Levensverhalen (pagina 595)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

betrayed

3 jaar geleden had ik een relatie van 1,5 jaar . In die tijd was ik stewardess en vaak weg van huis. Op een dag besloot ik mijn vriend te verrassen en hem niet te vertellen dat ik thuis zou komen. Helaas betrapte ik mijn vriend met een ander meisje in bed. Een meisje waarvan ik een half jaar daarvoor al had gezegd. dat ik me onzeker voelde door haar. Omdat ze telkens bij hem wilde zijn en ze teveel contact hadden met elkaar. Ik besloot verder te gaan met leven. het deed pijn maar ik was er sterk genoeg voor. Ik focusde me zelf totaal op freestyle snowboarden. Daar ontmoete ik al snel een andere jongen. Voor mij was hij als een soort engel . Een brok positiviteit . De dag dat ik hem zag was ik direct helemaal weg van hem. Hij was echt de liefde van me leven en laten we zeggen dat is ie nog steeds. Maar naar een jaar een relatie te hebben gehad met hem veranderde ineens alles. Hij zag me niet echt meer staan en communiceren deden we ookal niet. Tijdens het snowboarden zag ik een meisje en het gaf met vanaf het begin direct een slecht gevoel. Toen we naar huis reden begon hij ook direct over het meisje hoe dom ze wel niet was en een aandachtstrekker. Een maand later besloot meneer naar een andere baan te gaan om te gaan boarden zoals gewoonlijk mocht ik niet mee hij wilde rust. S'avonds zat ik op msn en hoorde ik al direct het goede nieuws van 1 van mijn vrienden. Mijn vriend had namelijk de gehele avond met het meisje samen op een muurtje gezeten zitten praten. De daarop volgende dagen vlogen de hyves berichten over en weer . Msn gesprekken tot diep in de nacht. Toen ik hem ermee confronteerde lag het zogenaamd allemaal aan mij. En op een avond ging hij uit ik belde hem op en om 5 uur snachts vond hij het wel zo toepasselijk om de relatie te vebreken via msn. Het brak mijn hart en ik was er serieus goed kapot van. Weken huilde ik in mijn bed. Maar ik besloot als vrienden met hem verder te gaan en zelfs het meisje te accepteren ik zette me beste beentje voort in de kut situatie. Tot dat ze voor mijn neus gingen staan zoenen op een snowboard wedstrijd de lijn was niet te hard ik gooide mezelf over de schans in de hoop me nek te breken helaas bleef het bij mijn pols. Meneer begreep wat ie had veroorzaakt en besloot het bij te leggen. De avond dat dat gebeurde bleken we toch nog veel voor elkaar te voelen belande we bij elkaar in bed en was alles were koek en ei. Natuurlijk bleef ik zitten met een enorme onzekerheid. toen we weer samen waren en het meisje erachter kwam , ging ze lopen stoken en zorgde ze ervoor dat hij de relatie wederom verbrak gelukkig duurde dit maar 2 dagen, Want meneer begreep eindelijk dat ze liep te stoken. Maar goed aantal maanden later verander zijn status op facebook , hyves na een feestje bij een vriendin te hebben gehad weer in onbekend en van onbekend in single. Weer werd ik aan de kant gezet . Voor nu weer een meisje dat vroeger in zijn klas zat. dit keer had ik zoiets we gaan als vrienden uit elkaar en laat het maar lekker varen. Het deed pijn en besloot dan ook om geen contact meer met hem te hebben tenzij we elkara tegenkwamen met snowboarden gewoon normaal te doen tegen elkaar. voor 4 maanden sprak ik hem niet en eigenlijk beviel het me prima ik was een soort van over hem heen. ik had lol met me vrienden en vermaakte me prima. Tot dat meneer weer op de stoep stond met een bos bloemen en vrienden met me wilde worden. Ik niet wetende dat hij belazert was door het enne meisje en dus eigenlijk meer een soort tweede keus was. Maar uiteindelijk kwam ik daar achter maar ik was dus blijkbaar nog zo gek op hem dat ik genoegen nam met tweede keus. de relatie ging uiteindelijke cht prima zolang het verborgen was voor al onze vrienden. Wat ik jammer vond mar het liep daardoor wel goed. We besloten uiteindelijk samen te gaan wonen. Door dat we samenwoonde wilde hij buiten het huis niets meer met mij doen overal waar hij heen ging mocht ik niet mee, Wat mij het onzekere gevoel geeft dat ik weer achter me rug om word belazerd. Sinds vandaag is zijn status op facebook en hyves weer veranderd in onbekend voor mij een reden om te denken dat hij zich weer uitgeeeft alsof hij single is. het is niet de aller knapste jongen om te zien. Maar hij werkt voor een snowboard merk wat veel meisjes toch wel aantrekt. Aangezien hij were veel weg is om te werken . Komt mijn onzekerheid terug. Ik wilde pijn niet nogmaals mee maken om weer voor een ander te worden verlaten. Ik heb al vaker op het punt gestaan afscheid te nemen van alles en iedereen. Dit keer zijn mijn afscheidsbrieven geschreven. Ik zie het leven echt niet meer zitten . De sterkte persoon die ik vroeger was is nu vooral weak heel weak. Hij was mijn ware liefde en wederom word hij me ontnomen
Datum:
28-10-2010
Naam:
sabine
Leeftijd:
25
Provincie:
Noord-brabant

