Levensverhalen (pagina 1019)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik wil dood!!

ik ben een meisje van men 6 jaar tot 10 jaar ben ik misbruikt toen kreeg ik eetproblemen en ben ik afgevallen ik heb ook luizen gehad dus ik moest men haren knippen heeel kort en nu moet ik bijkomen van men ouders men haar is nog nie gegroeid men neef misbruikt me nog en ik heb nog eetproblemen . IK WIL DOOD !!!!
Datum:
28-10-2008
Naam:
tessa
Leeftijd:
11
Provincie:
België

dood

ik ben doof, ik heb een mooie gezin met een mooie en grote huis! Toch maakten mijn vriendin en ik vaker ruzie over de domme kleine dingen! het werd van kwaad naar erger! Dat maakt me erg ongelukkig! Ik was de afgelopende jaar vaak afwezig op het werk wegens het verdriet van onze zware relatiecrisis! Mijn energie en motivatie voor het leven verdwijnen...Dan durf ik er niet over te praten, want ik schaam me er gewoon voor! met al die gedachte put ik mezelf steeds dieper op weg naar de donkere wrevel. ik heb de neiging om aan zelfmoord te plegen! Omdat ik zo ongelukkig ben en dat ik het gevoel heb dat ik als de dove persoon niet werd geaccepteerd door de horende wereld! ( ik ben vaak eenzaam in de horende wereld!) met dat gevoel van eenzaam,verdriet,ongelukkig vreet echt aan mijn leven! daarom wil ik gewoon dood!
Datum:
28-10-2008
Naam:
SERA
Leeftijd:
20
Provincie:
Anders

hoe?

ik vindt mezelf te dik en ik heb het gevoel alsof niemand om mij geeft ik wil graag weten hoe j aan die pillen komt zonder dat je een briefje van de dokter hoeft te geven
Datum:
27-10-2008
Naam:
marloes
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

waarom is alles zo anders?

bij iedereen gaat het altijd anders. ik ben maar het meisje die uit een gezin komt waar altijd ruzie is. het lijkt alsof er niemand is die mij begrijpt. ik heb geen zin meer in het leven. altijd is het ruzie en ik kan nooit wat goed doen. op school loopt het ook niet lekker. alles gaat fout in mijn leven. ik het er wel vaker aan gedacht om zelfmoord plegen. heb het ook een keer geprobeerd. ik het nu een groot litteken op mijn pols. vaak kijk ik er naar en wil het weer.
Datum:
27-10-2008
Naam:
Geen
Leeftijd:
16
Provincie:
Anders

ik kan er niet meer tegen

ik ben een allochtoon met strenge ouders alles word me gedwongen en ik kan dat hebben ik doe havo wat al moeilijk genoeg is en ik heb een vriendin ik hou zoveel van haar dus dit gebeurde vandaag : ik was alleen thuis ik verveelde me .... dus ik ga naar buiten met m'n vriendin "ik word gebeld" meteen uitgescholde zoals altijd..... er werd tege me geschreeuwd dus ik had er gewoon geen zin meer in ik hing op en zette m'n telefoon uit...... 2 en een half uur later kom ik thuis waar m'n moeder op me zat te wachten ... ik zag gewoon de woede in haar ogen.... ik loop naar binnen en meteen wordt tege me gescholde en ze dreigt met "Als ik die vriendin van jou ooit tegen kom dan draai ik haar de nek om" dus toen had er genoeg van en ze zag het ze pakte een schoen en sloeg me wat ze wel vaker doet ik zei" kan ik al tegen" daarna ging ze me kleineren ik zei"kan ik al tegen" daarna pakte ze een riem ik zei "kan ik al tegen" toen wist ze dat ze me niks kon maken omdat ik het nu al gewend ben het is nu al een jaar of 2 gaande dus ja ik voel geen pijn meer later vanavond komt m'n vader thuis en begint ook tege me te schreeuwen en toen heb ik hem alles uitgelegd hoe ik me voel en wat ik van plan ben te doen midden in het verhaal begon ik te huilen ik wou het niet maar het gebeurde toch dus hij wist dat het ernstig was midden in het gesprek komt m'n moeder weer en begint me weer te schreeuwen ik zei "kan ik al tegen" toen zei ze " Ik haat jou ik heb jou nooit gewild STERFF!!!! ik zei toen weer" oke als je dat over me denkt dan heeft het leven geen nut meer voor mij....... ik zit nu echt ik weet niet wat ik moet doen.... ik kan naar een internaat gaan maar daardoor word het ook niet beter... dus ja dan denk ik aan zelfmoord maar zo zie ik het niet ik zie het als mij zelf verlossen uit m'n lijden en eindelijk rust..... dat lijkt me zo lekker :) niemand die zegt wat je moet doen of je kleineert dus waarschijnlijk haal ik vannacht nog niet ik ben er alleen nog niet over uit hoe ik het ga doen.... ik zoek op internet naar de minst pijnlijkste manier

