Levensverhalen (pagina 1378)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Net meer sien sitten

Ik sie het neit meer sitten het leve.
me ouders wetuh niet wat se met me moeten (Se willen me kwijt) En Ik haat meself en de manier waarop ik leef.
Heb al meer pogingen tot selfmoord gedaan maar dat lukte niet.
Soms heb ik wel het idee pak een mes en het is ten einde. Klaar. Afgelopen.
Sown idee heb ik nu oowk. :'[
Datum:
15-06-2007
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
12
Provincie:
Zuid-holland

ik ben het zo zat...

Al heel lang volgt het ene probleem het andere op of sterker nog ik heb al een zeer geruime tijd veel problemen te verweken..en zo'n 2 jaar geleden belande ik uiteindelijk in de ziektewet...omdat ik al die problemen ook niet meer aankon..ik was op ...ik ben op..Maar de problemen zijn helaas echt nog niet op !ik heb inmiddels al de ene avond 9 oxacepan ingenomen ...ik viel in slaap en wed ook weer wakker en de andere avond nam ik er 10 in...wetend dat het niet gezond is ..maar ik ben gewoon op!in mijn huwelijk ben ik ook zeer ongelukkig.
Ik heb helaas een man die regelmatig stiekem bier drinkt...en er ook nog eens mee achter het stuur stapt !Dus dat is ook geen steun voor mij.maar een probleem erbij....
gisteren heb ik een scheermes hard op mijn pols gezet met de nodige risicoos...maar de schade viel mee...tenminste voor het oog.
En de buitenwereld kent mij vooral als die gezellige moeder....maar van binnen voel ik me erg eenzaam en alleen...en er lijkt geen eind aan te komen.
De hele tijd gonst het door mijn hoofd dat ik blijkbaar pas weer rust krijg als ik dood ben.....ik ben op....ik zou iemand om me heen willen hebben die ik kan vertrouwen.....Heb echt wel vriendinnen hoor dat is het niet....maar ik verberg eigenlijk hoe ik me echt voel...kwam nu bij toeval..nou ja toeval...op de site...en ja ik schrijf nu gewoon eens eerlijk hoe ik mij voel.....sorry maar ik ik ben op!
Datum:
15-06-2007
Naam:
vlinder
Leeftijd:
45
Provincie:
Zuid-holland

Mijn vader, Mijn vriendin en ik

hallo,

sinds kort heeft mijn vader kanker. ik word daarmee gepest en raak daardoor depressief. k behandel daardoor de mensen waarvan k hou slecht en kan ze ieder moment kwijtraken. omdat mijn vader zo depressief is en aan de medicijnen zit slaat en trapt hij mij en zegt dat hij geen respect voor me heeft. Mijn vriendin weet alles van me en kwam erachter dat k al een keer een zelfmoordpoging had gedaan. voor mijn huis staat namelijk een flatgebouw. 2 dagen geleden had k weer een poging. ik denk dat de volgende fataal kan zijn. ik praat met mensen, ook met gespecialiseerde mensen. maar daar moet k niks van hebben. ik zoek naar een andere uitweg want leven voor mij is nu een hel.
Datum:
15-06-2007
Naam:
iemand
Leeftijd:
13
Provincie:
Noord-holland

zelfmoord he

het leven is soms zo kut he
als je weet dat mn vader in den bak kon zitten als iedereen met u voeten speelt en omdat je liegt omda je nie anders kunt wat moet je dan doen eh tegen mijn ouders moet ik constant uitvluchten bedenken en dat is zkr nie leuk u lief die tegen u liegt iedereen zegt dak een hoer en een bitch ze zitten mij de hele tijd de pesten oke kben nie lelijk kheb zogezegt bijna anorixa da denken ze toch this ook een beetje zo mo de laaste is het vree verandert de enigste die ik nog kan vertrouwen is mn ma :s kwete echt niet meer wat ik kan doen kging uit mn raam springen ma twas te laag :s:s:s
Datum:
15-06-2007
Naam:
zielig
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Ana.

Ik eet niet; spuug alles uit; ik snij. Ik haat mijn moeder, zij mij. Ik snap het niet. Soms opeens komt ze en doet ze me pijn.
Ze laat me geloven dat ik dik ben. Dat is dom ben. Dat ik geen toekomst heb, ik heb mezelf proberen te doden in bad.
Het lukte niet. Ik leefde nog. Ik wil niet langer zo door gaan, ik snap het ook niet want wat ben ik waart?
Vmbo-t, dik, lelijk.
Het leven doet me pijn. Laat me maar rusten. Dood. Alleen.
Ik kan de pijn niet meer aan. En ach. Ik honger mezelf uit, ik ga toch wel dood.
Datum:
15-06-2007
Naam:
Libelle
Leeftijd:
12
Provincie:
Noord-holland

Een kijkje in m'n hoofd

Een kijkje in mijn hoofd

"Het leven is een hel, waarom zou je er niet vandaag nog mee ophouden? Misschien gaan de poorten van de hemel wel voor je open!"

