Levensverhalen (pagina 559)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

Waarom zo eenzaam

Waarom voel ik mij zo eenzaam? Waar komt het gevoel van gemis vandaan? Ik leid toch een leuk leven? Wat mis ik dan? Waarom heb ik het gevoel dat niemand mij kent? Waarom heb ik het gevoel dat ik niet wil dat iemand mij kent?

Wanneer begint mijn leven? Wanneer kom ik eens uit deze wachtkamer? Of is dit het nou? Alleen.
Datum:
18-12-2010
Naam:
Anoniem
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-brabant

Je kan er nog komen

Verschrikkelijk om te horen hoe mensen in de put zitten.

Zelf heb ik ook heel erg in de put gezeten.
Mijn vader werd vroeg dement (ziekte van Pick) en overleed aan die ziekte.
Mijn broer mishandelde me en mijn andere broer heeft me seksueel misbruikt.
Mijn moeder kreeg een nieuwe man die mij mentaal helemaal onderuit haalde en mijn moeder die voor die nieuwe vent koos.
3 zelfmoordpogingen heb ik gedaan, was meer een roep om hulp moet ik eerlijk zeggen.
Na de eerste zelfmoordpoging werd mijn maag leeggepompt en werd ik opgenomen op een psychiatrische afdeling. Ik geloofde niet in de hulpverlening en deed weer een zelfmoordpoging totdat ik door een verpleegkundige werd aangesproken, hier zijn de tegels van rubber je mag vallen maar beroof je niet van het leven, je bent nog maar een guppie van 19.
Na dit alles wilde ik er voor gaan en heb ik een behandeling gevolgd op het Triversum. Die was heel zwaar en ben door diepe dalen heen gegaan.
Wat de meeste moeten onthouden is als je zelfmoord wil plegen, wat ik voor sommige heelgoed kan begrijpen, zoek hulp, probeer vertrouwen te vinden in de hulpverlener en zoek iemand die jouw echt verder kan helpen.
Voor mij heeft de klinische behandeling het meest baat gehad omdat ik ook niet meer naar huis durfde, durfde de boze buitenwereld niet meer aan.
En zie mij nu, ik doe weer een opleiding en ben erg trots op mezelf wat ik heb bereikt.
Mensen denk eerst heel goed na.

Als je met me wil praten geen probleem,
Datum:
17-12-2010
Naam:
Nadia
Leeftijd:
22
Provincie:
Noord-holland

de dood

ik wil niet meer. Het leven is voor mij niet weg gelegd, het is te zwaar voor mij. zo lang als ik me kon herinneren, had ik fantastisch gezin. Vader, moeder, en twee grote broers, ik was het nakomelingetje. tot dat ze me toen ik 4 was vertelden dat zij mijn gezin niet waren. Dat die dikke mevrouw die vaak langs kwam, mijn moeder was. En dat ik moest verhuizen. Van Winschoten in oost-groningen, naar kampen in de kop van overijsel. ik raakte alles kwijt, vriendjes, mijn familie, alles. Ik moest weer helemaal overnieuw beginnen... Mijn nieuwe vriendjes werden vunzige kerels die mijn moeder bijna om de dag uitnodigde. Mijn moeder bond me dan bloot vast op een bed op de zolder, en dan moest ik van alles doen met die vieze mannen. Tot dat ik twaalf was. Ik liep weg van huis en werd weer in het pleeggezin geplaatst dat ik ooit als mijn familie had beschouwd. zij behandelden me als een klein kind van 4. ik heb het twee jaar volgehouden, door mezelf te snijden. Dan hoefde ik die verschrikkelijke pijn van binnen niet te voelen. Toen ik 14 was, kreeg ik een vriend. Ik trok het niet meer in het pleeggezin, en trok bij mijn thuiswonende vriend in. Hier woon ik nog steeds. hij is nog steeds de leukste, de liefste, de beste vriend die je kunt hebben. Maar hij begrijpt mij niet. en als ik mezelf zou snijden, dan zou hij me aanmelden bij een spychiatrische inrichting. maar het doet zo zeer van binnen, het heeft al mijn energie en wilskracht opgegeten. Ik kan het leven niet meer aan. ik kan en wil het niet meer. Ik durf er alleen geen einde aan te maken, omdat ik bang ben dat ik het overleef en mijn vriend me dan niet meer wil omdat ik hem dan zo diep gekwetst heb.
Datum:
17-12-2010
Naam:
audrey
Leeftijd:
16
Provincie:
Groningen

waarom ik

ik zit laatste tyd heel erg in een dip en kwil gwn dood .Niemand begrypt me het lykt voor de mensen om me heen heel makkelijk wat ik allemaal beleef bijvoorbeeld ik he ouders die super vaak ruzie maken en een vader die bija nooit bij ons is en me moeder als ze boos is reageert ze het af op mij.En op een dag kwam ik een hele leuke jonge tegen die my ook best leuk vond maar na een paar weken hoorde ik ook dat hy weg zou verhuizen naar zoetermeer.En echt ik kan me bij niemand uithuilen meestal zit ik in me kamer alleen en huil ik tot ik in slaap val nu als julie dese verhaal lezen zouden julie me misschien ook niet begrypen maar echt ik weet echt niet wat ik moet doen help me.
Datum:
17-12-2010
Naam:
hamoe
Leeftijd:
13
Provincie:
België

ik kan niet meer

Ik kan niet meer,Ik geloof in God, heb mijn familie lief,maar toch....Ik krij
opgesloten, mag nergens heen.De klappen doen geen pijn,,maar mentaal ga ik er kapot aan.