Dankje dat je m'n levensverhaal hebt geleze:) ik hoop dat niemand zich in mijn positie bevindt
Datum:
26-10-2008
Naam:
Marokkaan
Leeftijd:
14
Provincie:
Flevoland

waarom nog

niemand hoeft mij meer. ik zit in de tweede klas van de middelbare school.groep 8 en de iefste vrienden die ik wensen kon.
thuis ging het goed, met mezelf ging het goed.
tot de dag na de zomer vakantie. ik kom op school en er word haast niet meer naar me om gekeken. die liefe vrienden zie ik niet meer terug in hun. zij hebben het nog wel heel leuk samen. dit doet mij heel veel verdriet. die onzeker heid snijd in mij. met problemn kon ik vroeger altijd thuis aankomne. nu zeggen me ouders nog van wel, maar dat is absoluut niet meer zo. ze hebben het te druk met hun eigen huwelijk redden.
mij kunne ze er echt niet bij hebben.ik ben zo onzzeker dat ik me inslaap moeten krijgen met behulp van veel slaappillen. ze zeggen dat je middelbareschool ijd de leukste rijd uit je leven is. dat is ook zo. als je kijkt naar mijn klas. maar nhiet voor mij. ik kan niet meer genieten van het leven. als ik zal overlijden, mist niemand mij nog. mijn vrienden niet mijn familie niet.geef mij een reden.
Datum:
26-10-2008
Naam:
paul
Leeftijd:
14
Provincie:
Utrecht

Liefde,verdriet,eenzaam leidt tot woede en haat

Ik ben zo alleen, zo eenzaam
Iedereen van mijn omgeving heeft een vriend of vriendin ontmoet,en zijn verder gaan leven.
Ik heb tot nu toe zelfs nog nooit een meisje gekend.
Op zo'n leeftijd ga je dan kapot,voel je je leeg en mislukt.
Een normaal gelukkig leven,daar leven we toch voor.
Geen zelfvertrouwen, voel me onzeker en leef met een angstgevoel dat niks goed komt.
Ben nu heel verdrietig/eenzaam wat leidt tot
Woede en haat......................Zelfmoord.
Datum:
26-10-2008
Naam:
klaas
Leeftijd:
23
Provincie:
Zuid-holland

ik wil er een eind aan maken

iedereen van wie ik hou is overleden me tante me oma me opa allemaal aan kanker en me moeder voelde kort geleden ook een bobbeltje en ging direct naar de dokter die zij gelukkig dat ze ergens tegen aan had gestoten en toen ben k er voor iedereen geweest me vriendin die had het ook moeilijk die heeft zelfmoord gepleegt k heb er toen erg moeilijk gehad en toen heb k alles eraan gedaan om er een eind aan te maken op de dijk gelegen alle pillen in genomen nix eten nix drinken en de galg gemaakt en me nek er door gestoken alleen toen kwam me moeder sinds dien zit ik met hulp maar het helpt helemaal nix ik zie het gewoon niet meer zitten niks meer me ouders haten me me zus haat me iedereen k zie het niet meer zitten en dan zit ik vaak met die vraag wrom ben ik geboren ben ik gewoon een foutje ofzo k had nooit geboren mogen worden hadden ze me maar weg laten halen was t nu gezelliger thuis ik haat me eigen iedereen laat me in de steek altijd als ik iemand nodig gaan heb gaan ze dood waarom die mensen altijd wel die niet dood willen en die dood willen die gaan nie neej die gaan ze redden wrom niet die andere mensen
Datum:
26-10-2008
Naam:
sylvana
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

ik wil niet meer! :'( (W)

iik wil niet meer me vriend is vandaag overleden ik kan nergends andrs meer aan denken dan bij hem zijn:'(
hijs in zijn sgoudr sgesgootn en 3 stekn in zun buik en int zieknhuis ovrleden
ik kan niet meer ik kan het egt niet aan om naar zijn begrafenis te gaan! :'( :'(
Datum:
26-10-2008
Naam:
D-K
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

Levens moe

Mijn verhaal,

Ik ben een meisje van 15 en zo ontzettend levensmoe, ik wil graag rust maar die kans krijg ik niet. Ik ben bang om dood te gaan me de verleiding word me af en toe teveel.

Dit is mijn verhaal dat mij toe dit toe heeft geleid.

Ik werd geboren, al snel door mijn vader afgestoten, hij sloeg mijn moeder inelkaar paar uur nadat ik geboren was.

Vroeger was er zoizo altijd ruzie, Ik heb gevechten mee gemaakt en de klappen ook zelf gevoeld.

Mijn ouders scheidde toen ik 5 was. Ik werd vaak als postbode neer gezet, ik moest vreselijke dingen over brengen en kreeg dan ook klappen, als ik het niet deed kreeg ik het ook.

Mijn moeder en ik werden ook uit huis gezet zonder geld en moesten overleven op kratten als meubel, mijn band tussen mijn moeder was overgens goed.
Na een jaar kregen we geld om verder te leven.

