Levensverhalen (pagina 1150)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Gaat het nog lukken?

Ik heb veel problemen. Met iedereen, voor met mijn familie. Ze mogen mij niet, ze haten mij en ik hun ook, maar ik kan moeilijk weglopen, want dan gaanz e flippen. Niet uit bezorgheid, maar zoiets doe je toch niet. Maar ik heb 7x een zelfmoordpoging gedaan, maar het wil maar niet lukken. Ik probeer het elke keer, maar niks. Ik blijf maar leven en leven en geen normaal leven, nej, een k*tleven. Ik probeerde te stoppen met snijden, maar het werd alleen maar erger. Ik ben drie weken gestopt met snijden en ben afgelopen zaterdag weer begonnen. Ik heb me hele pols opgesneden. Zaterdag had ik ook weer en zmpoging gedaan en maandag ook. Snijden doe ik nog steeds. Ik heb niks meer om te leven. Ik heb geen liefde. Ik leef in het duister. Het is daar echt verrot. Ik wil eruit!! Maar ik weet niet hoe. Ik heb een mw, maar ik heb nog steeds geen antwoord van haar gekregen, want ik had haar mailtje gestuurd dat ik overdosis had genomen en dat ik sneed. Maarjah, zo belangrijk ben ik ook weer niet dat ze gelijk terugmailt. Ik weet zeker dat ik het niet overleef zonder hulp. Ik zit te diep in het duister. Ik zie geen 1 lichtje. Helemaal donker!! Ik moet hier gewoon weg!! Weg van de wereld. Leven is niet voor mij weggelegd!!
Datum:
13-03-2008
Naam:
Moi
Leeftijd:
17
Provincie:
Utrecht

waarom ik

Waarom ik aan zelfmoord denk weet ik niet, ook ik voel het als een verademing om gewoon weg te zijn. Niet meer de moeilijke dingen van het leven zien. Ik wordt nu wel geholpen en heb ook medicijnen maar het gevoel blijft dat ik hier niets te zoeken heb. Ik zit ziek thuis en zit de hele dag aan niets te denken. Ik weet ook dat zelfmoord niet de oplossing is, maar wat wel de oplossing is, ik weet het nog niet, als ik daar ooit achter kom laat ik het jullie allemaal weten. Wees alleen niet bang om hulp te vragen, je bent echt niet de enige dat weet ik wel..........sterkte allemaal
Datum:
12-03-2008
Naam:
racekever
Leeftijd:
38
Provincie:
Flevoland

Mindererg dan anderen maar tis wel een probleem..

