Levensverhalen (pagina 569)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Onbegrip

Deze maandag is het drie weken geleden dat mijn vriend het heeft uitgemaakt. Ik begreep hier helemaal niks van en nog steeds niet. Dit was zijn keus en niet dan van mij. Hij had gezegt dat we samen uit zouden komen en toch maakt hij het uit. Ik dacht dat er niks mis was met onze relatie en vond ook dat er niks mis mee was. Hij zei dat hij zich wilde ontwikkelen en dat dat niet kon in een relatie, niet met mij, maar ook niet met een ander. Ik ben twee weken heel erg aan het denken geweest over waarom dit moest gebeuren en waarom hij niet met aanpassingen verder wilde. Iedere dag heb ik het gevoel dat ik geen reden meer heb om te leven. Ik moet al heel mijn leven overal voor knokken. Is het school niet, dan is het wel mezelf die ik uit de put moet halen. Ik mis hem ontzettend en alles wat we samen hadden. Hij was meer dan mijn geliefden, hij was mijn vriend, mijn steun en toe verlaat, mijn klasgenoot. Nu heeft hij een ander, terwijl hij zei dat hij geen relatie wilde. Het is zelfs een hele goede vriendin, waar ik niks vanaf wist. Hij zei pas nadat het uit was dat wij te verschillend waren en dat hij onze relatie niet aan kon. Ik voel me gebruikt, omdat ik alles aan hem heb gegeven, mijn liefde, mijn aandacht, alles. Heb zelfs geld aan hem geleent. Ik dacht dat wij samen oud zouden worden en hij was echt de ware voor mij. Ik wil hem terug, maar dit zal nooit gebeuren. Ik ben bang dat alles aan mij lag. Ik word gek van al die gedachtes over hem, wat we samen hadden, wat hij nu met haar gaat doen en dat wij nog zoveel samen hadden kunnen doen en dat ik misschien dingen anders had moeten, zodat hij nog bij mij was. Ik praat veel met mijn moeder. Maar zij is het helemaal zat en wordt moe van mij. ik zit nog met zoveel vragen, maar kan niet met hem in gesprek. Ik weet niet of hij dan eerlijk is. Want hij heeft in veel over zijn gevoel en onze relatie gelogen. Hij is bij mij gebleven, terwijl hij klaar met mij was. Hij was allang over mij heen en heeft niks gezegt. Heeft niks gezegt over waarmee hij zat. Ik heb zoveel pijn en ga met hem slapen in mijn hoofd en wordt wakker met hem in mijn hoofd. Ik kan hem maar niet los laten en weet niet of ik dat wil. Ik weet alleen dat ik zonder hem niet verder kan leven. Ik zie hem ook nog eens drie keer in de week op school, want we zitten bij elkaar in de klas. Hoe kan ik ooit verder met mijn leven als ik iedere keer met hem wordt geconfornteerd en met de gedachten aan hem en dat zij hem nu heeft en ik niet. Ik wil ook niet wachten totdat er iemand anders op mijn pad komt, ik wil nu iemand anders, waar ik mijn liefde aan kan geven. Maar dat kan niet want iedereen is mij zat, mijn gezeur en mijn verdriet, zelfs mijn eigen moeder. Ik ga liever dood, dan dat ik moet leven zonder hem als mijn geliefden. Maar wat als ik er een eind aan maak is dat de oplossing?
Datum:
02-12-2010
Naam:
Melmel
Leeftijd:
20
Provincie:
Zuid-holland

De pijn blijft aanwezig.

Al van mijn 10de slaagt mijn vader me omdat ik te laat thuis ben, slechte punten heb of omdat ik all stars draag tijdens de winter. Hij brult tegen me, duwt me van de trap en slaagt me zoals hij een man van zijn eigen leeftijd zou slaan. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik vertel het tegen niemand anders wordt het een roddel. Ik heb zoveel pijn en ik voel me zo nutteloos. Ik wil 18 zijn dan kan ik eindelijk weg van mijn vader! Het liefst zou ik hem nooit meer zien! Wat moet ik doen. De beste oplossing die ik nu heb is zelfmoord plegen.
Datum:
02-12-2010
Naam:
Anoniempje
Leeftijd:
14
Provincie:
België

Mislukking

Ik ben in mijn leven al vaak mislukt. Ik had een goede baan, het verdiende goed en ik had een mooi huis. Ik ben anderhalve maand geleden echter ontslagen. Omdat ik ook geen vrouw heb, niemand wil me, kan ik er niet over praten met iemand. Het enige dat ik heb is een hond. Mijn ouders zijn al overleden en ik was enig kind.

