Levensverhalen (pagina 1411)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Voor de liefhebbers..

Wat een erge verhalen! Lees deze tekst, misschien heb je er wat aan...vooral onder vers 4........

Zoek en u zult vinden! Bid en u zult ontvangen!

Een psalm van David.
De HEER is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.
[2] Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water,

[3] hij geeft mij nieuwe kracht*
en leidt mij langs veilige paden
tot eer van zijn naam.
[4] Al gaat mijn weg
door een donker dal,
ik vrees geen gevaar,
want u bent bij mij,
uw stok en uw staf,
zij geven mij moed.

[5] U nodigt mij aan tafel
voor het oog van de vijand,
u zalft mijn hoofd met olie,
mijn beker vloeit over.

[6] Geluk en genade volgen mij
alle dagen van mijn leven,
ik keer terug in het huis van de HEER
tot in lengte van dagen.
Datum:
11-05-2007
Naam:
Enrique
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Waarom..?

ik weet niet meer wat ik wil... alleen dat m'n ouders van me af zijn.. m'n vader is een alkoholist en drinkt elke avond minimaal 4 flessen wijn. ik moet zorgen dat ik vroeg op bed lig in ieder geval voor mijn vader dronken is. hij heeft vaak een agressieve dronk. ik ben 19 jaar oud en zit nog op school. hij wil dat ik weg ga. dat zegt ie elke dag. ik hou van m'n vader maar hij niet van mij. ook dat moet ik bijna elke dag aanhoren. 'ik hou niet van je!! wat moet je hier nog!! je bent mijn dochter niet meer, ik wil niets meer met je te maken hebben'. dit doet zo'n pijn! Mijn moeder is altijd boos op me want volgends haar is het mijn schuld dat m'n vader naar de drank grijpt.. dit doet zo'n zeer!! en elke keer als ze dat zegt begin ik het steeds meer te geloven. ik wil niet meer naar huis maar ik moet wel want ik heb verder nergens waar ik naar toe kan... ik heb littekens in m;n arm omdat ik het steeds probeer. maar het lukt niet.het doet zo'n pijn! ik ben wanhopig!
Datum:
11-05-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

pijn

3 maanden geleden wou ik zelfmoord doen.
Ik wist nog niet hoe, tot iemand mij een tip gaf.
Ze vertelde mij dat je via pillen kon sterven.
Dus ik liep al zeker een week met het gedacht rond, steeds depressieve muziek opzetten, het gevoel zelf opzoeken.
Ik was het leven echt kotsbeu...
Dus ik stond op kleede mij aan, stak een doos pillen in mijn boekentas als mijn moeder even niet keek en ging naar school.
De dag begon best wel goed en was het niet van, plan.
maar toen vond mijn vriendin die doos pillen in mijn boekentas, ze wou weten wat er aan de hand was maar dat kon ik haar niet zeggen.
Ze ging het tegen de rest van onze vriendinnen zeggen en er kwam een gemeen mens naar mij.
Ze zei me dat ik het niet zou durven doen.
Dus ik pakte mijn doosje pillen en ging naar de wc.
Het enige dat ik me nog herinner was dat gevoel dat ik had en toen ik wakker werd in het ziekenhuis.
Vraag me niet hoeveel en wat ik heb geslikt want dat weet ik niet meer.
Maar ik weet wel dat het me bijna gelukt was en dat ik bijna vrij was.
Ik heb naar een psychiater gemoeten, maar dat werkte niet.
Dus hebben ze mij aan de anti depressiva gezet.
En nu is mijn leven veel verbeterd.
Nu heb ik een lief, goede punten en betere vrienden dan ik kan wensen.
Maar soms wou ik toch dat het me gelukt was ...
Datum:
11-05-2007
Naam:
selleslags wendy
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

