Levensverhalen (pagina 971)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

zb.

Ik heb ook echt een kut leven, het liefste wil ik dood. Ik heb hier toch niks meer aan,
Ik word gepest op school, en via internet, cyberpesten dus. Ik heb ruzie met iedereen, ze vinden me dom. Dat komt omdat ik mezelf snijd, tegen de pijn.. Ik weet niet meer wat ik moet doen, Mijn ouders zijn nooit thuis en mijn broer kan ik me niet meer herinneren hij is overleden op mijn 3e. Niemand geeft iets om me, ze pesten me altijd. Ik zit op school overal alleen en als ik door het dorp fiets kijkt zelfs iedereen me aan! Ik heb niks meer aan dit leven, het liefste zou ik dood zijn. Ik denk dat dat ook beter is want niemand heeft wat aan mij. Er is 1 iemand die mij in heel mn leven van iedereen kan boeien! een jongen, maar hij haat me ook. Iedereen.. IEDEREEN! Ik weet het niet meer. Ik voel me lelijk als ik voor de spiegel sta en iedereen noemt me lelijk. Ik denk dat ik er gewoon maar een einde aan moet maken. Ik heb hier toch niks meer te zoeken!
Datum:
23-01-2009
Naam:
N.
Leeftijd:
14
Provincie:
Noord-brabant

Zelfmoord (ik weet het niet meer)

Hoi ik ben jongen van 14 jaar. En ik zie het gewoon niet meer zitten. Mijn vader drinkt dus. Mijn moeder brult altijd en kan niet meer voor mijn broer en zus zorgen, dus ik doe dat dan. Ik kan dan niet leren en dan heb ik kei slechte punten voor school. Mijn vrienden verlaten mij constant. En ik vind mijzelf kei lelijk. Ik snij mij al 3 maand enzo.
Datum:
23-01-2009
Naam:
Tsjebbe
Leeftijd:
14
Provincie:
België

geen kracht meer.

ik weet niet hoe ik het moet uitleggen maar ik heb geen kracht meer .
ik ben een jonge moeder van 26 jaar heb een dochter van 8 en een zoon van 2 dus men zou denken he gaat top niet dus... vanaf geboorte geen vader gehad me vader was de verkrachter van me moeder , me moeder heeft me toch op de wereld gezet maar dat heb ik moeten boeten de eerste jaren ken ik niet zeggen maar wat ik nog weet en dat gaat tot 15jaar!! is slaag geweld beledigen dag in dag uit niemand die het zag ( wilde zien ) ik ging het verkeerde pad op drugs leerde een jongen kennen he toffe gozeralles ging prima we kregen een dochter en gingen trouwen dacht top heb iemand die van mij houd niet dus hij ging me ook slaan bedriegen kleineren ik weet niet wat me bezielde maar ik liet me dochter toen bij hem en vluchte helemaal blauw geslagen en kwam in verkeerde handen alweer 2 jaar geen huis gehad alleen maar moeten werken voor de verkeerde handen !!! 3jaar later leerde ik me huidige partner kennen en kreeg een pracht zoon heb op zich een goed leven van hem maar kleineerd beledigd zijn ouders drijgen steeds ik kan het niet meer aan geen krachten meer ik ben nooit geliefd geweest heb nooit warmte mogen en kunnen voelen me vader wilde me niet me moeder sloeg me me partners sloegen me heb me lichaam moeten verkopen . zal niet meer lang duren draai door me dochter ben ik kwijt me exman heeft gek genoeg bedankt NL wetten me dochter gekregen ik heb wel me zoontje hij is me alles net me dochter is mis haar zo erg ik heb geen kracht meer . ik wil dood zijn zodat me niemand meer pijn kan doen ik zal me zoon dan in een pleeggezin laten gaan dat zal ik proberen te regelen zodat hij goed terecht komt ik wil niet dat me zoon net zoveel pijn moet lijden als ik ik ben een jonge moeder die niet meer kan ik ben op kapot gebroken . niemand die me begrijpt niemand die me steunt ik heb geen vertrouwen meer me kracht is op
Datum:
22-01-2009
Naam:
een jonge moeder
Leeftijd:
26
Provincie:
Limburg

?

