Levensverhalen (pagina 1022)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zellfmoord?

Ik ben er na 25 jaar getrouwd te zijn er achter gekomen dat mijn 45 jarige vrouw gedurende 3 jaar doet msn met een nu 21 jarige man.
Hier is ze stapelverliefd op.
Ik zou met haar oud willen worden echter het sms'n , bellen en versturen van emails/smn en fotos geeft mij zo'n kut gevoel dat ik niet meer verder wil.
Datum:
23-10-2008
Naam:
juzt_me
Leeftijd:
52
Provincie:
Limburg

Kinderwens

Wat als je geen kinderen kunt krijgen en als je ivf pogingen op zijn. Wat als je dan geen nieuwe kunt betalen... tussen de 2500 en de 5000 euro voor 1 behandeling!
Wat als je de man die je lief hebt geen kinderen kunt geven, maar hij wil ze wel?
Wat als adoptie ook zo ongeveer 10.000 of 20.000 euro kost en je hebt het niet?
Wat doe je dan?
Ik weet het niet meer en het zou een stuk makkelijker zijn voor mijn liefste om een kind te krijgen bij een ander, dan is hij tenminste gelukkig.... over mij komt hij wel weer heen, eerst rouw, dan verdriet, en gemis... en dat gemis zal wel blijven... maar ja 't leven gaat toch wel weer verder.....
Datum:
22-10-2008
Naam:
Selena
Leeftijd:
30
Provincie:
Drenthe

waarom nog?

Waarom leef ik eigenlijk? Ik ben tegenwoordig meer te vinden in de psychiartie dan in mijn eigen huis. van de afgelopen 3 jaar ben ik 2 jaar in totaal opgenomen geweest. Het begon met mijn eetprobleem. Althans, daar werd ik het eerst voor opgenomen, daarna nog een aantal keer voor mijn depressie. Nu drie jaar verder blijkt ineens borderline mijn grootste probleem te zijn. blijkt al die jaren aan anorexia te hebben gewerkt geen zin te hebben gehad en dat ik alleen maar aan symptoombestrijding heb gedaan. Nu kan ik met mijn hele therapie opnieuw beginnen. Ik ga t niet meer doen denk ik. ik kan het niet meer, ik ben op, helemaal leeg, moe en depressief. alle professionele hulp heeft geen zin. Kijk waar ik drie jaar geleden was en nu, als ik had geweten wat me te wachten stond, had ik het toen al opgegeven. Nu ik weer opnieuw moet beginnen heb ik er echt de energie niet meer voor, en trouwens; grote kans dat ik er over nog 3 jaar net zo bij zit als nu. beter worden kan ik toch niet meer. de enige reden waarom ik vol zou willen houden is omdat ik het mijn ouders niet aan kan doen, zij heben al zoveel voor me gedaan en dat doen ze nu nog terwijl ik het al lang opgegeven heb. Zij zijn de enige die (zo niet door plichtsgevoel) zich inzetten om mij moed in te praten, echt diepe respect voor ze!! Vrienden heb ik gelukkig al lang niet meer, dus daarvoor hoef ik het niet te laten. Nu de vraag nog he ik het zal doen. Van een overdosis heb ik te vaak gehoord dat de kans dat je het overleeft heel erg groot is, vooral als er elke dag een paar keer begeleiding komt kijken hoe het gaat. Polsen doorsnijden is ook een te grote overlevingskans. ophanging lijkt me zo'n verschrikkelijke dood, ik wil in rust sterven. als ik n geweer zou hebben zou t makkelijk zat zijn... pfff wat moet ik nou??? Misschien kan ik het er het beste over hebben en mijn psychiater uitleggen dat ik niet meer wil en dat er voor mij geen kansen meer zijn, ik heb wel eens gehoord dat mensen onder de benaming uithenasie geholpen worden met hun keuze in een uitzichtloze situatie. Ik kan haar misschien wel overtuigen, dan heb ik iig kans op een rustige dood. kijk als zij me niet helpt, doe ik het alsnog zelf, maar als ik haar niet overtuigd krijg word ik waarschijnlijk weer opgenomen... Waarom kan iedereen maar gewoon kindjes maken, maar er weer een eind aan maken dat kan zomaar niet. Er zijn toch teveel mensen op de aarde, daar is iedereen het over eens.
Datum:
22-10-2008
Naam:
nobody
Leeftijd:
23
Provincie:
Noord-brabant

wtf?

