Levensverhalen (pagina 1381)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

voor iedereen die zelfmoord wil plegen...

de titel zegt het al, dit is een bericht voor de mensen die zelfmoord willen plegen... het leven lijkt nu kut, maar als je naar de toekomst kijkt zou je er nog iets van kunnen maken (vrouw/man, kinderen...) ik weet dat je met die pijn blijft zitten maar je zou er mee kunnen leven als je positief blijft denken, jullie komen er doorheen! ik weet het, Als jullie maar blijven doorzetten

beloof me dat jullie iets in het leven vinden wat het nog waard blijkt te zijn.

I hope this helps
iemand
Datum:
12-06-2007
Naam:
iemannnndddd -.-'
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

Je bent niet alleen

Hallo,

Ik ben en man van 29 jaar en ben 15 jaar depressief geweest. Mijn eigen vader heeft zelfmoord gepleegd op mijn 7de. Dit heeft een groot effect op mij gehad. Ik miste niet alleen een voorbeeld waar ik naar op kon kijken, maar ik werd er ook door gepest. Mijn vader leek altijd vrolijk en goed, maar hij was depressief en was schizofreen. Hierbij was hij erg agressief. Hij sloeg veel door overmatig drank en drugs gebruik. De rest van de wereld had dit niet gezien en gaf ons dan ook de schuld van zijn zelfdoding.
Ik (en het gezin) zijn daarna jaren geterroriseerd. Er gingen bakstenen door de ramen, we werden geslagen, achterna gejoeld, etc. Na 12 jaar pesten kon ik er niet meer tegen. Mijn depressie werd steeds sterker, waarna ik op mijn 22 ste een zelfmoordpoging deed door vergiftiging. Ik heb het geluk gehad dat ik gevonden werd door een vriendin.
Ze heeft mij toen naar de arts gebracht. Op dat moment voelde ik maar een ding: NEE DAT MAG JE NIET DOEN!!! De woede die ik toen voelde is nu dankbaarheid.
Ik ben gaan bellen met een stichting die mij het gevoel gaven dat ik niet alleen meer was. Ik was niet alleen in mijn leiden. Sterker nog er waren er veel meer!
Ik ben blijven bellen totdat ik langzaam het licht weer zag.

Door het werk ben ik zelf gaan werken voor de stichting. Nu luister ik naar anderen die ook hun verhaal kwijt willen en een oor of een schouder nodig hebben.....

Probeer te genieten van de steun die je van anderen krijgt op deze site en luister naar anderen. Als zij dit ook doen naar jou, dan hebben jullie steun aan elkaar! Zo kunnen jullie elkaar helpen naar een positiever leven....

Bij mij heeft het geholpen... Ik hoop ook voor jullie

Datum:
12-06-2007
Naam:
Gerard
Leeftijd:
29
Provincie:
Groningen

Een kut leven...

Mijn leven is net mijn kamer, een rotzooi die niet meer op te ruimen is.
Ik zie het leven niet echt meer zitten, maar probeer geen zelfmoord te plegen, hoe graag ik het ook wil..
Ik doe het voor mijn 'vrienden' waar ik nogal vaak ruzie mee heb, maar zelfmoord mag ik niet plegen.
Ik kan bij niemand mijn verhaal kwijt, want ik heb het gevoel dat ik niemand meer kan vertrouwen. Al sinds groep 3 niet meer...
ik ben gehecht aan een knuffeltje, waar ik mee gepest word.
Ik word al mijn hele leven gepest.
Als ik in bed lig, en ik ben nog wakker, kijk ik naar boven en denk: 'Hoe zou het daarboven zijn? Zou het daar beter zijn? Zou je daar vertrouwen in mensen kunnen hebben? Zijn daar wel mensen? Mischien kom je daar helemaal alleen... Het is in ieder geval vast beter dan hier...'
Ik denk daar zo vaak over na, dat ik er gewoon niet meer tegen kan.
En als ik dat probeer uit te leggen aan mijn vrienden, denken ze dat ik me aanstel.
Als mijn vriendinnen iets hebben, weet ik vaak niet eens wat ik moet zeggen omdat ik bang ben dat ze boos op me worden.
Maar dat worden ze toch sowieso, want dan vinden ze dat ik geen begrip heb voor hun probleem...
En dan word ik maar gehackt.
Ik wil zo snel mogelijk van dit leven af.. Kunnen jullie me misschien helpen?
Datum:
12-06-2007
Naam:
Dominique
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