Overtuiging

Er wordt dikwijls gezegd dat het leven is wat je er zelf van maakt. Vaak vergeet men dat we niet allemaal dezelfde start krijgen om van het leven iets te maken. Ik streef niet naar een onbereikbaar ideaal. De waarheid gebied mij te zeggen dat de definitie voor succes in het leven steeds vaker in een kader wordt geplaatst waarin de minder bedeelden zich niet thuis kunnen voelen. Mensen die zeggen dat de natuur geen onderscheid maakt vergissen zich. Ik zie niets anders. Natuurlijk brengt inzet je verder in het leven. Daar twijfel ik geen moment aan. Als die inzet negatief wordt beantwoord met vele mislukkingen omdat je simpelweg een product bent van het genetisch lot dat zich in mijn geval de diagnose van Asperger laat noemen, is het leven een onrechtvaardige weg waarin je per definitie de gedoodverfde verliezer bent. Ik ben zeker niet de enige die vaak zit in de hoek waar de klappen vallen. Maar geloof me dat het leven een stuk aangenamer wordt als je een knappe kop hebt en een goed stel hersens. Feit is dat mensen met een mooi uiterlijk beter worden betaald. Waarom? Speling van het lot! Rechtvaardig nee, er aan toegeven nooit. Ik heb vaak nagedacht wat de reden is waarom sommige mensen zoveel geluk hebben en anderen niet. Ik wil niet zeggen dat een knappe kop garantie biedt voor levensgeluk, maar het maakt een hoop goed als mensen je graag zien. Dat kan niemand ontkennen. Ik denk dat ieder mens diep in zijn hart de wens heeft om geliefd te worden en de wereld te laten zien wie je bent en dat je bestaat. Waarom dan toch zoveel onderscheid? Als de natuur een spel is van de sterkste overleefd wat heeft het dan voor zin om je bewust te zijn van een leven waarin vaak winnaars en verliezers zijn. Welk recht geeft het leven om iemand een bewustzijn te geven van een rotleven waarin alles fout lijkt te gaan? Het enige wat mij op dit moment op de been houd is om mezelf nooit als verliezer uit deze strijd te laten komen door er een eind aan te maken. Zolang ik die strijd niet opgeef win ik iedere dag een stukje meer in het leven. Ik laat me niet gek maken door waangedachten in mijn hoofd. Ik heb het geluk gevonden om daar afstand van te doen puur vanwege het feit dat ik geloof in rechtvaardigheid. Wat heeft bewustwording van goed en kwaad voor zin als het geen fuck uitmaakt wat je in het leven doet. Is dat een kwestie van overleven, misschien. Wordt dat beloond, ik hoop het. En ik hoop het voor iedereen dat we ooit ergens komen waar geen onderscheid is maar enkel en alleen liefde voor elkaar. Maakt liefde onderscheid? Ja natuurlijk, dat is het lot. Kun je daar aan ontsnappen, zeker zolang je het zelf nog kunt geven. Ik denk dat mensen die een einde willen maken aan hun leven de liefde voor het leven en het besef voor de liefde in hen zelf kwijt zijn geraakt of niet over het vermogen beschikken om het te vinden door alle ellende die ze hebben meegemaakt. Wat daar de reden voor kan zijn weet ik niet. Misschien is het ons eigen denken dat afstand wil doen van de natuur. Dat besef maakt me soms wanhopig omdat het onderscheid zo keihard kenbaar wordt gemaakt. Ik vrees ervoor dat we met zijn alle die kant op gaan en alleen nog maar denken.. pech gehad! Zolang ik het maar niet ben. Dat is niet het leed van de wereld, dat is de realiteit waarin steeds meer mensen zijn gaan leven. Ik maak me grote zorgen en blijf hopen op een beter besef voor ons allemaal.
Datum:
28-10-2010
Naam:
Michiel
Leeftijd:
33
Provincie:
Gelderland

"als het lichtpuntje weg is..."

