Levensverhalen (pagina 1418)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom?

Ik zal me even voorstellen, ben een jongeman van 20, ik werk, en heb tamelijk veel keur bij het vrouwelijk geslacht. Tot zover het positieve. Men leven is getekend door negatieve gebeurtenissen. Men ouders zijn gescheiden toen ik twee jaar was, men moeder is hertrouwd tot men 16. Met men stiefvader kwam ik totaal niet overeen door het feit dat hij me niet accepteerde. Sloeg me regelmatig. Thuis ging het ook niet goed, men ma en stiefvader had eigen restaurant, veel schulden, tussen hen ging het ook niet goed, gevolg stiefvader reageerde agressie op mij af en me moeder is beginnen met drinken. Tot ik op me 16 in opstand kwam, heb me stiefvader verrot geslagen. Bijzondere jeugdzorg was ondertussen op de hoogte van situatie thuis, moest bij me vader gaan wonen plus verplicht gaan praten met een psycholoog. Bij men vader ging het tml goed, liep school. Tot men 18de, zei hij plots, ja je kan nie verder studeren. Ga maar werken, zoals ik moest doen. Had ik me even vergist in hem. Ben uiteindelijk gaan werken. Ben daar doodongelukkig, doe men werk graag, heb fijne collega's en goede verdienste. Wat is het probleem dan??? Gewoon had men toekomst anders voorgesteld. Doen waar ik zin in had, niet op een klotefabriek gaan werken. Heb men moeder ondertussen al bijna vier jaar niet gezien, weet dat ze ondertussen gescheiden en terug getrouwd is met een alcoholieker, drinkt nog steeds zwaar. Haar eens tegengekomen, herkende haar zij mij niet meer zag er slecht uit. Heb dan een meisje gehad Kim, 2.5 jaar met samen geweest zag haar doodgraag, maar zij heeft me laten staan. Had haar geld geleend 40.000 euro, voor haar schulden te betalen. Vier maand na ik dit gedaan had, maakte ze het simpel uit, heel men wereld storte in. Mijn eigen fout, feit. Maar toch, als je iemand graag ziet, ben je blind. Men leven stelt zich al het volgende nu voor. 7/7 gaan werken, werk in ploegen vroegen laten nacht. Weekends feestdagen. Nu zit ik in de vroegen beginnen om 06.00 tot 14.00 "thuiskomen" en terug vertrekken naar men bijverdienste tot 22.00. Zo wil ik niet meer leven, werken werken werken. Ben het kotsbeu. Hemel en hel bestaan. Iemand dat het goed geeft voor hem is het leven de hemel, voor mij de hel. Nochtans het heeft zin, als alles meegaat. Probeer nog steeds positief te denken, maar het gaat niet meer. Leven is mooi, maar je moet geluk hebben en het moet meezitten. Probleem is ook dat tegenwoordig allemaal draait om geld, het is niet belangrijk maar geen hebben is ook maar niks. We zullen zien hoe het afloopt, maar zie geen andere uitweg meer dan zelfmoord.
Datum:
05-05-2007
Naam:
Steve
Leeftijd:
20
Provincie:
Zeeland

Helemaal zat van alles!!

Ik ben vroeger sexueel misbruikt geweest. Nu heb ik er moeite mee om intiem te zijn. Alleen het helpt er niet bij, als je vriend ook nog eens naar porno kijkt. Ook al is het een strijd voor hem. Ik wordt gewoon zat van alles. Want hij blijft ook nog eens liegen daarover. Ik kom voor mezelf niet verder. Ben spuugzat van het leven!! Als ik geen christen was, wist ik het wel. Maar ik durf het gewoon niet. Zal blij zijn wanneer het leven hier voorbij is.....!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Datum:
05-05-2007
Naam:
Anonymous
Leeftijd:
29
Provincie:
Noord-holland

liefde is niet voor mij weggelegd

Een leven zonder liefde is gewoon ondragelijk voor me geworden. Ben altijd afgewezen door mensen waar ik verliefd op was.nu ook weer !!Heb een leeg gevoel van binnen en moet veel huilen. Iedere dag is gewoon weer een opgave voor mij. Het zou zoveel minder pijn doen als ik er niet meer zou zijn.
Datum:
05-05-2007
Naam:
jack
Leeftijd:
46
Provincie:
Noord-brabant

