Levensverhalen (pagina 1383)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

De gedachten

Hallo ik ben een meisje van net 12 jaar.
Ik sta helemaal alleen.
Geen vrienden meer, Me ouders geven niks om me en m'n familie ook niet.
Ik maak zo veel ellende mee.
M'n beste vriend heeft 4 maanden geleden zelfmoord gepleegt en ik was er egt helemaal kapot van.
Na dat hij dat had gedaan is m'n leven steeds zwaarder gaan worden.
En nu zie ik het helemaal niet meer zitten.
Ik snij mezelf nu al ongeveer 2 maanden.
Ik wil zelfmoord plegen.
Wand ja...
Wat heeft het leven nu eigenlijk nog voor zin ?
Het heeft gewoon geen zin meer.

-xxx-
Datum:
10-06-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

* - *

Zelfmoord.. Ik heb er soo vaak aan gedacht.. Ik denk er nog steeds elke dag aan. Ik heb so veel verdriet gehad zonder dat ook maar 1 iemand het wist. Ik kon het gewoon niet meer. Bijna..
Het is soms nog steeds moeilijk, maar het gaat nu wel weer beter.

Elke morgen weer,
begin ik met een lach,
ben ik blij en heb ik zin..
Alle mensen om me heen zien dan weer die lach,
elke dag opnieuw.
De blijdschap die ik bij me draag,
word langzaam vaag,
wanneer ik weer eens zie dat niemand het merkt..
Er elke dag weer voor te gaan,
de ochtend het moielijkst is,
wanneer ik geen kracht heb op te staan.
Wetend dat ook vandaag niemand de pijn zal zien,
wat ik elke dag weer door moet maken.
Niemand weet dat ik niet wil bestaaan,
omdat ik elke dag opnieuw de pijn
weer door me heen voel gaan..
Datum:
10-06-2007
Naam:
Elisa
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

ik weet het allemaal niet meer.

het begon allemaal 5 jaar geleden.
Ik bleef zitten in groep zes, en kwam dus in een andere klas.
Ik werd door die jongens in de klas heel vaak gepest vanwege me gewicht, want ik ben flink aan de maat.
en vooral tijdens zwemles in groep 6 was het erg.
Elke dag was het wel raak, naar leraren stappen hielp niet, uiteindelijk werd het gespest minder omdat we naar de school directeur waren gestapt.
na dat ging alles op de basisschool wel goed, ik was grote vrienden geworden met de pest kop!!! we konden goed met elkaar opschieten, tot de 1e kas van het VMBO.
Al vanaf de eerste dag was het alsof ik groep 6 opnieuw beleefde.
Maar dit maar was het wel erger dan groep 6.
Omdat ik aan de maat van zweet ik veel, en vooral door Gymles.
Het is voorgekomen dat na de gymles 3/4de van de klas om me heen stond en me helemaal onder spoten met deodorant.
Naar de mentor en coadinator gestapt en gepraat, maar dat hielp helemala niks.
Nu in de 2e van het vmbo heb ik nog last van die klas.
Het is zover gekomen dat ik niet op school kamp wou gaan door die hele klas.
Ik wou zelf van klas veranderen, door hoe klote ik me voel.
Ik heb hier thuis vaak zitten nadenken over zelfmoord.
Ik heb hier messen en luchtdruk buksen liggen.
Ik heb er vaak over nagedacht om die lucht buks tegen me hoofd aan te zetten, en de trekker over te halen.
Maar ik was te laf om het tedoen.
Maar school was niet het enige.
Hier thuis zit ik niet meer lekker in me vel, en dat komt vooral door me vader.
Als ik maar iets op de tafel laat liggen dan krijg ik al een grote bek van hem, en als ik vraag of zijn spullen dan op tafel mogen leggen, dan moet ik helemaal gaan oppassen.
Laatst gingen we kijken voor een nieuwe mountainbike voor mij, we hadden er een gevonden, maar die was teklein voor mij, en dus zei ik nee, want hij is teklein.
En dna gaat me vader me weer naampjes geven zoals kampioen moeilijkdoen.
Nog zoiets.
gister(09-06-07) gingen we gourmetten, en me vader zette muziek aan, en ik vond het geen mooie muziek, dus ik zei paar keer van wat een slechte muziek.
waarop me vader Radio Veronica aanzet(die we altijd in het weekend aan hebben staan.)
Me moeder en broer zeiden er niks op.
maar me vader zei ook niks, maar soms blikken die we uitwisselen zegt al genoeg.
Vandaag(10-06-07) gingen we barbequen, en maakte me vader de opmerking:"Ik zet veronica maar aan, anders hebben we toch de hele tijd gezeik of hem."
Leuk hoor als je eigen vader zoiets zegt.
ik word er onwijs verdrietig van, en wil soms wel eens een eind an me leven maken.
Het is zo erg geworden thuis dat ik niet meer met me vader ik een kamer wil zitten soms.
Ik heb aan verschillende dingen zitten denken.
Medicijnen, luchtbuks, mes en dat soort dingen.

