Levensverhalen (pagina 543)

Hier mag je jouw verhaal vertellen. Hoe is het zover gekomen dat je nu aan zelfmoord denkt? Dit mag kort of lang, wat je zelf prettig vindt. Als je dat niet wilt, lees dan gerust de verhalen van anderen eens door.

Jouw verhaal

Het is niet de bedoeling dat je reageert op anderen, het gaat hier om jouw verhaal. Inzendingen die haatdragend zijn, grof taalgebruik bevatten of anderszins niet aan het doel van deze website voldoen kunnen zonder opgaaf van reden worden geweigerd.

Zet nooit je volledige naam hier neer. Wanneer je dat wel doet dan kan jouw verhaal via zoekmachines zoals Google worden gevonden wanneer iemand op jouw naam zoekt.

Met het inzenden van je verhaal ga je akkoord met de privacyverklaring. (Bekijken)

:( kan niet meer volgen

Als mijn moeder van mij zwanger was is ze gescheiden. Of ziets hoe dan ook mijn moeder zit nu (13 jaar later) in de psychiatrie. Omdat ze het soms erg moeilijk heeft en mijn vader heb ik nooit gekend. Daardoor ben ik in een pleeg gezin terecht gekomen. Het is eigenlijk een zeer goed gezin maar toch kan ik bijna nooit blij zijn met hun. En het word maar steeds erger. Ze doen me wel om de 14 dagen naar men moeder waar het soms beter en soms slechter mee gaat. Maar op 1 of andere reden kan ik ze nooit vertrouwen en wil ik altijd overal bewijzen voor. Daar uit komen altijd rumoerige discusies en dat word steeds maar erger. Vrienden op school heb ik nooit echt gehad en leren is ook niet mijn sterkste punt. Ik heb ook autisme wat het er niet echt op vergemakelijkt ook al ga ik naar een speciale school voor kinderen met autisme en andere dingen. Ik kreeg (en krijg nog altijd)steeds meer verdriet om het feit dat ik men vader niet ken en men moeder in de psychiatrie zit waardoor ik steeds meer gefrustreerd was. Ik begon ook op alles te filosoferen en na te denken over de zin van het leven en hoe het in de wereld gesteld is wat mensen te vertrouwen zijn enz... Ik ga ook naar de psychiater maar heb dan ook anti depressiva pillen gekregen die ook werken.Maar op 1 of andere reden word ik altijd bang van het feit dat ik niet verdrietig ben en dat terug mensen mij gaan kwetsen.Waarom weet ik ni precies ik weet wel dat het grotendeels komt uit de angst voor teleurgestelt te worden maar toch vind ik het raar.Mijn pleeg ouders hebben wel door dat ik niet graag diepillen neem maar het is toch veel lastiger dan ze beseffen. Ik heb ook pleeg broers die waar ik ook steeds meer discusie's mee heb.en aangezien ik altijd
zo hard zocht naar antwoorden op filosofische vragen.Die ik altijd zo objectief mogelijk in mijn hoofd stelde en toch altijd een waarheid gaven aan mijn pessimistische blik op mijn leven en de wereld.Waardoor ik altijd maar meer frustratie kreeg (krijg) en me ook altijd verdriet.anderzijds wil ik er ook aan blijven denken omdat ik niet in iets wil geloven waar ik eigenlijk niet in geloof.
Namelijk mijn leven in een positieve context. Daardoor word ik altijd maar
meer verdrietig en ik krijg ook daardoor zin in zelfmoord of alcohol gebruik.Maar die pillen zorgen ervoor dat ik mij minder kan consentreren op deprimerende dingen waar ik namelijks steeds meer contact naar zoek.Waarom dat ik dat doe weet ik niet precies maar ik krijg nu altijd zin om bijvoorbeeld naar deprimerende muziek te luisteren.Ik denk dat het komt uit angst voor het blij en gellukig zijn.Omdat ik denk dat ze je dan meer pijn kunnen doen als er niets erg gebeurd. (voorbeeld)Ik merkte dat als iets tegen zat en het wat minder ging dat het mij gewoon niet kon schelen waardoor ik er ook geen last van heb en als ik blij ben wel want dan is je blijheid verpest.Dus dat vind ik dan nog het ergste van al droevig zijn omdat ik toch weet (of geloof)
dat blij zijn niet helpt maar ik door die pillen niet echt meer heel erg deppresief ben ik haat het dan ook als ik me niet op serieuze dingen kan consentreren. Het lijkt nu daarom na al dat denken en piekeren over die pillen dat ik geen uitweg mag vinden omdat zelfmoord voor mij wel een uitweg is.daardoor kom ik er nooit toe om zelfmoord te plegen al heb ik al vakeer met een mes in mijn handen gestaan.En nu wil ik juist zo graag geen pijn meer.
Datum:
26-01-2011
Naam:
stijn
Leeftijd:
13
Provincie:
Anders