Ze zeggen allemaal dat ik een knap, superlief& vrolijk meisje ben maar.. van binnen ben ik helemaal gebroken:(
Ik ben helemaal niet tevreden met mezelf terwijl er veel mensen zijn die in mijn schoenen willen staan.. Zelf begrijp ik het niet.. Ik heb steeds een eetstoornis, snij in mezelf& heb een brand &een oorlog meegemaakt.. ik ga niet overdrijven&vragen om medelijden want .. er zijn hier genoeg mensen met ergere problemen
Datum:
22-01-2009
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

alles gaat fout.

Ik ben een meisje van 16 jaar, en zover ik me kan herrineren heb ik nooit lekker in mijn vel gezeten. ik wordt soms onnodig uitgescholden, voel mezelf lelijk en ik haal mezelf altijd naar beneden met stomme reacties. ik voel me een nietsnut, ik kan niets goed doen. op school gaat het ook niet goed, en ik heb geen famillie & weinig vrienden. ik sluit mezelf eigenlijk van binnen op. thuis gaat het ook heel slecht, mijn ouders staan op het punt te scheiden & mijn moeder is op een andere man verliefd geworden, maar blijft volhouden dat dit niet waar is. ik heb vaak ruzie met haar, en ik voel me daar heel slecht over. niemand begrijpt wat ik meemaak of voel, en daarom praat ik er ook nooit over met mensen. ik heb al een paar keer een mes uit de keukenla getrokken, maar ik kon het gewoon niet omdat ik mijn vader niet in de steek wil laten omdat hij ook in het midden van alle narigheid zit. er is niemand die mij begrijpt, alleen mezelf. ik wou dat ik iemand kon vinden die hetzelfde meemaakt, zodat ik eindelijk eens begrepen wordt. ik heb gewoon zoveel verdriet, dat ik gewoon geen zin meer heb in het leven, omdat het toch allemaal geen nut meer heeft ..
Datum:
22-01-2009
Naam:
Meisje.
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Ik weet het allemaal niet meer

Ik weet gewwon niks meer. Weet niet wat ik vind van dingen of van mensen. Ik voel me een robot, beinvloed door de meest uiteenlopende indrukken. Dag in dag uit. Mijn motivatie om dingen te ondernemen is weg. Het kan me niks schelen als ik nu dood zou zijn. Zelf zal ik dat niet doen. Maar het hiernamaals en wat ik me daarbij voorstel lijkt zoveel beter, zoveel makkelijker dan hier.

Ik moet zoveel, op een of andere gekke manier. En het vervelende is dat mijn hoop om 'gered' te worden, tot een alles veranderd inzicht te komen steeds kleiner wordt. Ik ben maar zo'n miniskuul wezentje, dit is relatief, maar wat is het balang van mijn leven? Rotterdam werkt niet inspirerend op me. Waar is mijn vlam? Waar is mijn energie, mijn lach?

Bah, vind ik mezelf ook nog zielig. Zwak. Terwijl ik zoveel mee heb. Zie er volgens veel leuk uit. Heb een goede diploma behaald, heb vrienden.. Maar ja, wat moet je ermee als je er niet mee om weet te gaan.

Help!

Redt me alsjeblieft...
Datum:
22-01-2009
Naam:
Annabel
Leeftijd:
30
Provincie:
Zuid-holland

hopeloos

Ik ben ten einde mijn vrouw is 7maanden geleden overleden.
Nu wordt ik vals beschuldigd van het mishandelen van mn zoon en die willen ze nu uithuisplaatsen
Mijn kinderen heb ik nog nooit geslagen maar jeugdzorh rotterdam heeft mij nu voor de rechter gedaagd
Ik zweer dat als hij bij me weg gehaakd wordt day ik een einde aan mijn leven maak
Ik heb nu spijt dat het 5jr geleden mislukt is dan had ik nu niets meer geweten van alle ellende die jeugdzorg mij aan doet.
Datum:
22-01-2009
Naam:
pieter
Leeftijd:
58
Provincie:
Zuid-holland

