Levensverhalen (pagina 1152)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Mij leven beeindigen

Vorig jaar 18 0ctober heeft mijn vrouw zelfmoord gepleegd ik heb haar gevonden Ik heb daar een ptss aan overgehouden ook heb ik die tussentijd erg veel last van oorpiepen ( tinnitus) er zijn allerlei testen gedaan maar het antwoord is dat ik er mee moet leren leven sinds october denk ik aan niets anders om zelfmoord te plegen ook mij behandelend psichater is hiervan op de hoogte maar het enige waar ik nu aan denk om er mee te stoppen ondanks mijn 3 kinderen ik leef al 5 maanden in een hel heb geen werk voor mij heeft het leven geen enkele zin meer ik zie geen uikomst
Datum:
10-03-2008
Naam:
C vd Plas
Leeftijd:
64
Provincie:
Zuid-holland

heejj

ik vertel men verhaal hier men vader slaat me en ik kan dat niet meer aan ik zou graag hier niet meer zijn maar er is zoveel dat ik altijd dan moet achterlaten en dat kan ik niet
x x x x
Datum:
10-03-2008
Naam:
celien
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Gewoon geen weg weten

Ik ben 17, heb enorm veel meegemaakt maar ook enorm veel bereikt. Ik doe aan fotografie en mijn foto's geraken al bekend. Ik wordt gevraagd voor flyers en affisches te maken voor heel belgië. Ik denk niet dat veel mensen dat kunnen zeggen, ik ben er mss wel ook een beetje trots op, maar tog...
Kheb alles zelf moeten bereiken. Mijn ouders zijn mindervalide, dus een enorm laag inkomen en bv al geen auto.
Voor mijn camera en laptop heb ik zelf
twee zomervakanties hard moeten werken. Wanneer in mijn klas, de mensen alles krijgen... Als het atelier is komen ze met hun dure auto toe en al hun gerief..
En ik moet al wankelend met mn fiets daar geraken... Kan je het je voorstellen, 2 zakken aan je stuur, een loodzware boekentas, een heuptas, en een grote doos achteraan... Kmoet en heb alles zelf moeten doen, om iets te bereiken.
Ma ik heb het tenminste gedaan.
Ik weet wat mezerie is, en die verwende nesten niet... voor hun is een boete van 1euro in de bib moeilijkheden...

Ik doe alles met vallen en opstaan. En men zegt " een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen" hoho... ik wel
Ik moet veel keer hetzelfde fout doen voor da ik het door heb da ik er beter mee ophou voor mijn eigen goed...

Vorig jaar heeft mn exvriendje me gedumpt, en het is zwaar geweest voor me. Ook omdat er bepaalde problemen zijn geweest. Ik dacht ook aan zelfmoord. Maar vrienden hebben me er zonder dat ze het zelf doorhadden bovenop geholpen. Theeft een half jaar geduurd voor ik terug echt 'buitenkwam' maar toen ging alles weer op gang...

School was en is zwaar maar het ging.
Mijn weekends waren gevuld met vrienden, feestjes, foto's...
Heb een nieuwe jongen tegen tlijf gelopen waark goe mee op kon schiete. Die werd verliefd op me en ik ook op hem... We begonne e relatie en na 3 weken heeft hij die beeidigd, omdat hij niet echt het relatie type is, bindingsangt. Ik weet niet hoek mij er bij moe voelen. Op zich kan ik het wel aan. Maar er is enorm veel druk met school en thuis gaat het slecht, en mijn gezondheid gaat achteruit. Tis net alsof dat gewoon de druppel is

Ik zit zowa vast, het gevoel 'I want to move" maar ik kan ni...
En kbegin het heeeel frustrerend te vinden..