Zelfmoordd

Hallo iedereen die dit leest
Ik wil zo graag zelfmoord plegen dat het pijn doet. al vanaf mijn 6 of zo maken mijn ouders ruzie. mjin moeder is minstens 1 keer per week strontzat en ook zij heeft al zelfmoord neigingen gehad. Mijn vader heeft nu een obsesiefe drang gekregen om alle alchohol in huis te verstoppen en dat jaagt mijn moeder nog meer op stang.
Ongeveer elke zaterdag zit ik wel met de gedachte rond te dwalen 'ik wil dood'. Waarom zou ik nog leven? School? nee geen goeie reden. Vrienden? Na een maand zijn die daar ook overeen. Familie? als zij niet me mij inzitten , ik ook niet met hun... Bedankt om dit te lezen
Datum:
26-01-2011
Naam:
Anna
Leeftijd:
13
Provincie:
België

MOORD

Mijn leven heeft geen zin meer.
ik word gepest op school,
heb geen vriendinnen
ik ben lelijk en sta altijd alleen in de pauzes
mijn ouders zijn gescheiden en ik haal slechte cijfers

Ik weet niet meer waarom ik zou moeten blijven leven.
Dus dit is mijn laatste bericht
niemand kan me meer helpen want
als ik dit verstuur pleeg ik zelfmoord.

aan mijn ouders: sorry dat ik heb bestaan
Datum:
26-01-2011
Naam:
Ilona
Leeftijd:
15
Provincie:
Groningen

>.

Okee,, dit gaat heel depressief klinken. Het is sinds een paar dagen uit met mijn vriendje en hij betekende heel veel voor me...ik schijnbaar niet voor hem,, ik was letterlijk zijn 2e keus>.
Datum:
25-01-2011
Naam:
Nicole
Leeftijd:
14
Provincie:
Zuid-holland

Aan Mart

@ mart 23-01-2011 | Naam: Mart
Lieve Mart, waarom ga je niet scheiden, wanneer iets niet werkt werkt het niet. Kies voor jezelf en geniet. En dan vind je vanzelf iemand die je wel waardeerd. Het is het niet waard om zelfmoord te plegen doordat iemand je die gevoelens geeft. Stap uit deze situatie en kom voor jezelf op !!

Lisa
Datum:
25-01-2011
Naam:
Lisa
Leeftijd:
28
Provincie:
Friesland

Zwaar

Heb zelf ook al een zwaar leven gehad, maar heb geen zin om alle details op te schrijven. Moeilijke jeugd gehad. Vorige week nog een zelfmoord in mijn familie. Net heb ik mijn relatie ook moeten verbreken omdat bij mijn vriendin Borderline vastgesteld was en het onmogelijk werd om met haar samen te leven, ze heeft niet alleen zichzelf maar ook mij mentaal onderuit gehaald. Ben sinds kort ook werkloos door de economische crisis... En zo gaat het door en door met alle tegenslagen. Zin in het leven heb ik al lang niet echt meer gehad, en ik heb ook gedacht dat het soms zo veel makkelijker zou zijn om niet meer wakker te worden.

Maar... als je dood bent, ben je dood. Dan zul je nooit weten hoe dicht je misschien wel bij enige vorm van geluk geweest bent. Als ik het zo lees, zijn de meeste mensen nog jong hier. Je heb -in principe- nog zoveel jaren tegoed, jaren die misschien beter kunnen worden, maar je moet er voor vechten, elke dag. En misschien wordt het nooit beter, het leven is spijtig genoeg niet voor iedereen een sprookje en echt geluk is voor de lucky few, maar dan heb je tenminste toch geprobeerd én geleefd. Garantie op een dood heb je vroeg of laat toch, je hoeft het daarom niet zelf op te zoeken.

Doe dingen die voor jou extreem zijn. Maak een wereldreis als je het financieel aan kunt, ga toneelspelen, doe iets dat je normaal nooit zou doen. Het werkt soms verfrissend.

