Levensverhalen (pagina 1419)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Where Are They Now?

Enkele jaren geleden was ik een normale tiener; ik had veel vriendinnen waar ik zo nu en dan eens mee afsprak en ik was gelukkig. In het eerste middelbaar is het verkeerd gelopen...Een nieuwe school, nieuwe mensen, nieuwe problemen...
Iedereen maakte vrienden en ik dus ook, maar na een tijd begon iedereen over me te roddelen. Niemand wou nog 'de vriendin van die slet' zijn, niemand wou nog zien wie ik echt was. Ik begin me te snijden, reageerde mijn woede af op mezelf, maar dat hielp niet. Dus begon ik aan zelfmoord te denken, deze gedachte is nog steeds niet uit mijn hoofd. Ik wil het niet, maar mijn 'vrienden' verplichten me.
Datum:
04-05-2007
Naam:
PinccLady
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Afscheidsbrief

Sorry dat het zo ver moest gaan
Ik kon het allemaal niet meer aan.
Iedereen heeft het geweten,
Maar niemand wilde het met de juiste maten meten.
Denkend dat het goed gaat met mij,
Ga ik nu verdwijnen van jullie zij.
Lang heb ik erover gedacht,
Wakker gelegen erover in de nacht.
Alles wat er gebeurd is,
Alle pijn en het vreselijke gemis.
Ik weet niet meer wie ik ben,
In mijn hoofd een boze stem.
Er is teveel gebeurd in mijn leven,
Om het te kunnen vergeten, ook al is het maar voor heel even.
Geen dag voorbij zonder zorgen,
Niet vandaag en ook niet morgen.
Denk toch niet zoveel aan de dood en doe eens positief,
Ik weet niet eens meer wat dat is, wat is dat “lief”.
Geen liefde weten te voelen,
Nu weet ik wat mensen met leegte bedoelen.
Alles lijkt zo dood en kil,
In mij wordt het dan uiteindelijk stil.
Stilte die ik jarenlang nodig heb gehad,
Waar ik in mijn donkere nachten om bad.
Nooit gezegd wat ik wilde, ik wil ook aandacht!
Of had je zoiets zelf ook al bedacht?
Ik zette mezelf altijd op de tweede plek,
Bij iedereen, maar nu is het mijn dag, dus verrek.
Ik mocht er ook zijn, zonder dat iedereen boos is,
Leven zonder pijn, het leven met een groot gemis.
Teveel is er gebeurd in zeer korte tijd,
Ik heb van veel dingen zo’n spijt.
Dingen die ik heb gedaan en nog wilde doen,
Voor de laatste keer iets uithalen, of het krijgen van een zoen.
Liefde is wat ik wilde en een luisterend oor,
Dringt het dan nu eindelijk tot jullie door?
Ik ben niet meer het stille meisje dat ik altijd was,
Met het vallen van mijn masker brak ook het glas.
Het glas viel in duizend stukken uiteen,
Daarmee verwondde ik vervolgens mijn been.
Waarom doen mensen zoiets, kun je je afvragen,
Vraag liever aan ze: wil je er met me over praten?
Het is nu te laat bij mij,
Hopelijk kunnen jullie anderen wél helpen, wees voor hen blij.
Terwijl dit gedicht ten einde loopt,
Doet waarschijnlijk mijn leven dat ook.
Het enige wat mij nog wacht is de dood,
Hopelijk het licht en niet de zwarte rook.
Vergeving is het enige wat ik nog van jullie vraag,
Misschien lukt het een andere keer en niet meer vandaag.
Het spijt me voor het verdriet dat ik heb gebracht,
Maar ik heb alles getracht.
Getracht het goede te doen voor een fijn en goed leven,
Het mocht niet lang duren, het duurde zelfs niet heel even.
Geen geluk en liefde zoals ik die had gewild,
Daarom heb ik mezelf nu “gekilled”.
“ik kan het niet meer aan, ik trek dit niet meer” is wat ik vaak heb gezegd,
Het leven doet mij teveel zeer, dus nu zeg ik vaarwel en terecht.
Hiermee doe ik jullie allen veel pijn,
Maar ik kan niet meer anders, het moet zo zijn.
Denk aan mij en vergeet mij niet,
Ik sta aan jullie zij, ook als je me niet ziet.
Ik houd van jullie en jullie hopelijk van mij,
Denk aan de toekomst en wordt maar gauw weer blij…
Datum:
04-05-2007
Naam:
---~~~---
Leeftijd:
19
Provincie:
Overijssel