Waarom

Hallo, ik ben hier toevallig gekomen en wil toch even men verhaal kwijt. Ik ben een jongeman van 20, maar ik heb het verdomd niet gemakkelijk. Ik ben het zat. Alles is begonne sinds men ouders zijn gescheiden, toen ik twee was. Heb het nooit geweten een gelukkig gezin. Men moeder is sindsdien twee x hertrouwd, ondertussen twee x terug gescheiden. Men stiefvader daar is ze met getrouwd geweest tot ik 16 was. Heeft me nooit kunne verdragen, nooit geaccepteerd om wie ik was. Kreeg ik er vrij veel klop van tot ik 16 was, dan heb ik hem klop gegeven. Men moeder zat ondertussen zwaar aan de drank, nu nog steeds. Bijgevolg het ging niet goed tussen hen daarmee reageerde men stiefpa dat af op mij. Ben naar men vader verhuisd, maar was niet makkelijk. Heb men moeder dan bijna 4 jaar niet gezien. Is ondertussen een levend lijk. Afgetakeld van de drank tot en met, problemen tot en met. Heb van me hart een steen gemaakt en haar gezegd dat ik haar niet meer wil zien, klinkt egoïstisch maar het is voor men eigen goed. Heeft me al genoeg gebroken. Men vader heeft me in februari onlangs aan de deur gezet, heeft een vriendin, wilt mijn kamer gebruiken voor die haar dochter. Fucked up, kan niet alleen gaan wonen, wegens geen geld. Ik werk wel. Mooie verdienste, maar ja toen ik nog samen was met men ex, had haar geld geleend, 40.000 euro, Na twee jaar en half gedaan zij uitgemaakt. Door men eigen schuld, eigen goedheid in de zak gezet geweest. Niet op papier gezet geweest. Probeer van elke dag het beste te maken. Vind van mezelf, ben veel te jong, alles moet nog beginnen, maar toch, voor mij hoeft het niet meer. De mensen vormen je karkater tot wie je bent. Vrienden zeggen het heeft zin. Ik vraag me dan af wat heeft nog zin. Hoop dat ik er uit kom, weet dat men tik nog moet komen, maar zoals ik me nu voel, zie ik het niet meer zitten. Moet me belastingen betalen, heb het geld niet, geen onderdak meer, voor het ocmw verdien ik te veel, toch geraak ik er niet uit. Ohja ik zal wel zien, probeer nog steeds positief na te denken, maar men breekpunt is niet zo ver af meer
Datum:
05-05-2007
Naam:
Steve
Leeftijd:
20
Provincie:
Zeeland

MIJN LEVEN IS NIETS MEER WAARD

Hey, vroeger in de lagere school was ik een van de populairste meisjes op school, ik zat nooit zonder lief, ik was de slimste van de klas,... . Maar sinds dat ik in het eerste jaar zit wordt ik gehaat door de hele klas, ben ik een 5 tal kilo's bijgekomen, heb ik slechte punten, zie ik overal waar ik kom mensen over mij roddelen, ik wordt nooit door iemand gekozen om in een groepje ermee samen te werken, zit ik al 5 maand zonder lief, en mijn ouders maken mij elke dag een paar keer duidelijk dat ze liever een zoon hadden gehad,... . Ik begon al met in mijn armen te snijden en ik denk elke dag meer en meer aan zelfmoord. MIJN LEVEN IS GEWOON NIETS MEER WAARD
Datum:
05-05-2007
Naam:
L.
Leeftijd:
13
Provincie:
Friesland

ik weet het niet meer, ik weet het echt niet meer.

pff mijn leven is ene grote hell en net als je denkt dat het wat beter gaat komt de volgende tegenslag weer en val je nog dieper in die put dan dat je al was. Op dit moment heb ik echt het gevoel dat ik der niet meer uitkom.

Het constant ruzie met me ouders ik mag ze gewoon niet, en ik vond me vader altijd zo aardig maar dat is sterk verandert nu mijn ma wil dat me pa naar haar luisters. Me pa is nooit thuis dus hij weet niet wat er speelt. En ik snap ook wel dat tie hard werk voor alles maar hij kiest altijd me ma der kant terwijl hij helemaal neit weet wat er aan de hand is. Ik ben echt heel depri nu. Ben sinds koninginnendag het huis uit omdat ik echt hele erge ruzie heb gehad met me ouders. me ma wou me niet meer zien en die week daarvoor was ik ook al bijna weg. Net werd ik dus gebeld door me vader dat tie een gedichtje had gevonden van mij waarin stond dat ik niet meer wou en alleen maar pijn had. Me pa zei we zijn natuurlijk niet goed genoeg voor je, me pa was zelfs aan het huilen.

