Levensverhalen (pagina 635)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

me..is it me

voel me kapot eenzaam al een lange tijd. dood wil ik niet wel in contact komen met anderen maar hoe..
Datum:
31-08-2010
Naam:
mick
Leeftijd:
20
Provincie:
Utrecht

Het zegt al genoeg

Mijn leven om even in het kort te zeggen

Elke dag Word ik met me gezicht op de feiten gedrukt dat ik niks of niemand ben

elke dag erger ik me eraan hoe erger me tanden afbrokkelen

mijn rekening meer naar de - gaat

mezelf weer tegenkom

en alles bewijst toch dat het leven niet goed komt

ik heb een hel van een jeugd achter de rug

en heb 3 jaar een leven proberen te hebben

maar het is toch een hel

er is niemand die van me houdt op 1 persoon na dan de rest is dood

ik kan er niet meer tegen ik wil het liefst op een makkelijke manier gewoon deze hel van een kutplaneet verlaten

ik heb hier niets te doen ik beteken hier ook niets ik heb nog wel vaker gehoord dat mensen dolgraag wouden dat ik diegene zijn zoon was of mij wouden zijn
nou dat zijn aleen mijn eigenschappen maar mijn leven is nog geen eens met de ergste scheldwoord te beschrijven

ik denk dat ik binnenkort ga hoe ongelukkig ik nu ben heb ik geen zin meer om te leven

hopelijk komt het goed met me of niet

als het niet zo is

dan zal niemand voorlopig wat van me horen
Datum:
31-08-2010
Naam:
Dinges
Leeftijd:
20
Provincie:
Noord-holland

Pfffffffffffffffffffff

Begin alles weer een beetje moe te worden.Heb alleen mezelf nog,en vind er niks aan.Nadat me ex besloten heeft me te verlaten in augustus 2008(zonder reden,maar het lag niet aan mij zei ze)En dat na 17 jaar samen geweest te zijn.Is me moeder de maand er op 10 dagen voor me verjaardag overleden aan die verselijke ziekte,(krijg het me bek niet uit)
En me huis met tegenzin moeten verkopen,heb ik al 3 pogingen gedaan met de auto van me werk maar niet gelukt dus.Kreeg ik ook nog eens te horen dat ik niet meer trug hoefde t komen op ht werk(ontslag).Toen zijn er een paar stoppen in mehoofd gesprongen en werd op een dag wakker in het ziekenhuis met een groot gat in me kop.Ben de zelfde dag nog weggegaan daar want had geen zin in het ziekenhuis,alleen lag er vrijdag er weer terug in vanwegen infectie dat al ver gevorderd was.Was er bijna vanaf van alles.Maar nee hoor ze hebben geprobeerd e er boven op te helpen.Dat is lichaamelijk wel gelukt,alleen me hoofd werkt niet meer mee.Dus werd iki opgenomen op de psygiatrishe alfdeling van het zieken huis,en werd vol gestopt met pillen.Ben daar niet vier van want ne 30 jaar geblowt te hebben was dat een goeie oplossing en nodig.Want heb ook bijna bj me ex voor de duer gestaan om ze de nek om te draaien.Ook dat schiet niet op,maar heb daar nog steeds last van dat ik haar iets aan wilt doen.Zeker toen ik een keer op weekend verlof moch en thuis me oudste kat dood vond in de keuken. En sins dien sukkel ik maar door,het enigste wat me tegn houd zijn me 6 katten waar ik veel van hou.Jonste is 4 jaar dus die kunnen nog wel ff door.Maar als die er niet meer zijn dan haal ik de stekker er uit zal dan rond de 56 zijn.Of ik moet een goed adres vinden voorze maar het probleem is ik vertrouw niemand meer.
Laast nog naar een festival geweest waar ongeveer 47.000 mensen waren en wat het ik me daar alleen en ergt eenzaam gevoelt,vond er geen ruk aan,en vanaf die tijd zit ik elke dag te denken of ik het nu wel of niet moet doen.Mijn hoofd zegt groot gelijk weg wezen hier,maar me hart zegt dat ik voor me beestjes eerst moet zorgen.Dus die komen niks te kort. Verders eet ik slecht verzorg me ook niet goed meer,heb nergens zin meer in.Zit ook hele dagen binnenwant kom alleen nog maar naar buiten voor wat boodschapjes te doen.Zit ook weer een vol met me exseem vellen vliegen eraf omdat ik in me binninste me te druk maak en altijd onder spanning leef en das best wel zwaar.Dus reden genoeg om het licht uit te doen
Leven is klote en zwaar en dan heb ik het nog niet eens over de schulden gehad die er zijn onstaan door dit gezeik.Was ik maar nooit geboren je mis niks.............
Datum:
31-08-2010
Naam:
666
Leeftijd:
44
Provincie:
Noord-brabant