Anders gezegd: kijk maar niet in m'n hoofd.
Datum:
15-06-2007
Naam:
xxx
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

....

ik weet niet waar ik moet beginnen. dit is weer een van de nachten waar slapen onmogelijk is. eigenlijk slapen voor mij altijd onmogelijk geweest.
slapen...... mensen denken vaak dat slapen betekent dat je in bed ligt je ogen dicht hebt en droomt.
maar dat is het niet. veel mensen "slapen" wel maar worden nog slechter wakker dan dat ze naar bed gingen. ikzelf "slaap" pas als me lichaam er genoeg van heeft maar dan word ik nog moeier wakker dan dat ik k.o. ging.
mensen vragen dan denk je veel. mijn antwoord is dan vaak valt wel mee of nee. maar onbewust ben ik zo hard aan het denken dat normaal ergens over denken niet meer mogelijk is.
ik ben nou al depressief sinds ik me kan herinneren en slik ook medicatie wat natuurlijk geen verschil maakt.
ik ga het niet over mijn jeugd hebben wat ik heb geen behoefte aan mensen die dit lezen en denken van ahh wat erg etc.
ik ga het meer hebben over hoe ik leef en wat ik bij dingen denk.
iedere dag word ik net als velen wakker (jaja) in mij hoofd slaap ik nog wel daaorm ben ik altijd suf de eerste paar uur.
mijn eerste gedachten vershillen van zo nog niet dood en hmm weer een dag of wat nu.
verder zijn mijn dagen leger dan die van een kasplantje. kompleet doelloos dwaal ik rond door het leven. hoop heb ik niet ook nooit gehad voor zover ik weet.
toekomst beelden zijn voor mij net zo ondenkbaar als voor de meeste een wereldreis is.
mijn moeder vertelde me een keer (nadat ze hier veel mee is geconfronteerd) dat ze dit al wel door had aangezien ik al als 6jarig blaag aan haar vroeg wat het nut van het leven was. ik zeg nog wel moeder omdat het voor iedereen duidelijk is over wie ik het heb maar voor mij heb ik geen moeder.
we hadden een sterke band toen ik klein was aangezien we alleen waren en ze opzig wel alles probeerde om ons leven zo goed mogelijk te houden. mijn vader heb ik niet echt gekend. ik weet wie het is en heb op de basisschool een maand of 2 wekelijks contact emt hem gehad.
na veel tijd door te brengen bij jeugdzorg/gelderse roos leek het een goede zet om mijn vader beter te leren kennen. maar helaas een week later kwam ik een neef van me tegen en die vertelde me dat mijn vader al een half jaar dood was. de eerste dag deed het me wat ik wou me helemaal lam zuipen maar mijn moeder hield me tegen. de volgende dagen was het weer alsof er niks was.
ik was al suicidaal rond de tijd dat ik naar het vmbo ging. ik dwaalde daar wat jaren doorheen totdat een leraar me zat was en vroeg wat wil je nou. mijn antwoord was : dood.
hierna volgde vele gesprekken emt de schoolpsycholoog die me beschreef als een zwart gat. hierna stroomde ik dus door naar jeugdzorg etc.

tegenwoordig zit ik alleen nog bij de gelderse roos bij 2 mensen. echt helpen doet het niet. ik kreeg medicijnen voorgeschreven en slik nog ze nog steeds.
ben nu anderhalf jaar arbeidsongeschikt verklaard er is me nooit verteld voor hoeveel % maar dat is makkelijk te achterhalen door naar het percentage te kijken wat ik aan uitkering krijg en dat valt tussen de 90/100%.
ik heb me een maand of 2 beter gevoeld dat kwam mede door mijn toenmalige vriendin. ik had een doel om te leven ik had IETS. maar dat hield voor mij al snel op.
ergens van genieten kan ik niet. "vroeger" voordat ik medicijnen had kon ikd at wel maar dan alleen op zaterdag ancht. dat was de nacht waar ik voor leefde. alcohol alcohol en nog meer alcohol. als ik aangeschoten/dronken was voelde ik pas mezelf ik kon mezelf zijn ik was iemand anders. die kant van mezelf heb ik met me medicijnen nooit meer gezien.
een jaar lang was ik niet meer suicidaal, de gedachtes waren er nog altijd maar nier zo dominerend. helaas is het weer terug bij af sinds een jaar. het enige waar ik nog aan kan denken is mijn dood en wanneer die nou eindelijk eens komt. zo ga ik naar bed zo sta ik op.
Datum:
15-06-2007
Naam:
smR^
Leeftijd:
19
Provincie:
Gelderland

tjah..... my end comes closer!