Maar ik denk niet dat zelfmoord de oplossing is, dus ik blijf verder zoeken en hopen dat het beter zal gaan :-)


Datum:
10-03-2008
Naam:
Lisa
Leeftijd:
17
Provincie:
België

verliefd

hallo
ik ben getrouwd al 4 jaar en mijn liefde van mijn man is helemaal over en nu ben ik verliefd op een ander iemand en ik heb het al verteld dat ik gek op hem bent maar hij vertelde dat hij al getrouwd is en al 2 kinderen, mijn man weet het ook dat ik verliefd op hem ben en hij vind het niet zo erg ik ben hopeloos verliefd op mijn collega ik hou niet meer van mijn man en mijn collega is ook bezet soms wil ik mezelf van de flat gebouw springen of mijn polsen door snijden daar zit ik anders wel over na te denken wat heeft mijn leven nog zin. mijn man is autistis en als het niet goed gaat loopt hij weg om bepaalde redenen als ik bij mijn man weg ga heeft hij wegloop neigingen daarom blijf ik ook bij hem om bepaalde schuldgevoelens ik wil gewoon dood omdat mijn leven een groot zooitje is ik wil gewoon weer vrijgezel zijn maar dat kan niet meer ik wil gewoon mijn collega maar ja daarom zit ik erover na te denken om mezelf van kant t maken
Datum:
10-03-2008
Naam:
tanja
Leeftijd:
27
Provincie:
Zuid-holland

Zie het niet meer zitten

Vorig jaar is mijn vrouw overleden.
Velen zeiden"als je een jaar verder bent
gaat alles beter.Mijn ervaring is dta er niets is verbetrd maar allen erger is geworden
Denk nu vaak om er maar uiy te stappen
Datum:
10-03-2008
Naam:
B.Kruidenier
Leeftijd:
81
Provincie:
Zuid-holland

ik wil dood

ik wil dood want ik heb een kut leven geen ouders niks ik heb altijd pech.
ik hoef niet meer het is over klaar
ik laat mijn vrienden achter en hou alleen me mama in me hart
ilovemijmama
ik heb een leven waarin ik pech en misbruikt ben
Datum:
10-03-2008
Naam:
weetikniet
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

...

dit is de tweede keer dat ik hier mijn verhaal doe en dat is nu bijna een jaar geleden..
ik heb nooit echt een leuke jeugd gehad en werd vroeger ook welleens gepest. nooit echt zwaar gepest maar heb me nooit thuis gevoeld. Even later kom je in de bovenbouw en lijkt alles en iedereen een stuk volwassener. Toen heb ik besloten om eindelijk weer bij de voetbalvereniging te gaan waar ik na een moeilijk begin veel vrienden kreeg. Ik was toen 16 en mijn zaterdagavonden bestonden gelukkig niet meer uit een zak chips en een fles cola voor de buis.
Rond mijn 18de/19de ben ik depressief geworden en wist ik dat er iets ontbrak in mijn leven, iets waardoor ik nooit echt van momenten kon genieten. Tot op een avond ik een meisje tegen kwam. Zij zou mijn reddende engel worden en voor het eerst was ik echt dolgelukkig en stond ik weer met plezier op. Maar na een paar dates maakte ze het uit en tot op deze dag denk ik nog steeds aan haar. Ik heb 2 pogingen gedaan. We hebben bijna een jaar nog contact gehouden maar sinds een maand leek het ons beiden beter om ermee te stoppen.
Ik mis haar ontzettend en wacht eigenlijk op die opwelling waardoor het nu wel gaat lukken, ik wil niet meer...
Datum:
10-03-2008
Naam:
...
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

Wie zal mij missen...