Kanker Leven

ik heb nu wel zelfmoord neigingen door klappen thuis en problemen overal kheb gwn een kanker leven als de kanker
Datum:
04-05-2007
Naam:
naamloos
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Zie alles negatief

Ik zie niks meer positief. Ik ben gepest, heb hele erge woorden naar me toe gekregen waarin ik ben gaan geloven. Ik slik medicijnen voor epilepsie waar ik me zo moe door voel en dat het afgelopen jaar allemaal veel inpact op me heeft gehad. Ik heb geen school geen vriend en zie alles negatief. M'n ouders hebben vaak ruzie, al vinden hun van niet. Ik walg van mezelf. Ik zit in therapie met mensen waarvan ik weet die zelfmoord heb willen plegen en dat doet veel met me. Ik heb al zo vaak aan zelfmoord gedacht maar durf het niet gelukkig. Ik moet heel veel moeite doen om positief te blijven denken.
Datum:
04-05-2007
Naam:
Jodi
Leeftijd:
18
Provincie:
Noord-brabant

ik wil zelfmoord plegen

ik ben een meisje met niet veel problemen juist een paar op school. alle je dat zeggne da mensen die ik ken! en voor iedereen lijk ik perfect. mooi,lief, redelijk slim???,zacht , sterk en onkwetsbaar
Maar zo voel en ben ik HELEMAAL NIET!!!
ik ben mss wel mooi, en en doe me lief voor , ik leer mss wel beetje, ik doe me mss acht voor, ik ben gewon sterk met mijn lichaan en spieren maar ik voel me slap en alleen.. ik voel me net alsof er niemand om me geeft!!!! ik weet dat dat nie zo is mensen hebben mij graag maat nie om wie ik echt ben!!! in t echt ben ik een meisje dat bang is om zich echt aan de buitenweerled telaten tonen! da vroegere ik was msswel zo. maar ik ben op een dag en ik zal nooit vergeten welke verkracht! het was om een zaterdag da dag voor nieuwjaar! vorigjaar! iedereen denkt dat ik daarover ben maar eigelijk ben ik nog steeds bang als ik allen moet buiten komen! of als mijn vriend en ik iets willen doe... ik; kan het gfewoon niet meer aan!!!! ik wil gewoon dood en julie denken mss ja u ze is verkracht geweest is dat al is het daarom allee!!! NEE, ik heb nog tegen niemand gezegt dat is verkracht ben geweest tegen NIEMAND!!!
mijn 'beste' vriendin was verkracht door haat oudere broer ne zij heeft dat aan bijna al mijn vrienden verteld! en ja u al mlijn vrienden hebben nu medelijde met haar enzo maar ja ik zit daar wel hé! Mert mij is HET ook gebuirt!!! het voeld alsof er niemad-nd medelijde met mij heft maar ja dan denk ik in mezelf dat ban ok niet hé je durft het tegen niemand zeggen!
ik kan er ook niet aandoen dat ik daar niet klaar voor ben! ik durf het gewoon niet! maar ik zou het zo graag is allemal tegen iemand vertellen alles ALLES wat er is en dat ik dood wil enzo! kunnen jullie mij HELPEN PLZ! echt ik wil dood en k heb geprobeert mijn pols over te snijden maar... mijn mes wilde er nie door gaan!è dus dat heeft mlij leven gered voon nu toch! hoe lang zal het nog duren !!!! ik wil dood!!! maar ik ben mijn leven nog niet bue ! ikj wil weten wie ik ben in de toekomst en ik wil dat mensen da echte ik leren kennen !! maar ik ben godverdomme veel te bang !!!!
Datum:
04-05-2007
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

ik snij mijzelf en wil er van af

hay,
ik ben een meisje van 12 jaar
k woon in West-Vlanderen (belgië)
ik heb veel problemen op schoool,k heb slechte vrienden,en vriendinnen met veel problemen die hun hard luchten bij mij!
maar ik kan dat niet meer aan en daarom snijd ik mij zelf. k vind het echt verschrikkelijk en ik doe het altijd maar meer en meer! HELP mij ik wil er van af!
ik zeg je doe het NIE!!! eenmaal je er aan begint kun je er niet meer van af.
Datum:
04-05-2007
Naam:
ononiem
Leeftijd:
12
Provincie:
Limburg

alles is ineens zo anders

Mijn leven. Ik heb aardige ouders een leuk broertje van 11 waar ik vaak ruzie mee heb maar tjah iedereen heeft dat wel eens.
We hebben het financieel goed wonen in een mooi huis mijn examens beginnen over 2 weken 5 HAVO

bijna 6 weken geleden is het al sinds de dood van 2 jongens.
3 jongens zijn op een avond gaan auto rijden ze reden te hard en knalde tegen een boom op en vlogen het water in. De ene was opslag dood doordat hij zijn nek had gebroken de ander is verdronken en de derde heeft het overleefd.

