Zal maar even beginnen met leventje.
Tis nooit makkelijk geweest maar wel te doen genoeg leuke momenten tussen door.
Begon al toen ik jong was hielp me zelf altijd in de problemen omdat ik ADHD had en agresief was.
Me ouders konden dr niet echt mee omgaan, me ma laat me links liggen en me pa alcholist en ook agresie problemen.
Ook met sporten was het niet ideaal ben ooit een keer in coma geraakt door een val van de trap en daardor werd me evenwichts gevoel beschadigt.
Tevens had ik ook nog Astma dus moest altijd harder knokken dan de rest.
Dat was soms frustrerend maar bereikte mijn doelen.
Door de loop der tijd ook met de verkeerde mensen opgetrokken.
En zo ook mensen met alle moeite die dr bij hoord vaarwel moeten zeggen.
Op School ging het ook niet lekker concentreren was lastig en kreeg snel ruzie door mijn opvliegene karakter.
Ondanks dat had ik familie om op terug te vallen.
Nu ben ik weer een paar jaartje's verder in me leven en leek het even lekker te gaan.
Ben dr achter gekomen dat de groep met echte vrienden toch wel groot is en dat ze eigenlijk al die tijd toch wel steun hebben gegeven enzo werd het gevoel dat ik alles alleen moest doen minder.
Begon warmte te voelen, liefde om het maar zo te zeggen.
Daardoor ook minder knokken, volgens velen een ander mens.
Tot het moment dat ik word geconfronteerd met een sersie overleidens waaronder mijn oom, deze man was een heilige in mijn ogen en die van velen op zijn begrafenis kwamen +/- 500 man.
Heb dr een maand over gedaan om weer me zelf te worden.
Veel steun gehad van vrienden enzo, waar van een paar in het special.
Maar ik dacht tijdje dat ik BI sexueel was, dat is dus niet zo ik ben gewoon homo.
En dat ik klote want daar tegen kan je niet knokken.
Heb direct het gevoel dat je anders ben enzo.
Dat mensen op je neer kijken.
De droom van een vrouwtje met kinderen kan ik voorgoed vaarwel zeggen.
Ben sindsdien ook compleet ontspoort voel me compleet vertrapt.
Zeker omdat iedereen een vriendinnetje heb en ik zo iets simpels neit kan bewerkstelligen.
Het meisje krijgen is het probleem neit ben vrij aantrekkelijk en heb snel aanspraak maar kan dr niets mee.
Weet eigenlijk ook niet waarom ik het schrijf maar als ik dr een einde aan maak is mijn verhaal teminste ergens terug te vinden.
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.