5 jaar geleden zijn mijn ouders gescheiden mijn pake overleed daarvoor en een week na de scheiding overleed mijn buurman.
ik heb nog nooit zoo veel moeten verwerken.
maar toch heb ik mezelf ingesproken er zijn ergere dingen en dat heeft me er door heen geholpen.
3maanden na de scheiding had mijn moeder alweer een vriend ik was aan de ene kant blij want mijn moeder kon ons huis niet betalen en we leefden niet goed!.
dus nu was er weer hoop maar ik had liever dat mijn ouders weer bij elkaar terug kwamen, die hoop heb ik nu nog.
ik had daarna het heel moeilijk ik kreeg ruzie met mn moeder door mijn stiefvader.
zo ging het elke dag ondertussen zat ik toen in de 1e.
op de dag dat ik naar mn vader toe ging was mn moeder niet thuis en mijn stiefpa en ik waren alleen.
toen ging ik met hem stoeien en het was echt leuk!.
maar toen ging ik nog ff bij hem zitten en ging hij me strelen....
ik had het gevole nu moet ik weg!!!
ik zei oke nu ga ik en hij deed mijn gulp ope.
ik schrok en trok me los maar het wou niet.
toen ging hij naar binnen en ik vond het echt niet leuk dus ik zei stoppen ik stond op en liep weg.
zo begon mijn weekend..
Toen was het ongeveer een jaar later.
ik zat in de 2e en ik dacht en alleen maar aan ik wist niet wat ik moest.
ik kwam in een dip.
ik durfte niet naar huis want ik besefte nu pas wat er was gebeurt.
ik had ruzie met mn moeder.
ik zwierf alleen maar op straat.
was ik thuis zat ik alleen maar op mijn kamer.
ik deed nix meer voor school al zei ik dat ik wat deed..
gelukkig heb ik toen aan mijn beste vriendin verteld wat er allemaal was gebeurt.
toen kwamen er bij haar ook verhalen naar boven wat haar opa bij haar had gedaan.
samen hebben we de hele avond gehuilt.
ik was blij maar toch schaamde ik me.
daarna heb ik het aan mijn moeder verteld en zei heeft het met mijn stiefpa der over gehad ze zei: ik zal altijd aan jou kant staan wat er ook gebeurt.
ik kreeg hoop.
maar ik wou mijn moeder en mijn stiefpa niet uitelkaar hebben.
ik weet niet waar mijn leven dan eindigt.
toen kwam mn moeder naar me toe.
ze zei ik heb met hem gepraat hij heeft er om gehuilt dat hij het niet heeft gedaan misschien heb je het wel gedroomt.
dus ik dacht misschien wel.
ik heb me er bij neer gelegt.
nu zit ik ondertussen in de 3e bijna in de 4e en ik heb alleen maar ruzie ik he al 2 periodes gehad dat hij mij negeerde.
mn moeder zegt dat ik een gehaat persoon word omdat ik mezelf niet meer ben.
ze praat nooit meer met mij over wat er is gebeurt.
ik heb nu aan mijn vader verteld dat mijn stiefpa zich overal mee bemoeit hij slaat mijn broertjes enz.
vanhet weekend gaan we praten met een vrouw er bij.
ik heb deze week al een paar keer de nijging gehad om zelfmoord te plegen want ik weet.
als ik aan mijn vader ga vertellen wat er is gebeurt zal mijn stiefpa bij mijn moeder weg gaan.
en is mijn moeder alleen en kan zij nix meer betalen..
ze word overspannen..
en wat heb ik nu..
ik heb nu nix.
ik wil dat mijn moeder gelukkig word.
maar ze zou voor mij kiezen dus misschien houd ze wel niet van mij.
misschien kan ik beter gaan beter hier weg.
maar de gene van wie ik wel hou is mijn vader hij is er altijd voor mij.
ik wil hem geen pijn doen.
maar hij kan goed met mn stiefpa strax krijgen hun ook ruzie..
kan ik beter gaan??
ik weet het niet meer..
ik voel me onzeker en het enige wat ik wil is DOOD.
maar toch durf ik de stap niet te zetten omdat ik het eng vind.
ik zal mijn vader zo missen..
ik typ dit met tranen terwijl dit niet veel is.
iedereen word wel eens aan geraakt maar ik door iemand waar ik nu al 5 jaar bij woon.
hij bemoeit zich met alles ik zie dat mijn broertjes het niet leuk vinden
en wat kan ik doen??

helemaal nix ik kan helmaal nix doen
omdat ik te laf ben..
ik help mijn broertjes niet en als ik het doe krijg ik op mn kop van mijn moeder.
en dat zegt hij dat ie van me houd.

hij weg of ik weg.
en als ik bedoel ik weg dan ga ik ook echt weg
weg van deze wereld weg van hier opzoek naar het echte leven waar mensen met liefde rond lopen waar mensen zich thuis voelen nooit zich rot hoeven te voelen waar geen ruzie haat of wat dan ook is.
is die plek hierna?
kan ik naar die plek toe?
verdien ik dat?
wist iemand dat antwoord maar.

papa ik hou van je ook als ik er strax niet meer ben.
Datum:
12-03-2008
Naam:
E.
Leeftijd:
14
Provincie:
Friesland

ik wil af en toe echt niet meer

zo veel pijn keerop keer mij moeder heeft zelrf moord gepleegt toen ik 13 was en dan denk nu word ik gelukkig met kindjes en dan ineens ben je alles in het niks meer kwijt ik kan het af en toen echt niet meer waarom die pijn en altijd alleen niemand die je begrijpt ze worden gek van je gepraat mechien zal die wel beter zijn
Datum:
12-03-2008
Naam:
xxx
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

alles is moeilijk..