moeilijk

hoi allemaal, anderhalf jaar geleden ben ik gescheiden, mijn ex had en heeft het er erg moeilijk mee, maar als een relatie niet meer gaat moet je ermee stoppen voor de ander er ook aan onderdoor gaat. het laatste jaar is een rampjaar, ik heb mijn ex door omstandigheden 8 maanden opgevangen en in huis gehad, maar ik ging hier zelf aan onderdoor en heb besloten om echt voor mezelf te gaan kiezen.. gisteravond heeft mijn ex voor de 5e maal sinds het afgelopen jaar zelfmoord proberen te plegen, jullie willen niet weten wat dit voor invloed op mij en de kids heeft, pijn, verdriet, machteloosheid, woede en angst... een mengeling van gevoelens om gek van te worden.. hoe kan een vader zijn kids dit aandoen???????? ik snap best dat je zo verdrietig kan zijn en dat er in jou ogen niets meer is, maar vecht, vecht verdomme net als ik voor het leven, want ook ik MOET vechten voor mijn kids.. Zelfmoord heeft te maken met intens verdriet, geen uitweg meer zien, maar lieve mensen en kids die ik ook op deze site veel tegenkom... het leven is MOOI, er is of komt altijd weer een lichtpuntje ook al zit je nog zo diep op de bodem van de put... de ladder staat klaar om weer naar boven te klimmen, grijp die ladder vast en klim heel langzaam uit die bodemloze put waar je nu inzit en je zal zien dat er echt geluk bestaat... maar kwijn niet weg in zelfmedelijden want dan gaat het zeker fout... ik moest dit ff kwijt en ik hoop echt dat jullie hulp gaan zoeken en dat je een heel mooi leven tegemoet gaat... heel veel sterkte... Ikzelf
Datum:
11-05-2007
Naam:
ikzelf
Leeftijd:
42
Provincie:
Utrecht

Genoeg

Hi,

moet gewoon effe me gedachten kwijt zonder dat er direct weer allerlei mensen in de stress schieten.
Ben nu 35 en heb regelmatig last van depressieve buien. Sta momenteel op de wachtlijst voor een klinische behandeling en kom regelmatig bij de psycholoog. Toch raak ik het niet kwijt. De wens om niet meer te willen leven. Iedere dag maar weer de hele wereld voor de gek houden en doen alsof je nog wilt leven. Allah (hzzn) heeft mij verboden om zelfmoord te plegen en dat is dan ook de enige reden dat ik nog leef. Maar ik wil het niet meer. Heb iedere keer weer een periode dat het goed gaat en dan stort ik weer in.
Op paier heb ik het goed voor elkaar, HBo opleiding, man die van me houdt, eigen huis, had een leuke baan etc. Volgens mijn omgeving ben ik vriendelijk, aardig en behulpzaam. Maar ik vind van niet. Ik verdien dit leven niet. Ik ben slecht, doe niet goed genoeg mijn best. IK verdien het niet dat mensen om mij geven.
En dan nog...ook al zou ik het verdienen...ik wil het niet. Het leven is zo namaak. Iedereen speelt toneel, de een ligt de ander op, we stelen. liegen bedriegen en gunnen elkaar niet het licht in de ogen. Overal oorlog en hongersnood en wat doe ik? Ik bid, help mijn omgeving waar ik kan maar dat is niet genoeg. Deze wereld is mij te smerig. Ik ben te laf en de bang om iets eraan te doen dus verdien ik het niet om hier te leven.
Oh, waarom...ik wil niet meer. Ik wou dat ik een computer file die geerased kon worden zonder dat iemand ooit van het bestaan af heeft geweten. Dat niemand mij mist, dat ik niemand verdriet doe. Gewoon non-excisting. Please.....
Datum:
10-05-2007
Naam:
flyer
Leeftijd:
35
Provincie:
Zuid-holland

...

Uit mijn vroegste herinneringen ken ik haar. Zij was een als een tante voor mij. Ik vond het fijn bij haar. Had ik haar dat nog maar mogen vertellen. Waarvoor is zij dit vergeten?

Nu ligt ze ergens op de bodem. God mag weten waar. Ik heb verdriet
Datum:
10-05-2007
Naam:
onbekend
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

Het einde bereikt...