waarom ik

hoi ik ben een meid van nog maar jong 21 jaar niets mis mee zou je zeggen maar dus wel al vanaf dat ik mijn ogen heb geopend gaat het alleen maar mis ruzie met me moeder zussen en broer had altijd het gevoel als of er niemand van mij houd en zelfs nu heb ik dat nog ik heb gewoon te veel mee gemaakt in mijn leven kindertehuisen pleeggezinnen en nu zou je toch eindelijk eens denken dat alles een keertje ophoud maar niet dus ik zie het als er weer eens wat gebeurd is dat het mijn schuld is en dat ik me zelf moet straffen daar door zitten mijn armen onder de littekens en denk ik er vaak aan om zelfmoord te plegen ik ben opgegroeid met mannen om me heen die dol graag bier drinken en of sterke drank omdat die mannen steeds mijn stiefvaders werden ben ik niets anders gewend je zou dan gaan denken dat je het later zelf niet zo zou willen maar ja ben niets anders gewend ik ga nu 6 jaar met een jongen die ik heb leren kennen toen ik 15 was hij was 22 en dronk dus ook bier leerde hem kennen bij mijn moeder in de kroeg en omdat ik vaak verliefd was en nog nooit een echt vriendje had gehad werd ik dus ook smoor verliefd op hem en hij op mij een week later kregen we dus ook daadwerkelijk een relatie die dus nu al 6 jaar duurt maar niet met plezier zijn drank gebruik is erger geworden en ik kan er niets over zeggen niet dat hij mij slaat ofzo hoor maar omdat ik al zo veel heb mee gemaakt door al die mannen die bij mijn moeder over de vloer kwamen en ook altijd dronken waren doet het me wel pijn en elke keer als hij thuis komt en dronken is dan loopt het uit op ruzie mensen zeggen dat ik bij hem weg moet gaan maar kan het niet ook al is hij zo ik hou wel van hem want de dagen dat hij niet dronken is ook al is dat wijnig laat hij wel merken dat hij ook van mij houd ik heb al in het ziekenhuis gelegen omdat ik geprobeerd had om zelfmoord te plegen en zo vaak heb ik al geprobeerd om mijn polsen door te snijden ik zit onder de littekens en altijd denk ik wie zou mij nou missen niemand van me school ze zien me toch alleen maar als het dikkertje van de klas me vriend zou wel een ander meisje zoeken en me moeder en zussen daar hoor ik toch nooit wat van en vrienden heb ik ook niet soms weet ik me echt geen raad meer dat ik me opsluit in de douche met een stuk glas probeer het altijd te verbergen wat een paar dagen goed gaat dan komt me vriend er achter en loopt dan boos weg waardoor ik weer het ik ben niet gewenst gevoel krijg en het weer doe kan gewoon niet met hem praten over hoe ik me voel ben echt blij dat ik deze site heb gevonden want nu kan ik eindelijk eens mijn ding kwijt
Datum:
21-01-2009
Naam:
deesje
Leeftijd:
20
Provincie:
Groningen

-

Het is niet zo zeer dat ik zelfmoord wil plegen, ik heb gewoon geen zin meer in niks niet.
Ik wil gewoon niks meer moeten, helemaal niks, gewoon kunnen blijven liggen met mijn ogen dicht voor altijd en nergens meer aan denken, niks meer voelen, niks meer moeten.
Dat moet haast wel de hemel zijn
Datum:
21-01-2009
Naam:
----
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-brabant

slecht rapport

ik heb een slecht rapport aantal onvoldoendes...
en ik ben bang dat me ouders boos op me zullen zijn. natuurlijk zijn ze boos dat zijn iedere ouders als je kind heel what onvoldoendes hebben...
maar ze zullen zo kwaard zijn. ze doen me niet pijn ofzo maar... ik ben verschrillend bang. je kunt niet zeggen misschien valt het mee...
ik heb zelfs het lef om zelfmoord te plegen.
ik woon namelijk naast een spoor.

willem
Datum:
21-01-2009
Naam:
willem
Leeftijd:
13
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.