hallo ik ben nou 13 jaar en mijn ouders zijn toen ik 7 was gescheiden, dat was een hele moeilijke tijd. Ik heb nooit echt afscheid van haar kunnen nemen, toen ze net waren gescheiden heb ik haar nog wel een paar keer gezien.. Maar niet vaak meer, ik durfde niet.. Omdat ze z'n enge vriend had, die haar elke keer sloeg.. Die 2 baby's heeft vermoord, toen ze in haar buik zaten. Toen ik haar voor het laatst zag kwam ze voor het laatst naar ons thuis toe, ze zat helemaal onder de blauwe plekken, haar voet was gekneust, littekens op dr gezicht, en een gekneusde rip.. Waarschijnlijk is ze nou nog steeds bij hem.. Ik weet inmiddels weer waar ze woont, maar ik durf er niet naar toe, simpelweg omdat ik bang ben van haar vriend.. Ik heb vaak zitten denken om zelf moord te plegen, ik heb het zo moeilijk.. Op school, thuis.. Overal zo'n beetje.. k ben al in aanraking met de politie geweest en ik zit al 3 jaar bij het ggz, maar het helpt allemaal niets.. Ik kan er niet meer tegen, ik hoop zo dat ik mijn moeder ooit nog zie, ik mis dr zo.. Maar 2 dingen zou ik willen weten en ik bid elke avond naar god dat ik dat ooit nog te weten kom..
-Wil ze geen contact met mij en me broertjes, Of mag ze dat niet?
-Leeft ze nog wel??
Ik heb haar adres wel, maar k weet niet eens zeker of ze daar wel woont.. Ik vind het moeilyk om er met iemand over te praten, want dan begin ik meteen te huilen..
Mama ik hou van jou ..:'(
Datum:
11-03-2008
Naam:
ik.
Leeftijd:
13
Provincie:
Limburg

Hoelang

Ik ben er nog niet uit, laat ik dat vooropstellen. Maar ik weet al hoe, en ik weet al waarom, en ik weet wat ik ga achterlaten.

Ik ben al jaren depressief, al sinds mijn 16de als ik eerlijk kijk. Pas sinds 2003 heb ik hier hulp bij, maar het is niet genoeg ben ik bang.
Begonnen bij maatschappelijk werk, nu, na een tijdje zonder, heb ik groepstherapie en slik ik medicijnen.
Binnenkort is het de bedoeling dat ik ga beginnen met deeltijdtherapie, waar ik eigenlijk niet echt tegenop zie.

Het probleem is dat ik gewoon mezelf haat. Ik kan niet met mezelf overweg. Alles wat ik doe is verkeerd en ik ben lastig. Ik zeur en ik klaag en ik heb er gewoon genoeg van.
Hoelang moet ik nog zo. Wordt het ooit beter?
Ik wou dat ik wat meer zekerheden had, dan kon ik dit ook van de tafel schuiven.
Maar ik denk dat het gewoon niet gebeurd, ik denk dat het gewoon niet gaat veranderen. Ik denk dat ik ALTIJD aan mezelf zal twijfelen, een hekel zal hebben aan alles wat ik doe.

Mag ik gips? Voor zes weken? En dat het dan over is?
Datum:
11-03-2008
Naam:
dipperdiedoeda
Leeftijd:
27
Provincie:
Noord-brabant

waar houd het op

ik zag het niet meer zitten na een jarenlange relatie met een alcoholist heb ik de kracht gevonden opnieuw te beginnen een paar jaar later werd ik verkracht in mijn eigen huis in het bijzijn van mijn dochtertje daarop volgend zware processen en therapien ik kwam er weer bovenop ik werd verliefd op de man van mijn dromen ben nu een paar maanden getrouwd en nu onthuld het zich als een nachtmerrie ik wil niet meer en ik kan niet meer ik wil niet meer alleen zijn ik wil alleen maar rust in mijn hoofd ik heb niet te kracht om weer van voor af aan te beginnen waar houd het op???
Datum:
11-03-2008
Naam:
maria
Leeftijd:
27
Provincie:
Limburg