geef me rust

Manisch depressiviteit en een moeilijke man houden mijn leven in hun macht. Sterk genoeg om bij mijn man weg te gaan ben ik niet. Ik heb de kracht niet om hem de deur niet uit te zetten ook al weet ik dat t zoveel beter voor me zou zijn. Ik ben nu ongeveer 2 jaar in een zwaar depressieve staat en zou niet meer weten hoe het voelt om niet depressief te zijn. Ik heb mijn best gedaan mee te werken aan de genezing van deze depressie maar niets helpt. Meerdere soorten medicatie bovenop mijn vaste medicatie, opname (4 in de laatste 11 maanden) in een psychiatrisch ziekenhuis, vele vormen van therapie maar niets werkt! Sinds een paar maanden hoeft dat ook niet meer van mij. Ik weet dat mijn aandoening nooit zal verdwijnen en heb er ondertussen vrede mee dat ik zelfmoordgedachten heb. Wat ik moeilijk vind is dat deze gedachten mijn hele gedachtegang opslokken en er geen ruimte meer is voor wat voor andere gedachten dan ook. Sinds een maand gedraag ik me naar de buitenwereld alsof het beter gaat zodat ik niet meer gedwongen word erover te praten en mijn einde kan plannen. Iedere cel van mijn lijf schreeuwt me toe te stoppen. De wereld is zo donker, koud en zonder beschutting en ik zou niets liever willen dan er uit te stappen. Ik heb geen schuldgevoel meer naar wie dan ook, mijn ouders, familie, vrienden maar ik heb nog een zoon van 21 en iedere keer als ik alles voorbereid heb en de dag daar is om te gaan houdt hij me in gedachte tegen. Ik kan niet, wil niet en hoor niet door te leven met deze donkere, nare, alles vernietigende gedachten. Ik heb geen hoop, geen licht, voel geen liefde. Het enige wat er nog is is plicht.
Datum:
31-08-2010
Naam:
damai
Leeftijd:
40
Provincie:
Gelderland

mijn verhaal

ik ben me leven zat omdat ik het gevoel heb dat niemand om mij geeft ben vaak gebruikt woord gepest op school krijg heel vaak de schuld van iets wat ik niet eens heb gedaan ik ben best wel eenzaam elke avond leg ik te denken aan zelfmoord veel mensen zeggen dat ze verliefd op me zijn maar dan een dag later hebben ze een ander ik heb niemand om er ver te praten dus het moet er een keer uit
Datum:
30-08-2010
Naam:
gio
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

liefde

ik denk aan zelfmoord omdat ik het niet meer zie zitten, kheb een vriendin die ook graag zie en haar beste vriendin ook...kwil bij haar vriendin zijn maar dat gaat niet omdat zij 2 jaar ouder is en haar oouders zijn daar ni mee akkoord en ik haat het thuis en op school i don't like my life khaat het !
Datum:
30-08-2010
Naam:
jamie
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ik begin er aan te denken maar zal voorlopig nog ff gas geven

mijn leven, heb thuis altijd moeten concurreren tegen twee broers met universitair niveau . ik heb zelf geen problemen met hun maar mijn vader beschouwt mij als minder omdak al moeite heb met mbo, terwijl ik juist het meest op hem lijk.
verder in de liefde is het een van de grootse rampen na een paar relaties van week met geschifte meisje mocht ik mijn ex nog geen week nadat het uit was met mijn eigen ogen trapperen naakt naast een ander na een beloft van vriendschap en rust.
op mijn werk waar ik begon door hulp van een collega die het langzaam zo heeft gespeeld met agressieve spelletjes dak nu zijn slaaf moet uithangen en drie bazen heb die mij met hun onderling gebuttel het leven zuur maken.
echte vrienden heb ik niet meer, proberen mij te kleinere om hun eigen zwakheden te verbergen.
in het oh zo kleine hechte dorp waar ik vandaan kom ben ik ook nooit echt geaccepteerd en heb niet eens het fatsoen om normaal te doen tenzij ze iets nodig hebben.
zelfmoord klinkt af en toe vriendelijk, toch help ik nog af en toe mensen die het nodig hebben, daarvoor leef ik ook al word ik nooit bedankt en wille ze daarna meestal niks meer met me temaken hebben.
mss dak der over een paar jaar doorheen ben in de tussentijd geef ik nog ff gas
Datum:
30-08-2010
Naam:
guy
Leeftijd:
21
Provincie:
Limburg

DooD

ik word mishandelt door mijn man hij slaat mij in het bijzijn van me dochtertje daarna sluit ik me op in de badkamer ik snij dan met een scheermes in mijn armen. Op een dag ga ik ook in mijn polsen doorsnijden ik ben hem spuugzat. Ik wil niet meer leven......
Datum:
29-08-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Flevoland

halloo

hallo ik wil al bijna heel men leve zelfmoord plege ik zeg da al jare tege men vriende de meeste begrijpe me ma de andere ni een vriend van mij zoekt altijd ambras en zegt dan tege mij ga uu euge dan maar ophange en dan krijg ik goestin omdat te doen groetjes
Datum:
29-08-2010
Naam:
sarah
Leeftijd:
12
Provincie:
België

zij!

ik heb al veel meegemaakt in mijn leven maar nu ben ik het beu! hij was mijn leven mijn aller beste vriend en zij mijn aller beste vriendin zij begonnen iets voor elkaar te voelen had ik geen probleem mee maar wel met het feit dat ze alles achter mij rug deden 1ste keer kwam ik er op uit ben toen beginnen flippen ze zij ik zal altijd eerlijk zijn van aff nu! ik geloofde haar en vergaf haar! nu 1maand later is het weer hetz efde ze zei ik ga naar da nacht winkel maar ik geloofde het niet duss ben ik en 2 vriendinnen hun gaan zoeken.. we vonden ze maar niet aan de nacht winkel wel aan de sporthal bij mijn beste vriend.. mijn hart verscheurde ben uitgestapt en heb gevraagt waarom weer alles achter mijn rug gebeurde? ze zei: je bent er nog niet klaar voor om het te weten! neeen, er achter komen is beter ofzo? die avond avond stuurde men beste vriend Sjoe ik hou van u en ik geloofde er niets meer van! ik was zo hopeloos ik wist dat ik niet kon leven zonder hem maar met hem zou alles oook anders zijn nu! Hij laat een vriendschap van 13jaar vallen voor een meisje wat hij amper 2 maanden kent... ik heb al vaak gedacht ik maak er een einde aan maar nu ben ik zeker! niemand heeeft mij nodig! dus laat ik hun gelukkig worden en ben ik weg!
Datum:
29-08-2010
Naam:
Kyara
Leeftijd:
14
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.