Levensverhalen (pagina 562)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

...

op school word ik gepest.. ik kreeg ruzie met mijn beste vriendin en nu heb ik bijna niemand meer... ik ga met buikpijn naar school en word daar uitgelachen en uitgescholden.. thuis gaat het ook niet goed, er is altijd ruzie. hij is het huis uitgeplaatst maar is weer terug. en sommige ruzies zijn mijn schuld... ik voel me nergens veilig. ik heb 1 vriendin maar met haar vriendin heb ik ontzettende ruzie. ik voel me depri en zie het niet meer zitten...ik ben ontzettend lelijk..! ik wil anderen niet lastig vallen met mijn problemen. misschien kan ik wel gewoon beter niet bestaan... ik voel me alleen. ik heb vaak gedacht aan zelfmoord. maar als ik goed nadenk vind ik het zonde van mijn leven. ik weet niet goed wat ik moet doen. niemand zal me toch gaan missen. ik probeer de leuke dingen uit het leven te halen al is dat soms erg moeilijk..
Datum:
11-12-2010
Naam:
sanne
Leeftijd:
17
Provincie:
Overijssel

Geheim

Dit is een noodkreet.
Mijn moeder heeft mij jaren laten slaan door vader en broer.
Mijn moeder speelt steeds het slachtoffer.
Maar ze heeft steeds toegekeken en niks gedaan.
Ze heeft me laten vallen en me naar de voedselbank laten gaan.
Ze verteld aan iedereen hoe lastig ik ben.
Ze heeft twee gezichten, ze komt me helpen, maar klaagt over mij bij mijn broer.
Dan gaat hij mij weer haten en dat doet mij pijn.
Vorig jaar is ze zo ver gegaan dat ik bijna zelfmoord heb gepleegd.
Nu doet ze dit niet, meer omdat ze bang is dat ik het weer doe.
Daar heeft ze op zich geen moeite mee, maar ze wil hier niet verantwoordelijk voor zijn.
Ze heeft al iets tegen me vanaf mijn geboorte, noemde mij steeds een duivel uit een doosje.
Ik was een zware bevalling en ze is hierdoor heel erg ziek geworden.
Steeds vergeleek ze me met mijn broer, maar ik was 3,5 jonger.
Ik kon nog niet snappen wat hij al wel kon snappen.
Ze heeft mijn broer nooit grenzen aan gegeven, zodat hij me gewoon in elkaar kon slaan.
Hij mocht dat altijd, heeft me zelfs een hersenschudding geslagen.
Zij vond dat de normaalste zaak van de wereld, heeft zelfs gelogen naar de huisarts toe.
Over mij heeft ze toen bij de huisarts geklaagd omdat ik me hiertegen heb verzet.
Want ik had last van mifgraines nadat dit gebeurt is.
Sindsdien ben ik het vertrouwen in mijn moeder kwijt.
Ook heeft mijn vader me zeker tot mijn 21ste geslagen, ook hier heeft ze nooit een halt aangeroepen.
Ze geeft altijd mij van alles de schuld en ik trek het niet meer.
Soms wens ik dat ik bij mijn autoongeluk was overleden, zodat ik eindelijk uit dit gezin zou zijn.
Niemand staat aan mijn kant, ik heb hulp nodig
Datum:
11-12-2010
Naam:
Sophie
Leeftijd:
31
Provincie:
Limburg

pijn

Ik heb iemand verloren van heel dicht bij en heb hier elke dag last van. Doe anderen dit niet aan.
Datum:
11-12-2010
Naam:
kate
Leeftijd:
22
Provincie:
Gelderland

Liefde.

Ik heb hier veel gelezen van overleden ouders enso, en mijn verhaal is zeker niet zo erg als die van hun ;s .. Ik wens hun vooral veel sterkt.

