Levensverhalen (pagina 964)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Zelfmoordpoging

3 maanden geleden deed ik een zelfmoordpoging. Ik heb het overleefd en na 2 weken ziekenhuis ben ik weer thuis.
In het ziekenhuis wou ik af en toe nog steeds dood, ik heb veel met de pastor van het ziekenhuis gepraat.
weken lang heb ik het volgehouden om niet meer dood te willen. Nu knaagt het weer, stoppen met het leven. Maar ik weet gewon dat ik het niet moet doen. Ik besef ook, dat ik veel achter moet laten, mijn dieren mijn ouders. Ik moet er door heen, dat lukt me misschien wel, maar door mijn psychiatrische stoornissen ben ik ontzettend bang dat die zelfmoordgdachtes terug komen en ik niet oud wordt. Het vechten tegen de dood is moeilijk en zwaar. Ik bid om kracht van Hem en ik weet zeker dat Hij mij dat geeft. Ik moet er alleen zelf nog in gaan geloven dat ik kán leven.
Datum:
04-02-2009
Naam:
alizarah
Leeftijd:
22
Provincie:
Utrecht

...

Ongeveer 3 jaar geleden werd ik alleen maar gepest, geslagen en bedreigd.
Ik voelde me een nietsnut, ik was niks waard.
Ik heb een jaar lang met deze gevoelsn rondgelopen, maar 1 jaar daarna ging zij dood. Ze was nog zo jong.
Zij was mijn alles, dat was de druppel voor mij. Ik ging mezelf snijden, ik liep met zelfmoord gedachtes rond.
Ik heb zelfs al voor een auto gesprongen, alleen daar hield ik een gebroken voet aan over.
Toen hoefde ik eventjes niet naar school, dat luchtte op. Maar de pijn om haar bleef bestaan. Gelukkig had ik mijn vriend om me te steunen en die me uit de put heeft geholpen, alleen mijn beste vriendin nog niet. En dat doet mij zo pijn.
En gister, hoorde ik dat de vriend van mijn moeder ook dood gaat aan die vreselijke ziekte.

Ik weet nu niet wat ik moet doen, ik ben nu zo radeloos.
Datum:
04-02-2009
Naam:
Nicolette
Leeftijd:
15
Provincie:
Zuid-holland

je doet het nooit goed in het leven.....

ik ben elke dag levensmoe. en denk bijna elke dag aan de dood. het schijnt elders beter te wezen...zonder pijn...en ergenissen. leef al 21 met een partner die alleen maar liegt en bedriegt. en daarbij draag ik elke dag een ondraagelijke pijn in me lichaam mee. kan niet wachten tot het moment dat ik daar naar toe ga.....waar je geen lichaam hebt, maar op gaat als energie tussen alleen maar mooie kleuren en zorgelozen dagen. deze aardbol met al deze gestreste mensen kan niet goed zijn voor een vreugde vol leven......tot ooit.
Datum:
03-02-2009
Naam:
eenzaam......
Leeftijd:
38
Provincie:
Flevoland

meer dan ongelukkig

weet het echt niet meer, ben dronken en al ruim 72 wakker, wordt nu pas rustig en voel me zo ontxettend alleen na 12 jaar relatie en alleen maar investeren moet ik nu maar eens gaan slape.
Datum:
03-02-2009
Naam:
Gert
Leeftijd:
41
Provincie:
Noord-holland

depressie

elke avond als ik thuiszit...soms als ik van werk kom, soms na al de hele dag thuiszitten...dan voel ik me zo somber...
overdags lach ik met collegas of medestudenten...maar zodra ik alleen ben voel ik me rot. ik slaap zo laat mogelijk en sta zo laat mogelijk op...voel me suf en vermoeid...en waardeloos.
Heb een moeder met een psychiatrische stoornis, mijn vader heeft het er moeilijk mee en ik trek het niet om in de buurt van mijn ouders te zijn, ook al hou ik veel van ze. het is ook al een aantal maanden uit met mn ex...maar we zien elkaar nog vaak en ik durf het niet weer te proberen, want wie wil nou een huilende, depressieve vriendin...
Heb verder geen andere familie..voel me zo alleen...
Datum:
02-02-2009
Naam:
anoniem
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

leven wat heb je dur aan?