Ik heb eens wat 'posts' hier gelezen over zelfmoord.... ik concludeer uit sommige verhalen dat ze niet geloven dat hun geliefde/ vriend/ vriendin/ pap of mam/ broer of zus zelfmoord heeft kunnen plegen omdat het een laffe en zwakke daad is!
nouw neem het nu maar van my aan... als jij niet in de schoene van die persoon hebt gestaan kan en mag je niet oordelen!
iedereen voelt de pijnt anders die een geliefde, die zijn ouders of wie en wat dan ook hem aandoen en niemand kan inbeelden wat er nu door mijn hoofd ingaat. of als jij het leest wat er dan door jouw hoofd ingaat!
als je gaat lopen zeggen dat het de makkelijke en zwakste weg is! nouw dan raadt ik je eens aan probeer het ook is en dan zie je hoe moeilijk het is!!!
heb het zelf ook al een aantal keer geprobeerd maar iets of iemand houwd me op deze plaats....
nu heb ik me een methode gevonden om niet meer tegen gehouden te worden, ik hou iedereen en alles op afstand en doe ze de laatste tijd ontzettend veel pijn zodat ze me stukje bij stukje beginnen te haten en beginnen te negeren!!

hierdoor voel ik me nog rotter en dat geeft me de kracht om door te zetten!!!

maar op wat voor manier zet ik door....
gah ik me ophangen, rij ik me kapot, medicijnen, drugs overdodes, een mooie grote gele trein of toch die dikke ruige vrachtwagen... er zijn zo veel manieren en ik weet wel. wanneer ik het uitvoer heb ik van iedereen afscheid genomen en dan doe ik het op de manier wat niemand verwacht van me waar wat my het minste pijn doet en de snelste methoden dat ik hier weg ben!!!

Deze wereld is slecht en pijnlijk. geef my dan gewoon me zin en laat me dood gaan!
god bestaat niet ander liet hij geen kleine onschuldige kinderen sterven maar nam hij MY tot zich!!!!


Roses on my grave, dont forget me and please respect my choise!
Datum:
15-06-2007
Naam:
Nobody knows me! Nobody`s care!!!
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

waarom

waarom denken jullie zo fokking moeilijk over dingen na gewoon af en toe uitgaan en wat drinken enzo en niet zo dom lopen denken over zelfmoord dan wordt je ook zo fokking depressief, dit is niet bedoelt jullie aftezeiken maar omdat ik toch wel medel eide had hoe jullie in het leven. groeten albert
Datum:
14-06-2007
Naam:
mongooltje
Leeftijd:
16
Provincie:
Flevoland

het waarom

Tja hier mag ik mijn verhaal vertellen.
't is eigenlijk enorm simpel, voor een klein jaar terug heb ik een geweldige vrouw leren kennen. voor wie ik echt door het vuur ga en letterlijk en figuurlijk alles voor over heb. Ik heb zelfs een huis gekocht omdat ze dat graag wou, met het oog op de toekomst en na verloop van tijd een groter huis kunnen kopen. Ze is nu zwanger van mij en loopt op de laatste dagen. In de regel gaat het erg goed tussen ons maar als ze een x boos is op mij vertikt ze het om de reden op te geven terwijl ik blijf proberen om er achter te komen waarom ze nu boos is op mij. Terwijl zei graag wil dat ik haar een poosje met rust laat. In deze periode begint ze te dreigen met bij me weg te gaan en maakt ze opmerkingen waardoor ik er gewoon echt geen zin meer in heb. Mischien zul je zeggen moet ik de relatie beeindigen en overnieuw beginnen. Maar mijn liefde voor haar is zo groot als ik nog nooit voor iemand heb gevoeld. En als juist zei me in mijn ogen zonder aanleiding compleet negeert en begint met dreigen bij me weg te gaan flip ik helemaal en zie ik het echt niet meer zitten. 1x heb ik al afscheid van ze genomen en was ik echt van plan om tegen de eerste de beste dikke boom aan te rijden. Toen heb ik het niet gedaan maar misschien vannacht wel als iedereen in diepe rust is zoek ik een flinke vrachtwagen of dikke boom op en vindt ik ook eindelijk rust. Eindelijk vind je de grote liefde en dan mag je er niet van genieten. Sandra Je bent echt een wereld wijf maar met sommige nukken kan ik echt niet omgaan. Zeker niet als je mij behandeld als grofvuil en mij compleet negeert! Ik hoop dat je echt gelukkig wordt net zo gelukkig als ik toen ik je heb leren kennen. Dag Dushi XXX
Datum:
14-06-2007
Naam:
h
Leeftijd:
35
Provincie:
Groningen

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.