Ik heb ook een gokverslaving. Omdat ik nu al anderhalve maand geen inkomsten meer heb, raak ik zo langzamerhand blut. De huur van mijn huis is torenhoog, mijn schulden rijzen de pan uit en ik zie geen oplossing. Ik heb ook geen vrienden waarmee ik kan praten, eigenlijk gewoon helemaal niks.

Ik heb al eens eerder, toen ik 22 was, een zelfmoordpoging ondernomen. Destijds is deze mislukt. Nu denk ik er opnieuw over om een zelfmoordpoging te doen. Ik heb al een pistool gekocht, want dat lijkt mij het gemakkelijkst. Kan iemand me toch nog helpen?
Datum:
02-12-2010
Naam:
Joost
Leeftijd:
31
Provincie:
Zeeland

Ik voel me niet goed meer.

Ik ben het leven helemaal zat. Mijn ouders zijn gek. Mijn moeder schreeuw alleen maar. ALLES doe ik verkeerd. Mijn vader kijkt naar pornö, daar ben ik achtergekomen. Mijn zus heeft PDD nos, ofzo. En ik lijk wel de enige normale, maar nee dus. Mensen willen mij weg hebben. Ik merk het wel. Het lijkt net of niemand om me geeft. Eenzaamheid on air.
Datum:
02-12-2010
Naam:
Anoniem.
Leeftijd:
12
Provincie:
Utrecht

..

Waarom word ik aan alle kanten genaaid.
Telkens als ik denk: nu kan het niet meer erger, kan er toch nog een schepje bovenop.
Wat is er zo mis met mij?
Ik probeer het toch zo goed te doen.
Waarom zie jij dat niet? Waarom ziet niemand het niet.
Waarom kon het 1.5 jaar zo goed gaan, en doe je er nu alles aan mij pijn te doen?
Ik ben kut en lullig geweest.
Ja ik heb fouten gemaakt.
Maar dit verdien ik ook weer niet.
Met deze pijn valt niet eens te leven.
Alles wat ik goed doe voor je, word opgevangen als aandacht te kort. Alles wat ik uberhaupt doe voor je, vind je niet goed.
Ik heb er alles voor over, waarom zie je dat nou niet.
Waarom vind niemand MIJ eens een keer leuk.
Datum:
01-12-2010
Naam:
-
Leeftijd:
15
Provincie:
Gelderland

weet et ff niet meer...

kzit me zoveel in mijn hoofd word er zot van...kan en durf er met niemand over te praten altyd als men leven lijkt op zen plooien te kome gebeurd er wel altyd iets da mij trug in de put duw...niemand versta mij voel mij echt alleen en in de steek gelaten door iedereen...normaal zegk tegen mijn eigen wacht altyd wa op dien dag komt et ni aan morgen is alles anders...maar da lukt echt ni meer de laatste tyd...ik voel mij in de steek gelaten voel me nergens thuis niemand kan mij hebben zonder mij af van alles... de gedachten en gevoelens wreten aan mij weet echt ni meer waar naartoe of wat te doen... et enige waar in gans de dag ng aan denk is gwn mijn potje rilatine naar binne kiepen en gedaan maar dn alt alst zo ver is denk ik aan men familie,vriendin met wat ik hun achterlaat...of ze het zouden verstaan...moet ik lijden voor hun niet te doen lijden???
Datum:
01-12-2010
Naam:
kenneth vl
Leeftijd:
20
Provincie:
België

mijn zoontje

hallo ben jurgen 20j en heb het als iets meer dan 3jaar moelijke met mijn ex vrouw en mijn zoontje dat ik uit mijn leven heb en kan er niemeer tegen heb hulp gezogt alles voor mijn gevoelens en gedachten maar het gaad niemeer over het blijft erin die goesting over zelfmoord ik wil het doen en nie doen het is nie gemakelijke voor deze twee tekiezen echt nie maar sind vandaag heb ik iets dat echt nie normaal is en i ben buite raad xxxx grtjs jurgen
Datum:
30-11-2010
Naam:
jurgen
Leeftijd:
20
Provincie:
België