op de bassischool werd ik veel gepest. ook omdat ik in groep 2 al meer wilden leeren dan dat een kind van 6 ofzo hoord te leren. ik kon al heel goed lezen en schrijven. in groep 3 moest ik weer op nieuw beginnen met het leren van letter schrijven en lezen. met het gevolg dat ik het niet meer snapte, waardoor ik letters op de verkerde plek zetten en worden achterste voren ging lezen. ik heb toen die tijd veel gehuild ik wist het gewoon niet meer niemand die mij kon helpen ik zag toen al het nut van het leven niet meer in. in groep 4 heb ik geprobeert zelfmoord te plegen maar deze poging mislukte. de andere jaaren op de bazisschool gingen wel maar ik kon niet wachten om naar de middelbare tegaan want ik had ook altijd gezeik met de leraren enzo.. maar op de middelbare ging het beter ik zat in de 1e. ik halde goede cijfers maar ik zit op VMBO-bbl en ik wouw graag een nivo om hoog maar ik halde het net niet.. toen voelde ik me kloten weer dacht ik trug aan de bassischool als het daar nouw gewoon goed was gegaan.. ik zit nu in de 2e bigin van het school jaar zach ik het nut er niet meer van in ik halde wel normale cijfers maar ik was veel ziek had veel last van hoofdpijn en was erg depresief later in het jaar kreeg ik te horen dat ik niet maar zo thuis kon blijfen en als ik dat wel zou doen zou ik worden op geschrefen als spijbelen.. en zou ik alles dubbel in moeten halen ik kon er op een geven moment echt niet meer tegen toen mijn beste vriendin ook zelfmoordgedachten had.. ging ik zelfs weg lopen van school.. er gingen ook verhalen rond dat ik met iemand had van 22 die druks verslafde is maar het is gewoon een vage kennis en later werd er ook gezecht dat ik een vermoeidheids ziekte had ofzoo ik heb daar heel veel gezeik mee gehad terwijl het neit eens waar was... ik heb echt heel veel gehuild ik zag het nut van het leven echt niet meer ik heb toen me gesneden met een zakmes.. ik heb voorig jaar in de zomer een jongen leren kenne hij woont in een dorp niet zo ver hier vandaan ik kan heel goed met hem op schieten hij heeft mij heel erg geholpen hij liet mij het nut van het leven weer zien hij is mijn beste vriend voor altijd hij is special voor me... en ik heb sind 4 weken echt een supper liefe vriend.. en ik hou echt supper veel van hem mijn vrienden zijn echt heel belangrijk geweest voor me en dat zijn ze nog steeds ik hou supper veel van hun!
Datum:
02-02-2009
Naam:
Leentje
Leeftijd:
14
Provincie:
Overijssel

helaas

ik heb mn baan verloren met mn opleiding die mijn keuze was financieel aan de grond mijn gevoel zegt ik heb geen trek meer in lust in leven omringt met ubermensen mijnpogingen in t verleden waren mislukt ik had een kans verprutst ik wil geen slaaf zijn tussen deze bevolking ik wil zo graag alleen ik twist nog hoe echt klote als je gevoeloos binnen hebt maar lichamelijk nog niet mijn dal is nooit zo diep geweest verleden verot en mn toekomst heb ik niet ik ben een kansloos wezen
Datum:
02-02-2009
Naam:
patrick
Leeftijd:
29
Provincie:
Zeeland

my story

ik ben een jonge van 21 en ik moet wat kwijt.. Toen me oudjes gescheide ware moest ik bij me moeder wonen na een tijdje ging ze weer date.. Ze ontmoete mannen via krant internet what ever .. na een tijdje kwam ze de verkeerde tege en begon drugs te nemen ik was 7jaar ze raakte aan de wiet en de cocaïne ik was 8 ze gooide me de straat op in me t-shirt in hartje winter ik bedele bij mense voor geld om me pa te bellen .. ik moest verhuizen naar België ik was 11 ik begon te roken (sigaretten en wiet) daarna begon et allemaal alles was verneukt me pa begon meer op me te roepe en sloeg me af en toe hard tegen me hoofd toen ik 18was begon ik te experimenteren met coke maar lag niet bij me ik ging om met hooligans en vocht m'n frustraties weg nu ben ik 21 ben net me baan kwijt en me pa maakt me nog steeds et leven zuur ik denk soms aan zelfmoord maar ben te zwak om et te doen.. pff leven en Leven is tog een groot verschil