Ooit was ik lief en schattig, maar dat was niet genoeg om gezien te worden. Ik was bang en verdrietig en dat is nooit meer over gegaan. En net als toen, huil ik mezelf in slaap, mijn teddybeer hou ik stevig vast ook al ben ik 38 jaar. Ik krijg het niet te pakken, de fijne kneepjes om iets van je leven te kunnen maken. Het is een toneelstuk, mensen zijn robots van deze maatschappij. Ik kijk toe en doe niet mee. Ik hoor er niet bij. Ik heb geen familie die van mij houdt. Ik weet niet wie mijn vader is. Ik schiet tekort als moeder. Het enige wat ik kan voelen is pijn en verdriet. Ik geloof er niet meer in. Het vertrouwen is weg. Ik ben alleen, niemand houdt van mij. Ik ben eenzaam en bang. Ik kan niet meer vechten, de kracht is weg. Het lichtpuntje wat ik altijd zag, heel in de verte is weg. Ik kom te laat, mijn tijd is geweest. Ik heb het geprobeerd, maar niemand zag mij staan. Ik ga weg, zoals ik gekomen ben. Alleen, bang en verdrietig. Dag lieve, bange ik. Ik weet dat je lief bent. Ik kon je niet geven wat je nodig had. Daarvoor is het te laat. Verloren in het leven, leven verloren.

Sasx (ik wilde alleen maar lief zijn)
Datum:
27-10-2010
Naam:
Saskia
Leeftijd:
38
Provincie:
Noord-brabant

Liefde ...

Mijn verhaak zit zo , Ik was een paar dagen gelede nog samen met mn ex .. , de dag dat ze het uitmaakte was ik kappot vn :(
Ik om mezelf te trooste ga nr een andere meisje en ja kuste ze , nu vndg ontdek ik dat mn ex een nieeuw lief heeft en voel me zo stom enz. Kweet dat ik zelf in de fout ben maar nja ... , ik zou nu wel gwn pille kunne pakke om nooit meer wakker te worde . Mr ik ben de persoon die z'n mate altyd zegt kom op trekt u ni aan enz , dus probeer ik dat ook gwn te dn mr het lukt me amper kzou egt gwn weg wille niet meer hoeve te denke Maar het leven is zo mooi dat weetk vn vr deze week .. Wss herpak ik me weer .. Zoals ik me zelf ken ni blijve stilstaan en in een put valle maar er overspringe en dr gaan , het doed ook goed om al deze ged8te te delen , maar opt moment ziek het ni zitte , er zijn egt momente waar ik uets moet vinde om aan iets anders te denke , alles is maar een gedachte waar je normaal moet kunne over denken ik luisterde nr goede liedjes zoals het nieeuwe nr. Miami2ibiza om my op te vrolijke ma op dit moment pfff ! kweet vn me zelf dat ik ook geen zelfmoord kn plege uit sgrik vr de pijn als het mislukt ofz .. , ik heb vl vrienden wr op ik kan steune en alles tege kan zegge ma tog ... Uit sgrik vr mn Imago durf ik het amper zeggen .. Dit is zo ongeveer mijn verhaal .. x
Datum:
27-10-2010
Naam:
S.
Leeftijd:
16
Provincie:
België

ik weet 't niet meer..

ik ben een meisje van 14 jaar, en ik weet niet meer ik hoe ik dit verder moet leven..
het gebeurde zo:
thuis, in het gezin gaat het al niet zo goed, werd geslagen enzo ik had 1 beste vriendin, jeanine zij was ook echt alles voor me, gelukkig kreeg ik ook nog een vriendje want jeanine kon het ook allemaal niet meer aan mijn problemen.
ik had echt een goede band met me vriendje enzo, tot die vreemd ging ik wist niet meer wat ik moest enzo ik maar uithuilen bij jeanine maar het ging niet meer.. ze vond me iritant worden en zij kreeg nieuwe vriendinnen en die vriendinnen gingen mij alleen maar zielig vinden dus jeanine ook die vond alleen maar dat ik zielig deed.. dus uiteindelijk had jeanine voor die andere vriendinnen gekozen, ze schold me uit en al ze zij ja je valt maar lekker dood ik hoef je niet meer met al je problemen ik haat je oke? hoor je me ik HAAT je. Ik wist echt niet meer wat ik moest en zelf werd ik nog geslagen en al thuis gewoon mishandeld.. ik vertelde het aan me vriendje want ik moest het iemand kwijt maar die vond er niks aan die intereseerde het niet.. uiteindelijk bleef die maar vreemd gaan mar ik wilde hem echt niet kwijt uiteindelijk kregen we onwijze ruzie, door al mijn problemen en nu heb ik nog steeds onwijze ruzie hij haat me en al, thuis wordik nog mishandeld en ik weet echt niet meer watik moet ik den kdat ik t maar beter kan laten gaan, niemand houd meer van me ik weet echt niet meer wat ik moet ik denk dat ik beter dood kan zijn, dan zou de wereld wel een stukje beter zijn :)
Datum:
27-10-2010
Naam:
iemand die het liever niet zegt
Leeftijd:
14
Provincie:
Groningen