Ik zie het gewoon echt niet meer zitten.
Ik op school dacht ik een goede vriend te hebben.
Ik was er een dag niet, wat ik moest naar het ziekenhuis voor een paar onderzoekjes.
Gaat hij lopen rond roepen dat ik naar het ziekenhuis was voor een liposuctie.

Dan vertrouw je iemand, en dan heb je dat opeens.

Doordat gedoe ben ik flink aan mezelf gaan twijfelen.
Is het wel goed dat ik ben geboren.
Was me familie niet beter af zonder mij?
en dat soort dingen.

Ik weet het echt niet meer.
Datum:
10-06-2007
Naam:
j.e.o.
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Ik weet het niet meer!

Hallo,
ik ben een meisje van 13 nu ik een paar verhaaltjes heb gelezen. denk ik dat jullie problemen nog erger zijn dan die van mij.
ik ben misschien wel jong maar ben wijs.
ik ben nog nooit gepest om eerlijk te zijn ik ben de populaire type geweest. maar doordat er veel mensen jaloers waren ontstonden roddels die totaal niet waar zijn en doordat kreeg ik steeds meer vijanden ik ben iemand die vel uit de hoek kan komen. op school lijk ik de stoere type. maar bij mij thuis gaat het heel anders. soms denk ik zo van dat ik niks krijg dat me ouders niet van me houden etc. maar ik weet het eigenlijk niet. vandaag ik wou uit het raam springen maar op het moment dat ik wou springen trok me zus en me moeder me naar achter. ik begrijp het leven niet. ik heb letterlijk niemand tege wie ik me problemen kan vertelle ZO VAAK HEB IK HET GEPROBEERD MAAR NIEMAND KAN ZICH IN MIJN SCHOENEN PLAATSEN. ik ben gewoon TE moe. ik kan gewoon niet leven ik heb 2x in me arm gesneden. niemand die het ziet. kbegrijp het niet ze denken alleen maar aan lol leuke dinge en lachen. maar ze vrage niet eens ''anissa hoe gaat het'' al die shit enz? ik ben geen schijterd. maar toch word ik steeds tegen gehouden. ik ben bang. ik weet gewoon niet wie echt van me houdt. ik wil ze pijn doen ik wil dat ze gaan huilen wanneer ik dood ben! kheb goeie tijden met me vrienden&familie en slechte tijden. maar het enigste waar ik echt naar verlang. zijn de woorden ''ik hou van jou'' verder niks meer. ik hou zoveel van me kleine zusje en zij is ook 1 van de redenen dat ik steeds maar van ged8e verander
Datum:
10-06-2007
Naam:
A.
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

Waarom Leef ik

Ik Wil niet leven,,
ik heb geen hoop meer dat het ooit goed komt , alles in me leve is verpest , ikheb geen ouders en ik woon bij me neef en me broer
Ik Word gediscrimineert en dat is zwaar pijnlijk als je iedere dag word bedreigt of uitgescholde omdat je licht getint bent , Omdat je marokkaans bent , ik was ook liever bij familie in marokko gebleve maar dat kon niet helaas.
Ik Wil dood voor Alles weggaan
dan is iedereen blij tog
me neef en me broer niet dan maar die kunnen zonder mij ook wel
ik denk dat ik alleen maar lastig ben en dat niemand me mag
ook de mensen niet die seggen dat se me vriende sijn
als ik probleme heb zoals nu zijn ze weg , se hebbe altijd zo een dom smoesje
ik kan er niet mer tegen
soms kan ik thuis niet eens binne , dan moet ik op straat slapen...
gellukkig kan ik dan soms nog wel bij een iemand terecht die wel een echte vriend is hij helpt me altijd , maar een iemand is niet genoeg om te leven
Ik wil zelfmoord plege om die redenen en nog meer dingen die me lefe stuk maake

Yassin,,
Datum:
10-06-2007
Naam:
Yassin
Leeftijd:
9
Provincie:
Noord-holland

....