ben zo moe...

k ben zo moe k wil niet meer..maar k heb een zoontje en moet dus verder maar k weet niet hoe k dit moet volhouden..
iedereen om my heen zeg altyd j heb het zo goed en j geniet van het leven...
schyn bedriegd, k weet niet hoe k dit aan kan..
k denk vaak aan hoe k het zal doen maar ben bang dat het pyn zal doen... en hoop stiekem op een ernstige ziekte die niet kan worden geholpen dan doe k de mensen om my heen niet zoveel verdriet en pyn!!!
Datum:
12-06-2007
Naam:
ben zo moe
Leeftijd:
35
Provincie:
Noord-brabant

Wat is de zin van het leven ? ik Weet het niet !!!

Wat is nou eigenlijk de zin van het leven.
Je word op de aarde gegooit daarna word je klaar gestoomd om te werken (als je niet ziek word of andere nare dingen krijgt) daarna ga je met pensoen maar je bent eigenlijk al te oud om echt leuke dingen te doen als je jong bent.
Bij mij overleed men moeder ook nog eens op men 16de .
Dan heb je nog een Vader en een broer over.
Een vader die nooit naar je uit kijkt en die alleen maar zegt dat je nu oud en wijs genoeg bent om voor je zelf te zorgen tewijl je nog niks hebt geleerd om dat men moeder te ziek was omhet over te kunnen brengen.
Waarom ben ik nou eigenlijk op deze aarde om alleen maar ellende te zien mensen die elkaar alleen maar verdriet doen en pijn doen oorlogen, berovingen , verkrachtingen , het mileu die we naar de kloten helpen enz enz enz
wat doe ik hier waarom is er geen knopje waar mee ik alles uit kan zetten gewoon weg van deze wereld.
Mensen zeggen altijd het leven is zo mooi en die kinderen in het 3de wereld land dan ?
en al die dieren die worden vermoord . nee dat mag wel weer maar een mens dood maken en opeten mag weer niet ik vind het allebij niet goed leven is leven.
Maar voor mij niet meer het gaat nu niet meer zolang duren eerst even afschijt nemen van een paar mensen en dan is het genoeg Klaar om deze shit wereld te gaan verlaten.

doei.
Datum:
12-06-2007
Naam:
mister x
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-holland

ik weet het niet meer

ik denk heel vaak aan zelfmoordplegen, meestal om dezelfde reden:
ruzie met mijn moeder.
als ik ruzie met haar heb draait ze helemaal door, ze geeft mij de schuld van alles, vroeger sloeg ze me en anders zegt ze dat ze mij niet had willen krijgen als kind.
het is heel deprimerend om te horen dat degene die je gemaakt heeft en waar jij heel veel van houd jou soms wel helemaal weg zou willen hebben...
Datum:
12-06-2007
Naam:
maaike
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