Mijn moeder en vader zijn altyd boos op me om de kleinste dingen. Als mijn moeder ik en de vriendin van mijn broer gaan winkelen ha ze iets van 300 euro gekocht voor de vriendin van mijn broer en nee hoor ik krijg gwn nix ? ik zou vandaag alleen met de vriendin van mijn broer naar maastricht gaan maar ik vroeg gewoon of ik geld kreeg en begonnen ze helemaal te flippen ze brachten alleen de vriendin van mijn broer en ik mocht het huis niet uit. ik heb vandaag zelfmoord proberen te plegen maar is jammer genoeg mislukt. Mijn moeder had me betrapt en sloeg me in mijn gezicht ik zoek nu nog naar een makkelijke en onpijnlijke zelfmoord.
Datum:
22-10-2008
Naam:
anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

THE POINT OF LIVING

Ik ben te moe van dit leven
All I need is my big sleep Alles wat ik nodig heb is mijn grote slaap
You are so far away Je bent zo ver weg
You love someone else Je houdt van iemand anders

Another day passed me by Een andere dag gaf me door
Another day filled with pain Nog een dag gevuld met pijn
You are not here U bent niet hier
You're with someone else Je bent met iemand anders

I love you to death Ik hou van je tot de dood
You love someone else Je houdt van iemand anders
So I just wanna die Dus ik wil gewoon om te sterven

Create hate Maak haat
I hate myself for loving you Ik haat mezelf voor liefdevolle u

"We have touched for the last time "We hebben gesproken voor de laatste keer
You are long gone, in love with someone else U bent allang verdwenen zijn, in de liefde met iemand anders
I now fear nothing but life itself Ik vrees nu niets anders dan het leven zelf
And I have learned that living is just a slow way to die En ik heb geleerd dat leven is slechts een trage manier om te sterven
I do not believe in life or in love anymore. Ik geloof niet in het leven of in de liefde meer.
The joy I feel are the joys of emptiness De vreugde mijns inziens in de vreugde van leegte
I hate myself for loving you Ik haat mezelf voor liefdevolle u
The fear I feel night after night has developed into a disease De vrees ik voel nacht na nacht heeft zich ontwikkeld tot een ziekte
No-one can see the emptiness in my eyes. Niemand kan zien dat de leegte in mijn ogen.
To escape life itself now seems the only solution Om te ontsnappen aan het leven zelf lijkt nu de enige oplossing
With relief i look foward of letting go of the pain Met hulp van i kijken naar voren laten gaan van de pijn
Finally... Tot slot ... there is peace in my soul is er vrede in mijn ziel
To lie dead without a concern , without a tear, Liegen dood zonder een punt van zorg, zonder een traan,
You own my heart U bent eigenaar van mijn hart
And life without you is so imensly painful En leven zonder jou is zo pijnlijk imensly
Just to think of you, talk about you, dream of you makes tears stream down Net na te denken over jou, over jou, droom van je maakt tranen stroom omlaag
my face mijn gezicht
I cannot imagine happiness without your beautiful smile, your angelic face, Ik kan me niet voorstellen geluk zonder uw mooie glimlach, uw engelachtige gezicht,
your wonderful body and your good heart: uw heerlijk lichaam en uw goed hart:
You are everything , I am nothing U bent alles, ben ik niets
I want to die Ik wil dood
But really... Maar echt ... I am already dead" Ik ben al dood "

I will not live Ik zal niet leven
Datum:
22-10-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

5 jaar elende

Oktober 2002: Alles was geweldig, ik had een leuke baan en ik kreeg zomaar het aanbod van een werfkelder voor mijn werkplaats in Utrecht....
Het begon dat ik opeens mijn baan kwijt was. In de ICT in die tijd als autodidact zonder papieren!...
Ik modderde aan, een baan incidenteel als fietsenmaker, dat was m'n hobby, niet mijn baan.
Ik raakte depressief en feittelijk overspannen.. Na een lang "gevecht" en met hulp van sociaalwerk ging ik in de ziektewet. De medewerker die mij behandelde, zei dat ik niet gekort zou worden. Later kreeg ik een brief dat ik in beroep kon gaan tegen de korting. "Fuck them" Hoe kan je dat als je overspannen bent!
In de tussentijd onderkende ik dat ik transexueel ben. In jan 2004(efectief augustus) ben ik bij hun onder behandeling gekomen.
Medio 2005 werd ik uit de ziektewet gedrukt.
Ik had al enige tijd voorbreidingen (met hulp van anderen) getroffen om de bestaande hobby werkplaats op te waarderen tot een plek waar ik van kkon leven.
Ik vroeg hulp van het uwv en kreeg geen, integendeel ik werd alleen gekort. De verantwoordelijke diensten zeiden eindeloos terug te bellen en deden het nooit!
Dus ik ging er maar voor. De doem van het arbeidsloos zijn, en het uitzichtoos solliciteren, hing boven me.
Ik heb het drie jaar gered en nu is het einde in zicht. Het absolute einde!
De huur is opgezegd. een baan lukt niet.
En zelfs mijn hond houdt me niet meer overeind. Hij gaat naar m'n broer. en m'n kat naar Humphrey Roest in Utrecht.
Datum:
22-10-2008
Naam:
Hika
Leeftijd:
44
Provincie:
Utrecht

Afstomping

Ik weet niet meer wat de wereld voor me betekent, of wat ik beteken voor de wereld. Alles voelt onecht, surrealistisch, alsof ik door dichte mist loop en af en toe wegwijzer tegenkom die me alleen dieper de leegte inleidt.

