007
Naam:
Joyce
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

I HATE THIS LIFE .... I HATE MY SELF !!!

VROEGER WERD IK GEPEST LATER KON HET ME NIETS SCHELEN. IN GROEP 8 HAD IK ECHT EEN TE GEKKE TIJD HET LEVEN WAS 1 HELE GRAP IK GING MET VEEL PLEZIER NAAR SCHOOL ENZ..... HET WAS DAAR TOCH ALTIJD WEER GRAPPIG
MAAR TOEN IK NAAR DE EERSTE GING VERANDERDE ALLES HET LEVEN WERD HEEL SAAII
EIGENLIJK WAREN HET DE MENSEN ZIJ WAREN ZO F*CKING SAAII !!
IK WAS ECHT HELEMAAL GEK OP EEN JONGEN MAAR HIJ BRAK MIJN HARD
TOEN HAD IK DUS DE EERSTE LETTER VAN ZIJN NAAM IN MIJN HAND GEKRATS MET EEN NAALD
LATER BEGON IK OOK OP ANDERE PLEKKEN TE SNIJDEN !!1
EN ALS MENSEN HET ZIEN ZEGGEN ZE ZO VAN JHA JE MOET NIET IN JEZELF SNIJDEN EN DAT SOORT DNGEN... MAAR DAT DOEN ZE ALLEEN MAAR OM ZOGENAAMD LIEF OVER TE KOMEN
EN NU VIND IK DAT DIT LEVEN GEEN ZIN HEEFT EN BEGRIJP IK NIET WAAROM MENSEN HET ZO LEUK VINDEN OM TE LEVEN .... IK HEB VOLGENS MIJN NIET ECHTE VRIENDEN ~IK MIS DIE GOEDE OUDE TIJD VAN DE BASISSCHOOL ~ EN DAN VRAAG IK ME OOK ECHT AF WAAROM GOD ME ZOVEEL PIJN DOET WAAROM IK~?? WAAROM ..... :( :(
HET ENIGE WAT IK NOG WIL IS ZELFMORRD PLEGEN
IK WIL OOK ZO GRAAG RAPPER WORDEN MAAR....
ALS IK KIIJK MAAR DIE RAPPERS HEBBEN ZE ALTIJD ZO'N RAAR VERLEDEN GEHAD IK DOE NU HAVO/VWO EN DAT IS NIET ECHT IETS VOOR EEN RAPPER .....
WAAROM IK ??......
Datum:
05-05-2007
Naam:
MISS ANONIEM
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

DOE HET NIET !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Hay allemaal

Mijn verhaal is geen poëzie en het springt niet uit al de verhalen die je hier kan lezen maar hier is het:

Ik heb nooit echte vrienden gehad tot 2 jaar geleden, ik was 13, had oppeens 2 vriendinnen waar ik alles kon delen, een superlief die van me hield (nu nog). Ongeveer een jaar geleden stierf een van die vriendinnen samen met haar ouders in een ongeluk, mijn andere vriendin was er kapot van, ze kon niet slapen, eten, leren of ze dacht aan haar. En na een tijdje pleegde zij zelfmoord. Ik kon het gewoon niet aan, in 1 maand sterven u 2 beste vriendinnen, dat kan je gewoon niet bedenken. Ik had toen ook zelfmoordgedachten, maar gelukkig had ik iets waardoor ik er nu nog ben: mijn lief. Rond die tijd steunde hij me enorm, met arumenten als: 'jij weet hoe het is om iemand te verliezen, wil jij mij dat ook aandoen?' of 'Waarom zou je het doen? Om bij M. te geraken? Als je zelfmoord pleegt geraak je in de hel terwijl M. in de hemel zit!' praatte hij mij die zelfmoordgedachten uit de kop.

M.&L.: Ik zal jullie nooit vergeten, M.Y. R.I.P.
J.: Thanx om er tijdens de moeilijkste tijd van mijn (nog durend) leven te zijn.
Datum:
05-05-2007
Naam:
Sofie
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.