de jongen die verdronken is vond mij leuk zo leuk hij was helemaal gek op me. Ik heb hem vaak afgewezen ik vond hem heel aardig maar leuk nee dat niet.
Op een donderdag avond kwam hij mij bijles geven voor scheikunde het was zo lief van hem ik begon nu toch echt gevoelens voor hem te krijgen en toen was hij zondag opeens dood.
Mijn leven is zo veranderd ik denk nu de hele tijd waarom het is niet eerlijk ik kan nu vrolijk verder leven en hij niet.

Ik heb sinds een week een vriend hij is dol op me ik ook op hem maar bij alles wat ik doe moet ik aan de jongen denken die is overleden.

Met valentijnsdag heb ik een kaart van hem gekregen met een knuffel hondje eraan. Het ligt nu elke nacht bij mij in bed.

Ik heb 1 goede vriendin echt een hele goede.

En toch ik ben sinds het ongeluk zo ongelukkig ik laat het niet merken aan mensen maar ik wil weg ik wil er niet meer zijn ik ben het zat het leven is niet eerlijk

Mijn oma is een week na de jongens hun dood ook nog eens overleden en het deed me gewoon helemaal niets het is zo erg want me oma was zo lief ... het is zo vreemd
ik ben het gewoon helemaal zat.

De vrienden van de jonge die is overleden daar ging ik na de dood van hem veel mee om het steunde me en ik dacht dat ze het fijn vonden dat ik er ook was. Tot op een avond ik smste met daniel en vroeg of ik ook mocht komen en toen zei hij nee de meisjes vinden het niet fijn.
Weet je meisjes vrouwen ik kan er niet mee opschieten ik haat ze.

nou ja dit was mijn verhaal het valt in het niets met al die erge verhalen die ik heb gelezen op deze site maar toch ik zie het gewoon niet meer zitten
Datum:
04-05-2007
Naam:
...
Leeftijd:
16
Provincie:
Zuid-holland

triest

Toen ik klein was, had ik een mooi leventje. Lieve ouders, lieve broer, ze zorgden erg goed voor me.
In oktober 2005 heeft mijn lieve broer zelfmoord gepleegd. Hij was mijn beste vriend en ik kon altijd op hem rekenen. Ik mis hem super hard, elke dag, elk uur. Gelukkig steunden mijn vrienden, familie en mijn lieve vriend me.
Het probleem is dat mijn liefje boos op me is. om iets dat in het verleden gebeurt is. Hij ziet het niet meer zitten met mij.
Ik voel me doodongelukkig nu. Hij is diegene die me gelukkig doet voelen als ik triest ben of als ik mijn broer mis. Hij is fantastisch en ik wil hem absoluut niet kwijt.
Hij is soms erg onzeker en ik voel me schuldig dat ik dat gevoel niet kan wegnemen.
Zonder hem wil ik niet leven. Hij is mijn lichtpuntje. Het spookt sterk in mijn hoofd om zelmfoord te plegen. Ik zou alleen niet weten hoe en ik zou het waarschijnlijk ook niet durven. Daar ben ik te laf voor.
Als ik hem niet meer heb dan heeft het leven geen zin meer voor me. Kon iemand mij maar gewoon afschieten...
kus
Datum:
04-05-2007
Naam:
K.
Leeftijd:
16
Provincie:
Limburg

ik heb geen reden meer

Zoals veel andere mensen is mijn leven mislukt. Ik weet dat ik zelf niet dom zijn, dat ik geen slecht mens ben, maar in onze maatschappij as je valt, heb je gewoon pech. Het interesseert niemand.
Iedereen wendt hun blik af tot het te laat is. Ik ben nu levensmoe. Te veel mensen hebben me te veel pijn gedaan. Elke dag heb ik hoofdpijn en ik voel geen reden meer om te leven. Ik kan mensengedrag de wereld niet veranderen, maar ik kan kiezen niet mee te doen.
Datum:
04-05-2007
Naam:
marc
Leeftijd:
31
Provincie:
Utrecht

waarom

waarom zou je zelfmoord willen plegen dat is toch nergens voor nodig. als het echt zo erg is dan ga je toch met iemand praten das veel beter dan zelfmoord plegen
Datum:
04-05-2007
Naam:
latoya
Leeftijd:
19
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.