Mijn verhaal;
Ik ben al 8 maanden samen met iemand.
Maar onze relatie bestaat alleen maar uit ruzie.
En dat ben ik natuurlijk wat beu..
Het ergste, altijd als we ruzie hebben ben ik de gene die sorry zegt, anders maakt ze het uit.
Ik hou van haar, heel veel zelfs..
En daarom kan ik het niet accepteren dat ze mij gaat verlaten.
Maar zo wil ik ook niet verder, elke dag pijn, woede, stress, ik kan zelfs niet meer eten en slapen..
Ik drink, ik smoor om de pijn te verwerken.
Gevolgen => Het wordt erger en erger.
Het is gewoon zo ingewikkeld om het te vertellen.
Het is gewoon, ik hoor vaak; Jongens zijn players ditdat..
Je wordt is een keer verliefd, dan is het zo erg dat je dood wil?
Enigste wat mij nu nog tegenhoudt zijn m'n ouders, ik kan hun die verdriet aandoen daar zelfmoord te plegen.
Mijn moeder is al ziek, ongeneeslijke ziekte..
Ze kan amper opstaan.
Mijn vader, hij doet alles om het gezin gelukkig te maken.
We zitten fucked up hard in de schulden..
Aach, ik weet het gewoon niet meer.
Ik ben dit gewoon allemaal beu..
Dit is dus nu is letterlijk je leven geven voor iemand.. (w)
Datum:
11-12-2010
Naam:
M.
Leeftijd:
16
Provincie:
België

Zou zo graag willen helpen!

Als ik die verhalen hier zo lees, zou ik zo graag jullie opbellen, afspreken, en met jullie praten. Proberen te helpen, te troosten, iets.. Vind t echt erg wat er allemaal in mensen hun hoofd spookt!

Ik heb zelf ook wel is neigingen gehad. Dat het kut ging in de thuissituatie, liefde sloeg me in me gezicht, en school ging kut. Niks ging goed, en voor je gevoel heb je niks om voor te leven, en stiekem fantaseer je hoe het zou zijn, als jij er niet meer zou zijn, en wie zou je missen?

Maar je moet je uit die gedachte sleuren, mijn thuis situatie gaat top, ( naarmate je volwassener word merk je al snel dat het vaak aan jezelf ligt en niet aan je ouders ), liefde ben ik overheen, en ben opzoek naar een nieuwe, en me nieuwe opleiding is ook veel leuker dan me vorige!

Klinkt standaard, maar er zijn genoeg mensen die om je geven, en als je steun nodig hebt, ( het kan natuurlijk hier op forums enz. ) maar probeer gewoon iemand in het echt aan te spreken, dat je niet lekker in je vel zit, zoek hulp, ga naar je dokter ( die van mij is heel namelijk heel aardig en betrouwbaar wat fijn is ).

Nu klinkt dit allemaal heel erg makkelijk, maar ik snap dat veel mensen met het erg moeilijk hebben, en daar natuurlijk niet zo even bovenop komen. Er kan natuurlijk heel veel zijn gebeurd, ik zal geen voorbeelden noemen, want dat kunnen jullie hier allemaal lezen.

En dan nog even voor de jeugd van rond de 12 t/m 18 die zelfmoord willen plegen.
Ik weet natuurlijk jullie situaties niet, maar vaak, zoals bij mijzelf en bekenden van mij, is als snel zo'n neiging tot zelfmoord veroorzaakt door een liefde, een verlies, of door pesterijen. Probeer het te vechten, want zelfmoord lost niks op, ga door met je leven, en na een paar weken/maanden/jaar zul je echt merken dat het beter gaat en zal die neiging verdwenen zijn, en zul je blijheid in je leven hebben!