ik wil gewoon zegge ik heb fouten gemaakt ik geef ze toe ik kan niet meer bij alle mensen die ik gekwetst heb m'n excusses aanbieden daarom zeg ik het tegen jullie uit de diepste stuk van m'n hart het spijt me voor de pijn en leed die ik jullie aangericht heb Sorry xxx
Datum:
02-02-2009
Naam:
does not mather
Leeftijd:
21
Provincie:
Anders

D.

ik moet het doen!
ben het zat!
mis je zo erg!
mischien neem ik je wel mee?
uit deze k****** wereld!


Datum:
02-02-2009
Naam:
suicidel
Leeftijd:
28
Provincie:
België

toekomst...

ik weet niet waar ik moet beginnen maar ik begin wel bij groep 8 waar het volgens mij allemaal begon... ik was heel gelukkig en normaal (qua uiterlijk) en ik was best slim, al zeg ik het zelf ... Ik maakte mijn citotoets erg goed(in mijn ogen) en ik haalde 544, dus ik en mn ouders dachten gelijk dat ik bij mijn broer op school kwam te zitten, wat niet het geval was, want ik had 1 punt te weinig voor het gymnasium.. dus ging ik naar een school met atheneum niveau... in de brugklas had ik de leukste van mijn leven en ik had veel vrienden en mijn beugel ging eruit en ik kreeg lenzen, dus ook weg bril :)... ik begon alles naarmate het jaar verder ging niet meer zo serieus meer te nemen en ik haalde slechte cijfers en het ging ook niet goed met mijn uiterlijk; ik werd dikker en ik kreeg ook nog puistjes op mn gezicht (wat wel normaal is maar met het dik zijn erbij niet) ik werd dus letterlijk lelijker.... ik had geen goed eindrapport en ik moet naar de havo, wat ik toen als echt heel erg beschouwde... want het leek wel alsof de wereld verging,,,,, ik werd dus als minder en dom gezien in de ogen van mn ouders én mn broer( de ''gymnasiast'') dus met al die negatieve energie van thuis ging het ook slecht op de havo, ik had alles al opgegeven want ze praatten alsof de havo het laagste van het laagste was... mijn nieuwe klas was ook niet bepaald aardig :S ik zat wel nog op dezelfde school maar in een andere klas dus, ik miste mijn beste vrienden in de les met mn nieuwe klas en ik zag ze alleen in de pauzes... ik was dus het buitenbeentje van mn nieuwe klas.... het ging dus zo slecht dat ik zoveel zelfmoordneigingen kreeg dat ik echt helemaal gek werd... ik had weer een slecht rapport en ik moest naar het VMBO-T!!!!!!!!! je snapt natuurlijk dan wel dat binnen mijn gezin een hel was ontstaan of hoe je het ook mag noemen... ik moest dus naar eenNIEUWE school want mn oude school had geen vmbo-t op die school.... ik ben nu wel aan het sporten enzo maar ik ben nog wel mollig maar niet ''dik'' ;) ik zie er niet als 15 uit maar als 19-20(niet om op te scheppen ) maar de meeste mensen geloven me niet als ik zeg dat ik 15 ben :( aan de ene kant heeft het zn voordelen(bios enzo) maar het heeft ook zo zn nadelen, zo wordt ik dus gezien als een lelijke, domme en een te oud iemand voor 3vmbo-t(althans zo lijkt/voelt het) kep nu geen contact meer met mn vrienden van de brugklas maar ik heb nu wel nieuwe vrienden, maar het zullen nooit zulke beste vrienden worden als mn eerste beste vrienden(van de brugklas) ik weet nu niet waarvoor ik nog leef, ik ben niks meer waard, ik stel niks voor dus ik weet niet hoe het verder moet> wat te doen na het vmbo-t enzo en met mn uiterlijk?.....(en ik zit nu in een erge dip over mn sexuele voorkeur; homo of bi of niet? :S)
Datum:
01-02-2009
Naam:
ikbenhetzat
Leeftijd:
15
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.