zat

ik ben een meisje met alleen maar pech in mijn leven.
sinds ik in nederland ben voel ik me ongelukkig. je hebt veel vrijheid maar ondertussen heb je niks. veel gedronken, veel vrienden dat nep zijn! veel die er alleen voor je zijn wnnr je iets trakteert!
ik heb geen goeie diplomas omdat ik me altijd kut heb gevoeld en alleen. ook al heb ik hier en daar wat vriende,heb me altjd tog wel kut gevoeld.. een domme mbo 2 diploma gehaald waar jetog niks mee kan doen!
jongens die me verneukt hebben. alles wat tegenzit. Ongelukken die je veroorzaakt omdat je gwn een nietsnut bent! zn waardeloze iemand als mezelf heb ik nooit gekend.
me moeder altijd kwetsen door domme acties! vader die ons zowat in de steek liet! EGT EEN KUTLEVEN!
als ik een makkelijke manier wist had ik het gedaan, want ik wil ni nog meer pijn lijden..
Datum:
27-10-2010
Naam:
Tja..
Leeftijd:
23
Provincie:
Groningen

Geen nut meer om te leven

Ik heb al heel vaak gedacht over zelfmoord en telkens denk ik dat ik de wereld helemaal niet meer aankan. Ik word heel veel gepest op school en ik heb ook maar 2 beste vriendinnen die me altijd steunen en waar ik me verhalen bij kwijt kan, maar nu denk ik als ik er niet meer ben dat hun me niet veel zouden missen, ik zorg alleen maar voor last. Elke dag denk ik nog 5 jaar en dan kan ik eindelijk gaan werken en heb ik me school helemaal klaar. Maar ik weet niet of ik werken nog wel zo leuk zal vinden als je daar ook word gepest.
Datum:
27-10-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
13
Provincie:
Zuid-holland

het niet meer zien zitten

ik ben een man van 44 en heb het erg moeilijk 2 jaar geleden hebben de polietie me tuis op gepakt toen ik bezig was een eind aan me leven te maken ik had me pols door gesneden ik zag het niet meer zitten het was ook niet de eerste keer ik had in dat jaar het al 14 keer geprobeerd om een einde aan me leven te maken door dat ik wapens verzamelde was de polietie alert en hadden ze een arestaatzie tiem naar binnen gestuurd en toen heb ik een polietieman met een brief opener aan gevallen en toen ben ik opgepakt en heb toen 9 maanden in de gevangenis gezeten en daarna nog 6 maanden in een klieniek nu woon ik 6 weken op mezelf maar sins mei weet ik dat me vrouw niet met me verder wil en dat val erg zwaar en zeker nu dat je helemaal op je zelf ben aan gewezen en daarom zij ik het helemaal niet meer zitten wat nu help help ik weet het niet meer waar ik goed aan doe

gr wim
Datum:
27-10-2010
Naam:
wim
Leeftijd:
44
Provincie:
Zuid-holland

Moe

Al jaren lijd ik aan een depressie, die maar niet overgaat. Als uiterste redmidel probeer ik nu electroshocks, een paardenmiddel. Ik heb er nu dertien achter de rug, maar merk geen verbetering. Ik begin de moed op te geven en denk steeds meer aan zelfmoord. Bijna alles heb ik nu gedaan om van mijn depressie af te komen, maar niets is gelukt.
Ik wil de mensen rond mij heen geen verdriet doen, maar het lukt mij niet meer. Zelfmoord komt dichterbij.
Datum:
27-10-2010
Naam:
Hans
Leeftijd:
58
Provincie:
Noord-holland

wordt gek

voel me zo kut en erg dat ik er niet meer tegen kan het wordt te erg heb een hele lieve vader waar ik veel van hou egt veel maar kan het niet meer aan wordt gek van de menen om me heen
Datum:
27-10-2010
Naam:
ronald
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.