Freaky Feelings

Haai, ik voel me laaatste tijd echt klote..
Want ik voel me waardeloos - eenzaam ( terwijl k genoeg vrienden heb ) Ik voel me moe - eet minder - Concentratie problemen - weinig energie.. & Toch.. Ik heb al 2x zelfmoordneigingen gehad & Heb in me polsen gesneden.. Gelukkig geen littekens meer. Maar toch ik geloof in god en dan ben ik bang dat als ik zelfmoord pleeg dat ik in de hell kom ofzo!? Als dat niet zo was was k allaang weg hier.
Maar ik kan er echt niet meer tegen..
Niks zit mee. =[
Datum:
11-03-2008
Naam:
Sorry, Liever anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Wat is de beste manier

Ik heb alles verloren wat mij lief is.. en Ik begin zelfs dingen in water en geesten te zien.. (misschien niet de goede plek maar ik word er gek van) De pijn word steeds erger, Ik voel me eenzaam mijn ex heeft 't 3 weken geleden uitgemaakt na mij behoorlijk voorgelogen te hebben terwijl ik zoveel van hem hou.. Ik heb dagen lang gehuild en mezelf gepijnigd en als dan alles ietsjes kleuriger word. word het erger.. dus dat ik ruzie met me zus krijg en dus nu heel erg veel pijn heb aan me keel.. terwijl ik dus al heel erg verkouden ben... Ik heb al vanaf jongs af aan dat ik mijn leven niet kleurig zie en eigelijk ook geen zin meer heb.. er zijn ook meer dingen gebeurd maar daar heb ik geen zin meer om te denken ik wil weg gewoon weg gewoon ergens of juist nergens zijn waar het rustig is! geen mensen die me pijn doen of gek maken.. ik wil niet meer dus ik zat te denken wat is de beste manier om mezelf ehh van kant te maken?
Ik ben al begonnen met roken om de nodige stress te voorkomen op school en ik snij mezelf zodat ik rustig blijf... Ik heb nergens waar ik thuis hoor mijn vriendinnen laten me links liggen en me ouders kan ik de meeste dingen niet vertellen... en van mij hoeft t niet meer...Mijn lichaam is dood op en elke dag is een berg die beklommen moet worden! En door alle nare dromen kan ik ook niet meer slapen.. Dus uhm wat is de meest snelle en onopvallende manier om te sterven?
Datum:
11-03-2008
Naam:
MeisjeXx
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

zoveel pijn

soms heb je van die dagen dat het lijkt of je alle geluk van de wereld heb, je vind iemand leuk, je gaat een dagje stappen of lekker met vrienden uit. dat was ik, heel blij en vrolijk op dat soort dagen.(Ik ben de laatste tijd erg veel gaan drinken, omdat het dan lijkt of alle problemen dan weg gaan op een of andere manier).Maar daarna heb je van die dagen dan voel je je zo elendig, je kan er niet over praten omdat andere het niet zullen begrijpen, je huilt aan een stuk door, je snijdt jezelf in de hoop het te vergeten, je gaat drinken omdat alles dan weg valt, maar dan die volgende dag zie ik mijn armen vol krassen en een flinke kater of beroerd. dan valt het egt tegen, zeker als mensen om wie je geeft erg rot tegen je gaan doen, dat zijn die dagen net als deze, dat ik er niet meer wil zijn.
Ik probeer nog steeds te kijken naar nieuwe oplossingen, maar soms zijn ze re niet meer of je gedachten slaan op hol, dan wil je maar een ding:DOOD!

maar lieve mensen, wij zijn meer waard en laat zien dat je het waard ben, we hoeven niet perse dood, er zijn vast genoeg oplossingen. Elke dag leren we opnieuw en blijf zoeken
dat wou ik jullie ff zeggen, zelfs ik kan het!

XXXamanda
Datum:
11-03-2008
Naam:
amanda
Leeftijd:
17
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.