Begin alles weer een beetje moe te worden.Heb alleen mezelf nog,en vind er niks aan.Nadat me ex besloten heeft me te verlaten in augustus 2008(zonder reden,maar het lag niet aan mij zei ze)En dat na 17 jaar samen geweest te zijn.Is me moeder de maand er op 10 dagen voor me verjaardag overleden aan die verselijke ziekte,(krijg het me bek niet uit)
En me huis met tegenzin moeten verkopen,heb ik al 3 pogingen gedaan met de auto van me werk maar niet gelukt dus.Kreeg ik ook nog eens te horen dat ik niet meer trug hoefde t komen op ht werk(ontslag).Toen zijn er een paar stoppen in mehoofd gesprongen en werd op een dag wakker in het ziekenhuis met een groot gat in me kop.Ben de zelfde dag nog weggegaan daar want had geen zin in het ziekenhuis,alleen lag er vrijdag er weer terug in vanwegen infectie dat al ver gevorderd was.Was er bijna vanaf van alles.Maar nee hoor ze hebben geprobeerd e er boven op te helpen.Dat is lichaamelijk wel gelukt,alleen me hoofd werkt niet meer mee.Dus werd iki opgenomen op de psygiatrishe alfdeling van het zieken huis,en werd vol gestopt met pillen.Ben daar niet vier van want ne 30 jaar geblowt te hebben was dat een goeie oplossing en nodig.Want heb ook bijna bj me ex voor de duer gestaan om ze de nek om te draaien.Ook dat schiet niet op,maar heb daar nog steeds last van dat ik haar iets aan wilt doen.Zeker toen ik een keer op weekend verlof moch en thuis me oudste kat dood vond in de keuken. En sins dien sukkel ik maar door,het enigste wat me tegn houd zijn me 6 katten waar ik veel van hou.Jonste is 4 jaar dus die kunnen nog wel ff door.Maar als die er niet meer zijn dan haal ik de stekker er uit zal dan rond de 56 zijn.Of ik moet een goed adres vinden voorze maar het probleem is ik vertrouw niemand meer.
Laast nog naar een festival geweest waar ongeveer 47.000 mensen waren en wat het ik me daar alleen en ergt eenzaam gevoelt,vond er geen ruk aan,en vanaf die tijd zit ik elke dag te denken of ik het nu wel of niet moet doen.Mijn hoofd zegt groot gelijk weg wezen hier,maar me hart zegt dat ik voor me beestjes eerst moet zorgen.Dus die komen niks te kort. Verders eet ik slecht verzorg me ook niet goed meer,heb nergens zin meer in.Zit ook hele dagen binnenwant kom alleen nog maar naar buiten voor wat boodschapjes te doen.Zit ook weer een vol met me exseem vellen vliegen eraf omdat ik in me binninste me te druk maak en altijd onder spanning leef en das best wel zwaar.Dus reden genoeg om het licht uit te doen
Leven is klote en zwaar en dan heb ik het nog niet eens over de schulden gehad die er zijn onstaan door dit gezeik.Was ik maar nooit geboren je mis niks.............
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.