Alleenstaande moeder, ik heb in mijn leven voor de opvoeding van mijn dochter gekozen. Na een slechte huwelijk (mishandeling geestelijk, lichamelijk) ben ik gescheiden. Mijn dochter was toen nog geen 2 jaar. Ik heb de keuze gemaakt om voor haar te zorgen en al mijn liefde aan haar te schenken. Het was altijd mama/kindje en kindje/mama. Maar nu is ze 16 jaar en gaat haar eigen weg. Ze heeft een vriendje en veel vrienden en vriendinnen. Ik heb sinds mijn scheiding alleen voor haar geleefd. Ik heb nooit meer een relatie gehad, was er ook niet naar opzoek, ik had immers mijn dochter om al mijn liefde aan te geven. Ik heb geen vriendschappen onderhouden. Ik had zowiezo al weinig vrienden en het vriendschap dat ik nog had is verwaterd, het maakte mij niets uit, ik had immers mijn dochter, mijn beste vriendin. We deden alles samen gingen overal samen naartoe maar nu moet ik plaats maken voor vriendje en vrienden. Het is niet meer dochter/mama maar dochter/vriendje/heleboel andere vrienden en dan pas mama. Ik voel me alleen, overbodig, te veel en super misbaar. Ik moet de dingen die wij vroeger samen deden nu alleen doen, alleen naar de stad, alleen uit eten gaan (dat is het moeilijkst) alleen naar de bioscoop. Ik neem het mijn dochter absoluut niet kwalijk. Ik ben ooit ook jong geweest en ik zou ook liever met mijn vrienden op stap gaan dan met mijn moeder. Dit is het resultaat van mijn keuze en daar kan ik haar niet voor straffen door haar op te eisen en haar te claimen. Ik kan ook geen afspraak met haar maken om iets leuks te gaan doen want ze geeft duidelijk de voorkeur om iets met haar vrienden te ondernemen. Ik dacht altijd zoals ik voor haar heb gekozen zal zij ook voor mij kiezen. Dat is mijn grootste vergissing geweest. Ze heeft haar eigen leven haar eigen weg om te bewandelen. Vroeger zaten we gezellig op de bank, nu moet ze niets van me hebben. Ze zoekt duidelijk afstand van mij. Is alleen nog maar bezig met haar vrienden. Betrekt me nergens meer bij. Ik voel me dan zo alleen, zo overbodig, zo teveel. Ik wil mijn kindje weer terug maar ik weet dat dat niet meer mogelijk is. Ze wordt volwassen. Ik vraag me dan ook af, als ik er niet meer ben wie zal mij dan nog missen.
Datum:
10-03-2008
Naam:
Anneke
Leeftijd:
36
Provincie:
Zuid-holland

.

ik weet het gewoon allemaal niet meer. wil zo graag wat hulp en steun ma ze laten me gewoon stikken alles gaat mis mun vader wil me niet meer zien mun school is gestopt ik heb helemaal niets meer en komt ook nog eens erbij tot een jongen waar ik iets mee had me ook heeft laten zitten en me steeds verder de grond in duwt ik heb ook al veel geprobeerd ma durf ook niet door de snijden lukt me niet heb al weet ik hoeveel medisijnen in genomen lukt me niet. ik wil het liefste weg hier weg van alles maar waar na toe ik weet het niet heb egt hulp nodig anders zie ik het een van deze dagen nog fout gaan diep van binnen wil ik dat niet ma heb zoveel pijn begin egt gek te worden
Datum:
10-03-2008
Naam:
jessica
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

Het is genoeg

Hoe zorgeloos mijn leven vroeger ook was, nu is het één grote puinhoop.
Op school gaat het niet meer daardoor zijn mijn ouders boos op mij, het is allemaal wel mijn eigen schuld. Ik heb gewoon geen controle meer over mezelf. Ik was bijna terug op het goede pad tot mijn grote liefde mij niet meer zag staan. Ik weet gewoon dat ze nog om me geeft, maar blijkbaar wordt het niets. Dus grijp ik naar alcohol en ganja om mijn problemen te vergeten, het is het enige wat me nog wat kan helpen. Mijn vrienden keken altijd op naar mij en dachten dat ik het perfecte leven leidde, maar niets is minder waar.. Zelf heb ik er genoeg van, want ik vind voor niets nog een oplossing. Ik probeer mijn problemen te verstoppen, ze begrijpen het toch niet en die grote liefde, ja die weet niet wat ze me aandoet door haar afzijdig gedrag. Het enige wat helpt is mijn ganja en alcohol en daardoor krijg ik problemen op school en met mijn ouders. Een cyclus die zich constant herhaalt en waar ik genoeg van heb.
Datum:
10-03-2008
Naam:
Delilah
Leeftijd:
17
Provincie:
België

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.