Waneer gaat dit nou eens ophoude al die pijn en verdriet ,.. heb jij soms ookd at je het licht even niet meer ziet !
ik heb dat nu egt te vaak daarom denk ik vaak dat het beter is als ik ga ergens waarpijn en evrdriet je niet de baas spelen . ergons waar je alles met iedreen kan delen . een vriend die komt om armen en je hoop geeft om te leven ook al is het maare heel even ! ik wil niet meer er komt snel een eind aan dit stome leven
af shrn
Datum:
10-06-2007
Naam:
ANONIME
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Alone

I don't want to do this anymore. People are changing around me. I don't remember then anymore, can't see their faces their fading away in front of me. Trying to reach their faces to see if their still real, ´cause if they don't I wouldn't know who I should be. I hear the train and stair in front of me. Can't see your face but trying to read the words that you speak to me, I read the words bur I don't understand. You do not belong to me. You do not live for me. I am alone 'cause I don't belong.
Datum:
10-06-2007
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

zelfmoord

Ik denk er soms wel aan ja
gewoon het gedacht de moed nee heb ik mss niet kwil andere mensen geen pijn doen rondom mij
maar die mensen doen mij pijn dat begrijpen ze niet

als 15jarig meisje deed mijn buurman mij pijn hij wou altijd met mij spelen
ik haat hem echt diep in mijn hart
hij vernederde mij , zoende mij , en verkrachte mij

het doet pijn heeel veel pijn elke dag zie ik nog beelden voor mij

waarom leef ik nog

dat vraag ik mij af

anoniempje
Datum:
10-06-2007
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
19
Provincie:
Groningen

ik en mij n kloot leven

ik heb all meerdere malen zelfmord proberen te plegen.
ik ben blij dat ik mijn vrienden heb.
hun hebbuh mij overtuigd dit niet te doen.

niet zelfmoord plegen
Datum:
10-06-2007
Naam:
Antoon
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

wel of geen zelfmoord

Ik ben een jongen van 17 jaar en ook ik denk af en toe na over zelfmoord. Ik ben er al een tijd achter dat ik homo ben en ik ben zelf niet de enige die daarachter is. Al tijdens de hele middelbare school periode word ik vaak uitgescholden en ik kan je vertellen het doet echt pijn. Het als laatst gekozen worden met gym tot de opmerkingen die andere over je maken soms expres hard en soms zacht maar nog wel hard genoeg dat ik het hoor. Ik had in 4 & 5 havo ging met alleen maar jongens en het gebeurde vaak genoeg dat er niemand tegen me praatte tijdens deze lessen of als er wel tegen me gepraat werd alleen maar negatief. Ik ben nooit echt populair geweest en veel vrienden heb ik dan ook niet. Vaak denk ik wat is nou eigenlijk het doel dat ik nog leef. Vooral in de vakanties en op feestdagen als iedereen met vrienden uitgaat of leuke dingen aan het doen is en ik maar een beetje alleen zit denk ik echt weleens ik kan maar beter dood zijn. Alleen ook ik zit echt met het probleem dat ik mijn ouders, broertje en andere familie geen pijn wil doen.. Het is zo egoistisch om zelfmoord te plegen maar soms lijkt het me zo fijn om niet meer op deze wereld te zijn. Maar ook weet ik niet hoe ik het doen moet. Dat zijn nog een beetje de dingen die me tegen houden. Je kan natuurlijk zoveel paracetomol innemen dat je uiteindelijk dood bent maar het lijkt me zo vreselijk dat je dan weer tot leven gewekt word in het ziekenhuis en dan aan iedereen moet uitleggen waarom je het geprobeert hebt want voor me ouders heb ik alles verborgen gehouden.
Datum:
10-06-2007
Naam:
-
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.