Levensverhalen (pagina 963)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

ik

hallo,
ik voel me niet goed in men vel en ik wordt bijna altijd geslagen , ik wordt gestraft , ...
ik vind mijn leven niets meer , ik wil dood maar ik wil dat ook niet
soms denk ik in mezelf ben ik iemand of niemand en het antwoordlijdt op niemand !
Datum:
07-02-2009
Naam:
lore
Leeftijd:
12
Provincie:
België

wat is er mis om te willen sterven??

bega ik werkelijk een zonde?
als ik mijn lijdensweg wil beeindigen
ik zie niet meer zitten waarom dit moet
verdergaan als er al mensen zijn die denken dat mijn leven minder waard is als
dat van een hond nou dan laat ons ook sterven als een hond ik wou aleen de meest gekozen weg weten
Datum:
07-02-2009
Naam:
mattie
Leeftijd:
49
Provincie:
Limburg

haat

ik voel me waardeloos, alleen en triest. ik haat andere mensen met zelfmedelijde. zwakkelingen. toch ben ik er zelf ook één. kon ik maar janken en was het dan maar voorbij. deze gedachten komen steeds weer terug. god wat ben ik wereldvreemd en wat haat ik de hypocrietelingen om me heen. één en al gelieg en geconsumeer. al jaren geen echte connectie meer gemaakt. mensen begrijpen me niet. ik geloof graag dat ik mijn best doe. ik ben alleen, dat si het voornamelijkste probleem. ik al te lang alleen. waarom kunnen mensen geen complimentjes geven als ik het nodig heb en hun bek houden als ik behoefte aan stilte nodig heb. de connectie ontbreekt. mensen voelen me niet aan. men neemt niet de tijd mij te leren kennen. waarom is er zo weinig transparantie, waarom zeggen zo weinig niet gewoon wat ze denken? als ik recht door zee ben, ben ik "grappig" of "tof" .. maar ik vind het gewoon normaal. hoeveel gaat er wel niet kapot door miscommunicatie?
Datum:
07-02-2009
Naam:
tg54tgr
Leeftijd:
25
Provincie:
Zuid-holland

why?

het begon allemaal in groep 3, ik was anders, ik werd gepest, hetzelfde in groep 4 tot 8, heb in groep 8 zelfs 2x gevochte, in groep 8 ging t eigg al niet meer, maar ik was blij dat ik naar een andere school kon gaan, maar daar ging het gewoon door, klas 1: tegen de kluisjes aangesmeten worden, klas 2: tafels in me rug krijgen, in deze klas begon ik ook flauw te vallen, zonder reden, ze zijn er na 3 jaar nog nie achter wat t is, klas 3 ging redelijk maar daar begon ik te roken en mezelf te krabben, soms tot bloedens toe, heerlijk was dat, ik he op t punt gestaan m'n aders door te snijden en heb toen heel snel me messen in geleverd bij mijn toenmalige vriend, toen ging ik naar klas 4, heerlijke school (andere dan klas 1 tot 3), en word hier haast nie gepest , wel val ik nog regelmatig flauw, maar nu door mijn mentoren (vandaag) , wil ik nie meer leven, ze pikken alles in samen met me ouders, ik mag geen vriendje t eerstkomende half jaar, ik moet goed me best doen op schoo, als ik alleen maar te lang met me crush knuffel brieven ze het door aan me ouders, ik heb net een uur buiten gezeten zonder iets te voelen van de kou... het lukt gewoon niet meer... why is this happening to me?
Datum:
05-02-2009
Naam:
wowgirl
Leeftijd:
16
Provincie:
Overijssel

Moeilijk om Door te Gaan

het is ...
Moeilijk om door te gaan,
Door te gaan met je leven
verder te gaan en te blijven vechten
het is lastig om vast te houden
vast te houden aan de toekomst
die vast beter zal zijn
het is moeilijk om los te laten,
dat verleden, dat je vast houd
het is Moeilijk om verder te kijken
en niet over je schouder terug te kijken


* Dreamer *
Datum:
05-02-2009
Naam:
* Soof * Dreamer *
Leeftijd:
16
Provincie:
Noord-holland

Pfff.Niet eerlijk.