Ik kan niet meer,kan iemand me helpen om uit deze put tte komen?
Datum:
17-12-2010
Naam:
Nick D
Leeftijd:
16
Provincie:
Gelderland

wat moet ik doen

ik word helemaal gek! ik heb overal schulden! overal boetes overal problemen ik wil zo niet verder gaan ik had hele andere plannen in me leven maar nu zie ik dat het allemaal sprookjes waren! ik heb nog weinig hoop...
Datum:
17-12-2010
Naam:
ali
Leeftijd:
21
Provincie:
Zuid-holland

leegte

ik wet niet hoe ik moet beginnen... ik heb in mijn leven zoveel meegeaakt en blijf het nog steeds meemaken, op een gegeven moment houd het gewoon op en heb je er de kracht nietmeer voor! Ik heb zoveel last op mijn schouders, ik doe zoveel voor mijn ouders voor een complimentje en tog krijgik het niet, een goede vriendin blijkt mijn vijand te zijn een jaar later kom ik erachter dat een ander vriendin precies het zelfde is. Ik heb nu maar 2 vriendinnen over. Ik kan altijd steun bij hun vinden, maar ik was niet zo zwak ik voel me zoo zwak laatste tijden ik kan er gewon niet meer tegen mijn kracht mijn energiebron om te leven is op.... ik heb een vriendje, maar die begrijpt mij ook niet:( ik heb geoon echt zefmoordneigingen, maar ben bang voor god! ik heb zoveel problemen aan mijn hoofd dat ik snachts niet kan slapen... Ik weet niet wat ik moet doen ben de weg kwijt zit in een knoop en des te langer dit duurt des te erger mijn zelfmoordneigingen worden. Ik gebruik voor mijn slaapprobleem slaapppillen het helpt gewoon niet ik ga na massage om te ontspannen en naar fysio nikshelpt.. ikwil het gwoon kwijt ik wil met andere mensen erover kunnen praten zij bieden mij steun ik hun steun missgien is het beter voor ons om met elkaar te praten IK WEET OOK DAT ZELFMOORD GEEN OPTIE IS maar ja wat kan je anders....?
Datum:
17-12-2010
Naam:
eenzaam
Leeftijd:
21
Provincie:
Noord-holland

Beste vriendin

Ik zit in een heel moeilijke tijd van mijn leven. Alles loopt verkeerd soms lijkt het dat iedereen wilt dat ik gewoon zou neervallen, huil me vaak inslaap. Heb al wat mensen verloren waar ik veel van hield. Het was niet gemakelijk voor me, nu nog steeds niet. Een paar weken terug vertelde ik aan mijn beste vriendin dat ik beter zelfmoord zou plegen. Ze zei je mag niet opgeven meisje je moet hierdoor. Ik gaf niet op en het gaat nu al beter. Even terug vertelde dus die vriendin dat ze poging tot zelfmoord had gedaan. Ik was sprakenloos, lag het aan mij? heb ik haar op dat idee gebracht? Heb ik haar niet genoeg gesteund? Zei heeft het namelijk heeel moeilijk (zoals de meeste hier). Ik hoop dat ze erdoor komt, het gaat nu wel al beter. Doet haarzelf niets meer aan. Maar ik heb toch nog veel schrik. Altijd hopen dat ze niet opgeeft. Want als zei er niet meer is weet ik het niet meer. Ik ken al haar van mijn 3 jaar en heb haar overal doorheen gebracht nu hopen dat ik haar zoveel mogelijk kan helpen. En dat we samen oud worden.
geef niet op, het leven is hard maar denk aan de mensen die om je geven.
Datum:
16-12-2010
Naam:
a&i
Leeftijd:
13
Provincie:
België

dood

er was en meisje
waar ik wou voor vechte
en nu laat zij mij valle
nu ben ik niets meer waard
ik wil dood
zonder haar brekt mijn hard in 1000000 stukjes :'(
Datum:
16-12-2010
Naam:
vincent
Leeftijd:
12
Provincie:
België

help!

iedere dag als ik thuis kom is er ruzie thuis en dan ben ik net binnen en dan wordt ik er ook bij betrokken dan maken ze mij boos en ga ik naar boven.
als ik dan boven ben denk ik waarom leef ik eigenijk ze maken toch uzie dus mij zullen ze niet missen. ik heb al een kee een poging gedaan maar ik kom mezelf nog net optijd redden.
Datum:
16-12-2010
Naam:
herman
Leeftijd:
12
Provincie:
Gelderland

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.