Stelselmatig naar de k*nker gaan en alles wat leeft haten. Het is een inspannend proces en het levert je geen ene reet op. Dag in, dag uit ben ik er mee bezig. M'n vuisten stukslaan op een betonnen muur is de enige manier waarop ik me lekker kan voelen.

En ik geloof ook niet dat het erg is. Er zijn mensen die het statistisch gezien een stuk slechter getroffen dan ik. Hulie-huilie snik-snik over hoe slecht m'n leven is, is niet alleen irrelevant, maar een stuk triester dan de daadwerkelijke inhoud.

Me van het leven beroven heeft rationeel gezien geen nut. Maar voor m'n gevoel is dat de enige manier om de afstomping te stoppen.
Datum:
22-10-2008
Naam:
Jake
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Hoi

Ik heb lieve ouders en vrienden. Geen financiele problemen, mooi huis. Ik ben alleen bang dat ik faal. Dat ik faal als vriendin, als dochter. Als ik een onvoldoende heb gehaald voel ik me heel lang kut. Ik probeer mijn vrienden zo vaak mogelijk te helpen, maar heel vaak helpen ze mij niet. Als ik ruzie heb met 1 vriendin dan heb ik ruzie met iedereen. Ruzies die ik niet heb veroorzaakt. Ik kan mijn vrienden ook niet vertrouwen, want ze zeggen alles door. Bijvoorbeeld al mijn geheimen of als ik over een vriendin heb die iets niet goed doet (qua gedrag of gewoonte) dan komen ze allemaal erachter. Iedereen zeikt toch weleens over een vriendin? Maar als ik het doe, dan wordt het bonje. Het is ook altijd mijn schuld. Ook bij mijn ouders..ze zijn wel lief en ze houden veel van me, maar als er iets verkeerds is gegaan, dan is het mijn schuld. Het is altijd mijn schuld. Ik denk niet vaak aan zelfmoord, maar bij zulke momenten (zoals nu) wil ik graag van een flat afspringen. Klinkt een beetje zielig, maar zo voel ik me.
Ik kan niet goed omgaan met stress en nu heb ik veel stress (ivm met tentamens, boze vrienden en boze ouders) en ik kan met niemand erover praten. Ik voel me best wel kut. Ik hoop dat dit kutgevoel snel overgaat.

Sorry voor dit zeikverhaal
xxx

Datum:
21-10-2008
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
17
Provincie:
Zuid-holland

twijfel

De twijfel slaat zo ontzettend vaak toe, ik word er gek van af en toe. Er gaan dagelijks zulke tegenstrijdige gedachtes door mij heen. Zo vaak denk ik, als ik 's-nachts alleen in mijn bed lig, ik wil niet meer. Maar ik ben echt zo ontzettend te laf en te bang om mezelf ook daadwerkelijk wat aan te doen. Ik slik anti-depressiva, het helpt oppervlakkig. Niemand kan mijn negatieve gedachten wegnemen, alleen ik zelf en dat lukt soms, maar soms ook helemaal niet. Ik ben nieuwsgierig naar hoe het zal zijn om dood te zijn, en tegelijkertijd geniet ik soms met volle teugen van het leven. Het is zo tegenstrijdig allemaal. Het is gewoon soms zo zwaar om je zo alleen te voelen.
Datum:
21-10-2008
Naam:
Alexandra
Leeftijd:
36
Provincie:
Drenthe

Er is hoop...

Beste mensen met zelfmoordgedachten;
er is hoop!
Ondanks het feit ik hier achter de computer zit en jullie niet ken, wil ik jullie
aangeven dat er meer is dan dit leven. Dit leven is een test van die God die van jou houdt en die zelfs zijn enige Zoon liet sterven voor jou! Je hebt ongetwijfeld eerder van Hem gehoord; zijn naam is Jezus Christus en ik heb in mijn eigen leven ervaren dat het geen fabeltje is maar echte realiteit. Hij houdt van je!
Als je het echt niet meer ziet zitten, doe het volgende; Bid (vraag aan God) het
volgende: "God help mij om mijn problemen op te lossen. Toon Uzelf aan mij! Laat me in mijn hart voelen dat u bestaat!" Stuur mensen op mijn pad die me practisch kunnen helpen met mijn
problemen." Dank U voor uw help. Amen"
Vervolgens zoek je een evangelische of een soortgelijke gemeente op (ikzelf ga naar de-lichtstad.nl), ga naar de oudste(n) en vraag om hulp! Zij gaan je zeker helpen; dat heb je net gevragen aan God, en Hij zal je zeker niet teleurstellen! Ik wens je veel succes en God's Zegen!
Je bent het waard...!!! Bart.
Datum:
21-10-2008
Naam:
Bart
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.