Datum:
25-01-2011
Naam:
Ari
Leeftijd:
23
Provincie:
Gelderland

Hekel aan mezelf

Heb al jaren een hekel aan mezelf, heb me zelf nooit kunnen accepteren en ik denk ook niet dat dat ooit gaat gebeuren!!Waarom heb ik het altijd zo moeilijk, waarom ben ik niet zoals andere meiden, moet me altijd overal zorgen over maken. Denk dat ik nooit gelukkig wordt. Wil helemaal geen zelfmoord plegen, maar elke keer komen die gedachten weer terug. Dan kijk ik op deze site en weet ik dat ik niet de enige ben.
Datum:
25-01-2011
Naam:
ik
Leeftijd:
22
Provincie:
Overijssel

Waarom nog leven?

Al mijn hele leven vraag ik me af waarom ik hier op de aarde ben. Tot in het lager viel het leven nog goed mee. Ik was goed op school, had vrienden en bijna geen zorgen. Maar dat veranderde allemaal eens ik naar het middelbaar ging. Enkele weken na de eerste school dag begonnen de pesterijen mijn richting uit te gaan. 6 jaar lang gepest zijn (Zelfs publiekerlijk voor een hele school) en met dat geheim elke dag rondlopen maakt het leven zwaar. Steeds vroeg ik me af of het niet waar was wat ze zeiden. ik begon me steeds lelijker en minderwaardig te voelen. Iedereen rond mij begon een lief te vinden, ik bleef steeds alleen achter. Telkens wanneer ik voor iemand viel ging die mee in mijn gevoelens tot het sterker werd en dan kwam er wel één of ander excuus waardoor het niet meer ging. Telkens wist ik wel dat het aan mij lag, dat ik niet mooi, sexy, intelligent of sociaal genoeg was. Enkel durven ze dit nooit zeggen. Na elke mislukking probeer ik mezelf te zeggen dat het volgende keer wel zal lukken. Nu lijkt het me allemaal te ijdele hoop. Er is niemand die mij graag an zien als ik mezelf al niet graag kan zien. Soms lijkt zelfmoord een goede oplossing maar aan de andere kant lijkt het me te eenvoudig om gewoon uit het leven te stappen. Toch lijkt het nu een mooi oplossing.
Datum:
24-01-2011
Naam:
Kelly
Leeftijd:
22
Provincie:
België

ik wil niet meer

hallo allemaal.

ik ben een 20 jarige jongedame, ik heb veel nare dinge in mijn verleden meegemaakt , ik kom uit een gebroken gezin. mijn vader is een paar jaar geleden overleden. ik woon nog steeds by mijn moeder, ik heb een goeie band met mijn moeder ook met myn zussen ben ik echt top we steune elkaar door dik en dun. heb ook een top vriendin is me beste vriendin ze is er altyd voor me geweest . dus dat zit allemaal goed ook moet ik toegeven ik ben een knappe meid . ik kan krygen wie ik wil ,mannne liggen aan me voeten . ik werk sinds een jaar nu als prosituee. ik verdien er goed geld mee , ik heb zoveel goeds in me leven , maar ook zoveel nare dinge ervaren in myn verleden die ik niet kan los laten, maar ik heb de energie er niet meer voor ik wil ook niet meer , ik wil gewoon stoppen met leven. ik wil weg ik wil zelfmoord plegen . en als ik nu een makkelijke en snelle manier zou weten zou ik het nuu doen. dit spookt al jaren in me hoofd
Datum:
24-01-2011
Naam:
Babyyy
Leeftijd:
20
Provincie:
Flevoland

Tsjah

Mijn leven is gewoon zwaar kut. Ik ben misbruikt door mijn vader van wie ik eerst heel veel hield. Daarna aan de drugs gegaan waardoor ik nu niet meer normaal over straat kan, ik heb angsten en voel dingen die er niet zijn. Dit komt ook door mijn ex, die mij beledigde op seksueel gebied, waardoor ik nu bang ben voor jongens en ze niet meer vertrouw. Ik heb geen vrienden meer op 1 meisje na.
Datum:
24-01-2011
Naam:
Daisy
Leeftijd:
25
Provincie:
Utrecht
Praat erover!
Logo Stichting 113 Zelfmoordpreventie
0800-0113
Chat: www.113.nl

Let op: Zelfmoord.nl en Stichting LeefMee zijn geen onderdeel van Stichting 113 Zelfmoordpreventie. Wij verwijzen slechts naar hun website.

113 Zelfmoordpreventie is een Nederlandse stichting die zich richt op het voorkomen van zelfmoord. De stichting is 24 uur per dag bereikbaar voor suïcidale mensen met een hulpvraag, een verzoek om informatie of een luisterend oor. Mensen kunnen telefonisch contact zoeken vanuit Nederland op 113. Hulp wordt ook geboden per e-mail of chat, desgewenst volledig anoniem.