Ik mag hier niet over oordelen, dat weet ik, maar ik lees hier ook verhalen waar ik van mezelf denk, Je hoeft hier echt geen zelfmoord voor te plegen! Na 2 maanden zul je het allemaal anders zien, in een ander daglicht.. maarja

Ik wens jullie allemaal veel sterkte, en probeer het niet op te geven!
Datum:
11-12-2010
Naam:
))
Leeftijd:
19
Provincie:
Utrecht

Pesten

Mensen k wil iedereen even duidelijk maken stop . Het pesten !! het maakt iemand hun leven kapot ... !!
Datum:
10-12-2010
Naam:
ruben
Leeftijd:
17
Provincie:
Limburg

help!!!!

ik weet niet meer wat ik moet doen ik heb thuis veel ruzie met me mama en papa soms zo erg dat ik in elkaar geslagen ben tot voorkort lach ik in het ziekenhuis en ze hebben me proberen te helpen omdat ik had geprobeerd zelfmoord te plegen maar door me vriendje lukte het weer wat beter en zag het weer wat zitten tot dat ik verkracht ben geweest ik durfde het tegen niemand zeggen maar heb het toch verteld tegen me vriendje hij voelde met me mee en wou me helpen maar dat hielp niet nu zie ik het echt niet meer zitten en ik heb nog maar ruzie gemaakt met mijn beste vriendein omdat ik niet meer wil eten wat moet ik nu doen ?
Datum:
10-12-2010
Naam:
annoniem
Leeftijd:
15
Provincie:
België

depri

hoi ik vind het gewoon niet leuk zo maar niemand bergrijpt me goed

meestal probeer ik me sterk te houden maar ik wil het liefst dat niemand me zo ziet want de mensen die ik het heb verteld helpen me niet kunnen me niet steunen of zeggen dat het niet mogelijk is hoe kan ik zo verder want dat is mijn enige hoop en nu iedereen zegt dat het niet kan weet ik het niet meer

maar een ding is zeker op dezen manier kan ik niet verder en ik zou op dit moment het liefst willen verdwijnen
Datum:
10-12-2010
Naam:
anoniem
Leeftijd:
11
Provincie:
Zuid-holland

geen levenslust

Ik heb de afgelopen tijd veel meegemaakt. een maat van is overleden, me opa en oma in korte tijd hierna. Me vader heeft ook al eens het licht gezien door zijn ziekte.

K had een vriendin waarvoor k alles deed. na 2 en een half jaar dumpte ze mij omdat de gevoelens niet meer zoals eerst waren. Een week later gaat ze met een maat van me.

Een gebroken hart doet teveel pijn, ik zit alleen maar te twijfelen of k nog hier wil zijn. Ma k wil de mensen om heen niet pijn doen ma de gedachtes gaan niet weg.

Ik gebruik veel drugs en veel drank om uberhaupt in slaap te komen. Als k me ogen dicht doe wordt k gek van me gedachtes. Het enige wat k doe is twijfele of k wel verder wil gaan. De mensen om heen leven mee ma weten niet wat k moet doorstaan.

Als k denk dat et niet erger kan worden komt er altijd een schepje bovenop. K zit nu al een paar jaar met deze gedachtes en k weet niet wat k moet doen.

Bedankt voor de mensen die zich de tijd nemen om dit te lezen en zichzelf hierin mss herkennen.
Datum:
10-12-2010
Naam:
-
Leeftijd:
19
Provincie:
Limburg

moe

Ik wil niet meer.
Financiele zorgen groeien mij boven het hoofd.
Werk is verschrikkelijk zwaar, ik moet besluiten nemen en doorvoeren waar mensen ongelukkig van worden. HIer wil ik de verantwoordelijkheid niet meer voor nemen.
Hobby, ik dacht dat ik goed was in wat ik deed, maar dat blijkt niet zo te zijn.
Relatie, het lukt me niet om op 1 lijn met mijn partner te komen
Familie, hebben het druk met hun levens en gezinnen, die kan mag en wil ik niet lastig vallen met mijn sombere gevoel.
Vrienden, heb ik verwaarloosd dus ben ik kwijt.

Maar wat doe ik mijn kinderen aan!
Datum:
10-12-2010
Naam:
Lara2
Leeftijd:
40
Provincie:
Noord-holland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.