gifbeker vol onrecht

Ik zie de wereld als een gifbeker vol onrecht. Het leven verplicht ons die beker bitter gif tot de bodem te legen. Mijn leven is als een slechte film waarvan ik het vervolg niet wil kennen. Ik ben laaggeschoold en werkloos, leef in armoede en zie rondom me een economie die de rijken en de machtigen bevoordeeld en het milieu om zeep helpt. De mensheid is de kanker waaraan het ecosysteem langzaam sterft. De realiteit omhult me als een onoverwinbare duisternis. De angst een kind op de wereld te zetten brengt me er zelfs toe mijn seksualiteit te verwerpen. Ik heb het gevoel tijdens een apocalyptische eindtijd te leven. De vraag, aan mezelf gesteld, weerklinkt steeds vaker: wil ik zelfmoord plegen? Het kost steeds meer moeite 'nee' te antwoorden, terwijl ik bittere armoede moet weerstaan.
Enig enthousiasme een baan te vinden is er niet. Ik voel me cynisch en wanhopig...
Datum:
12-06-2007
Naam:
Kenny D'haeseleer
Leeftijd:
33
Provincie:
Limburg

Snijden

haayj ik ben een meisjee vn 15 een meisjee die altijd laCht (denken de mensen tenminsten) ik heb Opzich niet te klagen met wat ik allemaal bezit maar toch ben ik heel verdrietig en zit ik gewoon in de knoop met mezelf ik heb al veel te veel meegemaakt in het leven 2 vrienden overleden broertje overleden misbruikt door familie lid ouders uit elkaar en noem maar op vroeger dacht ik altijd na over zelf moor nu ook nog wel een laats had ik bijna overdosis genomen vn pillen maar mensen hielden me tegen toen ik was flauwgevallen en op de grond lach ik sny mezelf nu wel heel vaak in me polsen zit nu ook onder de litekens en heb nu een kruis op me pols staan maar ik wil nu niet meer dood want ik ben er achter gekomen dat er genoeg mensen vn mij houden maar alsnog blijf ik een meisje met grote litekens maar niemand die ze ziet en daar bedoel ik mee dat ik vn binne veel pijn heb maar dyt niemand dat ziet ik heb mezelf een masker op gezeft ik lach altijd ook al huil ik van binne maar ik wens jullie allemaal ook veel geluk xx rammetje
Datum:
12-06-2007
Naam:
rammetje
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

...

Als ik lees wat jullie allemaal meemaken, moet ik echt huilen. het doet pijn om aan jullie problemen te denken. gisteren heb ik te horen gekregen dat ik een vrienden zelfmoord heeft gepleegd... ze was jong, gezond, maar toch heeft ze ervoor gekozen om zich in alle stilte van het leven te benemen... hoe eenzaam en angstig moet ze wel niet geweest zijn om alleen te sterven? slaap zacht lieverd...
Datum:
12-06-2007
Naam:
...
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Diep diep teleurgesteld in maatschappij

Ik heb ongeveer hetzelfde als die 32-jarige hieronder. Godzijdank heb ik nu een adres in Zwitserland gevonden waar ik tegen een redelijke betaling naar een zacht einde kan. Ik ben als kind zeer zwaar mishandeld en op school gepest, verschillende malen politie gebeld die NOOIT iets hebben gedaan, wat ik ze nog immer niet vergeef. Nederlandse politie en Justitie zijn werkelijk de lafste van deze aardkloot. Heb een mislukte verhanging geprobeerd, maar ben sindsdien minder bang. Mensen die potentiele zelfmoordenaars tegen spreken of ze zelfs tegenwerken hebben werkelijk geen enkel besef van de dagelijkse hel waar die persoon doorheen gaat. Toon verdomme eens wat meer respect voor andermans leed en geef hem/haar de ruimte om er tussenuit te gaan. Ik heb jaren therapie gehad, zonder succes. Alles wat kon mislukken is mislukt in mijn leven en niets kan mij meer opbeuren. Ik zie de dood als een eeuwige slaap en ik vind slapen altijd al de fijnste beleving, alleen het wakker worden valt me immer zwaar. Nu wil ik heel heel graag gaan slapen zonder meer wakker te worden. Helaas moet ik wel naar het buitenland om het op deze manier voor elkaar te krijgen.
Datum:
12-06-2007
Naam:
J.
Leeftijd:
30
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.