Thuis krijg ik ALTIJD de schuld!!
Da's typisch blijkbaar...De oudste.
Het is niet dat ik dood wil. Maar als het me tevéél wordt hebik soms zo'n zin om voor een trein te springen. Het is gewoon niet eerlijk. M'n Moedr begrijpt me ook niet. Ze zegt ? schatje je kan alles tegen me zeggen. als ik dat dan doe , heeft ze alleen maaar commentaar op dat.
Het is niet meer leuk. zelf nu zit ik met de tranen in mijn ogen dat ik aan zelfmoord denk...Ik weet gewoon niet meet wat doen...... In de liefde gaat het ook al zo ''goed".
Ik denk dat ik nog eens goed na denk over wat ik met mijn leven ga doen.
Datum:
04-02-2009
Naam:
Anoniiem
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

leven ? Nog nooit een leven gehad

Iedereen denkt oh zei is wel aardig..
Oh die lacht veel...
Die wilt iedereen helpen...
oh die doet dat wel voor mij...
Maar wat heb je eraan als iemand je de hele tijd gaat voorliegen en jij jezelf laat gebruiken ?
Als je zelfmoordpogingen hebt dan moet je je niet laten gebruiken, het is zo makkelijk voor iemand die weet dat je jezelf niet bent.
Sinds ik op de middelbare zit toen begon alle problemen thuis en op school.
Ik haalde alleen maar 1 of een 2 en hoger ook echt niet..
me vader was in een inrichting omdat hij alleen maar aan zelfmoord dacht en ik sneed me bijna helemaal los.
Het was zo erg dat ik met bijna 50 graden lange mouwen droeg en niemand had ook maar gevraagd is er wat aan de hand of moet ik je helpen.. en ik dom kind die helpt iedereen maar die hulp nodig heeft.
In de 2e deed ik het nog steeds maar minder erg !
Toen werd me vader op een zaterdag niet meer wakker.. Hij werd opgehaald door de ambulance... hij had 33 pillen geslikt..
net op het nippertje hadden ze zijn maag leeggepompt... toen dacht ik ... je kan jezelf echt van het leven beroven..
ik dacht als ik me zo k*t voel dan lukt het mij vast en zeker ook...
ik dacht dat mijn vader dat deed omdat hij boos op me is omdat ik alleen maar op school 1 en 2 haal..
En ze zeggen wel .. ik hou van je..
maar op zo'n manier zeggen ze 't dat je het niet gelooft. op zo'n toon doen ze dat.
Toen mijn hond dood ging... Smokey ( mijn hele leven mijn trouwe hond ) ( vertelde nooit wat door ) opeens was hij er op een dag niet meer.. dood... we moesten hem in laten slapen.
Mijn leven had al helemaal geen zin meer.
ik begon me weer helemaal lek te snijden.. ik probeerde steeds maar weer.. het deed op een gegeven moment helemaal geen pijn meer..
ik moet iets anders verzinnnen dacht ik ..
in me gezicht ( smoesje voor op school verzinnen, ben tegen me buraue opgevallen) en mensen geloofden het ook nog. Ik heb er nu wel spijt van.. ik draag geen lange mouwen meer omdat dat op school bij praktijklessen niet mag en iedereen ziet mijn armen en vragen wat er is gebeurd ik zeg dan niets... het gaat je niets aan..
het langste wat ik volgehouden heb is 2 weken niet te snijden.. dat lukte niet omdat me arm helemaal bezet was..
ik heb vaker de drang.. en ik zeg nu al .. mensen die aan zelfmoord denken.. geloof me ,, op een dag doen ze het echt.. !


Datum:
04-02-2009
Naam:
maudy
Leeftijd:
15
Provincie:
Limburg

al zo lang...