En nu wil ik gewoon heel graag bij een jongen zijn die me 3 maanden geleden heeft gedumpt omdat tie niet meer wist wat tie met ma aanmoest. Ik mis hem vreselijk en wil hem terug elke dag denk ik aan hem. Maar hij wil het niet meer. Hij heeft nu ook bijna een andere vriendin en ik ben zo jaloers. Hij was alles voor me en ik deed ook alles voor hem. snap niet wat ik verkeert heb gedaan dat tie me niet meer hoeft. Hij zei dat tie van me hield en dat tie dat altijd zou doen maar dat was niet zo. 2 uur later was het uit. 2 uur nadat tie zei dat tie me nooit meer kwijt wou. en de volgende dag zei die dat tie van me hield en me een lekkerding vond. spelen met me gevoelens en hij wist dat ik me al kut voelde. Miss was het wel izjn bedoeling om me zo in de war te maken. Maar ik mis heb gewoon heel erg.

ik weet niet meer wat ik me me leven aanmoet. en er is op dit moment niemand waar ik naar toe kan iedereen is op vakantie.

Ik weet het niet meer ik weet het gewoon niet meer :'(
Datum:
05-05-2007
Naam:
stiertje
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

levensmoe

Mijn alvleesklier is letterlijk naar de kloten.
Na de zoveelste ziekenhuis opname zie ik het niet meer zitten en heb ik besloten om via medicijnen er een punt achter te zetten.
Datum:
05-05-2007
Naam:
Rene Ronde
Leeftijd:
38
Provincie:
Groningen

kapot

ik voel me zo verdrietig
en ik weet niet waarom
het voelt alsof een heleboel
mijn schuld is
ik voel me dik en lelijk
ik wil sterk zijn
ik wil een snelle dood
geen pijn
maar toch houdt iets me tegen
en daar baal ik van
kon iemand mij maar oppakken
en meenemen
naar een heel mooi plekje
waar ik heel gelukkig ben
ik wil niet meer dromen
ik wil het voelen
in me
ik wil het voelen
geluk geluk geluk
geef mij nou licht

Datum:
05-05-2007
Naam:
Denise
Leeftijd:
18
Provincie:
Friesland

zelfmoord poging

ik heb altijd ruzie thuis en het komt alemaal door mij!!
ik liep naar de Flat in onze wijk en ik stond bovenaan over de reling.
ik stond op het punt te springen toen een vriendin mij tegen houd.
ze vroeg de kleren van mijn lijf om te vragen wat er was gebeurd en waarom
ik zei:''waarom zou ik hier nog moeten zijn niemand heeft mij nodig.!''
ze zei dat er veel mensen waren die van mij hielden en al dat soort dingen.
mijnouders weten het nog niet maar binnenort ben ik er niet meer!
Datum:
05-05-2007
Naam:
anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Groningen

Waarom

Ik heb op zich geen verkeerde jeugd gehad. Ik had een vader die wel veel werkte en die zo op z'n tijd aanvallen had van woede. Ik was bang voor hem Met hem heb ik ook geen goed contact gehad. Hij was ook iemand die volgens mij niet veel praatte. Mijn vader ging dood toen ik 15 was. En daarna begon de ellende. Toen ik 16 was deed ik mijn eerste zelfmoordpoging... met pillen. Ik dacht dat dit het einde was maar helaas werd ik wakker. Ik had zitten huilen bij mijn moeder. Daarna ging ik naar een psych centrum... twee jaar... werken aan jezelf. Toen mijn vader stierf knapte er iets in mij alleen besefte ik dat niet op dat moment. het leventje van mij ging mis, ik trok me steeds meer terug en ik durfde eigenlijk nergens meer naartoe. Later is het voor een deel bijgetrokken maar ik geloof niet dat ik ooit echt de oude ben geworden. Ik heb later nog wel een paar pogingen gedaan. Drank en pillen, maar ik ben eigenlijk te bang om het proces van doodgaan mee te maken. Daarom leef ik nog.

Ik kom uit een gezin waarvan de jongens nogal zwaarmoedig zijn en allen hebben psych hulp gehad. Ikzelf ook, tweemaal zelfs. Mijn moeder heft zelf ook geprobeerd zich van het leven te beroven en dat was niet gelukt. uiteindelijk wel, door heel slecht met haar gezondheid om te gaan. Ook een manier.

Nu, sinds ruim twee maanden, moet ik mijn moeder missen en ik heb nu geen ouders meer. En nu? De wil om te leven... nogmaals... ik ben bang om dood te gaan maar ik sta wel elke keer met tegenzin op. Ik heb een baan, weinig vrienden (had best meer kunnen zijn maar de tegenzin om te leven weerhoud me om te leven en om van het leven te genieten). Ik ben getrouwd met een lieve vrouw en ik heb twee lieve kinderen.

Waarom ik dit allemaal opschrijf... ik weet het niet. Onsamenhangend. Ik zou het liefste er gewoon niet meer zijn. Maar ik ben bang. Voor de dood zelf
Datum:
04-05-2007
Naam:
Henk Doorn
Leeftijd:
42
Provincie:
Flevoland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.