Heb ik dan uiteindelijk toch het einde bereikt? Na al die jaren van ongelukkig zijn, mezelf niet begrijpen. Anders voelen. Ik kan niet meer.. ik ben op... In december een poging gedaan maar helaas gevonden. Had het maar wel gelukt... ik weet het laf misschien, ik weet dat ik er veel mensen mee pijn zal doen, maar als ik me er nou beter door voel? ik leef toch voor mezelf en niet voor een ander?
Medicijnen, praten en wat heeft het tot nu geholpen? niets...

ik kom hier niet meer uit...
Datum:
10-05-2007
Naam:
Snowwhite
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

ik kan niet meer

mijn leven staat al sinds mijn 6 op zijn kop. vanaf mijn 8ste dacht ik al aan zelf moord plegen..ik klim op het dak van school en wouw naar beneden springen. toen ik 10 was ben ik bij mijn moeder uit huis gehaalt. ze is een alcoholist en ze mishandelde mij. eerst kwam ik in een noodgezin te zitten...verschrikkelijk begint toen met snijden en krabben..daarna in een internaat...werd nog erger en je raad het al ik ging dieper snijden. mijn tante kon daar niet tegen en nam me in huis.bijna 2 jaar niks meer gedaan...tot ik hoorde dat ik bij haar weg moest omdat ze kanker kreeg..weer begon ik met snijden en krabben..daarna weer in een gastgezin, ging wel goed maar kon niet stoppen met snijden en krabben en mezelf de schuld vna dit alles te geven. toen kwam ik in een pleeggezin terecht...hier ben ik helemaal van de kart geraakt. naar 9 maanden daar weggehaalt. mijn armen en benen zat onder maar niemand merkte het.daarna kwam ik in een pleeggezin. waar het best tof is maar al het gezeik hier aan mijn hoofd daar kan ik niet tegen en ging gewoon verder met snijden...stond tijdje geleden op het schuurdakje door de bal van mijn pleegbroertje te pakken toen dacht ik zal ik naar beneden springen en proberen op mijn hoofd te landen? nu heb ik het 2 maanden vol gehouden om niet te krabben want dat had ik aan mijn vriend belooft....nu kan ik er niet meer tegen, mensen staan mijn te komanderen alsof ik hun slaaf ben..ik wil niet meer...ik kan niet meer...ik wil niet meer
Datum:
10-05-2007
Naam:
lunar
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-brabant

moeilijk

hallo iedereen
kheb het ook dikwijls moeilijk. kheb een bewogen jeugd gehad. de jeugd die me getekend heeft voor het leven. het is ni simpel om nu, in de hogeschool een normaal leven te proberen te leiden. je moet er tegen kunnen, tegen de grote drukte van presteren. ik ben altijd al een perfektionist geweest op vlak van school, maar nu is da ni meer haalbaar. ik maak mezelf erdoor kapot, ik word ziek en moe.... ik wil me gewoon bewijzen, ik ben bang om te falen. en wanneer ik faal, weet ik ni hoe ermee om te gaan. heb ook nog een poos gekrast. ik heb ingezien dat dat de oplossing niet was, en nu eet ik al m'n stress op? is dat de oplossing?
ook ni é, mo kzie geen andere uitweg
wie zelfmoord wil plegen, er is altijd of iets waarvoor je nog wil leven... als je diep genoeg zoekt en het wilt toegeven aan jezelf

sterkte iedereen !!!!!!
Datum:
10-05-2007
Naam:
ellie
Leeftijd:
18
Provincie:
Limburg

Leegte

Een vrolijke uitgaande normale meid van 20. Zo zien anderen mij al mijn hele leven. Maar stiekem voel ik mij al heel lang niet zo vrolijk.
Ik voel mij leeg, en dat wordt met de dag meer. Ik heb veel meegemaakt in mijn leven, en daar dacht ik alleen maar sterker van te kunnen worden. En dat is ergens ook zo. Maar niemand weet van mijn leven, niemand kent mij echt. Iedereen denkt dat ik een onbezorgd leventje heb gehad.. maar niets minder is waar.

Er bestaat voor mij geen grotere leegte, dan vrienden hebben, die je eigenlijk niet kennen. Konden net zo goed vreemden zijn.
Het is een enorm leeg en eenzaam gevoel, en ik weet niet hoe ik hier uit moet komen. Mensen kunnen heel makkelijk roepen dat je aan leuke dingen in het leven moet denken.....
Maar er is ergens een grens.. en ik denk dat ik die heel gauw ga bereiken.

Ik herken veel in anderen hun verhaal.. ik hoop op een lichtpuntje.. maar ik denk dat het allemaal gauw ophoudt...
Datum:
10-05-2007
Naam:
:)
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.