je wilde nooit een kind. je werd toch zwanger, bent nu 35 jaar en je hebt nu sinds vier weken een lief zoontje. maar lieve meid de oma van je zoon is zo onwijs verdrietig want ze mag niet op jouw kindje passen. je zwangerschap was mooi om samen te delen. de geboorte van je zoon was een ramp. kindje wat heb ik met je te doen gehad.na dertig uur werd het uiteindelijk een spoed keizersnede. met jou mijn lieve dochter ging het niet goed en met je kindje ook niet. Hij werd geboren en had een trauma en met je mamma ging het ook niet fijn. nu na vier weken gaat het stukken beter met jullie. als dochter vind ik je een kanjer en op mijn kleinzoon ben ik verliefd en hou van hem. we hebben en babykamer ingericht voor ons kleinkind en nu mogen we er niet op gaan passen. de bedoeling was dat wij een dag in de week op de kleine zouden passen. als klein meisje ging jij al naar je oma om alle ellende die je was overkomen te vertellen. op een gegeven moment wist de hele familie dus al mijn broers en zusjes hoe het er ons thuis aan toeging. hun kinderen kwamen daarvoor niet bij hun oma en opa daar zorgde hun vaders en moeders wel voor maar ik had niets over jou te vertellen. toen overleed oma je was toen 21 jaar jong. oma had een ziekbed gehad. nu komt bij het moment naar boven dat ik oma zomaar belde in het ziekenhuis en hoorde dat het van chronische naar acute leukemie was geworden. meteen stapte ik mijn auto om naar naar mamma te gaan. in het ziekenhuis wilde ik haar zo graag troosten en kwam als eerste bij haar binnen en ging bij haar op bed zitten en sloeg mijn armen om haar heen.meteen voelde ik een lichte lichamelijke afkeer van haar kant en begon ik te huilen. toen kwamen mijn jongste zusje en mijn dochter binnen, kropen bij haar op bed en dat liet mijn moeder allemaal toe. dat deed zeer en nog steeds na 13 jaar. na het overlijden van mijn vader had ik het contact met mijn moeder moeten verbreken maar doordat mijn man en moeder stapel op elkaar waren was ik totaal verloren. op het sterfbed van mijn moeder werd ik door mijn oudste broer gebeld met de mededeling: je moet nu komen wil je mamma nog levend zien. nou ik ben uiteindelijk samen met mijn man gegaan. mijn man en broer hielden ieder een hand van mij vast en zo kon ik afscheid nemen van mijn moeder. mijn man vroeg nog: wil jij je moeder nog een keer aanraken. bij de gedachte alleen al werd ik gek laat staan dat ik zoiets deed. mijn moeder was tot niets meer toe in staat en herkende mij ook niet maar toch was ik bang dat zij nog een keer een klauw naar mij zou uitslaan. dertien jaar later werd mijn dochter zwanger. samen hadden we de afspraak gemaakt dat als zij met het bevallen zou beginnen dat ik naar het graf van haar oma dus mijn moeder zou gaan en daar voor haar zou bidden en naar de kapel zou gaan om daar een kaars te branden. dit heb ik natuurlijk gedaan voor mijn dochter ook al deed het mij bij het graf van moeder en oma helemaal niets. Dit verhaal zou mijn moeder prachtig vinden en het gevolg nog mooier want ik mag niet op mijn kleinzoon gaan passen zoals afgesproken want ik heb iets gedaan wat niet kan en durf dit zelfs niet nu neer te zetten. dramatisch is het niet maar het heeft mijn dochter wel een deuk en haar vertrouwen in mij gegeven. jammer dat haar oma er niet meer is om het allemaal te vertellen. inmiddels zijn mijn broers en zussen volwassen en zien de situatie die er toen was tussen mijn dochter en ouders als ziekelijk. zelfs zijn dezelfde personen de omgang tussen mijn moeder en man gaan zien als iets dat absoluut niet kon en kan. alles kon tussen die twee behalve een ding dat deden ze niet voor zover ik weet. lieve dochter ik heb een foutje gemaakt maar door jou word ik gestraft en niet alleen ik maar ook je vader. lief meisje en toch hou ik nog steeds zielsveel van jou,
je mamma
Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.
113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.