Gedachten van zelfmoord.

me ma is ongelukkig met me stiefvader.
me broer is als hij thuis komt uit zijn werk op zijn kamer. me zus is elkedag weg van huis bij haar vriendje.Ik vlucht ook weg van huis omdat het stom is en saai we doen niet aan feestdagen! en ik ga met 2 mensen om waar ik niet mee om mag gaan omdat het leeftijdsverschil heeft ene is 50 en de andere 19 bijna 20 maar zij heeft ook alles mee gemaakt maar elke dag ben ik pas rond kwart voor 5 thuis en dan naar boven en eten weer naar boven dt is me leven. ik wil een einde er aan ik heb het wel is geprobeerd met een veter om me keel en strak trekken maar helaas stopte ik omdat alles geel en zwart werd en heel erg ging trillen het was te eng.
en ik heb het ook wel is geprobeerd met me handen dicht krijpen me keel mr toen moest ik slikken:(
help me om van die gedachten verdwijnen
Datum:
30-11-2010
Naam:
meisje
Leeftijd:
14
Provincie:
Gelderland

gewoon geen zin meer.

hallo allemaal,
ik ben zelf 22 maar heb echt veel van het leven meegemaakt, veel mensen zeggen dat ik een veel ervaring heb nee dat is het niet IK heb heel veel pijn van me verleden en het leven waar ik nu in zit. is niet makelijk ik zou graag me verhaal kwijt willen maar dan zal ik niet genoeg aan 1 pagina hebben.
zal het wel kort uitleggen, ik ben voor die ene persoon waar ik zoveel van hou, heb ik alles maar dan ook echt alles achter me gelaten en opnieuw een start gedaan. maar voor hem was het zo makkelijk om te zeggen ik hou niet van jou??? eerst geloofde ik het niet nooit verwacht dat hij dit zou zeggen heb weken er over nagedacht waarom zei hij dat heb ik iets mis gedaan nee het was gewoon hij wou meer meisjes omzich heen, iedereen om me heen zegt zo die hem met andere meisjes ziet zo waar heeft hij last van het gaat niet bij mij om mijn uiterlijk maar wat hij mij allemaal heeft aangedaan gun ik niemand. ik heb ook wel een die meisjes erop aangesproken hun hebben zich terug getrokken dit heb ik niet gedaan om hem terug te krijgen dit heb ik gedaan dat hij niet meer meiden mag pijn doen. deze jongen heeft mijn 2 jaar zomaar wegegooird dat is echt niets nu zit ik thuis me lichten uit en alleen muziek en probeer het zo te verwerken anders weet ik het niet, hulp zoeken wil ik niet de pijn wat ik heb kunnen ze niet wegnemen. ik weet het allemaal niet meer...

mijn probleem is hij niet alleen, heb ook van me familie veel gezien veel geestelijk mishandelt geweest. en nu.. dit er boven op en dan zeggen mensen geniet lekker van het leven, k heb me verleden niet eens kunnen verwerken en dan krijg ik zo een dikke klap erbij.... M.V.G meisje 22
Datum:
30-11-2010
Naam:
meisje22
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

Verdriet

ik ben een meisje die 12 jaar oud is
en helemaal klaar is met alles
voelt zich alleen
en niemand ziet het
een meisje die is elke dag boos op mij en ik ben bang voor haar ik ben er wel voor haar omdat er iets ergs was gebeurd en iedereen is klaar met haar en ik ben al 6jaar bij haar in de klas en voel me ellendig altijd is ze boos op mij en nooit geeft ze me is een keer steun ik kan haar niet vertrouwen en niemand durft het tegen haar te zeggen ik wil zelfmoord plegen zelfs ik ben klaar met alles en niemand heeft me nodig maar ik wil mijn ouders het niet aandoen en ook niet mijn lieve vriendje maarja niemand mist me toch volgens mij en ik weet niet meer wat ik hier doe op de aarde.. en ik ben kapot van de verdriet elke dag val ik huilend in slaap
xanoniem
Datum:
30-11-2010
Naam:
Melissa
Leeftijd:
12
Provincie:
Anders

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.