Toen ik 7 was kreeg mijn broer een auto ongeluk. Hierdoor is ook mijn vader meer gaan drinken.
Hij werd nog agressiever.
In deze tijd kreeg ik ook een stiefvader die nogal losse handjes had als mijn moeder weg was. Mijn moeder geloofde me niet en koos zijn kant.

Mijn vader kwam elke week vaker voor de deur, dronken en met een bijl, hij wilde mijn moeder hebben. De politie deed niks. Zelfs een straat verbod kon er niet vanaf.

Toen ik 11 was ik raakte mijn stiefmoeder ook kwijt waar ik heel veel van hield.
Mijn vader werd toen seksueel hand tastelijk naar me. Dit als hij dronken was, hij misbruikte me.

Dit probeerde ik ook mijn moeder na een jaar te vertellen. Mijn moeder geloofde me alweer niet en de band was weg.

Ik kreeg ook 2 broertjes, mijn moeder al overspannen van de dingen die er gebeurd waren en kon de opvoeding niet goed op zich nemen en was in verantwoordelijk.

Ik zat in VWO 1 en ging aan de drugs, zowel als hard drugs zoals crack als weed en speed. Ik verloor mezelf en kreeg een vriend, hij mishandelde me maar ik durfte niet bij hem weg te gaan, hij was immers
alles wat ik op dat moment had.

Op een gegeven moment was ik het zat en maakte het uit, ook wilde ik van de drugs af. Een man die ik toen had leren kennen zou me daarbij helpen en ook de schulden aflossen die ik bij zijn neefje had van het lenen van drugs. Hij was 56 jaar ( ik was toen13) Ik wist niet meer wat goed en fout was, sliep ook vaak buiten. Ik had een keuze om die schulde af te lossen, dat moest met sexuele handelingen (geen echte sex) en had dat toen ook gedaan.

Ik was uit eindelijk afgekicked, maar ik wist nog steeds niet wat echt liefde was. Ik viel op een man van 30 (was nog steeds 13 jaar) maar ben op tijd weggerent voor dat ik ook met hem in bed lag.

Mijn vader had op school iedereen bedreigt terwijl hij dronken was, hierdoor durfte ik me niet te vertonen op school en ben naar een andere school gegaan.

Op een gegeven moment ging het persoonlijk al wat beter maar de thuis situatie was nog steeds niet stabiel. Ik kreeg een vriend ( een goede die 1 jaar ouder was)
Die ouders hadden al snel dingen door( de vader was een huis arts) en ik had blauwe plekken van mijn stief vader.

Ze namen me op in huis, maar mijn moeder was nog al strijdlustig. Ze houd van me dat weet ik maar ze is niet echt handig zeg maar.
Ze stuurde alle instanties op me af en het gezin ( niet doordacht dat ze zelf de foute was en dat ze ons alle drie , mijn broertjes en ik kon kwijtraken)

Dit gebeurde ook bijna, ik zou in een tehuis moeten, iets wat mijn nachtmerrie was, als dat zou gebeuren had ik al helemaal geen toekomst.

Na 12 rechtzaken ( 14 jaar) is het me gelukt door te zeggen dat alles nep was en die blauwe plekken van vechtsport kwamen en uit het tehuis te blijven. Het gezin was het zat en ik moest terug naar huis, dit na zeggen dat ze altijd voor me zouden vechten.

En hupateee mijn vertrouwen in mensen helemaal weg.

Toen ik thuis was ging alles wel wat beter, mijn stiefvader durfte me niet meer aan te raken en na een jaar wist mijn moeder wel hoe ze de kinderen moest opvoeden.

Ik ben nu 15 jaar, we hebben pas brand gehad en alles was weg. Dit heeft het gevolg dat mijn moeder weer in de stress zit en onze band naar achteren gaat.

Ik ben van VWO naar VMBO gegaan omdat ik geen concentratie had.

Het ging een tijd beter. Maar nu ik wet het niet ik heb een hele lieve vriend en school gaat opzich redelijk, maar ik ben zo moe.

Mijn moeder vind dat ik me niet moet aanstellen en ik mag geen medicatie, dit lijkt me ook niet zo slim.
Alleen ik kan bij niemand mijn ei kwijt. Ik heb een jaar een psycholoog gehad maar die hielp me niet echt verder.

Ik ben zo moe zo ontzettend moe en ik krijg maar geen rust. Alles is op het moment teveel, ik heb ook ontzettende slaap problemen. Ik slaap gemiddeld 10 uur per week en medicatie mag ik niet van de dokter, ook iets van ik kan begrijpen.

Maar ik ben zo moe, ik wil rust al moet het op de suicide manier. Maar ik ben een doorzetter dat weet ik en ik zal niet snel opgeven maar ik ben zo moe, zoo moe.....

Datum:
26-10-2008
Naam:
Sammy-Jo
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.