11 was ik, toen ik de eerste keer aan doodgaan dacht. Ik zag het toen nog heroïsch, ik geloofde toen nog in de hemel. Maar jaren later is het een hel geworden. Wakker worden en aan niets anders denken dan mezelf van kant maken. Wenend mezelf dwingen tot opstaan, mijn "normaal" leven proberen te leiden, maar steeds die gedachte die in mijn achterhoofd blijft. Soms wordt het vager, maar dan een moment alleen, en daar is het weer. Soms zo onverwacht, die beelden, gedachten waarin ik mezelf duizenden keren zie sterven. Mijn bebloede polsen, de haardroger die in het bad valt, die val van zo hoog... En waarom? Geen idee. Het is er gewoon. En ooit zal ik er van verlost zijn. Maar die strijd word ik zo moe...
Datum:
04-02-2009
Naam:
lala
Leeftijd:
26
Provincie:
België

hopeloos

mijn verhaal,
mijn eerste vrouw is op 32 jarige leeftijd overlden ik bleef achter met 2 kinderen later leerde ik een vrouw kennen ook met 2 kinderen jaar later trouwde we kregen samen ook nog zoontje na 10 jaar kwam ik thuis zij weg meubels weg alles weg diep in de put na 2 jaar leerde ik weer een vrouw kennen na tijdje gingen we samen wonen zij had 1 dochter na 1 jaar besloten we althans zij dat ze liever alleen woonde oke gingen latrelatie aan ze ontdekken hersentumor bij haar zij lag in het ziekenhuis en ik heb toen ze ook thuis was alles samen 6 weken voor haar en haar dochter gezorgt dag en nacht toen moest ik geopereerd worden moest 3 dagen in ziekenhuis blijven ze kwam niet op bezoek en de dag dat ik ontslagen werd uit het ziekenhuis belde ze dat ze liever had dat ik naar mijn eigen huis ging klap ik mag 6 weken niet op mijn voet steunen artroze gewrichten vastgezet zit ik dus eenzaam en alleen zoveel gedaan voor haar en nunlaat ze me als een stuk vuil vallen vorig jaar echt klote jaar 5 maanden gewerkt voor baas die me niet betaalde ben dan begonnen voor belgische baas door mijn voet moest ik me ziek melden en geopereerd worden die erkend mijn ziekte niet heb dus weinig of geen inkomen gehad in 2008 nu dreig ik mijn huis en alles kwijt te raken krijg hier geen geld daar ik in belgie gewerkt heb en belgie betaald niet daar mijn werkgever er tegen ingaat ik weet het niet meer het enigste lijkt me om gewoon vaarwel tegen het leven te zeggen en overal vanaf te zijn kan die pijn en verdriet niet meer aan heb ik daarom altijd alles gegeven in mijn leven gewerkt enz. en nu ben ik gewoon een stuk vuil een niemand ik weet het niet meer kan en denk erover dat het beter is als ik vaarwel tegen die klote wereld en het leven zeg
Datum:
04-02-2009
Naam:
Jozef
Leeftijd:
50
Provincie:
Zeeland

Ik heb het echt werkelijk nergens goed

Mijn leven is simpelweg rot, Thuis leef ik in omstandigheden die nog slechter zijn dan in een internaat, wel normaal eten en dergelijke maar voor liefde aandacht en zorg moet je bij mij thuis echt niet weten. op school word ik gepest omdat ik een lage stem heb. Mijn ouders liegen tegen me door te zeggen dat ze van me houden in feite haten ze mij. ik heb nog maar 1 reden om te blijven leven. De molen waar ik werk kan niet zonder mij. en die word ook nog eens verboden. ik kijk nog of ik het nog vol houd. indien niet dan sterft mijn hele familie bij mij thuis maar en ikzelf erbij.
Datum:
04-02-2009
Naam:
Lone Archer
Leeftijd:
15
Provincie:
Zeeland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.